Eens. En daarom vond ik het ook zo moeilijk toen de fokker van mijn hond hem niet naar een huis wilde laten gaan waar hij helemaal thuis was. Wat in het geval van dit hondje al een prestatie was vanwege een groot gebrek aan socialisatie. Hij was twaalf weken toen ik hem op kon halen als "hondje wat niemand wilde". Opgegroeid in de tuin van de fokker en totaal niets gewend. Achteraf gezien was het slimmer geweest hem niet te nemen maar alla...Martijn schreef:Misschien voor sommigen een belachelijke vergelijking maar als rattenfokker (waar vaak zorgvuldiger gewerkt wordt dan bij honden, geloof het of niet) zou ik er op staan dat ik hierbij betrokken was.
Als je zelf al iemand hebt, heel graag maar dan wel onder mijn toezien.
De fokker zit echt niet te wacvhten op een terugkomer maar wat jij een goede baas vind vind ik misschien wel een ontzettend boterletter en had ik hem zelf nooit een pup gegeven. Dan klopt het niet dat daar uiteindelijk toch een hond van je zit.
Ik hou er niet van om bij de fokker mooie blauwe ogen op te zetten, mee te lullen en zelfs een contract te tekenen om vervolgens dikke schijt te hebben aan wat je afgesproken hebt. Dat hoort niet. Dat heet fraude.
Als die nieuwe eigenaar zo geweldig is dan is de fokker dat ongetwijfeld met je eens. Gewoon eerlijk zijn en doen wat je beloofd hebt.
Zij wilden dus een hond die in principe een huis had waar hij zo goed als vrij was terughalen naar een grote roedel andere honden om hem vanuit daar weer te herplaatsen. Ruimte voor suggestie van mijn kant was er niet, net zo min als goede argumenten waarom hij beter af zou zijn terug bij de fokker want "zo stond het niet in de overeenkomst".
Het was een dilemma maar achteraf ben ik blij dat het zo is gegaan, ook al voelt het niet lekker dat ik de overeenkomst niet ben nagekomen.
Dubbel dus.
