Wodan is een kruising Mechelaar/Duitse Pinscher. Waken zit er nogal in dus, en dat is ook helemaal goed. Hij woont bij ons op een flink terrein (25 ha) wat ook bewaakt moet worden. (nu nog even bij de oude eigenaar, ik ben er wekelijks 1-3 dagen, vanaf 1 mei is huis en hond van mij
Ik merk aan hem dat hij me wil vertellen wat hij ziet - een voorbijgaande fietser, een vliegtuigje, een zooitje vogels. Blaffen lijkt me dan de juiste manier
wat ik niet weet, en ook niet echt ergens kan vinden, is wat hij dan van mij nodig heeft. Moet ik gaan kijken? moet ik iets zeggen, niets zeggen, niets doen?
Nu zeg ik meestal iets als 'echt waar?! laat eens kijken!' en dan check ik even wat hij ziet. Ook omdat hij verschillende blaffen heeft voor verschillende dingen, die ik nog niet heel goed ken. door te kijken leer ik zijn blaffen kennen..
wat me opvalt is dat hij binnen zijn kennel veel meer, harder en gestresster blaft dan er buiten. Zijn oude eigenaar vind dat hij binnen de kennel waakser is (en heeft 'm dus ook altijd in de kennel)
ik vind het schandalig dat een hond die zo graag bij je in de buurt is en zo graag zijn omgeving wil zien en ruiken de hele dag opgesloten zit. Ik heb 'm dus meestal aan de lange lijn bij me in de buurt, zodat hij me kan zien en we regelmatig even samen iets doen. ik vind 'm niet minder waaks, in de lichaamstaal blijft hij zeer oplettend (oren recht, heldere alerte blik) maar hij oogt wel meer ontspannen. Hij reageert nog steeds op de omgeving, maar minder gefixeerd. Ik vind dat winst.
mijn vraag nu is eigenlijk, welk gedrag hoort/past bij een waakhond, wat heeft hij van mij/de omgeving nodig en hoe kan ik het beste op hem reageren als hij vertelt/aangeeft dat er iets is?
