Pffff, hoe bewust?
Bij mijn eerste eigen hond is er eigenlijk helemaal niet zo overna gedacht
:N: We hadden thuis altijd een hond, ik was er gek op en dus kwam er een hond toen ik ging samenwonen met mijn ex...... nog wel voor mijn verjaardag :N:
Maar goed, wél uit het asiel
Ik wist ongeveer wat het inhield, alhoewel ik thuis natuurlijk op mijn ouders terug kon vallen, dus het 11 jaar heen-en-weer rijden in mijn werkpauzes vielen soms absoluut heel zwaar tegen. In de auto snel een boterham naar binnen proppen, hond uitlaten en snel weer terugracen.
Goed, afijn Nouschka overleed, wij ging scheiden en een periode hondloos geweest want ik begreep inmiddels wel dat ik alleen met een fulltime baan en graag nog een sociaal leven, een hond echt bar weinig kon bieden.
Toen leerde ik Pieter kennen, ook een hondengek en inmiddels was ik dus hele dagen thuis en kon er makkelijk een hond komen. Dat was voor mij de bewuste keuze, want met fulltime werken was ik er waarschijnlijk niet meer aan begonnen.
Tijden kunnen veranderen, maar ik weet dat we het dan ook redden op wat voor manier dan ook. Dan zal werken aangepast worden aan de honden.
Maar goed, wél uit het asiel 
