Ik heb zelf alleen maar Shih Tzu en zou niets anders willen. Nou, misschien ooit een grote lobbes erbij, vanwege de grootte, maar mijn shih`s doen daar niets aan af.
Ik viel juist zo op de shih tzu omdat het wel kleine hondjes zijn, maar niet zo breekbaar zoals een chi of york etc. Ze kunnen gemakkelijk tegen een stootje, en kunnen je met gemak een fikse knuffel geven ( waar sommige grote honden nog wat van kunnen leren)
Ze zijn sociaal, lief, en spelen dolgraag met andere honden.
Ik heb alleen altijd het probleem, stuk voor stuk, zijn het engeltjes en luisteren ze perfect. Neem ik ze mee, per 2 meestal, en komen we dan een andere hond tegen dan zetten ze het op het blaffen en piepen.
En niet van lelijkheid, nee, ze willen spelen, en zijn gefrustreerd als ze er niet heen kunnen, wat zich blijkbaar uit in lawaai. ( helpt meestal niet maargoed)
Bij de meesten honden hier in de buurt weet ik hoe ze zijn, en dan gooi ik ze los.
Niks aan de hand, en ze rennen net zo hard overel doorheen en mee als de dikke lobbessen hierzo.
Ze zijn alleen stront eigenwijs, en als ik er meer dan 1 bij me heb, luisteren ze vaak voor geen meter, en alleen, heb ik er geen kind aan
Nu merk je wel dat mensen snel vooroordelen hebben. In het begin hielden veel mensen hun honden kort als ze mij zagen lopen
"ja hij houd niet van dat gespring, hij vind ze eng etc etc"
Ok, goed dat respecteer ik, dan houd ik ze kort. Maar nu vinden al die grote honden het opeens niet meer eng, en kunnen ze wel spelen

\
nahjah in ieder geval ben ik blij met mijn kleintjes
