Laika droeg ook een muilkorf, en liep ook altijd los. Zelfs in het dorp, of in de stad. Maar zij luisterde echt perfect, ook als er een andere hond of kat liep. Die keer dat ze mijn kat aanviel, liet ze onmiddelijk los toen ik dat zei. Maar ja, zoiets wil je niet hebben.
Laika was voor 98% betrouwbaar. Net niet helemaal dus. Achteraf denk ik dat ze last van haar hormonen had, iedere keer nadat ze een dier echt aan wilde vallen, werd ze een week of twee later loops. Dit is in de tien jaar dat ik haar had maar drie keer gebeurd. (Hoezo maar drie keer?) Daarvan had ze dus twee keer een muilkorf.
Het lijkt onverantwoord om een gemuilkorfde hond los te laten lopen. De reden dat ik dat met Laika wel deed, was dat ze nergens op af stormde. Ze deed het alleen bij onze eigen katten. En alleen heel af en toe, het grootste deel van de tijd konden ze het heel goed met elkaar vinden. Samen op de bank, samen uit dezelfde bak eten. Poes steelt de koekjes uit de kast, en Laika stond erbij te kijken om de restjes op te eten.
Ik denk dat daar ook een beetje de grens ligt: Als je hond alleen uitvalt als die ander bij hem in de buurt komt, is dat heel anders, dan als je hond echt ergens op afstormt. Als het weinig gebeurt, kan ik me heel goed voorstellen dat je je hond toch graag los laat lopen. Maar een muilkorf verandert niets aan het gedrag van je hond, mogelijk wordt hij zelfs nog feller. En een andere hond weet niet eens wat een muilkorf is, dus die schrikt zich wezenloos. Zeker met zo'n megabeest als dat van jou
Helaas, ik denk dat je beter kunt proberen een megalange lijn voor haar te vinden.
