) Alleen ze struikelde steeds over haar lijn, dus nadat ik haar een paar keer met een snoepje had gelokt en ze elke keer kwam heb ik de lijn ook maar losgeknipt. Ze liep toen dus lekker vrij door het boos heen, af en toe bleef ze wel achter of liep ze de andere kant op, maar als ik haar dan riep en snoepje liet zien kwam ze er weer aan. Toen we weer bijna terug waren bij de auto kwamen we 2 vrouwen tegen met wie ik aan de praat kwam. Ze hadden een kruising bordeaux dog / rottweiler. Echt een schat van een hond, ook een teefje. Nadat Molli klaar was met uitgebreid blaffen en haar balletje stelen kreeg ik de kans om over Malu te vertellen. Het bleek dat hun de website van shhh ook gezien hadden en misschien ook wel een beagle wilden. Terwijl wij aan het praten waren liep Malu steeds een stukje verder, maar als ik riep kwam ze weer terug. Totdat ze een groepje met andere mensen tegenkwam, ze liep gewoon achter hun aan en reageerde ook niet meer. Molli zag het gebeuren en liep met Malu mee. Ik heb toen snel afscheid genomen van de 2 vrouwen en ben maar achter mijn hondjes aangelopen. De mensen met wie ze meeliep vonden het wel grappig en ik had ze snel ingehaald. Malu liep gewoon rustig door, ook toen we weer naast haar liepen. Met een omweg zijn we toen terug gelopen naar de auto, waar Malu op haar dooie gemakkie insprong. Voordat we de auto uit gingen liet ze zich weer aanlijnen en na een heleboel water gedronken te hebben ligt ze nu heerlijk te slapen in haar mandje.
Wat wel grappig is, is dat Molli en Donna altijd bij mij in de buurt blijven als ze loslopen. Ze houden altijd in de gaten waar ik ben en als ik de andere kant op ga rennen ze mee. Malu interesseert het dus niks waar ik heen loop, ze raakt ook niet in paniek ofzo maar ze sjokt gewoon rustig door met haar neus aan de grond. Ik heb zo het idee dat dit meer beagle-eigen is dan een hondje uit een laboratorium.
