
Jack heeft een periode gehad waarin hij alles deed wat God en Sinterklaas verboden hadden, vervolgens hebben we allerlei regeltjes weer consequent toegepast, en de laatste maanden hadden we het gehoorzaamste hondje van de hele wereld. Gevolg is dat we de boel weer lekker hebben laten versloffen, want hondjes die heel goed luisteren en nooit foute dingen doen, die mogen een boel dingen die minder gehoorzame hondjes niet mogen

Maar (wat jullie waarschijnlijk al aan zagen komen), de laatste week begint Jack weer flink uit te proberen waar ook weer de grenzen lagen. 'HIER' verstaat hij niet meer als hij met een leuk hondje aan het spelen is, hij heeft een keer gegromd naar Tijger (en is vervolgens piepend de hele kamer doorgejaagd 8O), en als absoluut hoogtepunt heeft hij vandaag tegen een mevrouw aan gepiest. (Heel bewust, even snuffelen en poot omhoog. 8O )
Okee, onze fout. Om een lief en gehoorzaam hondje te blijven heeft Jack duidelijk wat meer regels en grenzen nodig dan wat wij de afgelopen tijd nodig vonden.
Het opnieuw invoeren van alle consequente regels is geen punt, en Jack is er dermate gevoelig voor, dat je hem na een halve dag al bijna ziet veranderen. Probleem opgelost, zullen jullie zeggen.
Maar ik wil zo graag een gulden middenweg vinden tussen ons lakse getut en het behandelen van Jack alsof hij een hapgraag loeder is. Dat maakt het voor ons makkelijker (3 regeltjes zijn veel beter vol te houden door vier verschillende mensen dan 10), dus gaat er minder snel iemand de fout in, voor Jack is het leuker (bijvoorbeeld lekker op de bank tegen een mens aan liggen slapen is gewoon echt genieten voor hem), en al met al kunnen we het dan misschien consequent gezellig houden.

Maar waar leggen we dan de grens? Welke regels zijn absoluut noodzakelijk en welke kunnen we gewoon lekker vergeten?
Advies graag.

Hanneke