jagen

[Zoie]

Ik loop wel eens met Spok in het schemerduister of donker b.v. in de duinen, en het is duidelijk dat hij dan vaak gaat jagen, w.s. op konijnen of zo. Vogels, katten ( is hij nog wel bang voor ) , eenden enz. hebben ook zijn belangstelling. Dat heeft Luna ook wel, maar die is niet zo snel en wendbaar, en doet het bovendien niet zo gepassioneerd en w.s. ook niet zo slim. kortom, dan neem ik minder serieus. Maar het zou me niet verbazen als Spok - w.s. toch een ruwharige podenco-mix ? Ik heb het me laten vertellen, en ik geloof dat het klopt - leert hoe hij konijnen moet vangen.

Dus zit ik me nu een beetje af te vragen wat ik daarmee moet. Hij vindt het leuk, daar kan geen twijfel over bestaan, maar ik zou het niet echt leuk vinden als hij met een dood konijn komt aanlopen. En al helemaal niet als hij daar een gewoonte van gaat maken.

Zou laten lopen met iets als een muilkorf/bandje een oplossing zijn ? Of maar beter al dit soort situaaties vermijden? Dat zou trouwens nog niet zo eenvoudig zijn.

[yamie]

ik zou persoonlijk, met een hond waar nogal wat jachtpassie in zit ( en daarbij hebben jij en spok samen nog wel een weg te gaan ) niet zulke situaties opzoeken, dus bij schemer zo'n gebied opzoeken....dat wakkert het toch meer aan, ik merk dat ook met mijn honden, is het overdag dan is dat lang niet zo aanwezig als idd in de schemer...ook dan komen juist vaak de konijen enz te voorschijn.... als hij het eenmaal succes gehad heeft zal hij er nog meer gespitst op zijn

[Zoie]

ik zou persoonlijk, met een hond waar nogal wat jachtpassie in zit ( en daarbij hebben jij en spok samen nog wel een weg te gaan ) niet zulke situaties opzoeken, dus bij schemer zo'n gebied opzoeken....dat wakkert het toch meer aan, ik merk dat ook met mijn honden, is het overdag dan is dat lang niet zo aanwezig als idd in de schemer...ook dan komen juist vaak de konijen enz te voorschijn.... als hij het eenmaal succes gehad heeft zal hij er nog meer gespitst op zijn

Ik volg je redenering, en voor die konijnen vind ik het ook niet leuk natuurlijk, maar ik denk dat hij enerzijds die jachtpassie gewoon heeft, en aan de andere kant is het wel een uitgelezen mogelijkheid voor mij om met hem te trainen. Hij verdwijnt niet uit zicht, en ik kan het principe "bij me roepen, belonen en weer vrij geven " prima oefenen. Het zal sowieso erg moeilijk worden om alle situaties waarin hij kan jagen te vermijden, en als ik dan controle over het hier komen heb, is dat op zich iets wat me wel zo lief is.

[yamie]

ik zou persoonlijk, met een hond waar nogal wat jachtpassie in zit ( en daarbij hebben jij en spok samen nog wel een weg te gaan ) niet zulke situaties opzoeken, dus bij schemer zo'n gebied opzoeken....dat wakkert het toch meer aan, ik merk dat ook met mijn honden, is het overdag dan is dat lang niet zo aanwezig als idd in de schemer...ook dan komen juist vaak de konijen enz te voorschijn.... als hij het eenmaal succes gehad heeft zal hij er nog meer gespitst op zijn

Ik volg je redenering, en voor die konijnen vind ik het ook niet leuk natuurlijk, maar ik denk dat hij enerzijds die jachtpassie gewoon heeft, en aan de andere kant is het wel een uitgelezen mogelijkheid voor mij om met hem te trainen. Hij verdwijnt niet uit zicht, en ik kan het principe "bij me roepen, belonen en weer vrij geven " prima oefenen. Het zal sowieso erg moeilijk worden om alle situaties waarin hij kan jagen te vermijden, en als ik dan controle over het hier komen heb, is dat op zich iets wat me wel zo lief is.

oja absoluut, wanneer je hem in die situatie bij je kan houden is het een prima training... alleen oppassen dat je het jezelf en de hond niet te moeilijk maakt... met het oog op, dat juist bij schemer de prikkels wel heel groot zijn

[Zoie]

ik zou persoonlijk, met een hond waar nogal wat jachtpassie in zit ( en daarbij hebben jij en spok samen nog wel een weg te gaan ) niet zulke situaties opzoeken, dus bij schemer zo'n gebied opzoeken....dat wakkert het toch meer aan, ik merk dat ook met mijn honden, is het overdag dan is dat lang niet zo aanwezig als idd in de schemer...ook dan komen juist vaak de konijen enz te voorschijn.... als hij het eenmaal succes gehad heeft zal hij er nog meer gespitst op zijn

Ik volg je redenering, en voor die konijnen vind ik het ook niet leuk natuurlijk, maar ik denk dat hij enerzijds die jachtpassie gewoon heeft, en aan de andere kant is het wel een uitgelezen mogelijkheid voor mij om met hem te trainen. Hij verdwijnt niet uit zicht, en ik kan het principe "bij me roepen, belonen en weer vrij geven " prima oefenen. Het zal sowieso erg moeilijk worden om alle situaties waarin hij kan jagen te vermijden, en als ik dan controle over het hier komen heb, is dat op zich iets wat me wel zo lief is.

oja absoluut, wanneer je hem in die situatie bij je kan houden is het een prima training... alleen oppassen dat je het jezelf en de hond niet te moeilijk maakt... met het oog op, dat juist bij schemer de prikkels wel heel groot zijn

Ik roep hem vooralsnog in deze situaties makkelijker bij me dan wanneer hij met andere honden speelt, eigenlijk moeiteloos, dus vandaar dat het ook in me opkwam. Gaat hij echt wieberen, dan wordt het iets anders natuurlijk.

[laeken]

Vergeet niet dat Spok nog best wat onzeker kan zijn over of jij blijft of weer gaat door zijn verleden.
Als hij echt helemaal thuis is, zeg over 6 maanden, dan weet je niet of hij nog wel terug te roepen is of dat hij zoiets heeft van die vind ik wel weer als ik klaar ben

Eenmaal echt in de jacht kan je makkelijk de controle verliezen, zeker nadat hij mischien nu een succeservaring opdoet als hij een konijn te pakken krijgt binnenkort als er jonkies zijn.

Ik zou het jagen in de kiem smoren. Cleo hier jaagt ook, maar ze zal dan niet gelijk komen als je roept. Eenmaal op de hielen van een konijn rent ze ook samen met het konijn de weg op Vreselijk. Maargoed, nooit ergens loslaten kan ook niet. Nu gebeurd dat gelukkig hoogst zelden en meestal rent ze ver van wegen. Maargoed, jagende honden lopen wel grotere risico's.

[Angeniet]

Jan, ik heb het recentelijk meegemaakt met Spaanse Izzy, die het presteerde om een haas te vangen. Ik vond het erg naar om mee te maken en was ook bang dat haar instinct hierdoor meer aangewakkerd zou worden (staat bij " Gedrag"). Ik hou haar nog meer in de gaten en ben vreselijk voorzichtig en alert waar én wanneer ik op stap ga. Ook roep ik haar regelmatig even bij me om haar daarna weer "vrij" te geven. Nooit zal ik met haar in de schemer in ons losloopgebied gaan lopen, want dat is bij voorbaat al vragen om moeilijkheden.
Afgelopen zaterdag waren de paarden aan de overkant van ons gebied erg onrustig, in het bosje daar was een ruiter nogal hardhandig bezig met zijn paard. Wat Izzy erg alert maakte en mij destemeer. Voor mij was het zaak om zo rustig mogelijk de andere kant uit te gaan voordat ze het water in zou duiken om aan de overkant eens poolshoogte te gaan nemen.
Door er een spelletje van te maken met al Frolicjes voor me uitgooien heb ik het goed kunnen oplossen.
Ze zijn leuk hoor, die Spanjolen, zelf sta ik voortdurend op scherp en merk ik dat ik steeds beter op haar kan inspelen.
En hoewel ik mijn uiterste best doe om dit soort dingen te voorkomen, heb ik niet de illusie dat het me altijd zal lukken...

[Eline*]

Jan, ik denk dat je je moet realiseren dat jagen echt kicken is. Als Spok een keer een konijn vangt of echt de smaak te pakken heeft heb je kans dat hij in dat betreffende gebied gewoon iedere keer de kuierlatten neemt en jij uiteindelijk daar shaggie's kan gaan zitten roken totdat hij moe is. Zie Addy.
Heel leuk, maar niet wat je wil.
Een muilbandje raakt kant noch wal en vind ik nog gevaarlijk ook. Niet doen dus.
Nelson vindt jagen ook leuk. Hij mag niet los in gebieden met veel wild, dan heb ik hem aan de (hele) lange lijn. Gelukkig hebben we hier de soesterduinen waar echt geen wild te bekennen is en dat is dus een heerlijk losloopgebied.
Laika hield ik altijd aan de 30 meter lijn..die joeg ook en kon niet mee naar het losloopgebied...dus aan de lijn dan maar.

[Zoie]

Vergeet niet dat Spok nog best wat onzeker kan zijn over of jij blijft of weer gaat door zijn verleden.
Als hij echt helemaal thuis is, zeg over 6 maanden, dan weet je niet of hij nog wel terug te roepen is of dat hij zoiets heeft van die vind ik wel weer als ik klaar ben

Maar zou het niet zo kunnen zijn dat ik juist nu een uitgelezen mogelijkheid heb hem het komen tijdens het jagen aan te leren? Dat is namelijk mijn eigen gevoel er over.

Straks loop ik in het reguliere uitlaatbos in het schemerduister, en dat is in de winter al heel vroeg, kent hij alles op z'n duimpje, weet waar de auto staat, kan naar huis lopen, is helemaal gewend, enz. En daar lopen ook konijnen.

In het bejaardenbos hier even verderop loopt zelfs een vos.

Eenmaal echt in de jacht kan je makkelijk de controle verliezen, zeker nadat hij mischien nu een succeservaring opdoet als hij een konijn te pakken krijgt binnenkort als er jonkies zijn.

Ik zou het jagen in de kiem smoren. Cleo hier jaagt ook, maar ze zal dan niet gelijk komen als je roept. Eenmaal op de hielen van een konijn rent ze ook samen met het konijn de weg op Vreselijk. Maargoed, nooit ergens loslaten kan ook niet. Nu gebeurd dat gelukkig hoogst zelden en meestal rent ze ver van wegen. Maargoed, jagende honden lopen wel grotere risico's.

In de duinen, of liever gezegd een pad door de duinen naar Zandvoort dat aan weerszijde een tamelijk wijde uitloopstrook heeft, maar wel omhekt is, is er praktisch geen mogeijkheid dat hij de weg op schiet, denk ik tenminste.

[Zoie]

Nooit zal ik met haar in de schemer in ons losloopgebied gaan lopen, want dat is bij voorbaat al vragen om moeilijkheden.

Dat is idd de andere oplossing.

Ik heb het topic trouwens gelezen, niet leuk idd als je hond een haas vangt.

[Zoie]

Jan, ik denk dat je je moet realiseren dat jagen echt kicken is. Als Spok een keer een konijn vangt of echt de smaak te pakken heeft heb je kans dat hij in dat betreffende gebied gewoon iedere keer de kuierlatten neemt en jij uiteindelijk daar shaggie's kan gaan zitten roken totdat hij moe is. Zie Addy.
Heel leuk, maar niet wat je wil.

haha, nee, dat wil ik iig niet.

Een muilbandje raakt kant noch wal en vind ik nog gevaarlijk ook. Niet doen dus.

jammer, ik dacht heel simpel, dan kan hij geen dier dood bijten.

Nelson vindt jagen ook leuk. Hij mag niet los in gebieden met veel wild, dan heb ik hem aan de (hele) lange lijn. Gelukkig hebben we hier de soesterduinen waar echt geen wild te bekennen is en dat is dus een heerlijk losloopgebied.
Laika hield ik altijd aan de 30 meter lijn..die joeg ook en kon niet mee naar het losloopgebied...dus aan de lijn dan maar.

Tsja, die lange lijn ... dat zou nog wat worden, maar wat moet dat moet dan maar.

[Zoie]

bedankt voor jullie advies alvast, ik denk er nog eens over. Denken jullie trouwens dat zoiets als jachtpassie uberhaupt valt te onderdrukken als het gewoon in je hond zit ?

[Joy C]

bedankt voor jullie advies alvast, ik denk er nog eens over. Denken jullie trouwens dat zoiets als jachtpassie uberhaupt valt te onderdrukken als het gewoon in je hond zit ?

Ik denk niet dat je dan van onderdrukken kan spreken.
Vermijden is in mijn ogen de enige oplossing. Dus dat je prikkel vermijdt.

[Zoie]

bedankt voor jullie advies alvast, ik denk er nog eens over. Denken jullie trouwens dat zoiets als jachtpassie uberhaupt valt te onderdrukken als het gewoon in je hond zit ?

Ik denk niet dat je dan van onderdrukken kan spreken.
Vermijden is in mijn ogen de enige oplossing. Dus dat je prikkel vermijdt.

De prikkel is denk ik nauwelijks te vermijden, als ik er alleen al aan denk hoe vaak Luna m'n arm zo wat uit de kom trok omdat er weer ergens een kat liep. Wat natuurlijk wel kan is de de mogelijkheid tot jagen frustreren, hoewel ook dat bepaald niet eenvoudig zal zijn.

[Joy C]

bedankt voor jullie advies alvast, ik denk er nog eens over. Denken jullie trouwens dat zoiets als jachtpassie uberhaupt valt te onderdrukken als het gewoon in je hond zit ?

Ik denk niet dat je dan van onderdrukken kan spreken.
Vermijden is in mijn ogen de enige oplossing. Dus dat je prikkel vermijdt.

De prikkel is denk ik nauwelijks te vermijden, als ik er alleen al aan denk hoe vaak Luna m'n arm zo wat uit de kom trok omdat er weer ergens een kat liep. Wat natuurlijk wel kan is de de mogelijkheid tot jagen frustreren, hoewel ook dat bepaald niet eenvoudig zal zijn.

Kun je dan afleiden niet proberen? Jachtinstinct lijkt me nu niet iets dat je 1 2 3 uitschakelt.

[Roelfien]

Ik denk niet dat je de jacht er ooit echt uitkrijgt. Dan moet je ze zo strak onder appèl gaan zetten dat het eigenlijk ook niet meer leuk is.
Beertje kreeg het vorig jaar nog voor elkaar om met zijn oude lijf achter een ree aan te gaan en hij kon toen opeens heeeeeeel hard lopen, terwijl hij echt een oude sjokhond geworden is, toen 14 jaar.
Reeën, konijnen, hazen, eekhoorntjes, vindt hij echt allemaal prachtig.

Die andere twee van mij hebben ook wel interesse in beestjes, maar die zijn minder gefixeerd als Beertje. Alhoewel er echt geen konijn voor hun neus moet wegspringen, want dan ben ik ze ook kwijt.
Yentie is bijvoorbeeld gek op het uitgraven van molletjes en muizen, terwijl Toop een konijn echt helemaal te gek vindt.
Maar die constante alertheid die Beertje heeft, hebben zij niet. En bij Beertje heb ik dat ook nooit goed onder controle gekregen. Dus als we weten dat er echt flink wat wild loopt, hou ik hem maar braaf bij me.

[Zoie]

Ik denk niet dat je de jacht er ooit echt uitkrijgt. Dan moet je ze zo strak onder appèl gaan zetten dat het eigenlijk ook niet meer leuk is.
Beertje kreeg het vorig jaar nog voor elkaar om met zijn oude lijf achter een ree aan te gaan en hij kon toen opeens heeeeeeel hard lopen, terwijl hij echt een oude sjokhond geworden is, toen 14 jaar.
Reeën, konijnen, hazen, eekhoorntjes, vindt hij echt allemaal prachtig.

Die andere twee van mij hebben ook wel interesse in beestjes, maar die zijn minder gefixeerd als Beertje. Alhoewel er echt geen konijn voor hun neus moet wegspringen, want dan ben ik ze ook kwijt.
Yentie is bijvoorbeeld gek op het uitgraven van molletjes en muizen, terwijl Toop een konijn echt helemaal te gek vindt.
Maar die constante alertheid die Beertje heeft, hebben zij niet. En bij Beertje heb ik dat ook nooit goed onder controle gekregen. Dus als we weten dat er echt flink wat wild loopt, hou ik hem maar braaf bij me.

ja, er lopen hier in de zomer zelfs runderen met kalveren in het uitlaatbos. Zot vind ik persoonlijk, maar ze lopen er. Zoë stormde eens op zo'n rund af en werd bijna op de horens genomen. Dat maakte wel indruk. Uiteindelijk kon ik met haar door een kudde lopen die links en rechts van het pad stonden opgesteld, maar dat zie ik me met Spok nog niet doen. Als hij althans belangstelling voor die beesten heeft.

[Eline*]

Een muilbandje raakt kant noch wal en vind ik nog gevaarlijk ook. Niet doen dus.

jammer, ik dacht heel simpel, dan kan hij geen dier dood bijten.

Hij kan als hij zijn kop in een hol steekt vast blijven zitten om maar eens wat te noemen. Je vindt hem dan nooit weer.
Het gaat niet om het doodbijten van een beestje. Hij kilt geen 10 konijnen per wandeling toch? Daar zou ik me ieder geval niet druk om maken.
Als jij het gevoel hebt dat je hem onder controle hebt dan denk ik dat je gewoon moet blijven trainen en oefenen. Als je merkt dat hij steeds wijder uitzwermt zal je je conclusie's moeten trekken en eventueel je maatregelen nemen.
Op voorhand de hond van alles gaan ontzeggend vind ik jammer. Ik denk dat je altijd moet streven naar een midden tussen wat de hond graag wil en wat veilig is en jij wil. Als hij nu te sturen is moet je dat proberen zo te houden. Wie weet hoe ver je daarmee komt.

[Zoie]

Een muilbandje raakt kant noch wal en vind ik nog gevaarlijk ook. Niet doen dus.

jammer, ik dacht heel simpel, dan kan hij geen dier dood bijten.

Hij kan als hij zijn kop in een hol steekt vast blijven zitten om maar eens wat te noemen. Je vindt hem dan nooit weer.
Het gaat niet om het doodbijten van een beestje. Hij kilt geen 10 konijnen per wandeling toch? Daar zou ik me ieder geval niet druk om maken.

ja, ik kwam hier latst een vrouw tegen wier hond zich ook onder de grond groef. Ik begreep niet helemaal wat ze bedoelde, maar het zal wel een konijnenhol zijn geweest of zo.

Vind het trouwens toch wel zielig voor zo'n konijn hoor, als hij wordt dood gebeten.

Als jij het gevoel hebt dat je hem onder controle hebt dan denk ik dat je gewoon moet blijven trainen en oefenen. Als je merkt dat hij steeds wijder uitzwermt zal je je conclusie's moeten trekken en eventueel je maatregelen nemen.
Op voorhand de hond van alles gaan ontzeggend vind ik jammer. Ik denk dat je altijd moet streven naar een midden tussen wat de hond graag wil en wat veilig is en jij wil. Als hij nu te sturen is moet je dat proberen zo te houden. Wie weet hoe ver je daarmee komt.

Ja , dat is mijn gevoel ook. Het is ook en beetje mijn filosofie, zoveel mogelijk aansluiten bij wat je hond van nature graag doet, en daar dan controle over krijgen, c.q. dingen in goede banen leiden.

Ik moet hem nu al zo vaak terugroepen of zelfs aanlijnen omdat hij gewoon te plakkerig kan zijn. En dan kan ik wel belonen met een koekje, maar dat is het toch ook niet helemaal.

[Senta]

Misschien een vreemd idee, maar zou je met hem een jachtcursus kunnen gaan doen zodra hij gewend is en de basiscommando's kent?

Dan krijg je wellicht controle over de jachtdrift.

Ik kan het natuurlijk ook helemaal verkeerd zien hoor, maar je kunt hem beter niet zomaar laten gaan jagen. Dan zie je hem waarschijnlijk alleen nog maar aan het begin en aan het eind van de wandeling, zodra hij uitgejaagd is.

[jacq1970]

Als je een podenco of een mix heb is het onmogelijk om het eruit tekrijgen, of je moet als pup zijnde ermee getraind hebben.
Het zal vast wel een paar keer gebeuren dat hij terug komt als hij de jacht in wil zetten, maar je gaat het toch echt een paar keer verliezen, want als de prooi in het oog loopt sta je helemaal nergens meer.

Dit gedrag valt enigzins tetrainen maar is nooit 100% betrouwbaar, want als hij gaat dan gaat hij.
Podenco's kan je niet vergelijken met de andere honden, qua opvoeding en training moet je ze net als andere windhonden iets anders aanpakken dan de 'normale' hond.
Ik heb een galgo en die heeft een flinke jachtdrift, en aan de lange lijn ben ik aardig aan het trainen ermee maar van de 10 keer verlies ik er 3 keer dus ik vind het risico tegroot om haar los telaten lopen, ze mag alleen in omheind gebied los.
Zelfs herten zijn niet veilig voor madam.

Groetjes Jacqueline

[Zoie]

Misschien een vreemd idee, maar zou je met hem een jachtcursus kunnen gaan doen zodra hij gewend is en de basiscommando's kent?

Dan krijg je wellicht controle over de jachtdrift.

.

Ik ken de jachtwereld niet goed, dus of Spok daar geschikt voor zou zijn, ik zou het zo niet weten. Op zich wel iets om over na te denken.

[Zoie]

Als je een podenco of een mix heb is het onmogelijk om het eruit tekrijgen, of je moet als pup zijnde ermee getraind hebben.
Het zal vast wel een paar keer gebeuren dat hij terug komt als hij de jacht in wil zetten, maar je gaat het toch echt een paar keer verliezen, want als de prooi in het oog loopt sta je helemaal nergens meer.

ja, ik zie vooral in zijn kop gelijkenis met ruwharige podenco's zoals ik ze op het internet vind. Maar hoeveel podenco er in zit, en wat hij van andere rassen mee heeft gekregen, weet ik ook niet. Ik constateer alleen dat ik hem zie jagen, en dat hij terug komt als ik hem roep.

Ik zie Luna b.v. ook wel jagen in de duinen, heuveltje op, heuveltje af, en af en toe een sprint. Maar als ik Spok mee neem, dan zie je het verschil. Zoef, zoef zie ik dat lampje gaan in de duisternis. En Luna staat er zo naar te kijken, van wat doe die nou

[linlin]

Ik loop wel eens met Spok in het schemerduister of donker b.v. in de duinen, en het is duidelijk dat hij dan vaak gaat jagen, w.s. op konijnen of zo.

met de mormels in de schemering, laat staan in het donker, in een gebied met wild gaan lopen, is vragen om problemen.

dat doe ik dus niet. je krijgt het er namelijk niet uit, die jacht-drift, dus ik rommel er maar wat omheen.

[Zoie]

we zijn nu een paar maanden verder, en het gaat nog steeds goed. Eerder beter dan minder goed. Hoef hem eigenlijk niet te roepen, komt steeds zelf terug, en verdwijnt meestal niet zo uit zicht dat ik niet meer weet waar hij zit. Af en toe roep/fluit ik hem toch, voor mijn eigen gemoedsrust, of om hem even te belonen. En dan komt hij ook.

Behalve die ene keer dat hij achter een hek bleek te zitten, ben ik hem niet kwijt geweest. Hij pakt ook geen konijnen, geloof ik, rent ze alleen maar achterna.

Heb er dus eigenlijk wel een goed gevoel bij op het ogenblik.

[Zoie]

we zijn nu een paar maanden verder, en het gaat nog steeds goed. Eerder beter dan minder goed. Hoef hem eigenlijk niet te roepen, komt steeds zelf terug, en verdwijnt meestal niet zo uit zicht dat ik niet meer weet waar hij zit. Af en toe roep/fluit ik hem toch, voor mijn eigen gemoedsrust, of om hem even te belonen. En dan komt hij ook.

Behalve die ene keer dat hij achter een hek bleek te zitten, ben ik hem niet kwijt geweest. Hij pakt ook geen konijnen, geloof ik, rent ze alleen maar achterna.

Heb er dus eigenlijk wel een goed gevoel bij op het ogenblik.

heel leuk, jan, klinkt heel goed !

Ja, eigenlijk gaat het nu al heel behoorlijk, heb duidelijk het gevoel dat we op de goede weg zitten. Spok is natuurlijk geen hondje dat achter me aan hobbelt, en hij neemt nog altijd meer ruimte dan ik persoonlijk aangenaam vind. Toch heb ik er voor gekozen hem niet steeds terug te fluiten of aan de lange lijn te trainen, maar door verstopspelletjes, andere weg inslaan, van plaats verdwijnen als hij te langzaam komt e.d. als het ware te dwingen beter op me te letten. Tegelijkertijd probeer ik het hierkomen er goed in te krijgen door te roepen en belonen en weer vrij te geven. Perfect is het allemaal nog niet, maar ik ben eigenlijk best wel tevreden op het ogenblik.

Pas eigenlijk de taktiek toe die ik ook bij Luna heb gebruikt om haar uit het water te kunnen krijgen. Eindeloos ( bij wijze van spreken ) de mogelijkheid tot jagen/zwemmen geven, maar wel op de baas blijven letten.

[Sjiel]

Misschien een vreemd idee, maar zou je met hem een jachtcursus kunnen gaan doen zodra hij gewend is en de basiscommando's kent?

Dan krijg je wellicht controle over de jachtdrift.

Jachtcursus gaat over apporteerdrift en heeft niets met het onderdrukken van jachtpassie te maken.
En als ze al iets organiseren voor lopende honden, tekkels en terriers is dat alleen om jachtpassie te stimuleren.

[Zoie]

ja Martijn, het is verboden en niet van gevaar ontbloot. Maar ik moet zeggen dat ik het stiekem ook wel fascinerend vind hem te zien jagen. Obsessioneel misschien, maar zo heel anders, vind ik, als een hond die zijn baas staat aan te staren tot hij de bal eens gooit.

Als ik hem met Luna vergelijk doet hij het eigenlijk niet veel anders. Hij kijkt geregeld naar me, gaat me zoeken als ik me verstop, komt als ik hem roep/fluit. Wat ik zo links en rechts gehoord heb van mensen met een hond met jachtpassie is dit niet erg typisch (zeker niet voor een podenco ) Een kwartier of langer de hond weg schijnt heel normaal te zijn.

Alleen, nog steeds vergeleken met Luna: hij spot het konijn/de haas veel eerder en vaker, loopt harder, is veel wendbaarder, en houdt het langer vol. En gebruikt dus ook meer ruimte. Maar niet zo dat hij niet bereikbaar meer is.

Een punt is ook dat als ik met hem en Luna samen loop dit tegenwoordig altijd 's avond doe, om geen andere honden te ontmoeten, en ik weinig andere mogelijkheden heb dan de duinen in te trekken.

Spok is wel met een balletje of stok af te leiden, gebruik het vaak, al kan hij niet echt apporteren. Het is ook niet zo dat als ik hem los gooi ik hem kwijt ben. Wat wel zo is, is dat hij van het ene moment op het andere kan besluiten weg te sprinten, hoeft niet perse op jacht te zijn, dus ik moet hem sowieso altijd in de gaten houden en nadenken over waar hij los kan.

Maar ook dat wordt ook eigenlijk minder, kan niet anders zeggen dan dat hij me steeds beter in de gaten houdt, en steeds makkelijker komt als ik hem roep. Er zit vooruitgang in, en het wordt nog beter.

En die jacht, tsja ... ga nog even met Luna alleen in de duinen lopen.

[Zoie]

dubbel

[Zoie]

ja Martijn, het is verboden en niet van gevaar ontbloot. Maar ik moet zeggen dat ik het stiekem ook wel fascinerend vind hem te zien jagen. Obsessioneel misschien, maar zo heel anders, vind ik, als een hond die zijn baas staat aan te staren tot hij de bal eens gooit.

mijn allereerste hond was een zéér passionele jager. ik (en zij) hadden het geluk dat dat in een periode was waarin dit allemaal nog zonder problemen kon. hoe vervelend het soms ook was, het had idd ook een prachtige kant. zij kon zonder problemen langere tijd weg blijven, was zeer zelfstandig, maar vond me áltijd terug, onvoorstelbaar.

maar dit zou dus nu echt niet meer kunnen, en zou dus alleen maar voor stress zorgen, zowel voor de hond als voor mezelf .

Ja, ik denk dat als ik Spok z'n gang had laten gaan, hij ook zo zelfstandig was geworden. Maar wat je zegt, het kan gewoon niet meer.

@ Senta. Drie dagen geleden in een gebied gelopen waar vaak met jachthonden wordt getraind. Twee honden lagen af, de baas zette een geurspoor uit. Honden moesten af blijven liggen, maar toen er een haas/konijn het veld overstak gingen ze er toch mooi vandoor !!! Spok ook natuurlijk. Enfin, ze werden terug gefloten, ik floot Spok ook terug. Ze kwamen uiteindelijk alle drie, maar Spok toch net even eerder !!!

Tsja, een hond kan dan nog zo veel commando's kennen, en je kunt er nog zo fanatiek mee aan de slag gaan, een garantie is het ook niet bepaald.

Geloof trouwens niet dat zo'n jachtcursus iets voor ons is. Ik vind dat er i.h.a. niet zo leuk met de honden wordt om gegaan, en ik geloof ook niet dat Spok er lol aan zou beleven. Hij is geen hond om af te richten.