Help, ik weet het niet meer...

[BernedoodlePup]

Hallo allemaal,

Ik zit met mijn handen in het haar en ik hoop dat jullie me kunnen helpen.

Ik heb een Bernedoodle pup van 18 weken. Een ontzettend slimme, zelfverzekerde pup die er ook ontzettend van geniet als je met hem werkt.
Hij snapt commando's in een keer, is nooit echt ergens van onder de indruk. Dat maakt het ook lastig, standaard correcties (nee, negeren, auw roepen bij bijten) hebben ook nooit indruk gemaakt. Het enige dat werkte was een time-out.

Opvoeding ging perfect. Hij luisterde voor een pup echt goed. Zindelijkheid is iets wat wat lastiger is, heb het idee dat hij als hij ergens mee bezig is nog wel eens te lang wacht. Hij rent dan wel richting de achterdeur maar haalt buiten dan niet. Vond het niet heel zorgwekkend vanwege zijn leeftijd.
Hij volgt netjes (ook los), komt altijd braaf bij me, trekt niet aan de lijn enz. Eventjes alleen blijven was ook geen probleem, ik mocht zonder probleem 30 minuten boven de was opvouwen en schoonmaken ed. Even naar buiten gaan was ook geen probleem, dat was wel altijd minder lang.
's Nachts sliep hij samen met mijn Labradoodle van 4 jaar beneden. Ook daar geen problemen mee. Dan sliep hij van 12 tot 6 door.

Echt ''verplicht'' alleen zijn mijn honden niet. Ik heb een eigen bedrijf en werk bijna altijd thuis. Wanneer ik wel weg moet gaan ze naar de dagopvang.
Qua wandelen lijkt hij me ook niet te weinig te krijgen. We gaan 3x per dag ongeveer 10 tot 20 minuten wandelen, waarbij hij minimaal ook 1x de ronde los mag lopen in het bos. Hij mag de tuin in wanneer hij daar behoefte aan heeft.
Daarnaast hebben we een hoop denkspelletjes en kauwt hij ook graag op runderkophuid.

Maar dan nu... Sinds 2 dagen valt er geen land meer met hem te bezeilen. Ik mag de kamer niet meer uitlopen want dan raakt hij in paniek. Hij blaft en krabt dan aan de deur, wanneer ik niet snel genoeg terug ben haalt hij allerlei dingen uit waarvan hij weet dat het niet mag (denk aan spullen van het aanrecht jatten, bladeren van de planten af trekken). Ook kom ik dan vaak plasjes tegen binnen.
Ik ben nu weer helemaal opnieuw begonnen met het trainen van alleen zijn door de kamer uit te lopen en dan na 3 seconde weer terug binnen te komen.

Verder haalt hij ook een hoop ongein uit als ik erbij ben in diezelfde lijn. De time-outs lijken ook niet meer te werken.
's Nachts durf ik hem na het moment dat het niet meer goed ging niet meer beneden te laten. Hij ligt nu weer op mijn slaapkamer zodat ik het beter in de gaten kan houden, dat vind ik niet erg maar hij is bijna niet meer naar boven te tillen voor me.

Ik heb vandaag wel zijn eerste tandje op de vloer gevonden. Ik vraag me af of het wisselen met zijn gedrag heeft te maken.
Puberteit lijkt me nog wat te vroeg voor een hond die zeker de 30 kilo gaat halen.

Ik ben even radeloos, en weet het echt niet. Ik ben overigens ook al een paar dagen ziek, denk dat dat op dit moment de wanhoop ook versterkt.
Iemand advies, tips, herkenning of gewoon een steunend woord?

Alvast heel erg bedankt.

[ranetje]

Gezien de leeftijd mogelijk een angstfase.
Dat gaat ook weer over.
Tanden wisselen zal er zeker ook mee te maken hebben.
Als je hem niet meer kan tillen help hem dan om gewoon op zijn eigen poten naar boven en naar beneden te lopen.
Zorg alleen dat hij het rustig doet.
Even op de slaapkamer houden is prima, kan echt geen kwaad.
Hij mag wel wat langer dan 20 minuten lopen hoor, zeker op de vrije wandeling.

Ziek zijn maakt het geheel voor jou wat moeilijker, maar het gaat echt voorbij.
Zeker nu je ook weer aan het oefenen bent met alleen laten.
Het komt goed
Beterschap

[Emma]

Wandel je met de volwassen hond ook zo weinig? Of is die 10 tot 20 minuten, 3 keer per dag nog op puppen loopje afgestemd?

Ik denk dat jou pupje zich misschien wat gaat vervelen, nu het hele jonge ervanaf is?
Doe je binnen ook nog wat aan spelen en hersenwerkjes, wat nieuws aanleren etcetera..?

Ikzelf vind puppen altijd handenbindertjes. Dus het kost altijd wel veel tijd, werk en geduld. Ik vind het niet zo vreemd gedrag.

Ik zou, wat je al doet, inderdaad weer even een stap terug doen, en weer van voren af opbouwen met even alleen zijn.
Het is waarschijnlijk weer even een fase.

Het is net als 4 jarige en 5 jarige peuter en kleuter fase van mensen. Die zijn ook weer toe aan wat meer uitdaging.