Tarz schreef:marian* schreef:Tarz schreef:De ouders van een kruising, of de ouders dáárvan zijn vaak wel geröntgend, dus dat vind ik geen argument.
Daarbij bepaald röntgenen echt niet of de hond wel of niet gezond is. Een geröntgende Engelse Bulldog is nog altijd ongezonder dan de gemiddelde niet-geröntgende kruising.
Ik heb niet het idee dat de ouders van Max gerontgend zijn

En de ouders van de ouders van Max?
Weet je.. het intereseert mij eigenlijk niets of de ouders van mijn honden geröntgend zijn. Ik bepaal daar de gezondheid van mijn hond niet mee. Als jij een hond hebt die normaal gebouwd hebt, en die je goed te eten geeft en op laten groeien in goede omstandigheden, dan is de kans echt niet groot dat deze zware HD ontwikkelt.
Ik heb 3 kruisingen waarvan de ouders niet geröntgend zijn en zijn allemaal gezond.
Goed, nu wordt er hier over HD gesproken van "als je het hebt ben je niet gezond". Mee eens natuurlijk, tis en blijft een afwijking. Nu heb ik 2 honden die voor mij ook hartstikke gezond waren, eten goed, lopen goed enz enz. totdat ze in het bakkie kwamen te liggen en bleek dat ze hd hadden.
Had ik deze honden niet gerontgend dan had ik ook in dit topic kunnen zeggen dat mijn honden stikgezond zijn. Immers, dat ze hd hebben dat zie je er aan de buitenkant met geen mogelijkheid vanaf. Oftewel, schijn bedriegt, je hond kan nog net zo mooi lopen, rennen en springen, het wil dan niet zeggen dat die hd-vrij is. Dat weet je pas zeker als je ze gerontgend hebt. Veel (veel te weinig) rashonden worden gerontgend omdat dat ergens voorgeschreven staat, bastaards worden alleen gerontgend wanneer er zich klachten voordoen. Als je dat ook bij rashonden zou doen, zou het algemene beeld met betrekking tot hd er volgens mij heel anders uitzien omdat 1 van mijn 2 hd-gevalletjes al ruim 12 is, zonder klachten en ik in het verleden een bouvier had met ++ die op het laatst van veel dingen last had, maar niet van zijn achterpootjes.