Geen twijfels meer

[Jacksel]

Heb er al eens eerder een topic over gehad, de twijfels blijven hetzelfde, dus ik ga gewoon in herhaling vallen

Als ik stabiel genoeg ben, oftewel nog een behoorlijk stuk verder in therapie, maar zoals het nu gaat hoeft dat niet heel lang meer te duren (ik hoop nog iets van een jaar, misschien minder therapie) wil ik eigenlijk toch wel graag een tweede hond erbij, voor de sport, voor het knuffelen, enz. De ruimte is er, de mogelijkheid ook hoop ik tegen die tijd.

Alleen 'zit ik' met Jamey. Met Yore samen zag je Jamey verpieteren, ze ging slecht eten, leek minder vrolijk en huppelig, enz. Yore ging weg, Jamey was weer blij, ze at weer goed, werd vrolijker, enz, maarja, toen Yore weg ging ben ik ook weer met Jamey gaan trainen en dat vindt ze ook geweldig, weer extra (eigen) aandacht, lekker trainen is sowieso gaaf, enz...

Mijn conclusie toen was: ik doe Jamey geen lol met een tweede hond, en Jamey gaat bij mij echt 100% voor alles. Ze betekent enorm veel voor mij, en natuurlijk zal ze moeten wennen aan een andere hond, maar echt zo erg dat ze er slechter van gaat eten en haar karakter verandert vind ik toch wel extreem.

Ze speelde met veel uitdaging van zijn kant wel met Yore overigens en soms lagen ze stiekem even tegen elkaar aan, ze had duidelijk ook geen hekel aan hem ofzo. Dat merk ik ook duidelijk aan mijn onderbuurhond (pup) die vindt ze ook leuk, daar speelt ze ook mee. Dus als ik beter in mn vel zit en dus meer tijd voor de hondjes heb (in plaats van mezelf dwars te zitten ) zou het misschien wel goed komen, doordat Jamey dan geen aandacht 'tekort komt'... Nouja, dat is ook een overpeinzing, geen idee of dat zo zou kunnen zijn/werken...

Mijn verlangen is om er een Border Collie teefje bij te gaan nemen, tegen de tijd dat ik eraan toe ben. Er is al een kleine optie voor een pup, hoewel ik die niet helemaal zie zitten, dus ik twijfel sterk (dus ik gok dat dat m niet gaat worden), dat is van de BC van mijn trainster (die is nu pas 1, wel met papieren). De twijfel is omdat ze qua karakter echt heel erg pittig is, pittiger dan veel andere Borders die ik ken, hoewel ik twijfel of dat puur karakter is of ook de opvoeding, ze wordt erg vrij gelaten namelijk, ze mag veel, maar moet ook luisteren op de momenten dat dat gevraagd wordt, zeg maar...

Maar goed, de algemene vraag, kan ik een hond naast Jamey gaan zetten over een poos. Als ik er zelf aan toe ben natuurlijk... Of dat ik Jamey daar echt tekort mee doe en het wat haar betreft zeker weer geen succes wordt. Want mijn hart breekt echt als ik haar ongelukkig maak met mijn keus... Ik ben na Yore wel 100% zeker dat ik echt geen reu meer wil overigens, maar ik weet dat Jamey met groter formaat teven eigenlijk altijd gewoon goed gaat (waar ik met een Markiesje dat vertrouwen er niet in had). En Borders staan voor zover ik weet niet bekend als heel pittig naar geslachtsgenoten, dus vanuit de Border ook geen risico...

[chaos]

Ik begrijp eigelijk niet zo goed waarom je dat nu zo per se wilt, een tweede hond. Je geeft duidelijk aan dat je het belang van je eerste hondje voorop stelt, die wordt er nu niet zo gelukkig van een tweede hond...dan doe je het toch gewoon niet?

Het is in mijn ogen een beetje een herhaling van wat al eens geweest is...zoals je zelf al aangeeft...en dat was niet zo'n positieve ervaring voor geen van jullie beiden, waarom dan nog een keer proberen?

Kleine toevoeging; Je hebt het over een bc pup van een teef die je niet helemaal ziet zitten?...als het met een markiesje erbij niet helemaal niet lukt, waarom dan de gedachte dat een bc wel lukt...uitgerekend een bc die alle dagen veel, veel nodig heeft..

[Ragyo]

om voor mezelf te spreken, als je maar lang genoeg twijfelt komt er vanzelf een moment dat je zeker weet, het een of het ander. totdat je het zeker weet, gewoon niks doen en als je het zeker weet, je niet aantrekken wat anderen erover zeggen. voor mij werkt het

[mari-anne]

Ik denk ook zolang je twijfelt dat je het in iedergeval niet moet doen.Zeker niet als je denkt dat je hondje er niet gelukkiger van word.
Wanneer je er voor je zelf uit bent dat je het wel wilt. kan je misschien een hondje uit het asiel of een gastgezin nemen.
Daar kan je dan vrijblijvend kennis mee maken.En je hond kennis mee laten maken.
Keer mee nemen met wandeling en wat uitbreiden naar misschien eens logeren.
Dan zie je vanzelf of het klikt of niet tussen de hondjes.En hoe je hondje er op reageerd.

Succes er mee

Groetjes Marianne

[M@ri@nne]

Wat is er nu feitelijk anders dan eerder toen het niet lukte?

[Jacksel]

Ik twijfel dus of ik Jamey er geen plezier mee doe. Geen onmiddelijk plezier, maar Jamey voelt mij ook enorm goed aan en ik ga er nu echt helemaal in mee dat het bijzonder onverstandig is geweest om Yore te nemen. Daar was ik echt nog lang niet stabiel genoeg voor. Daarom ook nu dat ik wil wachten tot ik echt stabiel ben, een heel stuk hersteld, ook qua energieniveau enzo (en tot mijn stomme verbazing, als ik nu vergelijk met november dan is het al in een snel stijgende lijn omhoog aan het gaan, ik kan meer aan dan voorheen, maar het is nog veel te weinig om een tweede hond te kunnen hebben, nu zie ik dat ook in).

Er zijn zoveel redenen te bedenken waarom Jamey zo reageerde, die niet te maken hebben met het hebben van een 2e hond in huis op zich, maar alleen zijdelings. Daarom vind ik het zo lastig...

Even op een rijtje:
- Slechter eten
- Minder 'huppelig'
- Af en toe sombertjes overkomen op mij

Maar wat er ook speelde:
- Het was teveel voor mij en zij reageert heel sterk op mijn stemmingen
- Ze kreeg nauwelijks individuele aandacht meer doordat
1. Yore niet alleen kon zijn
2. Ik te weinig energie had om 2 honden bezig te houden
- We waren gestopt met trainen (behendigheid) vanwege haar gewrichten, maar ik had er niets voor in de plaats gedaan met haar, terwijl ze juist overduidelijk opfleurt van trainen. Zelfs zonder Yore was dat al steeds heel duidelijk na zomer- en winterstop, ze is om de een of andere reden heel duidelijk matter als we niet trainen. Als ze mens was zou ik haar gedrag bij niet-trainen zelfs depri-achtig kunnen noemen...

Wat er ook speelde zijn dus allemaal dingen waar ik wel wat aan kan doen en ook gedaan wil hebben voordat een eventuele 2e hond komt. Als die komt, want ik weet het dus gewoon echt niet wat wijsheid is, omdat ik nou eenmaal nooit zeker kan weten wat de reden was dat Jamey minder lekker ging... En ja ik weet, als ik het al niet weet, hoe moeten jullie het dan weten

En ik ga me zo vreselijk kut voelen als het weer zou mislukken. Als ik de verkeerde inschatting maak, dat het lag aan die factoren hier, en het blijkt toch echt gewoon te zijn dat Jamey niet met een tweede hond in huis kan omgaan en dan dus wegkwijnt. Mn meisje gaat 100% voor alles

[Paddle]

Ik zou het niet eerlijk vinden tegenover je eerste hond. Je weet dat ze gaat afzien (want dat is toch wat je beschrijft) als je er een tweede bijzet. Dan doe je het imo beter niet.

[Fin]

Een opgegroeiende pup is zich voortdurend aan het afmeten en afzetten aan jou als baasje en ook bij andere honden in het huishouden. Ik denk dat vooral dat laatste, dat zich afzetten tegen, voor een onzekere hond als Jamey veel spanningen op heeft geleverd toendertijd met Jore.

Ik zou daarom gaan voor een reu van zo'n drie jaar oud of ouder, en van een rustig ras, liefst ook ongecastreerd. Eén die trots zal zijn op zijn teefje en veel van Jamey zal kunnen hebben. Als je daar dan mee kunt trainen is dat mooi meegenomen, maar het belangrijkste is dat Jamey zich er fijn bij voelt.

En verder, ik bedoel dit echt niet naar, maar zolang jouw gedachten nog uitgaan naar bijv een pittige bordercollie teef van een jaar oud, ben jij er zelf in mijn ogen nog niet echt aan toe. Gevoelsmatig is mij dat te dromerig en niet echt reëel.

[Jacksel]

Wat is er nu feitelijk anders dan eerder toen het niet lukte?

Ik sta nu al steviger in mijn schoenen en heb een grotere draagkracht, maar het is nu dus nog niet zo goed dat ik het nu aan zou durven. Daarvoor wil ik dus nog verder zijn, want nu zou het inderdaad nog absoluut niet gaan...

Het gaat mij er nu om of ik die dromen net zo goed in de ijskast kan zetten vanwege Jamey. Ik geloof erin dat ik (mentaal) sterk genoeg kan gaan worden om het aan te kunnen (maar nu nog niet ben dus). Maar als ik van te voren kan zeggen dat Jamey gaat wegkwijnen is het een simpele no-way...

[Fin]

P.S. wel fijn om te lezen dat het zoveel beter met je gaat. Daar heb je dan stevig aan gewerkt.

[Jacksel]

En verder, ik bedoel dit echt niet naar, maar zolang jouw gedachten nog uitgaan naar bijv een pittige bordercollie teef van een jaar oud, ben jij er zelf in mijn ogen nog niet echt aan toe. Gevoelsmatig is mij dat te dromerig en niet echt reëel.

Ik heb een optie op een pup van haar over een jaar (dus als zij 2 is wordt er met haar gefokt en dan zou ik evt een pup kunnen krijgen). En het staat al in het eerste bericht dat ik daar sterke twijfels over heb, omdat ik dat dus idd niet heel erg verstandig vind, te heftig karakter.

[Jacksel]

P.S. wel fijn om te lezen dat het zoveel beter met je gaat. Daar heb je dan stevig aan gewerkt.

Ik ben de afgelopen 3kwartjaar bij een andere instelling verder gekomen dan in de 4 jaar ervoor bij de lokale riagg

[Paddle]

Maar als ik van te voren kan zeggen dat Jamey gaat wegkwijnen is het een simpele no-way...

Dat ga je volgens mij nooit 100 procent weten. Niemand kan in haar hoofd kijken. Maar ik neig persoonlijk naar de optie om het niet nog eens te testen met de risico's die daar aan vast hangen (zowel voor Jamey als de tweede hond).

[Fin]

En verder, ik bedoel dit echt niet naar, maar zolang jouw gedachten nog uitgaan naar bijv een pittige bordercollie teef van een jaar oud, ben jij er zelf in mijn ogen nog niet echt aan toe. Gevoelsmatig is mij dat te dromerig en niet echt reëel.

Ik heb een optie op een pup van haar over een jaar (dus als zij 2 is. En het staat al in het eerste bericht dat ik daar sterke twijfels over heb, omdat ik dat dus idd niet heel erg verstandig vind.

Geen opgroeiende pup erbij, en dan vooral van hetzelfde geslacht, zou mijn advies zijn.

[blondie]

Als je het doet doe je het voor jezelf en niet voor Jamey.. die heeft immers genoeg aan jou..
Als het aan mijn hond had gelegen had er ook geen tweede hond bij gehoeven.. het is dat het een leuke teef is en dat ik beiden nog steeds evenveel aandacht geef, maar dat ze continue elkaars gezelschap opzoeken is niet zo niet in huis en niet buitenshuis.. ze zijn beiden meer met mij bezig dan met elkaar.. eerlijk gezegd..

Waarom wil je perse een tweede hond erbij?

[Jacksel]

Maar als ik van te voren kan zeggen dat Jamey gaat wegkwijnen is het een simpele no-way...

Dat ga je volgens mij nooit 100 procent weten. Niemand kan in haar hoofd kijken.

Ik denk dat jij de kern te pakken hebt... Dat is waar ik het moeilijk mee heb, ik weet het gewoon niet. Ik zie heel veel opties, maar kan niet uitpuzzelen welke het is. En het 'gewoon maar proberen' kan dierenleed veroorzaken en dat wil ik ook niet doen natuurlijk... Konden ze maar praten

[blondie]

Maar als ik van te voren kan zeggen dat Jamey gaat wegkwijnen is het een simpele no-way...

Dat ga je volgens mij nooit 100 procent weten. Niemand kan in haar hoofd kijken.

Ik denk dat jij de kern te pakken hebt... Dat is waar ik het moeilijk mee heb, ik weet het gewoon niet. Ik zie heel veel opties, maar kan niet uitpuzzelen welke het is. En het 'gewoon maar proberen' kan dierenleed veroorzaken en dat wil ik ook niet doen natuurlijk... Konden ze maar praten

Ze kunnen soms wel heeel duidelijk zijn hoor en ik ben er ook altijd helder in geweest.. toen ik Bluf erbij nam.. eerst vaak elkaar op diverse plekken ontmoet. bij haar thuis, een paar keer te logeren geweest, finn samen met mij dan..
toen eens op een camping afgesproken, weer ze samen gelaten ed.
en vervolgens was ze hier twee maanden op proef.. had het niet gegaan en had de eerste hond dusdanig negatief gereageerd en of andersom dan had ik haar niet in huis genomen..
Finn is denk ook een typje Jamey, erg baas gericht en graag met de baas bezig en anderen boeien niet zo...

[Jacksel]

Als je het doet doe je het voor jezelf en niet voor Jamey.. die heeft immers genoeg aan jou..
Als het aan mijn hond had gelegen had er ook geen tweede hond bij gehoeven.. het is dat het een leuke teef is en dat ik beiden nog steeds evenveel aandacht geef, maar dat ze continue elkaars gezelschap opzoeken is niet zo niet in huis en niet buitenshuis.. ze zijn beiden meer met mij bezig dan met elkaar.. eerlijk gezegd..

Waarom wil je perse een tweede hond erbij?

Trainen, sporten, knuffelen, wandelen, spelen. Eigenlijk het geluk van het hebben van 1 hond vermenigvuldigen. Overigens is een herplaatser ook gewoon een optie voor mij. Waarschijnlijk zelfs een betere optie dan een pup, mits herplaatser zindelijk is, alleen kan zijn en trainbaar is. Vooral het alleen zijn werd mijn grote struikelblok bij Yore, zonder dat probleem was hij zeker gebleven.

Het trainbaar zijn is iets wat ik na Jamey weet dat ik dat wil, zij heeft 'will to work' maar ze mist 'will to please'. Zo noem ik het. Oftewel ze wil graag werken, maar wel zo lang zij het leuk vindt, en dus niet direct voor mij... Sja, een terriër is wat dat betreft gewoon heel anders dan een Border. En ik merk dat ik dat Border-karakter gewoon super vind, kan er niets aan doen. Hoe meer ik hoor, lees en meemaak, hoe meer het gaat trekken...

[Jacksel]

Maar als ik van te voren kan zeggen dat Jamey gaat wegkwijnen is het een simpele no-way...

Dat ga je volgens mij nooit 100 procent weten. Niemand kan in haar hoofd kijken.

Ik denk dat jij de kern te pakken hebt... Dat is waar ik het moeilijk mee heb, ik weet het gewoon niet. Ik zie heel veel opties, maar kan niet uitpuzzelen welke het is. En het 'gewoon maar proberen' kan dierenleed veroorzaken en dat wil ik ook niet doen natuurlijk... Konden ze maar praten

Ze kunnen soms wel heeel duidelijk zijn hoor en ik ben er ook altijd helder in geweest.. toen ik Bluf erbij nam.. eerst vaak elkaar op diverse plekken ontmoet. bij haar thuis, een paar keer te logeren geweest, finn samen met mij dan..
toen eens op een camping afgesproken, weer ze samen gelaten ed.
en vervolgens was ze hier twee maanden op proef.. had het niet gegaan en had de eerste hond dusdanig negatief gereageerd en of andersom dan had ik haar niet in huis genomen..
Finn is denk ook een typje Jamey, erg baas gericht en graag met de baas bezig en anderen boeien niet zo...

lol, zo blijf ik reageren
De beschrijving klopt aardig, en ik denk dat ik dan ook aardig in de buurt zit met mijn vermoeden dat Jamey sipjes werd, omdat er echt duidelijk minder aandacht naar haar toe ging... Zo erg dat ze Yore van de bank wegsnauwde (alleen snauw, verder niets) als zij een zeldzaam moment bij mij op schoot had :N:

[chaos]

Je merkt op dat er nu een "stijgende lijn" is, het gaat de goede kant op, hoe ga je het doen als het (ik hoop het niet voor je) weer minder gaat en je hebt een border met veel will to please en de drang om te werken...die dus heel druk kan zijn als jij even in een dalende lijn zit?
Daar ook over nagedacht, of denk je nu alleen aan de leuke dingen?

Wees blij met hondje wat je hebt, wat het leuk vind om wat met je doen, die naast je staat te drammen als die even wat minder krijgt..

[blondie]

Als je het doet doe je het voor jezelf en niet voor Jamey.. die heeft immers genoeg aan jou..
Als het aan mijn hond had gelegen had er ook geen tweede hond bij gehoeven.. het is dat het een leuke teef is en dat ik beiden nog steeds evenveel aandacht geef, maar dat ze continue elkaars gezelschap opzoeken is niet zo niet in huis en niet buitenshuis.. ze zijn beiden meer met mij bezig dan met elkaar.. eerlijk gezegd..

Waarom wil je perse een tweede hond erbij?

Trainen, sporten, knuffelen, wandelen, spelen. Eigenlijk het geluk van het hebben van 1 hond vermenigvuldigen. Overigens is een herplaatser ook gewoon een optie voor mij. Waarschijnlijk zelfs een betere optie dan een pup, mits herplaatser zindelijk is, alleen kan zijn en trainbaar is. Vooral het alleen zijn werd mijn grote struikelblok bij Yore, zonder dat probleem was hij zeker gebleven.

Het trainbaar zijn is iets wat ik na Jamey weet dat ik dat wil, zij heeft 'will to work' maar ze mist 'will to please'. Zo noem ik het. Oftewel ze wil graag werken, maar wel zo lang zij het leuk vindt, en dus niet direct voor mij... Sja, een terriër is wat dat betreft gewoon heel anders dan een Border. En ik merk dat ik dat Border-karakter gewoon super vind, kan er niets aan doen. Hoe meer ik hoor, lees en meemaak, hoe meer het gaat trekken...

In combi met je laatste antwoord dat met Yore, Jamey dus wat aandacht te kort kwam , een border heeft juist heel veel binding met de baas, wil uitgedaagd worden en bezig gehouden worden.. als je daardoor dus weer meer met je evt nieuwe border bezig bent en Jamey niet in dat spel wil deelnemen.. ben je dus weer bij je begin punt..
Met evenveel aandacht hier bedoel ik dus dat ik beide honden mee naar de trainingen neem... voor de een een spoor uitloop en ook voor de ander.. met de 1 serieus nog appel en manwerk train.. maar ook de ander loop ik appel mee of speel ik wat mee op het veld en bijtwerk de 1 voor de training de ander mag voor de lol nog wat bijten ed.. en buiten lopen idem.. niet alleen met de nieuweling bezig zijn maar ook gewoon de oude vertrouwde dolletjes met de oude... en beter is nog beiden apart uit te laten al schiet dat er nog bij in..
Maar ik merk hier dat de 1 op 1 contacten zoveel goed doet.. kost dus meer tijd en energie... maar honden die elkaar niet echt als maatjes zien maar eerder kiezen om met de baas bezig te zijn.. die moet je echt als individue ook behandelen.. anders raak je de acceptatie in huis juist kwijt.. (zet het even zwart wit neer... maar als ik dus niet meer zou speuren met finn of hem bij de trainingen niet meer zou betrekken denk ik dat ik met een hele ontevreden hond zou zitten die zijn frustratie dan wel uiteindelijk op de nieuwe huisgenoot zou gaan botvieren.. teef of niet )
Maar het is jouw beslissing.. neem alle adviezen en ervaringen maar ter harte

[Hanneke2]

Gewoon lekker blijven dromen, want daar is helemaal niks mis mee, da's juist leuk. En heel concreet eerst even zorgen dat je echt weer goed op de rails staat, en dan nog een keertje komen vragen hier.

Ik ben er heilig van overtuigd dat je een tweede hond vooral in huis moet halen voor je eerste hond. Een derde hond kan je misschien weer wat meer voor jezelf nemen, maar ook dan moet niet 1 van die andere twee de dupe worden.

Je wilt niet weten hoe lang ik heb lopen twijfelen over mogelijke tweede honden voordat Lilo hier eindelijk kwam. En ik heb nog erger en harder getwijfeld over die derde die er niet komt. Maar bij de uiteindelijke beslissingen heeft het mij veel geholpen om af en toe oppas- en logeerhondjes in huis te halen. Dat is leuk en gezellig en snel voorbij als het niet zo leuk is, en zelfs al duurt het maar een dag, je ziet toch of je hond(en) wildenthousiast zijn of het allemaal maar niks vinden, en alles daar tussenin.

Ik begrijp dat je een tweede hond wilt, en twee honden is vaak veel leuker dan 1 hond, maar - afgezien van het dromen - zou ik absoluut niet focussen op een hond waar je leukere/betere/mooiere dingen mee kan doen dan met die eerste. Ik herken soms best wel iets in jouw perfectionisme, maar mijn ervaring (met mijn kids) is dat dat hoenoemjedat, backfires als je dat op andere levende wezens projecteert. En bovendien doe je je eerste hond tekort als je met een tweede van alles wilt bereiken waarbij die eerste geen rol speelt.

[Mirri]

Wil je absoluut niet kwetsen maar in jou situatie zou ik het niet doen

[Dazzle]

Als je sterk genoeg bent kan je misschien eerst een hond te logeren nemen van vrienden die op vakantie gaan ofo? Of een hond opvangen voor een stichting? Ik roep maar effe wat Dan merk je na een paar weken vast wel of jij en je hond er aan toe zijn en hoe ze op een 2de hond reageert. Gewoon rustig de tijd geven dan komt er vast vanzelf duidelijkheid over wat je het beste doen kunt

[Inge]

Zolang je nog zo twijfelt zou ik het niet doen.
Weet niet of ik het überhaupt een goed idee vind gezien je ervaring met Yore, een Border Collie is volgens mij doorgaans nog pittiger dan een markiesje.
Ik snap het verlangen heel goed, maar ik vind ook dat je er alleen voor moet gaan als je zeker weet dat je het aankunt, ook als het allemaal lastiger is als voorzien.

[Ariane]

Ik zeg ook: niet doen.
Je kunt beslist stabieler zijn nu, en over een jaar helemaal stabiel, maar je weet ook dat je een terugval kunt krijgen.
Concentreer je lekker op Jamey, zoals ik nu bij Jagger doe.
Is voor jullie allebei veel beter.
Door schade en schande wordt je wijs
En een BC is al helemaal niet de eerste de beste hond.

[marye]

Ik vind dat je het absoluut niet moet doen.
Gezien de problemen met Yore vind ik dat je zowel Jamey als een pup te kort zou doen.

[Jess]

Ik zou ook voor een volwassen reu gaan..
Op die manier kan je eentje met een makkelijk karakter zoeken en ik zou ook een hond zoeken die je kan "lenen" om uit te proberen hoe het gaat.
Denk dat een reu en teef toch makkelijker gaat en niet alle reuen zijn moeilijk

[Moos]

Ik vind ook dat je het niet moet doen. Een BC is geen lullig hondje, en net wat Nanna ook zegt, ik vind de combi BC teef en terrier teef ook niet direct eentje waarvan je denkt "gaat ongetwijfeld goed". Zeker niet aangezien Jamey al weleens wil knokken met andere kleine teefjes buitenshuis.

Eigenlijk ga je met een Border volgens mij nog weer een stap hoger qua 'energie-vretende' hond.
En dan heb je Jamey nog die met Yore in huis het ook niet leuker vond, waarom zou ze het dan wel leuker vinden met een BC, en dan ook nog een teef.

BC reu zou ik ook niet doen overigens, sowieso die hele BC niet. Mensen die totaal niet na hoeven te denken over psychische draagkracht e.d hebben het soms al behoorlijk pittig met een Border.
Edit: en juist met een veeleisende hond als een Border heb je de allergrootste kans dat Jamey (trainings)aandacht tekort gaat komen.

[S@ndr@]

niet doen