Voor de mensen met meerdere honden: stel je mag maar 1 hond overhouden.... wie blijft er en waarom?
Mieppie is mijn wijffie, mijn babietje. Ik ben God voor haar (nou ja, Saar is oppergod maar ik ben een goede tweede). Ik ben krankzinnig gek op die wurm met haar heel eigen maniertjes. En nooit, echt nooit, denk ik "pfff, Miep, goed zo hoor, ga nu maar even slapen".
En Saar is meis. Zij heeft ons het vertrouwen in het wezen hond teruggegeven. Saar is hondstrouw. Ze is idolaat van Pieter. Ze is ook een hond met een heel eigen willetje, en ze kan drammen. Saar is ons meisje, maar soms maakt ze me gek. "Saar, kappen nu! Lig en slaap! We zijn net een uurtje terug van anderhalf uur op sjouw!"
Maar als ik moet gaan kiezen. Eén hond mag maar blijven. Dan wordt het Saar. Saar hangt zo vreselijk aan ons, ik ben bang dat ze maandenlang zielig in een hoekje ligt tot haar baasje haar komt halen. Mieppie is veel ongecompliceerder, die neemt het leven zoals het komt. En zal ook in een nieuw leven bij nieuwe baasjes, snel haar draai kunnen vinden.
Pffff, je moet er niet aan denken


