Klopt Marc, en dit geldt ook voor de Isabella kleurige dobermann en al helemaal voor de albino, maar dat spreekt voor zich.
Meestal is in het eerste jaar de vacht redelijk tot soms zelfs goed.
Na het eerste jaar beginnen vaak de huid/ vacht problemen en zo mogelijk ook andere gezondheidsproblemen.
America doet zijn eigen ding en hebben als ik het goed heb ook een andere rasstandaard en het is toch verschrikkelijk dat deze dieren shows lopen en dat er mee gefokt kan worden gewoon volgens de regels.
Ze zullen ongetwijfeld lief zijn, ik heb me weleens laten vertellen dat alle andere kleuren dan black and tan meestal wat liever en zachtaardiger zijn als de zwarte, maar het moet in de eerste plaats gezond zijn.
Niet dat de dobermann populatie zo gezond is, ik hoor en lees om me heen teveel problemen en heb ze zelf natuurlijk ook met qyan ondervonden. Er komt hier ook geen dober meer denk ik.
Qyan zijn moeder kan alle kleuren vererven en er kan daarom alleen een reu op die dominant zwart vereft.
In eerste instantie zou het een andere vaderhond worden, maar die bleek ook alle kleuren te vererven waardoor de kans groot zou zijn dat het een gevarieerd gekleurd nest zou worden.
Qyan zijn vader vereft wel dominant zwart en het hele nest was dus ook zwart (fokker wil liever ook geen bruine pups namelijk)
Ook zijn vader komt uit dezelfde lijn (lijnen zitten dicht op elkaar + lijnteelt en 1 inteelt combinatie) Indien de fokker weet waar hij mee bezig is kan er volgens mij weinig fout gaan, tenzij er sprake is van zaken die de fokker niet kon voorzien en nooit eerder aan het licht zijn gekomen die nu misschien aan het ligt komen, maar dat is iets wat ik sterk betwijfel gezien zijn handelswijze
Mede daarom vraag ik me weleens af of qyan en andere pups daarom toch met huid en vachtproblemen kampen.
Die kleuren zitten dan toch in de genen right en niet bij 1 hond in de lijn, maar meerdere
Of zal dat niet zo kunnen werken, zal dat niet van invloed zijn op gezondheid van andere pups?
Is er iemand die dat weet misschien?