Hier zie ik het verschil tussen Sofi en Izzy ook heel duidelijk. Sofi spant Izzy regelmatig voor d'r karretje en dat heeft ze niet eens door. Ijskoud water en de bal ligt erin? Sofi gaat naar de bal staren om Izzy's aandacht te trekken en die haalt die bal er uit. Vervolgens zorgt Sofi dat ze de bal weer terug krijgt. Ze pest Izzy ook door de bal te pakken en dan rondjes te lopen om d'r heen en hier en daar een sprintje te trekken en Izzy jogt er in hetzelfde tempo achteraan.
Op de badkamer moet ze altijd water drinken uit de wasbak en op een gegeven moment kreeg ze de spiegel in de gaten. Ze bleef maar heen en weer van mijn spiegelbeeld naar mij kijken om (zo leek het) te snappen wie nou d'r echte vrouwtje was. Ogen als schoteltjes. Clickeren krijgt ze maar niet onder de knie. Hoe geduldig ik ook met d'r ben. De associatie click = brokje blijft maar 2 clicks hangen en dan is het ineen weer hogere wiskunde. En het ligt niet per se aan mijn training want Sofi had ik het binnen 5 minuten aan d'r verstand gepeuterd. Dingen die ik d'r wel aan heb kunnen leren en die ze snápt, lukken best. Maar dat moet ik dan wel regelmatig even opfrissen. Het moet echt een routine voor haar blijven.
Andere honden begrijpt ze ook moeilijk (behalve Sofi, maar daar wordt ze natuurlijk elke dag mee geconfronteerd). Alleen types met hetzelfde intelligentie-niveau snapt ze volgens mij. En daar speelt ze mee, maar dat gebeurt niet vaak. Verder is ze op het autistische af, ze loopt óf langs een andere hond af alsof ze lucht zijn, óf (bij honden die we vaker tegenkomen) dondert er blaffend op af en snapt keer op keer niet waarom ze van ze op d'r falie krijgt. Ze bedóelt het toch goed?
D'r lichaam snapt ze ook niet helemaal, ze springt van schoot om dan met d'r smoel tegen de grond te klappen bijvoorbeeld. D'r zit weinig coördinatie in, maar dat zullen de Stafford-genen wel zijn. Ze heeft dan ook regelmatig wel íets wat kapot is. D'r lip, nagels, oren, kussentjes. Alles gaat stuk omdat ze weer iets heeft gedaan wat ze eigenlijk niet had moeten doen.
Het hele gedrag is ook echt geen doortraptheid want ze heeft een will to please van heb ik jou daar, ze wil écht snappen, maar het beklijft gewoon niet

Af en toe staat ze even stil en staart in de verte met zo'n vage blik. Dan is d'r 'snap' weer even kapot. Zelfs m'n moeder, en die heeft toch al heel wat honden gehad/gekend, verbaast zich elke keer over d'r dommigheid. "Lief, maar zo dom als het achterend van een varken."
Ik ben d'r aan gewend en ik ben dol op dat onnozele

Het is een goeierd en ze geniet met volle teugen van het leveln, maar ze moet 't gewoon niet van d'r hersenen hebben.