De voor-en nadelen van een gelegenheidsroedel

[Hanneke2]

Ik ben nogal geinteresseerd in al die sociale interactie van honden, zou er graag meer van weten dus vandaar deze vraag.

Jack speelt elke dag een uur, anderhalf uur met (ongeveer) dezelfde groep honden. De vaste kern (een stuk of acht honden) is heel close met elkaar. Daarnaast zijn er nog een stuk of tien honden die niet elke dag, maar wel regelmatig mee spelen, en die ook probleemloos en enthousiast begroet worden.

Het hele stel is echt alles door elkaar heen, van groot tot klein, pup tot bejaard, reuen, teven, gecastreerd, ongecastreerd. Onderling wordt er soms effe gegrauwd om een balletje, maar effe later is het weer koek en ei.

Maar er komen uiteraard ook veel vreemde honden langs. Meestal gaat dat prima, een vreemde pup loopt binnen de kortste keren mee te rennen, en zelfs wat angstige hondjes worden zo tot vervelens toe uitgedaagd tot spelen dat bazen soms stomverbaasd staan te kijken hoe hun 'bange' hondje opeens heerlijk loopt te dollen met al die andere honden.

Alleen als er honden langskomen die effe de verkeerde houding hebben, dan gaat het dus mis. Ik weet niet precies wat het is, zo'n hond heeft dan z'n staart te hoog, of hij gaat juist bij het verkeerde hondje snuffelen, of hij loopt het verkeerde hondje omver, en klabang, de 'roedelleider' (Rottie), of de first lady van de club (Mechelse Herder), klapt er bovenop. De ellende is vervolgens dat de hele roedel zich ermee gaat bemoeien, en zo hebben ze vanmiddag een colliereu de schrik van z'n leven bezorgd.

*Geen* bloed, overigens, ondanks het feit dat het baasje van de collie de boel nog eens verder over de rooie joeg door op de roedelleider in te beuken en hard te gillen. Ik ken uiteraard al die honden, en in mijn ogen gaan ze ook niet voor de kill ofzo, maar buitenstaanders die zich niet gedragen worden gewoon met veel gegrom en gehap op hun plaats gezet, en dan nog effe een rondje door het park gejaagd.

Tuurlijk is dat eng als het *jouw* hond is waar ze met z'n tienen achteraan rennen. Ik zou zelf ook doodsbang worden. Maar is het nou echt zo link als sommige mensen beweren?

De voordelen zijn voor mij overduidelijk, mijn hond geniet intens als hij met z'n vrienden aan het dollen is en hij stapt lekker zelfverzekerd en vrolijk op vreemde honden af. Voor Jack zie ik ook eigenlijk geen nadelen, wel voor de argeloze voorbijganger met een wat dominante hond. Maar ik weet toch niet precies hoe ik het allemaal moet zien. Is het fout om zo'n grote groep honden als roedel te laten functioneren of zouden mensen met 'vreemde' honden fout zijn omdat ze hun hond *niet* van jongs af aan met alle soorten en maten laten spelen?

Ben benieuwd naar jullie reacties.

Hanneke

[Charlotte*]

Tuurlijk is dat eng als het *jouw* hond is waar ze met z'n tienen achteraan rennen. Ik zou zelf ook doodsbang worden. Maar is het nou echt zo link als sommige mensen beweren?

Ik vind dat het echt link is. Als het serieus is kunnen ze zo'n hond dus doodbijten. Ik loop dagelijks met een roedel en ik merk hetzelfde als jij in het park. Honden die met veel machtsvertoon in de groep komen lokken een bepaalde reactie uit, honden die het rustig aan doen en zich niet te dominant opstellen worden vrijwel meteen geacepteerd. Een roedelleider vind het niet leuk als een vreemdeling de roedel in komt die misschien wel zijn plek in wil nemen, en als hij/zij dan op zo'n hond klapt is de rest vaak wel bereid om hem/haar even een handje te helpen. Ze jutten elkaar op en voor je het weet loopt een, op het oog onschuldig, jaag partijtje flink uit de hand.

Ik ken uiteraard al die honden, en in mijn ogen gaan ze ook niet voor de kill ofzo, maar buitenstaanders die zich niet gedragen worden gewoon met veel gegrom en gehap op hun plaats gezet, en dan nog effe een rondje door het park gejaagd.

Een hond blijft altijd onvoorspelbaar ( de ene natuurlijk wat minder als de andere) maar in een groep voelen ze zich vaak sterker en wordt er veel samen gewerkt. De liefste honden kunnen zich ontpoppen tot "" killers"
Vroeger hadden wij drie honden thuis en een daarvan was een rustig en lief hondje.(een kruising chihauhau) Had nooit ruzie met andere honden, gromde echt nooit en stelde zich altijd onderdanig op. Totdat onze reu bonje kreeg met een andere reu in het bos, met zijn drieen doken ze erop en namen die hond flink te grazen. Dat lieve rustige hondje stond achteraf helemaal strak van de spanning te grommen en te kwijlen.

Maar ik weet toch niet precies hoe ik het allemaal moet zien. Is het fout om zo'n grote groep honden als roedel te laten functioneren of zouden mensen met 'vreemde' honden fout zijn omdat ze hun hond *niet* van jongs af aan met alle soorten en maten laten spelen?

Ben benieuwd naar jullie reacties.

Hanneke

Ik denk dat beide niet fout is.
Alleen moet je als je een roedel hebt erg allert zijn dat ze dus niet met zijn allen een vreemde hond aanvallen. Vaak helpt het om de "opjutter(s)" even aan te lijnen zodat de rest van de roedel rustig kennis kan maken. Als de meeste spanning ervan af is kun je de andere een voor een loslaten.
Een hond kan nog zo sociaal zijn maar het hangt ervan af hoe hij zich opsteld in een vreemde roedel.

[estelle]

Ik ben het wel met Charlotte eens.

Ook ik loop met mijn vriendin dagelijsk met een grote groep honden in het stadspark, ook deze honden kennen elkaar door en door, sommigen zien elkaar ook elke dag.
Als er bij ons dan een erg dominante hond (vooral reuen) de groep in komt dan gebeurt er dus hetzelfde, de roedelleider gaat bij de onbekende reu staan en zo tasten ze elkaar af.....soms loopt dat uit op een knokpartij waarbij inderdaad de hele roedel wel wil komen helpen....gelukkig zijn we dat voor doordat onze roedelleider goed met stem te corrigeren is en dat we deze even bij ons kunnen houden dan is er dus vaak verder niks meer aan de hand.

Ook als er een roedellid in 'gevaar' is stormt de hele groep erop af om hem/haar te helpen.
Ik vind het eigenlijk prachtig om te zien hoe dat in zijn werk gaat en hoe ze elkaar 'verdedigen' maar ook ik vind het gevaarlijk, zeker als ze ook nog achter die hond aan gaan rennen......zover laten wij het dus ook nooit komen, we roepen op tijd de 'opjutters' bij ons want je kunt vrij goed zien of een vreemde hond problemen gaat opleveren.

Nu kennen wij na een jaar uitlaatservice alle honden in het stadspark wel zo'n beetje en die mensen komen we ook elke dag tegen dus de honden kennen elkaar prima en het gaat dan ook zelden tot nooit 'echt' fout.
Meestal lopen deze mensen met ons mee of zoeken ons speciaal op.

[ingrid_me]

Tuurlijk is dat eng als het *jouw* hond is waar ze met z'n tienen achteraan rennen. Ik zou zelf ook doodsbang worden. Maar is het nou echt zo link als sommige mensen beweren?

Ik vind dat het echt link is. Als het serieus is kunnen ze zo'n hond dus doodbijten. Ik loop dagelijks met een roedel en ik merk hetzelfde als jij in het park. Honden die met veel machtsvertoon in de groep komen lokken een bepaalde reactie uit, honden die het rustig aan doen en zich niet te dominant opstellen worden vrijwel meteen geacepteerd. Een roedelleider vind het niet leuk als een vreemdeling de roedel in komt die misschien wel zijn plek in wil nemen, en als hij/zij dan op zo'n hond klapt is de rest vaak wel bereid om hem/haar even een handje te helpen. Ze jutten elkaar op en voor je het weet loopt een, op het oog onschuldig, jaag partijtje flink uit de hand.

Ik ken uiteraard al die honden, en in mijn ogen gaan ze ook niet voor de kill ofzo, maar buitenstaanders die zich niet gedragen worden gewoon met veel gegrom en gehap op hun plaats gezet, en dan nog effe een rondje door het park gejaagd.

Een hond blijft altijd onvoorspelbaar ( de ene natuurlijk wat minder als de andere) maar in een groep voelen ze zich vaak sterker en wordt er veel samen gewerkt. De liefste honden kunnen zich ontpoppen tot "" killers"
Vroeger hadden wij drie honden thuis en een daarvan was een rustig en lief hondje.(een kruising chihauhau) Had nooit ruzie met andere honden, gromde echt nooit en stelde zich altijd onderdanig op. Totdat onze reu bonje kreeg met een andere reu in het bos, met zijn drieen doken ze erop en namen die hond flink te grazen. Dat lieve rustige hondje stond achteraf helemaal strak van de spanning te grommen en te kwijlen.

Maar ik weet toch niet precies hoe ik het allemaal moet zien. Is het fout om zo'n grote groep honden als roedel te laten functioneren of zouden mensen met 'vreemde' honden fout zijn omdat ze hun hond *niet* van jongs af aan met alle soorten en maten laten spelen?

Ben benieuwd naar jullie reacties.

Hanneke

Ik denk dat beide niet fout is.
Alleen moet je als je een roedel hebt erg allert zijn dat ze dus niet met zijn allen een vreemde hond aanvallen. Vaak helpt het om de "opjutter(s)" even aan te lijnen zodat de rest van de roedel rustig kennis kan maken. Als de meeste spanning ervan af is kun je de andere een voor een loslaten.
Een hond kan nog zo sociaal zijn maar het hangt ervan af hoe hij zich opsteld in een vreemde roedel.

Ik kan me helemaal vinden in dit verhaal. Jij zal maar degene zijn met die hond die wordt aangevallen

[Wendy!]

Met 1 ding ben ik het niet eens.
Dat honden onvoorspelbaar zouden zijn.
Honden zijn de meest consequente wezens die ik ken.
Alleen moet je ze goed genoeg kennen om de signalen te herkennen.
Als je signalen mist (wat iedereen wel doet, want wie kan er een hond nou exact lezen) dan komt het onvoorspelbare dus kijken. Maar dat is niet omdat de hond onvoorspelbaar is, maar omdat jij dus verrast wordt...

Wilde ik even kwijt

[jidde]

Toen ik Nanni net had, liepen we ook altijd in een groep. Er was 1 roedelleider, joep de zwarte labrador reu. Als hij erbij was, ging alles eigenlijk wel best. Maar Nanni was achteraf gezien de alpha teef, dus als de lab er nier was, moest |ZIJ de roedel beschermen... Met het gevolg dat ze andere honden aan viel en ze verjoeg!

Ook was het wel eens het geval dat een andere uit de groep als eerste begon en dat Nanni zich ermee bemoeide, dus Nanni had meteen de stempel: agressief op haar naam.
Nu loop ik niet meer in die groep, ze gaat ze te erg beschermen en dat vind ik niets.

Als ik zelf nu de groep tegen kom, loop ik zelfs om. De hele groep komt Nanni besnuffelen en Nanni houdt daar niet van en gaat vechten. En ja, 5 tegen 1 redt niemand Ik vind het dus persoonlijk gevaarlijk om een groep tegen te komen! ook is het vaak zo dat bange honden verjaagd worden, of ze durven er niet voorbij te lopen

[Charlotte*]

Met 1 ding ben ik het niet eens.
Dat honden onvoorspelbaar zouden zijn.
Honden zijn de meest consequente wezens die ik ken.
Alleen moet je ze goed genoeg kennen om de signalen te herkennen.
Als je signalen mist (wat iedereen wel doet, want wie kan er een hond nou exact lezen) dan komt het onvoorspelbare dus kijken. Maar dat is niet omdat de hond onvoorspelbaar is, maar omdat jij dus verrast wordt...

Wilde ik even kwijt

Daar heb je gelijk in. Ik bedoel eigelijk "onvoorspelbaar" in de zin van....dat ook een rustig hondje ineens (met steun van andere honden) kan gaan vechten. De hond is dan niet onvoorspelbaar maar het lijkt wel zo.

[tbeast]

Sinds kort komt Amar dus ook in een groep honden en dat gaat geweldig. Amar is dan ook niet dominant en speelt met alles en iedereen.
Maar met Xitan durf ik dat dus niet. Hij valt nl. ontzettend uit naar andere honden. Niet als je hem gewoon uitlaat, en er loopt een hond langs, maar als loslopende honden zo dicht bij hem komen dat hij er bij kan. Dan duikt hij er bovenop.
Toch zou ik het best eens willen proberen. Want het lijkt me goed voor Xitan als hij eens op zijn plek gezet wordt. Maar aan de andere kant ben ik bang dat hij een hond wat ergs aandoet, of dat de hele roedel inderdaad bovenop hem springt.......

[Sietske*]

Wat jullie beschrijven, dat de hele roedel mee gaat helpen tegen een vreemde hond, wordt "ganging-up" genoemd. Een van de roedelleden start met imponeren van de vreemde hond, de rest van de roedel raakt opgewonden en vervolgens fokken ze elkaar op en richten ze zich massaal tegen de vreemde hond. Dit kan wel degelijk heel erg fout gaan. Wanneer er ganging-up optreedt binnen een roedel kan dat zeer ernstige gevolgen hebben voor de hond die wordt aangevallen.

Ik vind de reactie van de Collie-eigenaar dan ook heel begrijpelijk. Op zich is het prima dat je de honden in een gelegenheidsroedel laat spelen, maar ik denk dat het wel verstandig is om de gevaren van zo'n gelegenheidsroedel te onderkennen en hier rekening mee te houden.

[Caro.]

Bij ons ook een min of meer vast roedeltje op het hondenveld. Het kan wel degelijk erg link worden als er een vreemde hond (meestal inderdaad reu) komt. We letten daar dan ook altijd goed op.

Zeker Kaya met 2 andere Rotties vormen een zeer hecht clubje en ik heb het al meegemaakt dat Kaya achter een hondje aanging en de andere 2 Rotties direct klaar in de startblokken stonden. Gelukkig grepen de bazen allemaal goed in op dat moment, maar anders wat dit zeker fout afgelopen.

Altijd goed opletten met een hechte roedel.

[laeken]

Wuilus is heel dominant met honden, ze zal altijd de eerste zijn die ze gaat testen en verder heeft ze altijd gezorgd dat ze de baas op het veldje was. Als er dan een hond kwam en Wuilus liep daar met haar maatjes, dan schepte ze er duidelijk lol in de boel op te ruien. Honden jagen, omver gooien, grommen en inderdaad ging dat meestal fout. Nu nog als ik bij vrienden met twee reuen ben zijn ze alledrie heel allert, slaan aan bij het minste of geringste en stormen op het onraad af. Dat terwijl ze thuis eigenlijk heel kalm is, die reuen zonder haar ook een stuk minder dapper, ik steun haar immers niet in die maffe gedragingen.

Ik denk dus ook dat een roedel, zeker met wat drukke waakse beschermende honden, flinke schade kan aanrichten in hun loyaliteit aan elkaar en afkeer tegen wat vreemd is.

Opletten dus

[EvitaP]

Lijkt me hartstikke leuk zo'n groep. Ik snap (naja ik snap het wel...) eigenlijk niet wat er zo eng is aan schermutseling. Als je weet dat je hond bang is of erg dominant dan hou je je hond toch bij je als je een groep tegen komt.
En als je weet dat er oproer kraaiers in de groep zitten, dan roep je die bij je voordat er ook maar iets gebeurt. Als voorzorgs maatregel. Dan zal er denk ik weinig mis gaan. Iedereen houdt een beetje rekening met elkaar.
Ik persoonlijk vind het niet erg als ik zo'n groep tegen kom. Nu is hoover heel makkelijk, maar Cindy heeft ook de neiging om dominant te doen, naja neiging ze doet het gewoon. Maar ja dan wordt ze op haar nummer gezet. (boeiend, als er maar geen bloed valt.)
Maar als je weet (zoals wendy met nanni) dat je hond naar elke hond uitvalt om de roedel te beschermen, dan moet je inderdaad niet meer meelopen of je hond bij je roepen om het te voorkomen, maar dat lukt niet altijd lijkt me.

Dus als iedereen zijn hond kent en rekening met andere houdt, vind ik het oke. Jammer genoeg is dat niet altijd zo.
Dus ik geloof best dat het in sommige groepen mis kan lopen.

Ik heb hier weer lekker zitten lullen ik hoop dat jullie een rode draad kunnen vinden

[Janet]

Een groep is ook hartstikke leuk... als je er zelf in meeloopt. Als je in je uppie wandelt met je hond en je komt ineens een groep tegen, dan kan het toch behoorlijk schrikken zijn. Zéker als je het niet verwacht (als de honden van achter je opduiken en naar jouw hond rennen, bijvoorbeeld).
Met meerdere staan ze toch sterker.

Ik zag 't laatst met dat mormel van mij: ze is over het algemeen redelijk rustig, naar honden toe wat dominant maar niet echt knokkerig. Behalve van de week, toen liepen we met een vriendin en haar rottie-reu in het park. Lekker dollen met z'n tweeën, niks aan de hand. Komt er ineens een hond tegemoet, die met z'n neus in het spel wil gaan. Werd keurig op z'n plaats gezet door de rottie-reu; even grom, grauw en een waarschuwende hap (niet doorbijten). Toen dat duidelijk was en hij teruggeroepen werd (wat ie ook keurig deed), kwam mijn mormel ineens aandenderen, die een knokpartij begon met de 'vreemde' hond. En de reu er ook weer op af. De eigenares van de 'vreemde' hond schrok zich dood, en terecht! Wij stonden er ook een beetje van te kijken, ik in ieder geval 8O . Gelukkig knonden we de honden redelijk snel uit elkaar plukken en was er geen 'echte' schade. Maar je staat toch best raar te kijken hoor.

(Oei, dat is een heel verhaal geworden, maar ik wilde toch even opmerken dat honden écht onverwachte dingen kunnen doen.)

[jidde]

Lijkt me hartstikke leuk zo'n groep. Ik snap (naja ik snap het wel...) eigenlijk niet wat er zo eng is aan schermutseling. Als je weet dat je hond bang is of erg dominant dan hou je je hond toch bij je als je een groep tegen komt.

Maar de roedel loopt dus wel op jou aangelijnde hond af,,, Heb dat ook een keer meegemaakt. nanni kwam haar "vaste" roedel tegen en ik lijnde haar aan. Tja, 5 honden an haar snuffelen vind ze niets met het gevolg 6 5 honden tegen een hond aan de riem...

En als je weet dat er oproer kraaiers in de groep zitten, dan roep je die bij je voordat er ook maar iets gebeurt. Als voorzorgs maatregel. Dan zal er denk ik weinig mis gaan. Iedereen houdt een beetje rekening met elkaar.

Waar ik altijd liep, waren het vooral oudere dames, die vinden het meestal niet zo nodig

[Caro.]

Zelf vind ik het juist helemaal niet erg als ik met mijn 2 honden een andere (grotere) roedel tegenkom. Kaya en Moritz weten zich dan uitstekend te gedragen en ik heb daar nog nooit problemen mee gehad.

Juist in hun eigen grote roedel, kan zeker Kaya (en vriendje Shibo) nog weleens voor problemen zorgen. Kaya pikt het niet als een reu aan haar kont snuffelt en die krijgt zeer snibbig op zijn donder. Nu is dat nog geen probleem, maar Kaya is natuurlijk Moritz en Shibo's teefje en dan springt zeker Shibo ertussen. Gelukkig staat hij ook goed onder appél, dus echte ellende is er nog nooit geweest, maar het blijft opletten.

[Hanneke2]

Toen ik Nanni net had, liepen we ook altijd in een groep. Er was 1 roedelleider, joep de zwarte labrador reu. Als hij erbij was, ging alles eigenlijk wel best. Maar Nanni was achteraf gezien de alpha teef, dus als de lab er nier was, moest |ZIJ de roedel beschermen... Met het gevolg dat ze andere honden aan viel en ze verjoeg!

Ook was het wel eens het geval dat een andere uit de groep als eerste begon en dat Nanni zich ermee bemoeide, dus Nanni had meteen de stempel: agressief op haar naam.
Nu loop ik niet meer in die groep, ze gaat ze te erg beschermen en dat vind ik niets.

Als ik zelf nu de groep tegen kom, loop ik zelfs om. De hele groep komt Nanni besnuffelen en Nanni houdt daar niet van en gaat vechten. En ja, 5 tegen 1 redt niemand Ik vind het dus persoonlijk gevaarlijk om een groep tegen te komen! ook is het vaak zo dat bange honden verjaagd worden, of ze durven er niet voorbij te lopen

Het valt mij juist op dat bange hondjes heel makkelijk geaccepteerd worden. Als een hond een beetje bescheiden aan komt lopen zijn het ook de jongere en speelsere honden uit de groep die daar enthousiast op af gaan, effe snuffelen en dan tot spelen uitdagen. De roedelleider reageert nauwelijks op vreemde honden die een onderdanige houding hebben. Hoogstens wandelt hij er heel rustig op af om even te snuffelen, en dan gaat hij bij de vreemde baas informeren of er koekjes worden uitgedeeld.

Maar wat jij vertelt over Nanni zie ik hier ook, als de alfareu er niet is. Zij is toch wat minder sociaal dan hij, en vooral vreemde teven horen bij de roedel vandaan te blijven. Gelukkig staat ze wel heel goed onder appel.

Hanneke

[Hanneke2]

Ik denk dus ook dat een roedel, zeker met wat drukke waakse beschermende honden, flinke schade kan aanrichten in hun loyaliteit aan elkaar en afkeer tegen wat vreemd is.

Opletten dus

Het is dus waarschijnlijk ook zo dat je met een hele stabiele sociale roedelleider de minste problemen hoeft te verwachten?

Ik bedacht me later ook dat een andere hele hechte groep waar ik vorig jaar veel met Jack mee wandelde, eigenlijk nooit problemen had met vreemde honden. maar de leider van dat roedel (ook een Rottiereu trouwens) was helemaal gek van andere honden, en bij kleine dominantieconflictjes in de roedel legde hij alleen zo'n grote poot even op de rug van de andere hond. Ik heb hem nooit horen grommen of wat dan ook.

Zou je op die manier een gelegenheidsroedel ook niet veiliger of onveiliger kunnen maken, door afwezigheid van de leider?

Ik vraag me ook wel eens af of de rangorde echt helemaal exact bepaald is. Als nr. 1 en 2 er niet zijn, is dan voor de honden al meteen duidelijk dat nr. 3 de baas is?

Goh, interessant allemaal.

Hanneke

[Hanneke2]

Lijkt me hartstikke leuk zo'n groep. Ik snap (naja ik snap het wel...) eigenlijk niet wat er zo eng is aan schermutseling. Als je weet dat je hond bang is of erg dominant dan hou je je hond toch bij je als je een groep tegen komt.
En als je weet dat er oproer kraaiers in de groep zitten, dan roep je die bij je voordat er ook maar iets gebeurt. Als voorzorgs maatregel. Dan zal er denk ik weinig mis gaan. Iedereen houdt een beetje rekening met elkaar.
Ik persoonlijk vind het niet erg als ik zo'n groep tegen kom. Nu is hoover heel makkelijk, maar Cindy heeft ook de neiging om dominant te doen, naja neiging ze doet het gewoon. Maar ja dan wordt ze op haar nummer gezet. (boeiend, als er maar geen bloed valt.)
Maar als je weet (zoals wendy met nanni) dat je hond naar elke hond uitvalt om de roedel te beschermen, dan moet je inderdaad niet meer meelopen of je hond bij je roepen om het te voorkomen, maar dat lukt niet altijd lijkt me.

Dus als iedereen zijn hond kent en rekening met andere houdt, vind ik het oke. Jammer genoeg is dat niet altijd zo.
Dus ik geloof best dat het in sommige groepen mis kan lopen.

Ik heb hier weer lekker zitten lullen ik hoop dat jullie een rode draad kunnen vinden

Ja hoor. Ik vind het ook hartstikke leuk. Vooral voor Jack, die gaat echt helemaal uit z'n dak als hij z'n vriendjes ziet. En voor mezelf is het ook leuk, lekker ouwehoeren met de bazen van de hondjes.

Maar het is inderdaad lastig als je een hond hebt die wat dominanter is. Met Jack kan ik ook probleemloos op een compleet vreemde groep aflopen, die laat zich een beetje timide, maar niet doodsbang, van alle kanten besnuffelen en vervolgens gaat hij gewoon lekker spelen. Maar zoals wat jij zegt over Cindy, jij weet wat je kan verwachten, maar sommige hondeneigenaren zien dat gewoon niet van hun eigen hond. Daar hadden we het dus vandaag toevallig uitgebreid over, dat als je genoeg naar je hond kijkt, dat je wel kan voorspellen hoe een ontmoeting met een andere hond zal verlopen. Maar er zijn dus - helaas - mensen die gewoon nooit op de houding van hun eigen hond letten, en dan raar staan te kijken als het verkeerd loopt.

Hanneke

[Hanneke2]

Lijkt me hartstikke leuk zo'n groep. Ik snap (naja ik snap het wel...) eigenlijk niet wat er zo eng is aan schermutseling. Als je weet dat je hond bang is of erg dominant dan hou je je hond toch bij je als je een groep tegen komt.

Maar de roedel loopt dus wel op jou aangelijnde hond af,,, Heb dat ook een keer meegemaakt. nanni kwam haar "vaste" roedel tegen en ik lijnde haar aan. Tja, 5 honden an haar snuffelen vind ze niets met het gevolg 6 5 honden tegen een hond aan de riem...

Is het dan verstandig om haar aan te lijnen? Ik bedoel *als* er ellende van komt, heeft ze ook geen vluchtweg meer.

Hier wordt er massaal honden terug geroepen als er een aangelijnde hond aankomt, maar het komt gelukkig niet veel voor omdat het een officieel losloopgebied is.

En als je weet dat er oproer kraaiers in de groep zitten, dan roep je die bij je voordat er ook maar iets gebeurt. Als voorzorgs maatregel. Dan zal er denk ik weinig mis gaan. Iedereen houdt een beetje rekening met elkaar.

Waar ik altijd liep, waren het vooral oudere dames, die vinden het meestal niet zo nodig [/quote]



Hanneke

[Charlotte*]

Ik bedacht me later ook dat een andere hele hechte groep waar ik vorig jaar veel met Jack mee wandelde, eigenlijk nooit problemen had met vreemde honden. maar de leider van dat roedel (ook een Rottiereu trouwens) was helemaal gek van andere honden, en bij kleine dominantieconflictjes in de roedel legde hij alleen zo'n grote poot even op de rug van de andere hond. Ik heb hem nooit horen grommen of wat dan ook.

Ik denk zeker dat het inderdaad verschil maakt hoe een roedelleider zich opsteld. Heb je er eentje die altijd met veel bombarie moet laten zien dat HIJ de leider is staat zo'n hond ook eerder onder spanning. Ik heb met de uitlaatdienst Nestor mee.....een stoere reu die alleen al door zijn uitstraling respect afdwingt. Ontmoetingen met vreemde honden verlopen bij hem altijd erg rustig...hij snuffelt even (wel in een hoge houding) en loopt dan door. (ik trouwens ook, ik loop meestal door als ik een vreemde hond tegen kom) Maar als Sandro een keer de leider is merk je meteen dat de groep ook veel heftiger reageerd op vreemdelingen.

Zou je op die manier een gelegenheidsroedel ook niet veiliger of onveiliger kunnen maken, door afwezigheid van de leider?

Er is altijd een leider in een groep...valt de ene weg, dan neemt een andere het over.

Ik vraag me ook wel eens af of de rangorde echt helemaal exact bepaald is. Als nr. 1 en 2 er niet zijn, is dan voor de honden al meteen duidelijk dat nr. 3 de baas is?

Goh, interessant allemaal.

Hanneke

hihihi, interessant he!! Ik vind het ook altijd leuk om te kijken hoe dat allemaal in elkaar zit
Ik merk dat het bij mijn roedels erg afhankelijk is van de samenstelling. Als de, normaal gesproken, leider een keer niet mee is neemt een ander het over. Ik merk wel eens dat er wel meer onrust heerst in de groep, maar ook dat is per groep verschillend. Soms verloopt alles rustig en neemt een ander de leiding over.

[Coyo]

Tja, het hangt echt af van de roedelleider. Meestal is bij ons Ulic de roedelleider, een taak die hij heel serieus neemt
Hij is toch een redelijke onruststoker, het is veel fijner wandelen als Chello erbij is, Ulic geeft de leiding dan meteen af en is veel minder macho.

Het ergste zijn Kayleigh en Ulic samen, dan is het echt feest Die zijn samen echt een team of terror 8O . Ik neem ze dan ook nooit mee met zn tweeen met de uitlaatservice, dan lopen we geheid niet lekker.

[estelle]

[
Ik denk zeker dat het inderdaad verschil maakt hoe een roedelleider zich opsteld. Heb je er eentje die altijd met veel bombarie moet laten zien dat HIJ de leider is staat zo'n hond ook eerder onder spanning. Ik heb met de uitlaatdienst Nestor mee.....een stoere reu die alleen al door zijn uitstraling respect afdwingt. Ontmoetingen met vreemde honden verlopen bij hem altijd erg rustig...hij snuffelt even (wel in een hoge houding) en loopt dan door. (ik trouwens ook, ik loop meestal door als ik een vreemde hond tegen kom) Maar als Sandro een keer de leider is merk je meteen dat de groep ook veel heftiger reageerd op vreemdelingen.


.

Dat is bij ons dus ook zo.
Chello van mij is de roedelleider als hij mee is en ook Chello is een hond die alleen al door zijn uitstraling respect afdwingt en ook hij gaat even kijken met een hoge houding en alleen bij 'vreemde' honden die erg dominant aan komen zetten, honden die wat onzeker de groep in komen keurt hij geen blik waardig.... je merkt dan dat de groep ook veel rustiger blijft.

[EvitaP]

Het hangt dus af van de roedelleider (om maar even kort te wezen)

[Hanneke2]

Zou je op die manier een gelegenheidsroedel ook niet veiliger of onveiliger kunnen maken, door afwezigheid van de leider?

Er is altijd een leider in een groep...valt de ene weg, dan neemt een andere het over.

Ja, ik bedoel dus ook wanneer de leider er niet is en de boel onder verantwoordelijkheid van een hond met een ander karakter valt. Dat het dan minder goed kan gaan, da's duidelijk, denk ik. Maar zou het ook juist beter kunnen gaan?

Ik vraag me ook wel eens af of de rangorde echt helemaal exact bepaald is. Als nr. 1 en 2 er niet zijn, is dan voor de honden al meteen duidelijk dat nr. 3 de baas is?

Goh, interessant allemaal.

Hanneke

hihihi, interessant he!! Ik vind het ook altijd leuk om te kijken hoe dat allemaal in elkaar zit
Ik merk dat het bij mijn roedels erg afhankelijk is van de samenstelling. Als de, normaal gesproken, leider een keer niet mee is neemt een ander het over. Ik merk wel eens dat er wel meer onrust heerst in de groep, maar ook dat is per groep verschillend. Soms verloopt alles rustig en neemt een ander de leiding over.

Wat ik me nou ook afvraag, is er echt *altijd* een leider, ook wanneer er bijvoorbeeld maar twee of drie honden uit de roedel bij elkaar zijn? Mijn Jack hangt bijvoorbeeld in mijn ogen ergens halverwege de rangorde, maar dat komt vooral omdat pups en de hele onderdanige hondjes automatisch onder hem vallen. Maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat hij die hondjes zou gaan 'verdedigen' als er gevaar is.

En iets anders wat er niet echt mee te maken heeft, maar waar ik ook nieuwsgierig naar ben: Jack wil altijd voorop lopen. Er wordt wel gezegd dat dat een teken van dominantie binnen de groep is, maar ik geloof het eigenlijk niet zo. Volgens mij wil hij gewoon voorop lopen omdat hij graag voorop loopt. Iemand die daar meer over kan zeggen?

Hanneke

[Hanneke2]

Tja, het hangt echt af van de roedelleider. Meestal is bij ons Ulic de roedelleider, een taak die hij heel serieus neemt
Hij is toch een redelijke onruststoker, het is veel fijner wandelen als Chello erbij is, Ulic geeft de leiding dan meteen af en is veel minder macho.

Het ergste zijn Kayleigh en Ulic samen, dan is het echt feest Die zijn samen echt een team of terror 8O . Ik neem ze dan ook nooit mee met zn tweeen met de uitlaatservice, dan lopen we geheid niet lekker.

Ik dwaal vreselijk af hoor, maar uit jouw verhaal zou je ook kunnen concluderen dat mensen die 'moeilijke' honden hebben als het gaat om omgang met vreemde honden, eigenlijk gewoon op zoek zouden moeten gaan naar iemand met een rustige, zelfverzekerde hond om voortaan mee te wandelen. Ik vind het wel een grappig idee, want er loopt hier iemand met een stuk of vijf zes levensgevaarlijke dwergpinschers. Als die nou voortaan eens ging wandelen met de Leonbergerreu van de overkant erbij, gaat het stel misschien heel anders reageren op vreemde honden.

Hanneke

[Hanneke2]

Het hangt dus af van de roedelleider (om maar even kort te wezen)

Ja, maar da's dus nog steeds opletten. Want een groep honden waar jouw hond gister nog leuk mee heeft gespeeld, kan vandaag toevallig z'n stabiele leider missen en met een minder goeie roedelleider heel vervelend op je hond reageren.

Ingewikkeld wel. Maar ik blijf dit wel een heel interessant onderwerp vinden!

Hanneke

[Marja]

Hier het zelfde, ik woon aan een hondenpark en dus ook een vaste kliek hier. Soms wat geharrewar maar meestal stelt het niet veel voor.
Wat ik nou niet begrijp is het volgende: in de straat woont 1 hond, een reu van drei, die wordt niet geaccepteerd in het park.
Drie reuen van de vaste groep, zit ook mijn reu bij, pikken het niet als die reu ook maar 1 stap in het park zet!!
Best zielig hoor, zeker voor het vrouwtje van die reu.
Het is geen erg bange of erg dominante reu, maar ze moeten hem gewoon niet.
groetjes Marja

[Coyo]

Tja, het hangt echt af van de roedelleider. Meestal is bij ons Ulic de roedelleider, een taak die hij heel serieus neemt
Hij is toch een redelijke onruststoker, het is veel fijner wandelen als Chello erbij is, Ulic geeft de leiding dan meteen af en is veel minder macho.

Het ergste zijn Kayleigh en Ulic samen, dan is het echt feest Die zijn samen echt een team of terror 8O . Ik neem ze dan ook nooit mee met zn tweeen met de uitlaatservice, dan lopen we geheid niet lekker.

Ik dwaal vreselijk af hoor, maar uit jouw verhaal zou je ook kunnen concluderen dat mensen die 'moeilijke' honden hebben als het gaat om omgang met vreemde honden, eigenlijk gewoon op zoek zouden moeten gaan naar iemand met een rustige, zelfverzekerde hond om voortaan mee te wandelen. Ik vind het wel een grappig idee, want er loopt hier iemand met een stuk of vijf zes levensgevaarlijke dwergpinschers. Als die nou voortaan eens ging wandelen met de Leonbergerreu van de overkant erbij, gaat het stel misschien heel anders reageren op vreemde honden.

Hanneke

Ja zo zou je het kunnen zien. Als Ulic de "baas" is in de roedel is de boel wat gespannen, hij is nog jong en de andere honden zijn wat aan zijn leidersschap aan het peuteren, want er zijn wel meer reutjes die hogerop willen. Ulic moet ook absoluut geen vreemde honden in de roedel, die worden heel dominant benaderd, en dat loopt toch wel eens uit op wat gegrom en geborstel (en meer, als hij de kans kreeg, maar dat gaat mooi niet door)
Is Chello erbij, dan is de boel stabiel en is Ulli veel minder macho, Chello is een veel stabielere hond dan Ulli, hij heeft een uitstraling waar je U tegen zegt
Ulic heeft het gewoon wat moelijk met zijn leidersschap, zo hoog staat hij niet boven de tweede. En met Kayleigh is hij dus helemaal erg, want dan heeft hij zijn maatje in zijn rug, en dan durft ie helemaal wel

[Roosje]

En iets anders wat er niet echt mee te maken heeft, maar waar ik ook nieuwsgierig naar ben: Jack wil altijd voorop lopen. Er wordt wel gezegd dat dat een teken van dominantie binnen de groep is, maar ik geloof het eigenlijk niet zo. Volgens mij wil hij gewoon voorop lopen omdat hij graag voorop loopt. Iemand die daar meer over kan zeggen?

Hanneke

Wat ik heb begrepen is dat elk lid van de roedel een bepaalde functie heeft, wanneer b.v een wolf die laag in de roedel staat maar goed kan jagen, dan krijgt hij een belangrijke plaats de jacht. Goede roedelleiders kunnen delegeren, zij laten het werk over aan diegene die daar goed in zijn.

Diegene die Dot en Mo kennen zeggen allemaal dat Mo de hoogste in de roedel gaat worden, het is een initiatiefvol Bulletje die het graag voor het zeggen heeft en heel bewust is van rangorder. Wanneer we wandelen dan loopt zij altijd voorop vol verwachtingen wat er komen zal. Dot loopt altijd een beetje achter mij.

Maar toch denk ik dat Dot de leiding zal blijven houden. Ze, is rustig, koppig, laat zich niet makkelijk beinvloeden, en gaat haar eigen weg. Ze bepaald wanneer er gespeeld wordt en gaat nooit bij Mo liggen, het is altijd andersom. Een enkele keer wanneer Mo echt te ver gaat, laat ze het weten, maar meestal negeerd ze wanneer het haar niet uitkomt. Mo adoreerd Dot

Dot heeft de touwtjes in handen. Mo neemt initiatieven en Dot bepaald of ze er mee eens is of niet, zij is de eindverantwoordelijke.

Roosje

[An]

Hoi iedereen,


Zo'n discussies lees ik nu echt graag!!!! Hier in België ben ik eerlijk gezegd nog nooit een losloopgebied voor honden tegengekomen, vreemd ......

Ik voel me wel een beetje een vreemde eend in de bijt aangezien ik Yorcik NOOIT met andere honden laat spelen, hij moet het doen met mij en Lenka. Ik vertrouw het gewoon niet. Toen hij klein was heeft ie wel geravot met alle soorten en maten en nu gaat ie regelmatig naar zijn zusje spelen want 2 am staffjes die spelen is toch net iets anders dan 2 keesjes (voorbeeldje). Kan het nu eigelijk kwaad dat mijn honden niet behoren tot een gelegenheidsroedel? Als we op stap zijn aan zee op het strand heb ik soms wel de grootste moeite om hem bij andere honden vandaan te houden, hij is ook niet balgek ofzo dus dat maakt het niet makkelijker. Wat me wel aan hem opvalt en dat heb ik hier ook al verscheidene keren gelezen, hij is veel makkelijker en kalmer op wandelingen als 'zijn teefje' Lenka er niet bij is, dan heeft ie veel minder praats, is dat een algemeen gegeven als er een reu en teef samenleven?