Bronco lijkt toch te veranderen

[GrethavW]

Hij is bereikbaarder tijdens wandelingen. Dacht eerst dat dat nog niet kon, zijn castratie is nog niet zo lang geleden. Maar het is te opvallend.
Als ik Tux beloon met een "braaf" en een koekje, kijkt hij nu ook om.
Halllooooooo Ik ben OOK braaf en ik wil OOK een koekje!
Dit gebeurde daarvoor alleen de laatst 100 m voor de auto. De rest van de tijd bestond ik niet en reageerde hij nergens op. Steek dat koekje maar waar de zon niet schijnt.
En hij is vrolijker, hele andere uitdrukking. Meer spelen met Tux ook weer.
Ik hoop dat dit betekend dat mijn asociale klapkaak nog heel wat jaartjes mee gaat

Found a stick...



En die maak ik helemaal kapot!!



Bleghhhhhh



Schoothondje XXL



Mooierd

[fenneke]

Dat je dat al zo snel merkt. Ook al was het niet de bedoeling toch fijn meegenomen.

[Sandra&co]

Wow...das toch wel een prettige bijkomstigheid!

[GrethavW]

Wat fijn dat hij zich zo snel al beter lijkt te voelen! Hij moet inderdaad nog lang mee
En geef hem toch dat koekje

Ohh maar die krijgt hij zeker hoor. Alleen al het feit dat hij me dan aankijkt is al een euforisch moment, daar geef ik met liefde een koekje voor. En dat na 8 jaar

Wow...das toch wel een prettige bijkomstigheid!

Best wel ja. Had er ook absoluut niet op gerekend. Vooral omdat hij eigenlijk nooit typisch reuen gedrag vertoonde.

Misschien raakt ie wat gefixeerder op eten
Maar het zou fijn zijn hoor. Ik heb destijds mijn NF ook op wat oudere leeftijd laten castreren en hij werd ook veel bereikbaarder en gezelliger.

Dat speelt ook mee inderdaad. Ik moet zelfs op mijn vingers passen
En paardenstront is plotseling ook reuze lekker
Maar er lijkt iets meer rust in zijn hoofd te zijn. Zeker als we ergens in alle rust lopen.
Als er een ree oversteekt o.i.d. is het nog steeds wel een heel ander verhaal Dat zal ook nooit veranderen denk ik.

[GrethavW]

Dat je dat al zo snel merkt. Ook al was het niet de bedoeling toch fijn meegenomen.

Het is zeker geen straf
Dat hij nu met een blij hoofd ook een snoepje komt halen vind ik zo geweldig. Het lijkt zo iets kleins, maar het is zo groot als het om hem gaat.

[S@ndr@]

fijn dat het zo goed met hem gaat en t is inderdaad een mooierd, op nog heel veel goede jaren

[Floortje]

Of het nu de castratie, de leeftijd of de kanker die uit z'n lichaam is, dit is goed nieuws!
Wat fijn voor jullie beide dat hij nu beter in z'n vel zit. En het wandelen wordt ook aangenamer.

[Tineke]

Wat de reden ook moge zijn lekker van genieten dat het beter gaat

[Kirry]

Dat hij nu met een blij hoofd ook een snoepje komt halen vind ik zo geweldig. Het lijkt zo iets kleins, maar het is zo groot als het om hem gaat.

Dat gevoel is fijn zeg. Na 8 jaar opeens wat meer rust in de tent.

[HillieS]

Wat fijn!

[Persistence]

Wat een mooie veranderingen zeg!

[GrethavW]

Bedankt allemaal. Ik had dit echt niet verwacht.
Thuis is hij altijd al relatief makkelijk geweest. Prima luisteren.
Maar eenmaal buiten de voordeur een totaal andere hond, best wel vermoeiend. Erg fijn om nu te zien dat het ook daar beter gaat.

[Nakisha]

Positieve veranderingen zijn nooit weg, gelukkig is hij weer lekker vrolijk na de castratie!

[Marlett]

Zou hij ook in zijn voor van die kleine sexier than a squirrel-spelletjes? Ik merk dat Tosca daardoor ook wel meer in de gaten heeft dat ik ook aanwezig ben bij het wandelen, en niet alleen dat irritante aanhangsel aan de lijn ben.

[Crescent]

Zou het kunnen dat wat minder hormonen hem blijer en rustiger maken?

[Doyaquba]

Wat fijn dat hij zo positief veranderd is!

[GrethavW]

Zou het kunnen dat wat minder hormonen hem blijer en rustiger maken?

Tja, zeg het maar. Ik weet niet wat de oorzaak is, maar fijn is het wel.

Dapper had een vergelijkbaar karakter en die is ook op zijn niet oude maar echt heel ruim volwassen dag nog veeeel beter hanteerbaar geworden.
Niet over nadenken maar gewoon aanpakken en lekker op cursus gaan (mag ook zelf naar eigen inzicht).

We hebben er van genoten.

Genieten doe ik absoluut. Ik moet natuurlijk nog steeds alert zijn, maar dit is al geweldig.
Bronco is een ultieme autist, met een cursus doe ik hem en mezelf echt geen plezier. Teveel nieuwe dingen, teveel prikkels. Daar wordt hij niet blij van.
Het heeft ook geen zin. Na 2 lessen kent hij de honden en zal het best goed gaan. Kom ik een vreemde hond tegen op een wandeling, begin ik weer op 0. Op honden die hij "kent" al is het op afstand (de hond die op de boerderij naast de Wellerwaard bijvoorbeeld), reageert hij niet meer.

Ik ben hier al super blij mee en wandel toch het liefst afgelegen, dat blijf ik zeker met hem ook gewoon doen.