Moderator: moderatorteam
)
En hij heeft me ook sindsdien nooit zonder waarschuwing aangevallen (ook niet met overigens) 
)
Ik heb het over grommen naar mensen (meer specifiek nog, naar de baas/bazin of gezinsleden).xSuzannex schreef:ligt aan de manier van grommen
als ik weet waarom hij gromt, en ik vind dat niet nodig, dan zeg ik dat hij op moet houden
voorbeeldje daarvan is, grommen als buiten iemand langs loopt
als hij naar een bepaalde plek staart en gromt, zonder dat ik zie/snap/weet waarom hij gromt, kijk ik het even aan
en ook grommen als mayco bij zijn kluif komt mag, omdat dat dus idd een duidelijke waarschuwing is
dus tja, het, in mijn ogen, onnodige grommen wordt "afgestraft" maar dus niet in alle situaties
Als Blow gromt straf ik hem met mijn stem , hij gromt maar laat ook gelijk zijn tanden zien. De anderen hoor ik eigenlijk nooit grommen 
sorry, heb er overheen gelezenCaro. schreef:Ik heb het over grommen naar mensen (meer specifiek nog, naar de baas/bazin of gezinsleden).xSuzannex schreef:ligt aan de manier van grommen
als ik weet waarom hij gromt, en ik vind dat niet nodig, dan zeg ik dat hij op moet houden
voorbeeldje daarvan is, grommen als buiten iemand langs loopt
als hij naar een bepaalde plek staart en gromt, zonder dat ik zie/snap/weet waarom hij gromt, kijk ik het even aan
en ook grommen als mayco bij zijn kluif komt mag, omdat dat dus idd een duidelijke waarschuwing is
dus tja, het, in mijn ogen, onnodige grommen wordt "afgestraft" maar dus niet in alle situaties
Grommen onderling van honden, in de roedel, laat ik in principe gewoon gaan.
Ja, dat heeft Kaya ook. Die kan met spelen of met kroelen 'grommen' (ik noem dat 'brommen'). Dat is niet kwaad bedoeld en wordt ook niet gecorrigeerd.jip007 schreef:het ligt er aan wie er gromt en hoe ze grommen , Naf maakt altijd een hoop kabaal net als Milk dat zo goed kon . Ze bedoelt het goed , het is haar manier van aandacht
Dat is echt grommen uit angst, maak ik eruit op. Nog mazzel dat ze niet meteen 'gesnapt' heeft, want bij angst wordt (naar mijn ervaring) meestal niet eens gewaarschuwd.Moos schreef:Nou zeg ik wel dat Saar niet gromt, maar ze heeft 1 keer wel naar me gegromd, en ik schaam me nog steeds dieper dan diep dat ik het zover het laten komen dat ze moest gaan grommen.
Kort gezegd komt het erop neer dat ik haar in een bepaalde situatie zodanig gepushed heb dat ze van me wegschoot als ik haar wilde benaderen, en toen ik doorduwde ze met d'r staart tussen d'r poten zachtjes naar me ging grommen.
Ze was toen nog geen jaar, en ik was teveel stoere Moos gewend, en had dus even een hele grove inschattingsfout gemaakt in hoe met haar om te gaan.
Toen ben ik door mijn knieen gegaan en heb haar zachtjes geroepen. Ze kwam toen haast opgelucht direct bij me en daarna was het weer meteen goed
Maar, om het op je vraag te betrekken, ik denk dus in deze situatie wel dat als ik Saar dan had bestraft voor het grommen dan ze dat dus niet meer zou doen (uit angst) maar dan dus maar direct over zou gaan tot snappen mits weer door mij totaal volkomen verkeerd benaderd.
En ik denk ook dat er mensen zijn die Saar in deze situatie wel gestraft zouden hebben (ze deed immers niet wat ik van haar verlangde, maar kroop weg en ging heel zachtjes grommen), en dan zit je denk ik wel, als je deze aanpak doorzet, met een hondje dat meteen maar gaat snappen (niet dat ze ooit maar een beeetje gesnapt heeft naar iemand, maar goed, stel dat...).
Nee, ik dus ook nietCaro. schreef:Dat is echt grommen uit angst, maak ik eruit op. Nog mazzel dat ze niet meteen 'gesnapt' heeft, want bij angst wordt (naar mijn ervaring) meestal niet eens gewaarschuwd.Moos schreef:Nou zeg ik wel dat Saar niet gromt, maar ze heeft 1 keer wel naar me gegromd, en ik schaam me nog steeds dieper dan diep dat ik het zover het laten komen dat ze moest gaan grommen.
Kort gezegd komt het erop neer dat ik haar in een bepaalde situatie zodanig gepushed heb dat ze van me wegschoot als ik haar wilde benaderen, en toen ik doorduwde ze met d'r staart tussen d'r poten zachtjes naar me ging grommen.
Ze was toen nog geen jaar, en ik was teveel stoere Moos gewend, en had dus even een hele grove inschattingsfout gemaakt in hoe met haar om te gaan.
Toen ben ik door mijn knieen gegaan en heb haar zachtjes geroepen. Ze kwam toen haast opgelucht direct bij me en daarna was het weer meteen goed
Maar, om het op je vraag te betrekken, ik denk dus in deze situatie wel dat als ik Saar dan had bestraft voor het grommen dan ze dat dus niet meer zou doen (uit angst) maar dan dus maar direct over zou gaan tot snappen mits weer door mij totaal volkomen verkeerd benaderd.
En ik denk ook dat er mensen zijn die Saar in deze situatie wel gestraft zouden hebben (ze deed immers niet wat ik van haar verlangde, maar kroop weg en ging heel zachtjes grommen), en dan zit je denk ik wel, als je deze aanpak doorzet, met een hondje dat meteen maar gaat snappen (niet dat ze ooit maar een beeetje gesnapt heeft naar iemand, maar goed, stel dat...).
Vind ik ook een heel ander verhaal wat je hier beschrijft en inderdad zou ik het grommen hier ook absoluut niet bestraffen.
Saar heeft een giga hoge bijt-snapgrens; zoals ik wel vaker zeg, dat hondje is alleen maar lief. Zelfs als ze bangig is dus. Ze gromde ook maar heel kort natuurlijk, want voordat ze daarmee begon had ik al ingezien dat ik fout bezig was. Precies, zo vertaal ik het ook.Inge O schreef:ik denk dat je hierbij twee manieren van corrigeren hebt (en ik denk dat een hond dat verschil ook kan oppikken) : als je én een scherpe, harde hond én een lompe hondonvriendelijke baas bij elkaar zet zou je misschien de situatie kunnen krijgen dat een hond het grommen overslaat en meteen bijt. misschien, want ik ben er eerlijk gezegd niet eens van overtuigd of een hond zoiets kan overslaan als dat zijn normale gedragspatroon is.
maar als die lompe baas verschillende malen echt onredelijk hard zou ingrijpen als de hond gromt en de hond is 'hard' genoeg om daardoor niet helemaal tot een bibberend hoopje gereduceerd te worden maar blijft reageren in bepaalde situaties, dan zou je misschien kunnen krijgen dat hij zonder verwittigen gaat bijten.
maar, in een normale situatie met een redelijk gevoelige hond en een inlevende baas die een redelijke correctie geeft denk ik dat, net zoals de baas het grommen van de hond als boodschap begrijpt, de hond ook de tegenboodschap van de baas begrijpt.
vertaald zou dat dan zoiets worden :
- hond gromt : baasje, ik wil dat jij hier weggaat, je loopt me in de weg (of zoiets
- baasje corrigeert (verbaal) : en ik pik dit niet wat jij wil, wil je even heel snel dimmen, please?
nee, ik geloof dus niet dat een hond hierdoor het grommen zal overslaan, maar dat hij zal leren dat hij toevallig iets minder te willen heeft dan de baas, als puntje bij paaltje komt.
Dan is er zo'n mis-communicatie, dat je als baas niet betrouwbaar bent en kan een hond gaan bijten. Logisch lijkt mij.Moos schreef:Nee, ik dus ook nietCaro. schreef:Dat is echt grommen uit angst, maak ik eruit op. Nog mazzel dat ze niet meteen 'gesnapt' heeft, want bij angst wordt (naar mijn ervaring) meestal niet eens gewaarschuwd.Moos schreef:Nou zeg ik wel dat Saar niet gromt, maar ze heeft 1 keer wel naar me gegromd, en ik schaam me nog steeds dieper dan diep dat ik het zover het laten komen dat ze moest gaan grommen.
Kort gezegd komt het erop neer dat ik haar in een bepaalde situatie zodanig gepushed heb dat ze van me wegschoot als ik haar wilde benaderen, en toen ik doorduwde ze met d'r staart tussen d'r poten zachtjes naar me ging grommen.
Ze was toen nog geen jaar, en ik was teveel stoere Moos gewend, en had dus even een hele grove inschattingsfout gemaakt in hoe met haar om te gaan.
Toen ben ik door mijn knieen gegaan en heb haar zachtjes geroepen. Ze kwam toen haast opgelucht direct bij me en daarna was het weer meteen goed
Maar, om het op je vraag te betrekken, ik denk dus in deze situatie wel dat als ik Saar dan had bestraft voor het grommen dan ze dat dus niet meer zou doen (uit angst) maar dan dus maar direct over zou gaan tot snappen mits weer door mij totaal volkomen verkeerd benaderd.
En ik denk ook dat er mensen zijn die Saar in deze situatie wel gestraft zouden hebben (ze deed immers niet wat ik van haar verlangde, maar kroop weg en ging heel zachtjes grommen), en dan zit je denk ik wel, als je deze aanpak doorzet, met een hondje dat meteen maar gaat snappen (niet dat ze ooit maar een beeetje gesnapt heeft naar iemand, maar goed, stel dat...).
Vind ik ook een heel ander verhaal wat je hier beschrijft en inderdad zou ik het grommen hier ook absoluut niet bestraffen.
Maar ik bedoelde dus dat ik me voor kan stellen dat er mensen zijn die wel zouden corrigeren in zo'n geval, aangezien ze dus niet deed wat ik wilde, maar ging grommen. Zie je als baas niet het hoe en waarom (of misschien zie je het zelfs wel, maar blijf je overtuigd van "grommen is straf!"), en corrigeer je dat grommen dus, dan zie ik het wel gebeuren dat er daarna dus meteen gesnapt wordt.
Misschien is dat dan wel een beetje wat er dan dus gebeurt als honden uit het niets gaan bijten zonder te grommen. Dat dat aleen gebeurt als je als baas zodanig met eerder grommen van je hond bent omgegaan dat je onbetrouwbaar bent geworden?Caro. schreef:
Dan is er zo'n mis-communicatie, dat je als baas niet betrouwbaar bent en kan een hond gaan bijten. Logisch lijkt mij.
Nee, precies. Die twee keer dat Moos gromde is ook meteen het hardste dat ik hem ooit heb aangepakt; was hij nou helemaal besodemieterdInderdaad niet alle soorten grommen corrigeren. Zoals bij een grom uit pijn, reageer ik ook anders. Ik zal meer de hond kalm geruststellen, terwijl als de hond zou grommen omdat hij/zij bijvoorbeeld niet opzij wil, ik wel even mijn mond anders opentrek
Terwijl ik bij Saar dus direct mijn eigen fout erkende, en haar juist kalmeerde door me klein te maken en zachtjes te roepen.
dat ben ik helemaal met je eens. Hier wordt gelukkig niet gegromd, zeker niet om die reden. De enige die wel eens gromt (je zou het echt niet verwachten) is FritZ, als je over hem heen hangt en hem op een plek bij zijn nieren aait. dat is dus puur uit angst want zodra je stopt gooit hij zich op zijn rug en wil het "goedmaken". we zeggen dan ook dat men dat niet moet doen. verder zou hij het, net als de anderen, niet in zijn hoofd halen naar ons te grommen.Inge O schreef:ik denk dat je hierbij twee manieren van corrigeren hebt (en ik denk dat een hond dat verschil ook kan oppikken) : als je én een scherpe, harde hond én een lompe hondonvriendelijke baas bij elkaar zet zou je misschien de situatie kunnen krijgen dat een hond het grommen overslaat en meteen bijt. misschien, want ik ben er eerlijk gezegd niet eens van overtuigd of een hond zoiets kan overslaan als dat zijn normale gedragspatroon is.
maar als die lompe baas verschillende malen echt onredelijk hard zou ingrijpen als de hond gromt en de hond is 'hard' genoeg om daardoor niet helemaal tot een bibberend hoopje gereduceerd te worden maar blijft reageren in bepaalde situaties, dan zou je misschien kunnen krijgen dat hij zonder verwittigen gaat bijten.
maar, in een normale situatie met een redelijk gevoelige hond en een inlevende baas die een redelijke correctie geeft denk ik dat, net zoals de baas het grommen van de hond als boodschap begrijpt, de hond ook de tegenboodschap van de baas begrijpt.
vertaald zou dat dan zoiets worden :
- hond gromt : baasje, ik wil dat jij hier weggaat, je loopt me in de weg (of zoiets
- baasje corrigeert (verbaal) : en ik pik dit niet wat jij wil, wil je even heel snel dimmen, please
nee, ik geloof dus niet dat een hond hierdoor het grommen zal overslaan, maar dat hij zal leren dat hij toevallig iets minder te willen heeft dan de baas, als puntje bij paaltje komt.
niet dus, dat zeggen ws vaak de mensen die het overwicht niet kunnen of durven hebben die gromt al 11 jaar bij een correctie, niet bij een joh klaar nu, of nee Bo, maar bij een aanrakings correctie, ook dat mag hij niet, maar hij zal het toch altijd even proberen, maar goed Bo is een aparte hihi! boe is enorm verbaal ingesteld oftewel die gromt bij het minste geringste om zijn ongenoegen kenbaar te maken.yamie schreef: ik hoor te vaak van mensen, dat jackies, terriertjes, gewoon snel grommen en dat dat bij het type hondjes hoort, nou
dat er hondjes zijn die het zo doen? dat is zeker zo, het ging mij erom, dat er een boel mensen zijn die het puur afdoen als, tja hoort bij het "ras", dat zijn terriers he.. en daar ben ik het totaal niet mee eens.linlin schreef:hihi! boe is enorm verbaal ingesteld oftewel die gromt bij het minste geringste om zijn ongenoegen kenbaar te maken.yamie schreef: ik hoor te vaak van mensen, dat jackies, terriertjes, gewoon snel grommen en dat dat bij het type hondjes hoort, nou
dat mag van mij. als ik wil dat hij aan de kant gaat en ik krijg een grommel, dan gromt hij zich maar schor maar hij gaat gewoon zonder poespas aan de kant. dat accepteert hij ook, mokkend weliswaar.
soms gromt hij met ontblote tandjes, een kort bekkie en de oortjes kwaad vooruit. als ik ervan overtuigd ben dat het niet uit pijn is en dus wegens de overige uitingen gewoon een grote bek is, dan krijgt hij jammer maar helaas een petsje op of een knijpje om z'n snuitje inclusief een kort en duidelijk 'denk erom'. daar ligt de grens en hij weet het. het is dan ook meteen afgelopen met dat valsige gegrom.
we maken het nadat er gebeurd is wat ik wil ook meteen kort maar krachtig goed en ik besteed er geen aandacht aan. sommige interacties tussen hondjes en bazen gaan gewoon op die manier.
'k ben het met je eens, hoor. als het al 'typisch' zou zijn, dan is het meer typisch voor kleine, megalomane en ietwat neurotische reutjes die de godganse dag druk zijn met zich te profileren als zijnde groot en reuze stoer. toevallig zullen daar veel terriertjes, al dan niet zogenaamdyamie schreef: dat er hondjes zijn die het zo doen? dat is zeker zo, het ging mij erom, dat er een boel mensen zijn die het puur afdoen als, tja hoort bij het "ras", dat zijn terriers he.. en daar ben ik het totaal niet mee eens.
als mensen er goed mee om kunnen gaan en het "prima"vinden, maar wel gewoon weten dat het echt niet rastypisch is? vind ik het ook allemaal prima
'raszuiver' bij zitten. ik ken meer semi stoere, neurotische mixjes en gezelschapshondjeslinlin schreef:'k ben het met je eens, hoor. als het al 'typisch' is, dan is het typisch voor kleine, megalomane en ietwat neurotische reutjes die de godganse dag druk zijn met zich te profileren als zijnde groot en reuze stoer. toevallig zullen daar veel terriertjes bij zitten.yamie schreef: dat er hondjes zijn die het zo doen? dat is zeker zo, het ging mij erom, dat er een boel mensen zijn die het puur afdoen als, tja hoort bij het "ras", dat zijn terriers he.. en daar ben ik het totaal niet mee eens.
als mensen er goed mee om kunnen gaan en het "prima"vinden, maar wel gewoon weten dat het echt niet rastypisch is? vind ik het ook allemaal prima
Ja, in zo´n geval kan ik het me goed voorstellen. Dat is net zoiets als de hond bijvoorbeeld storen met slapen, en dan vind ik het ook logisch als de hond zou reageren. Ze heeft gewoon gelijk.Inge O schreef:kan zeker, maar hoeft niet altijd hoorBaily schreef:Ik denk dat de hond die naar zijn baas gromt op deze manier, teveel het idee heeft dat hij boven de baas staat.
ik zie dat gewoon als een reflex, zoiets van 'hey, kan je niet uitkijken joh!' en nee, dat pik ik niet zo'n antwoord maar moet er stiekem wel om lachen
je moet ook uitkijken waar je loopt. Bij zoals jij het schrijft zie ik een beeld voor me van een echt dreigend grommende hond. Zeker als je zegt "maar de hond verder niet provoceren".Baily schreef:Ze grommen hier nooit naar mij. Wel naar elkaar onderling af en toe. Zou een van de honden naar mij grommen, zou ik het niet direct corrigeren, maar overduidelijk laten merken dat ik er niet van onder de indruk ben en onverstoorbaar blijven, maar niet de hond verder provoceren, en dan de oorzaak van eht grommen proberen te achterhalen. In het geval dat de hond gromt uit angst, zal ik mijn gedrag aanpassen, en zorgen dat de hond neit meer in die situatie gebracht wordt. Als het uit een soort corrigeren naar mij gebeurt, dan zou ik me dan afvragen of ik me wel duidelijk genoeg opstel naar die hond, en of ik wel genoeg leiding geef. Ik denk dat de hond die naar zijn baas gromt op deze manier, teveel het idee heeft dat hij boven de baas staat.
", maar zeker geen grom waarbij het ter zake doet om hem wel of niet verder te provoceren. Er valt weinig te provoceren verder is mijn idee, hij heeft verongelijkt gegromd, en dat was het dan.
