We moeten telkens weer laten zien wie de baas is

[Inge]

Inge ik ben blij dat je dit schrijft want Bienne is dus een hond wat ik bedoel. Goede opvoeding, netjes getraind en toch grenzen opzoeken. Je weet dit en kan denk ik redelijk inschatten in welke situatie zij dit gaat doen maar toch komt het ineens zomaar denk ik zonder dat je fouten maakt in haar opvoeding/benadering

Je hebt haar als klein opdondertje gezien op de meeting en toen was het al duidelijk dat madam een eigen willetje heeft en die soms probeert door te drijven.

Wat is pitten?

Snappen, bijten, tanden gebruiken

Inderdaad.
Ik merk wel dat het erger wordt als ze op de training niet mag bijten, dus ook al train ik nu het zoekhondenprogramma, Biène mag elke training wel even bijten in de pakwerker en zich daar even op afreageren.

[ranetje]

Wat vinden jullie daarvan. Sommige eigenaren met pittige honden zeggen dat hun hond telkens probeert hogerop te komen en dat ze om de zoveel tijd een krachtmeting moeten doen om te laten zien wie de baas is.
Ik vind dit dus onzin, als je gewoon duidelijk bent heb je over het algemeen geen problemen met de hond zeker niet in die zin dat je elke maand je hond klein moet zien te krijgen. m.i. faal je dan ergens als baas, niettemin heb ik dit verhaal regelmatig gehoord.

Ja, hoor ik ook vaker, de hond zou altijd bezig zijn in rangorde te stijgen en ze moeten de wind er dan heel erg onder houden. Ik ben het met je eens dat het in zo'n geval de hond aan duidelijkheid ontbreekt. De eigenaar is onvoorspelbaar voor de hond en de hond wet niet wat er van hem verwacht wordt.

Er zijn wel van die hele felle honden net als Biene van Inge, dat is wel anders denk ik, maar de honden van wie ik het hoor zijn gewoon huishonden, Jr's en Labradors, kooikers e.d.
Anne

Ik kreeg een paar weken geleden de raad van een meneer dat Goldens in hun eerste jaar altijd heel hard aangepakt moeten worden. Doe je dat, dan heb je er een wereldhond aan.
Wellicht overbodig om te zeggen dat volgens meneer ik dus Vera danig aan het verknallen was.

Ik heb een vergelijkbaar verhaal te horen gekregen over de Griffon, de Draadhaar en nog het een en ander aan rassen.

Laten we het er op houden dat het voor elke hond geldt alleen kan het ook op een iets andere manier.
Het eerste jaar de hond duidelijkheid geven en een band met hem opbouwen.
Daar heb je wat aan voor de rest van zijn leven
En juist die duidelijkheid wil nog wel eens ontbreken en dan juist ook nog in het eerste jaar.
Dat geldt dus voor de hondjes die als pup zijn aangeschaft.
Volwassen herplaatsers zal je eerst moeten uitpluizen voor je weet waar de knopjes zitten en welke knopjes er "stuk" zijn gegaan/gemaakt in het verleden.

[Moos]

Ik heb een vergelijkbaar verhaal te horen gekregen over de Griffon, de Draadhaar en nog het een en ander aan rassen.

Laten we het er op houden dat het voor elke hond geldt alleen kan het ook op een iets andere manier.
Het eerste jaar de hond duidelijkheid geven en een band met hem opbouwen.
Daar heb je wat aan voor de rest van zijn leven
En juist die duidelijkheid wil nog wel eens ontbreken en dan juist ook nog in het eerste jaar.
Dat geldt dus voor de hondjes die als pup zijn aangeschaft.
Volwassen herplaatsers zal je eerst moeten uitpluizen voor je weet waar de knopjes zitten en welke knopjes er "stuk" zijn gegaan/gemaakt in het verleden.

Over Moos en Saar had ik het nog nooit gehoord. Ik stond dan ook echt een beetje met mijn oren te klapperen dat iemand bedenkt dat je een Golden heel hard aan moet pakken
Ik zie die band nog niet zo groeien in dat eerste jaar als er steeds gecorrigeerd en op de plek gezet moet worden zelfs

[Kaiou]

Volwassen herplaatsers zal je eerst moeten uitpluizen voor je weet waar de knopjes zitten en welke knopjes er "stuk" zijn gegaan/gemaakt in het verleden.

En na het vinden van het defecte knopje dit ook nog zien te repareren.
Duurt ff

[ranetje]

Ik heb een vergelijkbaar verhaal te horen gekregen over de Griffon, de Draadhaar en nog het een en ander aan rassen.

Laten we het er op houden dat het voor elke hond geldt alleen kan het ook op een iets andere manier.
Het eerste jaar de hond duidelijkheid geven en een band met hem opbouwen.
Daar heb je wat aan voor de rest van zijn leven
En juist die duidelijkheid wil nog wel eens ontbreken en dan juist ook nog in het eerste jaar.
Dat geldt dus voor de hondjes die als pup zijn aangeschaft.
Volwassen herplaatsers zal je eerst moeten uitpluizen voor je weet waar de knopjes zitten en welke knopjes er "stuk" zijn gegaan/gemaakt in het verleden.

Over Moos en Saar had ik het nog nooit gehoord. Ik stond dan ook echt een beetje met mijn oren te klapperen dat iemand bedenkt dat je een Golden heel hard aan moet pakken
Ik zie die band nog niet zo groeien in dat eerste jaar als er steeds gecorrigeerd en op de plek gezet moet worden zelfs

Ik zie dat ook niet zo, maar misschien komt dat ook omdat het mijn stijl van leidinggeven niet is

edit:typo

[Moos]

Ik heb een vergelijkbaar verhaal te horen gekregen over de Griffon, de Draadhaar en nog het een en ander aan rassen.

Laten we het er op houden dat het voor elke hond geldt alleen kan het ook op een iets andere manier.
Het eerste jaar de hond duidelijkheid geven en een band met hem opbouwen.
Daar heb je wat aan voor de rest van zijn leven
En juist die duidelijkheid wil nog wel eens ontbreken en dan juist ook nog in het eerste jaar.
Dat geldt dus voor de hondjes die als pup zijn aangeschaft.
Volwassen herplaatsers zal je eerst moeten uitpluizen voor je weet waar de knopjes zitten en welke knopjes er "stuk" zijn gegaan/gemaakt in het verleden.

Over Moos en Saar had ik het nog nooit gehoord. Ik stond dan ook echt een beetje met mijn oren te klapperen dat iemand bedenkt dat je een Golden heel hard aan moet pakken
Ik zie die band nog niet zo groeien in dat eerste jaar als er steeds gecorrigeerd en op de plek gezet moet worden zelfs

Ik zie dat ook niet zo, maar misschien komt dat ook omdat het mijn steil van leidinggeven niet is

Zelfs als het wel je stijl van leiding geven is ben ik toch van mening dat je met hard aanpakken (corrigeren en op de plek zetten, liefst nog fysiek ook) een heel andere band kweekt dan met gewoon consequent en duidelijk zijn, waar best wat correctie bij kan komen kijken, maar zonder het idee van "ik moet de baas zijn, en hond moet zich dus onderwerpen".
Ik ben echt niet vies van een correctie. Waar ik wel vies van ben zijn van die steeds terugkomende correcties die erop gebaseerd zijn die hond 'eronder te houden'.
Bij 'goed hard aanpakken' krijg ik altijd die associatie

[ranetje]

Ik heb een vergelijkbaar verhaal te horen gekregen over de Griffon, de Draadhaar en nog het een en ander aan rassen.

Laten we het er op houden dat het voor elke hond geldt alleen kan het ook op een iets andere manier.
Het eerste jaar de hond duidelijkheid geven en een band met hem opbouwen.
Daar heb je wat aan voor de rest van zijn leven
En juist die duidelijkheid wil nog wel eens ontbreken en dan juist ook nog in het eerste jaar.
Dat geldt dus voor de hondjes die als pup zijn aangeschaft.
Volwassen herplaatsers zal je eerst moeten uitpluizen voor je weet waar de knopjes zitten en welke knopjes er "stuk" zijn gegaan/gemaakt in het verleden.

Over Moos en Saar had ik het nog nooit gehoord. Ik stond dan ook echt een beetje met mijn oren te klapperen dat iemand bedenkt dat je een Golden heel hard aan moet pakken
Ik zie die band nog niet zo groeien in dat eerste jaar als er steeds gecorrigeerd en op de plek gezet moet worden zelfs

Ik zie dat ook niet zo, maar misschien komt dat ook omdat het mijn stijl van leidinggeven niet is

Zelfs als het wel je stijl van leiding geven is ben ik toch van mening dat je met hard aanpakken (corrigeren en op de plek zetten, liefst nog fysiek ook) een heel andere band kweekt dan met gewoon consequent en duidelijk zijn, waar best wat correctie bij kan komen kijken, maar zonder het idee van "ik moet de baas zijn, en hond moet zich dus onderwerpen".
Ik ben echt niet vies van een correctie. Waar ik wel vies van ben zijn van die steeds terugkomende correcties die erop gebaseerd zijn die hond 'eronder te houden'.
Bij 'goed hard aanpakken' krijg ik altijd die associatie

Die aanpak ken ik ook.
Is, waar ik het tegen kom, meestal een kwestie dat de hond het commando niet heeft geleerd en dus wordt gecorrigeerd voor iets dat hij niet kent.
De baas denkt dat hij hem "er onder" houdt op die manier, terwijl de hond het gewoon nog niet heeft begrepen
Het effect van de correctie is over het algemeen ook niet of nauwelijks aanwezig.
In de trainingen waar ik iets dergelijks zie gebueren wordt meestal gezegd dat de hond een "rotzak" is die dwars wil liggen.
Voor mijn gevoel willen honden helemaal niet dwarsliggen. In ieder geval niet bewust

[ranetje]

Volwassen herplaatsers zal je eerst moeten uitpluizen voor je weet waar de knopjes zitten en welke knopjes er "stuk" zijn gegaan/gemaakt in het verleden.

En na het vinden van het defecte knopje dit ook nog zien te repareren.
Duurt ff

Kan inderdaad ff duren voor je hebt gerepareerd of een omleiding hebt gemaakt voor een definitief kapot knopje

[Moos]

Die aanpak ken ik ook.
Is, waar ik het tegen kom, meestal een kwestie dat de hond het commando niet heeft geleerd en dus wordt gecorrigeerd voor iets dat hij niet kent.
De baas denkt dat hij hem "er onder" houdt op die manier, terwijl de hond het gewoon nog niet heeft begrepen
Het effect van de correctie is over het algemeen ook niet of nauwelijks aanwezig.
In de trainingen waar ik iets dergelijks zie gebueren wordt meestal gezegd dat de hond een "rotzak" is die dwars wil liggen.
Voor mijn gevoel willen honden helemaal niet dwarsliggen. In ieder geval niet bewust

Sneu is dat altijd...
Dit doet me ook altijd een beetje denken aan van die bazen die tegen hun hond gaan lopen brullen dat hij op moet staan als hij op zijn rug gaat liggen voor een andere hond. Of nog erger, de hond hardhandig omhoog hijsen al roepende "stel je niet zo aan!!!".

[ranetje]

Die aanpak ken ik ook.
Is, waar ik het tegen kom, meestal een kwestie dat de hond het commando niet heeft geleerd en dus wordt gecorrigeerd voor iets dat hij niet kent.
De baas denkt dat hij hem "er onder" houdt op die manier, terwijl de hond het gewoon nog niet heeft begrepen
Het effect van de correctie is over het algemeen ook niet of nauwelijks aanwezig.
In de trainingen waar ik iets dergelijks zie gebueren wordt meestal gezegd dat de hond een "rotzak" is die dwars wil liggen.
Voor mijn gevoel willen honden helemaal niet dwarsliggen. In ieder geval niet bewust

Sneu is dat altijd...
Dit doet me ook altijd een beetje denken aan van die bazen die tegen hun hond gaan lopen brullen dat hij op moet staan als hij op zijn rug gaat liggen voor een andere hond. Of nog erger, de hond hardhandig omhoog hijsen al roepende "stel je niet zo aan!!!".

Dat is inderdaad een totaal onbegrip voor normaal en natuurlijk gedrag van de hond.
Door dat soort dingen kunnen honden erg onzeker worden, kunnen daardoor gaan bijten uit verweer en angst en dan zijn het "rotzakken" die je "er onder" moet houden.
Zo is de cirkel dan weer rond.