bennie schreef:Bij de genoemde wijze van corrigeren moet de volledige oefening worden afgebrokenen en pas na een korte pauze opnieuw worden hervat.
ja maar ik snap het niet... ik wil niet een oefening afbreken ik wil mijn hond vanaf het begin af aan in het programma brengen stapje voor stapje... niet eerst iets aanleren wat ik later weer moet ombuigen. Hij moet dus blaffen in het verstek, daar hoort een pakwerker te staan met een mouw. En niets anders.
En ja dat leren ze ook met een lange lijn aan, aan een tuig zelfs.
Dus jonge hondje komt eraan, zitten in het verstek.. aanblaffen.. kan niet bij de mouw door de lange lijn hoppa klaar... (tot je een paar maandjes verder bent en hondje weet wat bijten is en iets hoger in zn driften komt te staan)
De lange lijn dient hier als middel om zelfbelonend gedrag tegen te gaan, begrijp niet goed waarom je die niet wilt gebruiken in deze specifieke situatie en waar de hond dan aan zou wennen?
heel simpel, mijn honden hebben direct door wanneer die eraf is... dus je kunt hem 20 trainingen met lange lijn trainen de 21e zonder lijn heeft hij dat direct door en doet hij het alsnog. Trainde eerder ook met een korthoudertje... ook dat hadden ze door op het examen...

Sinds die tijd train ik met niks meer aan de hond behalve de TT en de slip en die heeft hij voor de 'sier' om omdat het moet.
TT. wordt bij mij niet snel gelinkt want die heeft hij altijd om... ook al staat hij uit... als hij uit de kennel komt al thuis.... dus heeft niets met pakwerk te maken.
Je neemt de beloning weg, de lol is er daardoor af voor de hond en na een paar keer realiseert hij zich dat hij zich anders moet gedragen om voor de beloning in aanmerking te komen. Zoals je ook kunt lezen is dit voorbeeld in de praktijk gebruikt en heeft het (in mijn ogen vanzelfsprekend) in zeer korte tijd tot resultaat geleidt.
die mouw hoort in het verstek te zijn en nergens anders op dat moment... hij mag alleen weg als hij uitbreekt dan is de mouw weg en moet hij terugkomen naar de geleider.