We kregen dezelfde opdrachten als de honden in de hogere klasses, maar met een wat lagere moeilijkheidsgraad, kortere afstanden etc.Het eerste gedeelte is de toenadering naar het net. Hierachter moeten de handler en hond zitten, uit het zicht van de eenden en mag de hond op commando spelen/apporteren langs de waterkant om de nieuwsgierigheid van de eenden te wekken waardoor ze richting het net zullen zwemmen. Bij de toenadering moet de handler dus voorzichtig, gebukt lopen om het wild niet te verstoren en moet de hond keurig naast lopen. Viel niet mee, want door mijn houding had Segno het idee dat dit wel eens een knuffelmoment kon zijn
Eenmaal bij het net begint het tollen. De handler blijft achter het net terwijl de keurmeester aangeeft hoe vaak de handler een speeltje mag gooien voor de hond. Deze valt links of rechts van het net langs de waterkant en mag de hond ophalen in de juiste stijl om de eenden richting het net te lokken maar de rust niet te verstoren, dat zou het tegenovergestelde effect hebben
De keurmeester gaf aan twee maal vijf keer het tollen te willen zien, en tussendoor volgde het passieve gedeelte. Daarbij moet de hond een poosje stil en rustig achter het net blijven liggen bij de handler. Na het tollen volgden twee markeerapporten op water. In de hogere klasses vallen deze vlak na elkaar, maar in ons geval werd de tweede pas gegooid nadat de eerste binnen was. Waar ik wel voor vreesde was Segno's steadyness omdat deze apporten met schot zijn, iets wat we thuis nooit trainen. En in plaats van dat ik naast haar stond zoals normaal moest ik achter het net blijven terwijl zij naast het net was opgesteld. Maar verrassend genoeg bleek ze beide apporten volledig steady! 
En beide dummy's kwamen vlot binnen!Vervolgens mochten we een stukje volgwerk laten zien waarna we aankwamen bij een soort schiereilandje met her en der wat bosjes. Hier vond het vrij zoeken plaats. De hond moest de omgeving uitkammen en uiteindelijk 3 dummy's apporten. Hier wat opstartproblemen omdat het zoeken in dit soort gebieden eigenlijk nooit voorkomt in de jachtproeven zoals we die kennen, maar nadat ze de eerste dummy had gevonden viel het kwartje en kwamen nummer twee en drie heel vlot binnen! Daarna volgde nog een markeerapport in hetzelfde gebied. Ook nieuw voor ons, een markeer in het zoekgebied. En dat bleek uit het feit dat Segno's neus nog iets te vroeg naar de grond ging. Het gebied rook nog te lekker
Toch kwam de markeer ook snel binnen!Na ons volgden nog de deelnemers uit de hogere klasses, heel mooi om te zien en we weten waar we naartoe moeten werken
En nadat alle honden waren geweest zouden we de kwalificaties te horen krijgen van de keurmeester. Best spannend nog toen we hoorden dat van de 9 deelnemers slechts 5 een kwalificatie hadden gekregen. De honden kunnen een Uitmuntend, Zeer Goed of Goed krijgen als kwalificatie, maar een Non-Classé (onvoldoende) of Eleminé (diskwalificatie) zijn ook niet zeldzaam in dit soort tests 
En omdat Segno in de juniorklasse liep gold voor ons de kwalificatie Veelbelovend, Belovend, Non-Classé of Eleminé. En het fijne van tollingtests is dat behalve de kwalificatie ook iedereen een verslag krijgt waar de keurmeester elk onderdeel heeft voorzien van een opmerking, zoals de tollingstijl (activiteit, passiviteit), volgwerk, steadyness, vrij zoeken, markeren etc.Best verrast was ik, want kleine Segno bleek gewoon een Veelbelovend te hebben gekregen!
Er zijn wat verbeterpuntjes, maar de keurmeester was erg te spreken over haar werk op deze leeftijd! En het belangrijkste: Segno heeft zichtbaar genoten van het werk op deze tollingtest! Iets om zeker mee verder te gaan dus Volgwerk naar het net
Tolling, actief
en passief
Terug met de markeer uit water
En het vrij zoeken
En ons verslag!
Jullie gaan nog veel mooie wedstrijden beleven samen.
