Meestal zijn de dingen niet zo zwart/wit als ze soms worden vooronderstelt.
Nuanceren is daarom zo nu en dan best wel eens op zijn plaats?
Ik denk bijvoorbeeld dat veel huistuinenkeukenpup's meer schade ondervinden door een onjuiste benadering uit oprechte onkunde dan deze pup die er in mijn ogen lekker stabiel en zelfverzekerd uitziet.
Ik vind het ook erg jong, misschien idd wel té jong

, maar om nu te stellen dat deze pup voor de rest van zijn leven getekend is vindt ik veel te ver gaan. Dan zijn er wel andere die ondanks hun rottige puptijd tóch zijn uitgegroeid tot een stabiele hond tot ieders verbazing.
De werkachtige honden op jonge leeftijd al kennis laten maken met het samenwerken met de baas zie ik niet per definitie als schadelijk.
Het op te jonge leeftijd te veel verwachten van de hond wel, en ik denk dat dát veel vaker gebeurt dan hetgeen we in dit filmje zien.
Ik denk ook dat juist het teveel verwachten van de hond leidt tot de "burn-out" voorbeelden die hier worden genoemd, niet persé de leeftijd waarop wordt begonnen met de pup te communiceren in ieder geval.
Als er dus in het geval van deze pup niets van hem wordt verwacht, maar het gewoon een heel actief en adrem pupje betreft zie ik geen probleem.
Ik ben trouwens nooit bezig met de hond "op niveau" te houden, ik ben wél bezig om het voor beide leuk te houden.