Moeten we onze pup houden?

[JayAloha]

Hallo! Wij zijn een stel van midden 30. Al heel lang (5 jaar) hebben we overwogen een hond te nemen, en sinds 5 weken hebben we dan eindelijk onze droom in vervulling laten gaan. We hebben nu een pup, jachthond, van 16 weken. Nooit eerder gedaan vanwege te klein wonen, maar nu hadden we een nieuw huis, en tijd genoeg, en bij de fokker aangekomen hebben we het toch maar (klein beetje impulsief) gedaan.

Echter, mijn vriendin werkt fulltime, ik werkte een maand geleden 2 dagen in de week, wat prima was geweest. Ik werd ineens vanwege reorganisatie ontslagen, met 13 anderen, en geluk bij een ongeluk heb ik nu sinds zeer kort een nieuwe baan gekregen, en het is eigenlijk de eerste keer in mijn leven dat ik een baan heb die ik echt heel leuk vind! Probleem is dat ik daarvoor nu wel 3 a 4 middagen weg ben voor 3-4 uur. Familie en vrienden zijn geen optie, echt niet, en uitlaatservices best duur als we dat 3-4 x in de week moeten gaan doen.

Overigens valt het houden van een hond me/ons toch heel erg zwaar. Ik wist waar ik begon, we wisten dat allebei, maar toch valt het best tegen. Geestelijk, gevoel van vrijheid is weg, en ALTIJD de hond in de gaten houden, bijt ze niks kapot, klimt ze niet in de tv, maar ook de praktische kanten. "Wat doen we met de hond"? is nu de levensvraag geworden. We vragen ons nu echt af waarom we dit hebben gedaan? Terwijl het is zo'n lief beestje! Gewoon een klote gevoel dus...

Vraag: wat moeten we doen? En wordt het makkelijker als de hond ouder wordt? Kan ze dan wel alleen zijn zonder dat ze gek wordt in de bench? (ik weet het, rustig opbouwen etc) Als een hond 3-4 in de week 3-4 uur alleen thuis is/in de bench zit, is dat zielig? Het is een jachthond, aanhankelijk... Wij horen graag hoe jullie erover denken. En dan vooral praktisch, ipv moralistisch. We vinden het zelf al erg genoeg, onze situatie en onze gevoelens, ook voor onze hond zelf, hoe klinkt dit voor jullie? Wat zou jij doen? We zitten nu echt te twijfelen, of we de hond moeten houden. Eigenlijk weten we dat onze (veranderde) situatie er nu niet meer geschikt voor is, maar we willen ook niet die mensen zijn, die dan "zomaar" hun hond afdankt... We hebben het, ondanks vele waarschuwingen, en veel erover nadenken/twijfelen, toch onderschat. Dilemma. Help!

[tekkel]

Gauw terugbrengen naar de fokker.

[SannePP]

Ik vind dat het wat betreft werktijden prima kan. Een hond is niet zielig als hij een paar keer per week even alleen is. Als je het maar rustig opbouwt en de tijd neemt om de hond te leren alleen thuis te zijn!

Waar je voor jezelf vooral antwoord om moet gaan zoeken is: kunnen we ons inderdaad de komende 12 jaar aanpassen aan de hond? Hoe ga je dat doen met vakanties? Met dagjes weg? Dat soort praktische dingen. Eigenlijk had je daar natuurlijk allang over na moeten denken, maar goed, zoek voor je zelf nu de antwoorden samen. Behalve wandelen, wat ga je nog meer doen met de hond? Waarom heb je een hond aangeschaft? Met welk doel? Wat hoopten jullie dat het toevoegd en hoe gaan jullie samen zorgen dat ze dit ook toevoegd?

[alm@]

Gauw terugbrengen naar de fokker.

Helemaal eens en het is ook helemaal niet erg om toe te geven dat jullie de boel onderschat hebben

[tekkel]

Gauw terugbrengen naar de fokker.

Helemaal eens en het is ook helemaal niet erg om toe te geven dat jullie de boel onderschat hebben

Precies. En een goede fokker heeft een wachtlijst en heeft de pup zó weer aan een nieuw baasje verkocht. Hondje houdt daar niets aan over, als je maar niet te lang wacht.

[renee-uk]

Gauw terugbrengen naar de fokker.

Helemaal eens en het is ook helemaal niet erg om toe te geven dat jullie de boel onderschat hebben

en nog een die het daarmee eens is.
als jullie de hond nu al wat als een belemmering zien gaat dat vast niet beter worden.
dat is voor niemand leuk, niet voor jullie maar ook niet voor het hondje.
het is meestal beter ten halve te keren dan ten hele te dwalen.
ik moet zeggen dat ik je oprechtheid hierover waardeer

ik zou herplaatsen via de fokker of er zelf een heel goed huis voor zoeken, dat ben je wel aan je hond verplicht vind ik.

[kooi]

Ik weet het nog niet zo...
Qua tijd alleen kan het wel, dat is 1.

en wat betreft je spijt en twijfel, geef het nog wat tijd joh.
Dit soort gevoelens zijn normaal.
Je leven verandert toch behoorlijk.
Maar je gunt jezelf niet de tijd om eraan te wennen en om van de fijne kanten van een hond hebben te genieten.
daarbij is de hond nog heel jong en dat is gewoon hard werken.
Wanneer de hond volwassen is wordt dat echt een stuk makkelijker.
ik wil hier niet het hebben van een hond promoten want dat zou niet moeten.
Maar wel neer zetten waar ik denk dat jullie mee te maken hebben.
Ik merk toch ook in je verhaal dat je voor het dier gevallen bent.

niet te lang door tobben, maar ook niet te snel opgeven!

[~Suzanne~]

Hallo! Wij zijn een stel van midden 30. Al heel lang (5 jaar) hebben we overwogen een hond te nemen, en sinds 5 weken hebben we dan eindelijk onze droom in vervulling laten gaan. We hebben nu een pup, jachthond, van 16 weken. Nooit eerder gedaan vanwege te klein wonen, maar nu hadden we een nieuw huis, en tijd genoeg, en bij de fokker aangekomen hebben we het toch maar (klein beetje impulsief) gedaan.

Echter, mijn vriendin werkt fulltime, ik werkte een maand geleden 2 dagen in de week, wat prima was geweest. Ik werd ineens vanwege reorganisatie ontslagen, met 13 anderen, en geluk bij een ongeluk heb ik nu sinds zeer kort een nieuwe baan gekregen, en het is eigenlijk de eerste keer in mijn leven dat ik een baan heb die ik echt heel leuk vind! Probleem is dat ik daarvoor nu wel 3 a 4 middagen weg ben voor 3-4 uur. Familie en vrienden zijn geen optie, echt niet, en uitlaatservices best duur als we dat 3-4 x in de week moeten gaan doen.

Overigens valt het houden van een hond me/ons toch heel erg zwaar. Ik wist waar ik begon, we wisten dat allebei, maar toch valt het best tegen. Geestelijk, gevoel van vrijheid is weg, maar ook de praktische kanten. "Wat doen we met de hond"? is nu de levensvraag geworden. We vragen ons nu echt af waarom we dit hebben gedaan? Terwijl het is zo'n lief beestje! Gewoon een klote gevoel dus...

Vraag: wat moeten we doen? En wordt het makkelijker als de hond ouder wordt? Kan ze dan wel alleen zijn zonder dat ze gek wordt in de bench? (ik weet het, rustig opbouwen etc) Als een hond 3-4 in de week 3-4 uur alleen thuis is/in de bench zit, is dat zielig? Het is een jachthond, aanhankelijk... Wij horen graag hoe jullie erover denken. En dan vooral praktisch, ipv moralistisch. We vinden het zelf al erg genoeg, onze situatie en onze gevoelens, ook voor onze hond zelf, hoe klinkt dit voor jullie? Wat zou jij doen? We zitten nu echt te twijfelen, of we de hond moeten houden. Eigenlijk weten we dat onze (veranderde) situatie er nu niet meer geschikt voor is, maar we willen ook niet die mensen zijn, die dan "zomaar" hun hond afdankt... We hebben het, ondanks vele waarschuwingen, en veel erover nadenken/twijfelen, toch onderschat. Dilemma. Help!

Dan zou ik eerlijk naar de fokker zijn en haar terugbrengen. Het wordt wel iets makkelijker als de hond eenmaal wat ouder is / geen pup meer, maar het is een jachthond; dus daar gaat veel tijd en energie inzitten; die "redt het niet" met een rondje wandelen; daar moet je echt wat mee doen. Denk jachttraining of gewoon weet ik veel.. cursus?
En.... als het meezit heb je de hond zo'n eh... 10-15 jaar nog... dus dat is nog best een hele tijd.

Als je nu al dit soort gevoelens hebt... terugbrengen, en wel morgen... nu is er nog niets mis, de hond nog niet "verpest"... Ervan uitgaande dat je de hond bij een reguliere fokker vandaan hebt, niet een broodfokker; in dat laatste geval is terugbrengen geen optie maar zou ik een ander huisje zoeken.

Suzanne

Suzanne

[Fizgig]

Ik ben het met bovenstaande meningen eens, ik denk dat jullie er niet erg gelukkig van worden. Dan kun je beter de pup naar de fokker terug brengen. Een goeie fokker neemt een pup terug als het toch niet blijkt te lukken. En hij is nu nog jong genoeg om eroverheen te komen.

[dagmar88]

Ik heb dat soort gevoelens ook wel gehad hoor.
Wij hebben huilend op de bank gezeten

Achteraf gezien ben ik gewoon niet zo'n puppenmens, ís het ook een lastig kreng en zou ik haar voor geen geld willen missen

[Roompie]

Gauw terugbrengen naar de fokker.

Helemaal eens en het is ook helemaal niet erg om toe te geven dat jullie de boel onderschat hebben

en nog een die het daarmee eens is.
als jullie de hond nu al wat als een belemmering zien gaat dat vast niet beter worden.
dat is voor niemand leuk, niet voor jullie maar ook niet voor het hondje.
het is meestal beter ten halve te keren dan ten hele te dwalen.
ik moet zeggen dat ik je oprechtheid hierover waardeer

ik zou herplaatsen via de fokker of er zelf een heel goed huis voor zoeken, dat ben je wel aan je hond verplicht vind ik.

Dit dus.

[kooi]

Bij alle grote beslissingen in mijn leven heb ik dat soort gevoelens gehad.
Toch van verreweg de meeste geen spijt.

ook ouders van pasgeboren kinderen vragen zich weleens af waar ze in godsnaam aan begonnen zijn, maar die kunnen niet terug en dat is maar goed ook.
Je groeit er vanzelf in.

ik vond het in het begin met kooi soms ook heel heftig, maar hij is nu 4 jaar en ik ben aan hem verknocht geraakt, wat een geweldig leuk lief hondje.

Dit is een wens die je 5 jaar gekoesterd hebt....

Op dit forum kun je verwachten dat mensen meteen vinden dat de hond retour fokker moet omdat wij in de eerste plaats aan het belang van de hond denken.
Praat eens met mensen die jullie goed kennen, misschien levert dat duidelijkheid op.

[Muk]

Gauw terugbrengen naar de fokker.

Helemaal eens en het is ook helemaal niet erg om toe te geven dat jullie de boel onderschat hebben

Inderdaad, snel terugbrengen naar de fokker.

[blondie]

Ik weet het nog niet zo...
Qua tijd alleen kan het wel, dat is 1.

en wat betreft je spijt en twijfel, geef het nog wat tijd joh.
Dit soort gevoelens zijn normaal.
Je leven verandert toch behoorlijk.
Maar je gunt jezelf niet de tijd om eraan te wennen en om van de fijne kanten van een hond hebben te genieten.
daarbij is de hond nog heel jong en dat is gewoon hard werken.
Wanneer de hond volwassen is wordt dat echt een stuk makkelijker.
ik wil hier niet het hebben van een hond promoten want dat zou niet moeten.
Maar wel neer zetten waar ik denk dat jullie mee te maken hebben.
Ik merk toch ook in je verhaal dat je voor het dier gevallen bent.

niet te lang door tobben, maar ook niet te snel opgeven!

Ik kan me hier in vinden.
Toen ik nummer 2 erbij kreeg dacht ik ook vaak waar ik aan begonnen was. Met nummer 1 vond ik het heerlijk, maar goed ik heb geen pupjes in huis gekregen. Wellicht dat ik over een aantal jaar als ik aan een pup begin ook denk

Dat je je vrijheidsgevoel bent kwijtgeraakt dat is gewoon inherent aan het hebben van een hond vind ik. Als jullie nu al beklemmend vinden denk ik dat je er verstandiger aan doet om de hond terug te brengen naar de fokker.
Ben zelf alleen en werk fulltime. Bij bedrijfsfeestjes neem ik vaak wat uren op bijvoorbeeld als ik mee wil. Die uren heb ik nodig om met de honden weg te gaan om daarna naar het feestje te gaan. Voorheen als het met uitgaan gezellig was en je werd gevraagd nog ergens een afzakkertje te halen kon dat makkelijker, nu weet ik dat de honden thuis zitten die ook graag uit willen, dus ga ik toch naar huis om de honden uit te laten.
Als je dat nu tegenstaat doe je er verstandiger aan om de hond een ander huisje te gunnen.
Gaat de balans uit naar je hond, dan moet je consessies doen lijkt me. Die zorg heb je op je genomen, dus pas je je levensstijl aan, of niet.

[Skittles]

ik ga met de rest mee. jammer dat jullie het onderschat hebben, maar begrijpelijk.
hebben jullie de fokker al gevraagd wat hij/zij jullie aanraadt?

[kipo]

Ik vind dat het wat betreft werktijden prima kan. Een hond is niet zielig als hij een paar keer per week even alleen is. Als je het maar rustig opbouwt en de tijd neemt om de hond te leren alleen thuis te zijn!

Waar je voor jezelf vooral antwoord om moet gaan zoeken is: kunnen we ons inderdaad de komende 12 jaar aanpassen aan de hond? Hoe ga je dat doen met vakanties? Met dagjes weg? Dat soort praktische dingen. Eigenlijk had je daar natuurlijk allang over na moeten denken, maar goed, zoek voor je zelf nu de antwoorden samen. Behalve wandelen, wat ga je nog meer doen met de hond? Waarom heb je een hond aangeschaft? Met welk doel? Wat hoopten jullie dat het toevoegd en hoe gaan jullie samen zorgen dat ze dit ook toevoegd?

Dit vind ik een goed advies en als je je niet kunt of wilt blijven aanpassen, dan terug naar de fokker.
Ik vond de puppentijd ook heel zwaar en mijn pup heeft nooit iets kapotgebeten, maar het zindelijk maken en opvoeden vond ik een heel karwei en heus niet altijd leuk (ook vaak wel, hoor, maar gewoon niet altijd).
Ja, het wordt beter, maar dat hangt wel af van je eigen inzet. Met name de eerste 18 maanden is investeren in tijd en aandacht, daarna gaat het makkelijker (om 2 redenen, je hond wordt volwassener en je bent zelf helemaal gewend aan het ritme en de manier van omgaan met je hond).
3-4 keer 4 uur kan best, dat is het probleem niet.

[Dee]

Qua tijd vind ik het ook wel kunnen.

Ik heb hier ook inderdaad een keer zitten janken op de bank .
Maar ik maak het mezelf ook moeilijk. Ja, het is veel werk. Tenminste, vind ik.
Maar de tijd die je investeert is het ( mij, nu gezegd ) wel waard. Mijn hond is nu iets meer dan een jaar. Ik moet inderdaad met alles rekening houden met hem, daardoor ben ik in mijn doen en laten beperkt ja. Maar daar heb ik voor gekozen. Geen verwijt.

Sinds een korte tijd is mijn hond aanzienlijk rustiger geworden, eindelijk .
Heb ook wel eens met m'n handen in het haar gezeten, waar ben ik aan begonnen? Heb helemaal geen tijd meer voor mezelf, altijd die hond..
Maar ik zou hem voor geen goud meer willen missen. Echt niet.

Kan niet altijd impulsief weg, nee. Maar dat weet je, hoe je er ook instapt.
Als je serieus niet je doen en laten aan wilt passen aan het investeren aan het opvoeden van je hond, als het idee je echt tegen staat dat je beperkt bent..dan zou ik inderdaad kijken of je er uit kan komen met de fokker om het hondje zo snel mogelijk terug te brengen.
Maar ik meen ook te lezen dat jullie echt wel gek zijn op het beestje, houd dan voor ogen dat het makkelijker word. Maar wel investeren blijft.

Ik hoop dat jullie in het belang van de hond denken. En als je je trots daarbij opzij moet zetten..siert dat alleen maar.
Succes

[M@scha]

Gauw terugbrengen naar de fokker.

Helemaal eens en het is ook helemaal niet erg om toe te geven dat jullie de boel onderschat hebben

dat.

de werktijden vind ik totaal geen probleem. jullie andere twijfels wel. geen probleem, maar niet mee blijven soebatten

[Stol]

Dat is erg vervelend. Wel fijn dat jullie er tenminste eerlijk over zijn. Ik denk dat een hond niet is jullie leven past. Een hond moet plezier geven en geen druk. Ik voel me altijd vrij, want de hond gaat gewoon vaak mee. En het opvoeden en trainen vind ik leuk.

Ik denk dat het beter is als jullie de hond terug brengen naar de fokker, en dan ook geen hond meer nemen.

[laeken]

Het is allemaal erg nieuw en ik zou toch even doorbijten. Net als Dagmar88 heb ik ook wel heel vaak met de handen in het haar gezeten hoor. Zeker met een pup. Dat is andere koek dan het hebben van een hond. Wat je moet bekijken is of je de hond WIL terugbrengen. Zou je dat zonder problemen wel kunnen dan moet je het doen. Zou je dat uit rationele overwegingen doen dan zou ik het nog niet doen en afwachten. Een hond hebben lijkt helemaal niet op een pup hebben. Klinkt raar maar ik vind dat niks met elkaar te maken hebben. Een pup kan en weet niks. Een pup vraagt veel meer tijd en energie. Met een volwassen hond kan je heerlijk wandelen en die kan je leren luisteren en zorgen dat hij gewoon lekker meedraait. Dat heeft niks te maken met het hebben van deze pup. Dit is een tijd van investeren in de toekomst.

Je moet dus op je eigen gevoel af gaan. Zou je de pup zonder blikken of blozen af kunnen staan aan een goed tehuis dan moet je dat doen. Zou je dat met enorm veel pijn in je hart doen omdat je denkt dat je jezelf daar een plezier mee doet dan zou ik zeggen dat je door moet zetten. Want je krijgt straks pas de hond die je voor ogen had. Dit is een pup en ik zelf heb ook weinig met pups. Ik begin er zelf nooit meer aan. Dat terwijl ik mijn hele leven al honden heb.

Pups zijn lief en innemend maar ook echt anders dan het hebben van een hond zoals je een hond wilde hebben. Hou dat maar in je achterhoofd.

[Stol]

Ik vind het houden van deze pup eigenlijk niet eerlijk. Nu is de pup nog jong en kan makkelijk herplaatst worden en ergens anders opgroeien.

De pup verdient toch ook gewoon bazen die er volledig achter staan? Zometeen is hij ouder en moet hij alsnog weg, net als hij helemaal gewend is.

Ik lees in het bericht dat ze eigenlijk spijt hebben. Breng de pup naar de fokker en dan kan de pup, nu hij nog jong is, gewoon nog naar een andere baas die er alle tijd voor heeft en er helemaal voor wilt gaan.

[bouvierpoedel]

Als ik het zo lees zijn jullie er al uit ,maar hebben even bevestiging nodig.
Jullie willen het de hond niet aandoen en jullie zelf niet .
Niets mis mee ,dus pup gewoon terug brengen naar de fokker als dat mogelijk is of geef hem bij de moderator op hier als herplaatser.

[Pepie]

Misschien kan hij niet tegen de bench en gaat het wel goed als hij eruit is,verder heb ik ook weleens gedacht..krijg ik dit ooit nog goed..en dan bij Banjer maar het is goed gekomen.
Maar ik heb nooit de gedachte gehad om hem terug te geven en dat is voor mij een duidelijk signaal
Ik zou de pup nu nog terugbrengen en niet wachten tot hij bv een jaar is Je ben er eerlijk over en heb je gewoon verkeken dat doen er wel meer maar die verklootten de hond hond dan.Niet allemaal maar ze zijn er wel
Dus terug naar de fokker of als dat niet kan herplaatsen via bv Tineke hier op het forum of Cloris.

[Vitalia]

Qua tijd vind ik het ook wel kunnen.

Ik heb hier ook inderdaad een keer zitten janken op de bank .
Maar ik maak het mezelf ook moeilijk. Ja, het is veel werk. Tenminste, vind ik.
Maar de tijd die je investeert is het ( mij, nu gezegd ) wel waard. Mijn hond is nu iets meer dan een jaar. Ik moet inderdaad met alles rekening houden met hem, daardoor ben ik in mijn doen en laten beperkt ja. Maar daar heb ik voor gekozen. Geen verwijt.

Sinds een korte tijd is mijn hond aanzienlijk rustiger geworden, eindelijk .
Heb ook wel eens met m'n handen in het haar gezeten, waar ben ik aan begonnen? Heb helemaal geen tijd meer voor mezelf, altijd die hond..
Maar ik zou hem voor geen goud meer willen missen. Echt niet.

Kan niet altijd impulsief weg, nee. Maar dat weet je, hoe je er ook instapt.
Als je serieus niet je doen en laten aan wilt passen aan het investeren aan het opvoeden van je hond, als het idee je echt tegen staat dat je beperkt bent..dan zou ik inderdaad kijken of je er uit kan komen met de fokker om het hondje zo snel mogelijk terug te brengen.
Maar ik meen ook te lezen dat jullie echt wel gek zijn op het beestje, houd dan voor ogen dat het makkelijker word. Maar wel investeren blijft.

Ik hoop dat jullie in het belang van de hond denken. En als je je trots daarbij opzij moet zetten..siert dat alleen maar.
Succes

Helemaal mee eens!

Ik was een kattenmens voor we onze eerste hond kregen. Een kitten zet je op zijn kattebak en hup, klaar is kees. Een kitten komt op je schoot liggen spinnen en kan zichzelf goed bezig houden. Heb je een "lastiger" kitten, neem je het op je schouder terwijl je je aardappelen schilt. Niks zo makkelijk als een kat
Dan kwam onze eerste pup (Dogo Argentino) Dit had ik nog nooit meegemaakt, ik had (naar mijn gevoel) geen seconde rust meer. Dat joch leerde maar niet zindelijk zijn, dat moest contant in het oog gehouden worden (vond altijd wel iets om stuk te bijten ) en vroeg dan ook nog eens constant aandacht!
Ik kan je verzekeren dat ik een half jaar spijt heb gehad dat ik een hond had genomen, maar ik ben opgevoed met de wijze les van mijn ouders : wat je beslist, daar ben je verantwoordelijk voor en je neemt je verantwoordelijkheid, punt uit. Haar herplaatsen was dan ook iets dat niet in mij opkwam (echt, ik heb het zelfs nóóit gedacht ) . Ik vond haar ook echt héél lief ... als ze sliep .
Ik ging graag met haar wandelen ... als ze niet aan de lijn trok, wat ze bij mij héééééél lang heeft gedaan.
Ik vond haar schattig ... als ze tenminste niet in huis plaste; wat ze heeft gedaan tot ik het lumineuze idee had om een hondendeur te plaatsen .
Ik was altijd blij haar te zien als ik thuiskwam van mijn werk ... dat was heel kort, want ze altijd wel iets stukgebeten
Ik kan zo wel eeuwen doorgaan. Ik had het hebben van een pup zwaar onderschat.
Maar later kreeg ik meer ervaring in de aard van een hond, en besefte ik dat veel van de hond zijn gedrag afhing van mijn opvoeding, de tijd die ik investeerde in mijn hond, en wat ik deed met mijn hond.
Sinds toen, hebben we drie jaar later onze tweede Dogo genomen, en wéér had ik spijt dat ik een pup genomen had, maar ik besefte toen ook dat ik héél veel in de hand had van wat er gebeurde.
Vier jaar na onze tweede pup, kwam er een derde ... dat ging al veel makkelijker (was ook wel een ander ras) nu hadden we drie honden, twee Dogo's en één Lagotto Romagnolo. Nadat Evita was overleden, hebben we zelfs 8 maanden drie Dogo's gehad tesamen met onze Lagotootje dus vier honden. Dat was druk, maar ook héél leuk.
Zo wil ik maar zeggen dat je inderdaad eens goed moet nadenken: het is beter het pupje nu naar een nieuwe eigenaar te laten gaan dan later (als hij al verknoeid is), maar zijn jullie personen die kunnen mee evolueren en zich aanpassen aan situaties, dan zou ik zeggen: bijt door, je went er wel aan en dan heb je jaaaaaren tijd om te genieten van dat fantastische dier, die kameraad, dat maatje : je hond.

Alles hangt er dus vanaf of je jezelf en je partner goed kent. Ben je iemand die steeds naar momenten kijkt waar je het goed had of kan je ook verder kijken en vechten om het goed te hebben ?

[Chihuahua-paws]

Op het moment als je het gevoel hebt dat je je vrijheid kwijt bent door de hond. En zelf het gevoel hebt je er zelf op die manier onder lijdt.
Is het geen optie meer hem/haar te houden is mijn idee.

Een hond in huis geeft mij juist veel vrijheidsgevoel. ''heb dan ook wel een hondje dat makkelijk overal mee heen kan''

Een hondje zou een aanvulling kunnen zijn op jullie leven maar dat is bij jullie blijkbaar niet zo. De pup verdiend het in mijn ogen om bij mensen te wonen die echt ervoor willen gaan om hem de juiste opvoeding te geven en die het leuk vinden met hem/haar.

In jullie situatie zou ik afstand doen van het hondje. Veel sterkte.

[smoekie]

Kan eigenlijk niet meer/anders zeggen dan er al gezegd is.

Qua tijd dat de hond alleen (in de bench) zou moeten zitten is het geen ramp. Ook niet als dat wat langer/vaker zou zijn.

Maar jullie gevoelens daarentegen wel. Denk idd dat jullie misschien wat "bevestiging" nodig hebben/hadden om de keuze te maken. En in jullie geval zou ik denk ik dan toch contact opnemen met de fokker om de hond elders een mandje te geven waar deze wel op alle vlakken gewenst is.

Soms lijkt iets hartstikke leuk, maar blijkt het in de praktijk toch niet zo "leuk" te zijn. Ja kut. Een ander woord is er niet voor. Succes

[Renske]

Wat betreft tijden, dat vind ik wel meevallen. Over het algemeen kan een pup vanaf een maand of 4-6 prima 3 keer in de week 4 uur alleen zijn. Zelf houd ik voor een volwassen hond aan 5 dagen per week max 5 uur alleen is te doen. Wanneer het meer zou zijn, dan zou ik voor een oplossing zoeken.
En dat je een jonge hond in de bench doet, is ook normaal. Al is dit alleen maar voor zijn eigen veiligheid. Waarschijnlijk hoeft dit over 6-12 maanden niet meer. En als je het fijner vindt van wel, de hond leert dat het zijn plek is, en er is echt niets zieligs aan.

Wel zit je met het volgende, wil en kun je nog een jaar investeren in de hond? Een pup is veel werk en het kan meer werk zijn dan jullie hadden gedacht. Toch is het wel al jaren een wens van jullie. Na een jaar investeren in tijd, socialisatie en opvoeding leg je een goede basis voor de rest van zijn leven neer.
Toen Lumi bij mij kwam kon ik haar af en toe ook wel achter het behang plakken, na een jaar was zij vrij gemakkelijk. Fusca is nu 16 maanden en nog steeds met fases een heel bewerkelijk hondje. Toch gaat dat ook steeds beter, al is zij er nog niet en moet er nog steeds in geïnvesteerd worden.
En wanneer hij opgevoed en gemakkelijker is, past hij dan in jullie leven?

[Riboet]

Ik heb dat soort gevoelens ook wel gehad hoor.

Ik ook, hoor, en al die verhalen van andere mensen: oh, heb je een pup wat leuk! En ik maar denken: leuk??? Wat is er nu leuk aan! Hij doet niets goed, hij doet alles fout, ik moet overal op letten....

Die pup is inmiddels 9 jaar bij me...

Ik ben het mede daarom ook met Inge O en Renske eens, geef nog niet te snel op. Ga wat leuks doen met de pup, geniet van de buitenlucht en de wandelingen. Je zal zien dat je er dan heel anders tegenaan gaat kijken. Op training gaan is ook leuk, niet alleen voor de hond maar vooral voor de baas. Ervaar het eens en blijven jullie dan toch nog zitten met de twijfels, dan is het een idee om pup naar een andere eigenaar te doen.

[Daisy@]

Wees eerlijk tegen jezelf. En ik geloof dat als je dat doet het hondje weg gaat. Niets mis mee, beter dan doormodderen hoor.
Deze 'moeilijke' puppietijd gaat over. Maar het rekening moeten houden mét, en de tijd en engergie die een hond van je vraagt gaat niet over. En dat moet je maar net willen.

Het is geen schande als een hond weg gaat hoor. Is nog jong, vind snel een nieuw plekje.

[ranetje]

Geestelijk, gevoel van vrijheid is weg, en ALTIJD de hond in de gaten houden, bijt ze niks kapot, klimt ze niet in de tv,

dat zijn dingen die helemaal overgaan, wat niet voorbijgaat is dat de hond er wel altijd ís en er dus rekening moet mee gehouden worden. ook qua werktijden zie ik geen probleem, als ze voor de rest van de tijd wel haar portie aandacht en actie krijgt.

het enige dat jullie zich echt moeten afvragen, los van de typische puppenperikelen nu, is of het 'rekening houden met' te zwaar doorweegt.
het probleem daarbij is wel dat je nu die afweging nog niet goed overwogen kunt maken omdat je de superleuke kanten aan het hebben van een hond nog niet echt kent.

ik zou niet te overhaast beslissen, zolang het pupje het goed heeft bij jullie zijn er voor wat de hond betreft nog geen potten gebroken.

Niet overhaasten idd

Maarrrrrrrrrrrrrrrrrrrr wel heel goed gaan overdenken.
Ik zie staan dat een DSL heel aanhankelijk is, maar het is wel een voorstaande jachthond!!!
Zo'n hond aan zijn/haar trekken laten komen is geen grapje.
Daar moet je echt wel wat voor doen.
Heel erg leuk trouwens en ik kan het van harte aanbevelen
Maar het zal je tijd kosten.
Tijd om met de hond aan het werk te gaan en tijd om de hond goed onder controle te krijgen.
Ook dat is iets dat je in je overwegingen mee moet nemen.
Zie je dat niet zitten breng haar dan nu terug naar de fokker.

Ben je nieuwgierig geworden en interesseert het je en wil je er voor gaan, ga dan aan de slag!!