Het gros van de mensen die ik tegenkom lopen met een meter tussen ons en hun hond langs, hond kort aangelijnd en maar gillen, blijkbaar in de verwachting dat ik dat allemaal maar leuk vindt en mijn honden onverstoorbaar doorlopen. Nou, dat doen ze niet, met als gevolg dat ik merk dat Nelson ook steeds gerichter wordt op andere honden in de buurt.
Gister moest ik de lift uit en stond er iemand met twee kleine flink briesende en uitvallende hondjes, die echt mij nog geen halve meter ruimte liep om te passeren..ik moest me echt in een bocht wringen om er langs te komen, waarbij Nelson terug uitvalt en Kiki dus Nelson pakt en ik in de knoop kom en niet door kan lopen. Voor het eerst kreeg ik de gedachte om Nelson maar eens even wat meer lijn te geven. Ik vind het namelijk echt heel vervelend. Verder vind ik het gewoon niet fijn om vlak langs een uitvallende hond te moeten me schrap zettend met mijn eigen honden. Ik vind het asociaal en krijg op den duur dan toch de neiging ook mijn asomodus open te zetten.

Wat vinden jullie nou normaal?