Nanna schreef:Teckels hebben de pech dat ze zo leuk eigenwijs en klein zijn. Ze worden dus meestal gewoon niet opgevoed (
een teckel kan toch niks leren) en men lacht overal om.
Ja, dan worden het venijnige rotzakjes. Niet omdat ze dat van nature zijn maar gewoon omdat ze, zoals veel kleine hondjes, niet opgevoed worden.
Een wèl opgevoede teckel is een zeer plezierige hond. Intelligent en grappig. En voor de duivel niet bang, dat is waar. Veel grote honden leggen het qua psychologisch overwicht tegen teckels af.
Maar nooit hoort een teckel een agressieve bijter te zijn.
Ik sluit me hierbij aan. Ik kan me heel goed voorstellen dat Joep een naar kereltje zou kunnen zijn geworden als wij hem niet hebben geprobeerd op te voeden. Met nadruk op geprobeerd want het is wel een karwei geweest hoor, zo eigenwijs als hij is. Maar ik ben best trots op wat we hebben bereikt; hij luistert aardig goed, hij is heel lief voor kinderen en gasten, hij kan een aantal basiscommando's en hij kan prima los zonder dat hij er vandoor gaat...
Het enige wat we er niet uit krijgen, is dat als hij en Terra los gaan, hij haar rennend in de nek grijpt, en ook thuis doet hij dat wel eens uit enthousiasme. Soms doet hij dat ook als Terra een standje krijgt, nog even een extra opvoeding ofzo, heel vervelend. We hebben van alles geprobeerd, maar hij doet het nu gewoon nog steeds als we verder weg zijn, en Terra doet er meestal niets op uit. Het is een blijft een rare hond, die Joep
