Een groot probleem wat ik tegenkom bij dit soort onderwerpen is inderdaad het feit dat we de belevingswereld van dieren relateren aan, vergelijken met, de onze. We proberen dat wat een dier beleeft weer te geven in onze woorden. Iets wat op zich al een beetje raar, maar tevens heel begrijpelijk is. Raar, omdat dieren niet eens onze taal spreken. Begrijpelijk, omdat we mensen zijn.Inge O schreef:ik ben er ook eentje die er van overtuigd is dat een hond (en andere dieren) een vorm van tijdsbesef heeft. waarschijnlijk niet ónze vorm, maar is dat niet met de meeste zintuigen/waarnemingen zo?Wil de hond schreef: Ik weet wel dat er nooit een hond zal zijn die een horloge-achtig voorwerp uit zal vinden, maar dit op zich vind ik nog geen bewijs voor het feit dat ze echt niet weten dat het leven voortschrijdt in plaats van dat het een eeuwige moment-opname is.
voor mij heeft een hond zijn eigen waarneming van wat er in een dag achtervolgens zou kunnen gebeuren, en anticipeert daar ook op. ze gaan er niet over zitten nadenken en piekeren en afwegingen maken enz., maar wél een tijdsbesef.
Het is ook heel moeilijk om je in te leven in een wezen wat niet redeneert zoals wij. Een wezen wat inderdaad niet piekert en redeneert zoals wij.
Ik denk echt dat we de dieren tekort doen als we er vanuit gaan dat omdat ze niet zijn zoals wij ze heel veel van wat wij kunnen niet ook beleven, op hun manier. Natuurlijk heeft een dier een besef van het feit dat een dag verloopt, en dat er een serie van voorvallen zullen plaatsvinden waarin hij participeert, en ook op anticipeert.
Daar heb je denk ik gelijk in. De faktor tijd speelt wel mee bij konditionering/bekrachtiging, maar het is niet het hebben of niet hebben van tijdsbesef wat maakt dat een dier iets kan leren.Inge O schreef:tijdsbesef en conditionering/bekrachtiging staan eigenlijk toch los van elkaar?
Maar goed, het is voor mij erg moeilijk om me daadwerkelijk diepgaand in te leven in de belevingswereld van een hond, of een ander dier. Omdat het feitelijk om totaal andere werelden gaat waarin we samenleven. Aangezien het ook nog eens zo is dat we niet met een dier kunnen kommuniceren over zijn diepere beleving is het vrijwel onmogelijk om over dit onderwerp, tijdsbesef bij andere dieren dan de mens, gefundeerde vaststellingen te doen.
Ik ga er voor het gemak maar vanuit dat er nog heel veel onbekend is, net zoals we nu veel meer weten over dieren dan zeg 500 jaar geleden.



