castratie ter voorkoming van problemen?

[Moos]

Ik denk dat castreren zeker dat gewenste effect kan hebben, vooral als je je pup castreert. Maarja, ik vind het niks, een gecastreerde reu. Dus dan maar geen reuen meer als ik geen zin heb in praatjes. Ik vind reuen overigens wel liever tegen mensen dan teefjes of gecastreerde reuen. Weet niet precies waarom maar ze gedragen zich vaak zo tolerant en vriendelijk. Niet zo kattig als teefjes en ook niet zo ongemotiveerd als gecastreerde reuen.

Gecastreerde Moos was bepaald geen ongemotiveerd typje hoor.
Wel vond ik hem heel erg aanhankelijk (ook voor zijn castratie, dat maakte daarin geen verschil). Beetje dommig lief bijna naar mensen.
Dat vond ik wel heel erg leuk. Saar en Vera hebben dat allebei niet. Vera is wel heel aanhankelijk (kattig herken ik ook in geen van beiden), maar op een andere manier dan wat ik inderdaad vaak bij reuen zie.

[Caro.]

Ik denk dat castreren zeker dat gewenste effect kan hebben, vooral als je je pup castreert. Maarja, ik vind het niks, een gecastreerde reu. Dus dan maar geen reuen meer als ik geen zin heb in praatjes. Ik vind reuen overigens wel liever tegen mensen dan teefjes of gecastreerde reuen. Weet niet precies waarom maar ze gedragen zich vaak zo tolerant en vriendelijk. Niet zo kattig als teefjes en ook niet zo ongemotiveerd als gecastreerde reuen.

Ik vind het ook zo zonde dat de dikke kop vaak in een smalle hangkop verandert en dat de hele uitstraling verminderd. Het oog wil ook wat bij mij.

ligt ook aan de reden denk ik. ik zie je ongemotiveerd schrijven. sam is juist bereikbaarder en gemotiveerder sinds zijn castratie.

hij is weer hond. en daarvoor zaten zijn hormonen hem letterlijk in de weg.

natuurlijk in combi met zijn verbeterde gezondheid, maar ik heb de ingreep pas laten doen toen hij al aan de beterende hand was.

Dat is dus ook een hele kleine overweging geweest. Bij Puch zit het hem volgens mij ook behoorlijk in de weg.
Hij kan alleen maar in stilte buiten fatsoenlijk lopen, anders is hij zo ontzettend (over/over/over) alert op alles.
Ze zeggen dat een Rottweiler alert is op zijn/haar omgeving, nou laat ik je vertellen dat Puch minimaal 10 keer erger is dan de alertste Rottweiler die ik ooit heb gezien.
Binnen is hij een wereldhond, lief, aanhankelijk en gehoorzaam. Buiten gaat alles op slot lijkt wel en speurt hij alleen maar alles af naar reuen of andere 'obstakels'.
Zijn aandacht is behoorlijk moeilijk te krijgen en al helemaal vast te houden..... ja, als we in een heel overzichtelijk stil gebied wandelen, dan gaat het wel goed.

Het is niet leuk voor hem en zeker niet voor mij.

Maar goed, hier houdt het hele verhaal castratie totaal op bij Kaya. Ik ga absoluut het risico niet nemen dat de twee honden misschien niet meer samen kunnen, dus er is hier geen sprake van castratie.

Maar als die situatie anders was geweest, had ik er denk ik nogmaals overna gedacht. Geen idee of ik het werkelijk had gedaan, want ik vind het vreselijk, maar ik had er wel beter over nagedacht dan dat ik nu doe.
Ik kan het me dus in bepaalde situaties echt wel voorstellen dat mensen het doen. Niet klakkeloos, niet zomaar.... maar soms gaat het toch wel een tikje te ver.

[iones]

Ook hengsten worden gecastreerd om hun dominantie weg te nemen. En dat helpt. Ik zie niet waarom het bij honden niet zou helpen.

Alleen vind ik het niet nodig om dat zomaar met honden te doen. Een gewone reu moet gewoon te handelen zijn. Zonder castratie. Daar waar castratie nodig is, is de eigenaar fout gegaan in de opvoeding, heeft te veel door de vingers gezien. Kan trouwens ook bij teven voorkomen.

MAar de slechte manieren die een reu al ontwikkeld heeft, gaan niet weg met castratie. DAn moet je die manieren voor zijn en hem eerder castreren. Ik pleit nog het meeste voor goed opvoeden.

[wendy71]

Ook hengsten worden gecastreerd om hun dominantie weg te nemen. En dat helpt. Ik zie niet waarom het bij honden niet zou helpen.

Alleen vind ik het niet nodig om dat zomaar met honden te doen. Een gewone reu moet gewoon te handelen zijn. Zonder castratie. Daar waar castratie nodig is, is de eigenaar fout gegaan in de opvoeding, heeft te veel door de vingers gezien. Kan trouwens ook bij teven voorkomen.

MAar de slechte manieren die een reu al ontwikkeld heeft, gaan niet weg met castratie. DAn moet je die manieren voor zijn en hem eerder castreren. Ik pleit nog het meeste voor goed opvoeden.

Met dat vetgedrukte ben ik het dus niet eens.
Het kan zo zijn dat de hormonale toestand/geslachtsdrift zo sterk is dat ie op dat moment ook maling heeft aan zijn baas.
En dat heeft m.i. niet alles met de opvoeding van doen.
Soms zijn driften nu eenmaal sterker.
Waarbij ik niet wil zeggen dat je er dan maar niks aan moet doen.
Dat heb ik nl ook niet gedaan.
Icm training en uiteindelijk zijn castratie is Jakko erg ten positieve veranders tov ongecastreerde reuen.
Teven en pups ging altijd al okee.

[Mit]

Nee, helemaal op falen van de baas afschuiven als er toch gecastreerd wordt vanwege gedrag vind ik ook niet.
Er zijn altijd onvoorziene omstandigheden. Je kan een softe Goldenreu uitkiezen die als hij in de pubertijd komt en de hormoontjes gaan werken ineens een waar monster wordt. Als men dan overgaat tot castratie vind ik het geen falen van de baas.

Bovendien, honden die enorm dominant zijn en uitvallen naar andere honden kunnen best een prima consequente opvoeding hebben gehad. Niks falends bij, dat zit dan gewoon in de aard van het beestje.

[Flo'ke]

Nee, helemaal op falen van de baas afschuiven als er toch gecastreerd wordt vanwege gedrag vind ik ook niet.
Er zijn altijd onvoorziene omstandigheden. Je kan een softe Goldenreu uitkiezen die als hij in de pubertijd komt en de hormoontjes gaan werken ineens een waar monster wordt. Als men dan overgaat tot castratie vind ik het geen falen van de baas.

Bovendien, honden die enorm dominant zijn en uitvallen naar andere honden kunnen best een prima consequente opvoeding hebben gehad. Niks falends bij, dat zit dan gewoon in de aard van het beestje.

Dat vind ik ook, soms zit het em in het karakter van de hond..hoe erg je ook je best doet..

[CKS]

Ik heb er eigenlijk spijt van dat ik Chacho niet veel eerder gecastreerd heb. Tot hij twee jaar oud was was het absoluut een schat van een hond, wilde alleen maar spelen met alles op 4 poten wat hij tegenkwam, reu of teef maakte niet uit. Opeens sloeg dat helemaal om. Teven en kleine reuen heeft ie geen problemen mee maar als hij een grote reu ziet wil hij er meteen op klappen. Echt onhoudbaar. Een jaar later is hij alsnog gecastreerd (omdat Koko loops ging worden en uit elkaar houden geen optie was). De aller allerscherpste kantjes zijn er iets af, maar het gedrag is intussen inderdaad volledig ingesleten, dus de praktijk ik dat hij gewoon helemaal nooit meer los kan. Ik denk dus toch zeer regelmatig bij mezelf 'wat als ik hem vóór zijn 2de verjaardag gecastreerd had....?'.

Kees

[malinois]

Ik denk dat castreren zeker dat gewenste effect kan hebben, vooral als je je pup castreert. Maarja, ik vind het niks, een gecastreerde reu. Dus dan maar geen reuen meer als ik geen zin heb in praatjes. Ik vind reuen overigens wel liever tegen mensen dan teefjes of gecastreerde reuen. Weet niet precies waarom maar ze gedragen zich vaak zo tolerant en vriendelijk. Niet zo kattig als teefjes en ook niet zo ongemotiveerd als gecastreerde reuen.

Ik vind het ook zo zonde dat de dikke kop vaak in een smalle hangkop verandert en dat de hele uitstraling verminderd. Het oog wil ook wat bij mij.

yup dat heb ik ook... dan neem ik wel een teef maar de ballen gaan er echt niet af....(indien niet medisch noodzakelijk)

En zeker het stukje van WHG dierenartsen is heel belangrijk om te weten...

[estelle]

Aan de andere kant zijn veel teven juist weer een stuk leuker tegen reuen met ballen

en of . als je hier sette in je nek wil als reu moet je er vooral maar je ballen af laten halen .

Hier precies zo met Hera.
Die kan echt alleen met intacte reuen en ze 'ziet' van verre al waar ze mee te maken heeft. Dan kan ik het nog niet eens zien van die afstand maar aan haar gedrag weet ik vaak gelijk wat voor vlees ik in de kuip heb en ze zit er nooit naast.

En ontopic; hier wordt er niet gecastreerd tenzij medisch noodzakelijk. Ik vind een reu met ballen dus ook vele malen 'mooier' dan een balloze hond.

[estelle]

Aan de andere kant zijn veel teven juist weer een stuk leuker tegen reuen met ballen

en of . als je hier sette in je nek wil als reu moet je er vooral maar je ballen af laten halen .

Hier precies zo met Hera.
Die kan echt alleen met intacte reuen en ze 'ziet' van verre al waar ze mee te maken heeft. Dan kan ik het nog niet eens zien van die afstand maar aan haar gedrag weet ik vaak gelijk wat voor vlees ik in de kuip heb en ze zit er nooit naast.

voor ze contact kan maken vraag ik mensen al of het een volle reu is en die vraag snappen ze meestal niet, want is 'reu' zijn op zich dan al niet genoeg? nee dus .

Grappig, dat wilde ik er nog bij typen. Dat mensen me altijd erg verbaasd aankijken als ik vertel dat ze alleen met intacte reuen over weg kan.
Ze doen dan alsof ze uiteraard begrijpen waarom maar je ziet die koppies denken.

[estelle]

Hier precies zo met Hera.
Die kan echt alleen met intacte reuen en ze 'ziet' van verre al waar ze mee te maken heeft. Dan kan ik het nog niet eens zien van die afstand maar aan haar gedrag weet ik vaak gelijk wat voor vlees ik in de kuip heb en ze zit er nooit naast.

voor ze contact kan maken vraag ik mensen al of het een volle reu is en die vraag snappen ze meestal niet, want is 'reu' zijn op zich dan al niet genoeg? nee dus .

Grappig, dat wilde ik er nog bij typen. Dat mensen me altijd erg verbaasd aankijken als ik vertel dat ze alleen met intacte reuen over weg kan.
Ze doen dan alsof ze uiteraard begrijpen waarom maar je ziet die koppies denken.

ja, en zelfs als je het probeert uit te leggen doe je toch nog steeds moeilijk, blijkt wel. laatst deed ook attack heel eventjes kattig naar een gecastreerde reu (terwijl zij echt idolaat is van reutjes) en dus vonden die baasjes dat ze toch wel 'helemaal niet lief en bladiebla' was.
toen ik dan uitlegde dat castratie (zowel bij teef als reu) meestal maakt dat het andere geslacht niet meer volledig als dusdanig wordt herkend vonden ze dat maar een nep-uitleg : attack was gewoon een vervelende hond .

argh ik kan me daar zo over opwinden he. Je probeert iets uit te leggen maar ze nemen het toch niet van je aan.

Laatst kreeg Frank te horen dat Hera toch echt wel heel gestoord was omdat ze een reutje van 9 maanden die echt ontzettend respectloos aan het doen was op zn plaats zette. Beestje liep te loeren op haar bal, knalde in het voorbij rennen net even tegen haar aan, afetnoe even sneaky een poot op hera leggen etc.
Tsja dat moet je net bij Hera doen, die keurig waarschuwen gaf. Toen hij uiteindelijk half bij Rosalie in de buggy sprong was de maat vol voor Hera.
Baasjes zagen totaal niet wat hun hond allemaal aan het doen was en volgens hun DA was het ook echt gestoord dat een volwassen hond zo 'ineens' op een puppy (9 maanden!) klapte.

Ahhhhhhh

[estelle]

hiihiihi gestoorde Sette!

Maar het erge vind ik nog dat dus DA's zulke uitspraken doen.
Want als een DA zoiets zegt dan is dat zo, dan kun je lullen als brugman, uitleggen dat een DA geen verstand heeft van gedrag e.d. Maar nee, hij zei dat dus dan is dat zo.

Grappige is ook nog dat die baas van die husky dan een paar dagen later verteld dat husky'tje in huis nu wel wat praatjes kreeg. Grommen en proberen op die man zijn rug te rijden als ze op de grond aan het spelen waren e.d.
Dat die kerel daarop die hond dan flink corrigeert mag wel, maar als een volwassen hond dat doet mag het niet he.

[lieke]

Nee, helemaal op falen van de baas afschuiven als er toch gecastreerd wordt vanwege gedrag vind ik ook niet.
Er zijn altijd onvoorziene omstandigheden. Je kan een softe Goldenreu uitkiezen die als hij in de pubertijd komt en de hormoontjes gaan werken ineens een waar monster wordt. Als men dan overgaat tot castratie vind ik het geen falen van de baas.

Bovendien, honden die enorm dominant zijn en uitvallen naar andere honden kunnen best een prima consequente opvoeding hebben gehad. Niks falends bij, dat zit dan gewoon in de aard van het beestje.

Dat vind ik ook, soms zit het em in het karakter van de hond..hoe erg je ook je best doet..

Ik vind zo'n opmerking ook een beetje kort door de bocht. Ik heb me wezenloos getraind met Cody maar vanaf 8 à 9 maanden ging zijn gedrag van macho bergafwaarts naar gewoon monsterlijk. Elke reu die hij zag wilde hij echt afmaken. Ook naar mensen toe werd hij ronduit vervelend. Zolang iemand hem niet probeerde aan te raken was hij nog redelijk, maar o wee als iemand maar in de buurt kwam. Dan greep hij echt.
Als vriendjes van mijn zoontje kwamen spelen, moest ik hem apart zetten want hij beet. Raakte ik hem per ongeluk aan dan werd meneer boos net als ik hem een opdracht gaf. En als hij boos werd, hapte hij. En niet alleen naar mij (dat durfde hij niet altijd) maar dan moest één van de andere honden het ontgelden. Soms zelfs tot bloedens toe.
Ik heb met hem getraind via verschillende methoden: clickertraining, afleiden, belonen tot zelfs in woede (toen hij mij echt doorbeet in mijn arm ) een enorme tets om zijn flapoortjes. Resultaat? Meneer hapte weer.
En ik kon dit allemaal nog wel verhapstukken (het alleen lopen met hem als er geen anderen bij kwamen), maar hij joeg op mijn andere honden als hij een slechte bui had, flipperde op elke teef (loops of niet) die maar in zijn buurt kwam, etc.
En dan komt er een moment dat je zegt 'genoeg is genoeg'. Ik vind volle reuen ook mooier, had graag nog met hem geshowd, heb zelfs aanvragen gehad voor hem als dekreu (niet dat ik zijn karakter wilde doorgeven :N: ).
En als ik nu zie wat een schat van een hond het is, ja nog steeds met een gebruiksaanwijzing want zijn korte lontje zit nu eenmaal in zijn karakter. Maar dat is niet erg. Als hij maar als huishond te handhaven is. En ik heb het 2,5 jaar geprobeerd maar op een gegeven moment kreeg ik zelfs bijna een hekel aan hem en heb gedacht aan herplaatsing. Maar probeer maar eens een hond te herplaatsen die zo'n moeilijk én onvoorspelbaar gedrag vertoont.
En nu heb ik een hond waar ik dol op ben, die oprecht dol op mij is en het liefst op mijn schoot zit. En ja, hij blijft onstuimig en ondeugend maar ik moet ook heel vaak vreselijk om hem lachen.

En o ja: hij is trouwens gepromoveerd tot mijn privé-secretaresse: hij haalt de post uit de brievenbus, maakt de enveloppen keurig open en versnippert het dan zonder overigens de inhoud aan te raken .

[malinois]

heb zelfs aanvragen gehad voor hem als dekreu (niet dat ik zijn karakter wilde doorgeven :N: ).

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

[Moos]

heb zelfs aanvragen gehad voor hem als dekreu (niet dat ik zijn karakter wilde doorgeven :N: ).

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

Maar is dat dan rastypisch? Een Collie is toch geen hond waarbij gezegd moet worden dat je als baas wel (veel) meer dan gemiddeld overwicht moet hebben?
Daarnaast denk ik dat het echt willen killen van andere reuen ook gewoon in de hond zit. Ik ben geen Collie-expert, maar lijkt me ook niet iets wat er bij een Collie bij hoort?

[ranetje]

heb zelfs aanvragen gehad voor hem als dekreu (niet dat ik zijn karakter wilde doorgeven :N: ).

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

Maar is dat dan rastypisch? Een Collie is toch geen hond waarbij gezegd moet worden dat je als baas wel (veel) meer dan gemiddeld overwicht moet hebben?
Daarnaast denk ik dat het echt willen killen van andere reuen ook gewoon in de hond zit. Ik ben geen Collie-expert, maar lijkt me ook niet iets wat er bij een Collie bij hoort?

Ook volgens mij hoort dit niet bij een Collie.
In zo'n geval moet je kiezen tussen twee "kwaden".
Ik kan me de keuze/beslissing van @lieke heel goed voorstellen.

[Moos]

heb zelfs aanvragen gehad voor hem als dekreu (niet dat ik zijn karakter wilde doorgeven :N: ).

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

Maar is dat dan rastypisch? Een Collie is toch geen hond waarbij gezegd moet worden dat je als baas wel (veel) meer dan gemiddeld overwicht moet hebben?
Daarnaast denk ik dat het echt willen killen van andere reuen ook gewoon in de hond zit. Ik ben geen Collie-expert, maar lijkt me ook niet iets wat er bij een Collie bij hoort?

Ook volgens mij hoort dit niet bij een Collie.
In zo'n geval moet je kiezen tussen twee "kwaden".
Ik kan me de keuze/beslissing van @lieke heel goed voorstellen.

Ik ook. Ik had hetzelfde gedaan.

[malinois]

heb zelfs aanvragen gehad voor hem als dekreu (niet dat ik zijn karakter wilde doorgeven :N: ).

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

Maar is dat dan rastypisch? Een Collie is toch geen hond waarbij gezegd moet worden dat je als baas wel (veel) meer dan gemiddeld overwicht moet hebben?
Daarnaast denk ik dat het echt willen killen van andere reuen ook gewoon in de hond zit. Ik ben geen Collie-expert, maar lijkt me ook niet iets wat er bij een Collie bij hoort?

sommige mensen hebben nu eenmaal een natuurlijk overwicht, hoeven daar niets extra's voor te doen of te laten... het kan best zijn dat hij nu heeft kunnen groeien daarin en dat gedrag kan laten zien...
Het heeft prima uitgepakt voor Lieke maar het had ook geen drol kunnen helpen
Overigens zie ik wel vaker van dat soort collies (maar goed meer dan een stuk of 3 kom ik niet tegen)

[malinois]

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

Maar is dat dan rastypisch? Een Collie is toch geen hond waarbij gezegd moet worden dat je als baas wel (veel) meer dan gemiddeld overwicht moet hebben?
Daarnaast denk ik dat het echt willen killen van andere reuen ook gewoon in de hond zit. Ik ben geen Collie-expert, maar lijkt me ook niet iets wat er bij een Collie bij hoort?

Ook volgens mij hoort dit niet bij een Collie.
In zo'n geval moet je kiezen tussen twee "kwaden".
Ik kan me de keuze/beslissing van @lieke heel goed voorstellen.

Ik ook. Ik had hetzelfde gedaan.

maar dat zeg ik ook niet... ik had het niet gedaan maar dat komt puur omdat ik niks heb met honden zonder ballen....

[Caro.]

heb zelfs aanvragen gehad voor hem als dekreu (niet dat ik zijn karakter wilde doorgeven :N: ).

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

Je kan helemaal niet zeggen dat dit puur aan de eigenaar is, waar is het gedeelte karakter in jouw bewering?

Het kan aan het karakter liggen en dat zet je dus een reu in die helemaal geen rastypisch karakter heeft (voor een Collie dus).

Ik zou zo'n reu ook nooit gebruiken voor de fok.

[malinois]

heb zelfs aanvragen gehad voor hem als dekreu (niet dat ik zijn karakter wilde doorgeven :N: ).

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

Je kan helemaal niet zeggen dat dit puur aan de eigenaar is, waar is het gedeelte karakter in jouw bewering?

Het kan aan het karakter liggen en dat zet je dus een reu in die helemaal geen rastypisch karakter heeft (voor een Collie dus).

Ik zou zo'n reu ook nooit gebruiken voor de fok.

omdat je dat niet weet of dit puur aan het karakter ligt
dat zul je dus ook nooit helemaal weten... maar het zou voor mij dus geen punt zijn om deze reu niet te gebruiken....
Ik vind de teef in deze veel en veel belangrijker aangezien daar de pups bij liggen.

[malinois]

tja maar wie zegt dat hij dit bij een andere baas, wellicht iemand met meer overwicht ook had laten zien? Ik had zo'n reu wel als dekreu genomen nl aangezien dit in mijn ogen puur aan de eigenaar ligt (niks ten nadele van jou overigens want sommige mensen kunnen gewoon niet met een dergelijke hond overweg).

Je kan helemaal niet zeggen dat dit puur aan de eigenaar is, waar is het gedeelte karakter in jouw bewering?

Het kan aan het karakter liggen en dat zet je dus een reu in die helemaal geen rastypisch karakter heeft (voor een Collie dus).

Ik zou zo'n reu ook nooit gebruiken voor de fok.

omdat je dat niet weet of dit puur aan het karakter ligt
dat zul je dus ook nooit helemaal weten... maar het zou voor mij dus geen punt zijn om deze reu niet te gebruiken....
Ik vind de teef in deze veel en veel belangrijker aangezien daar de pups bij liggen.

jij kan wel veel vinden, maar feit is dat genetica wat dat betreft gewoon wiskunde is, 50% krijgen van vader en 50% van moeder en dan gaan we er voor het gemak even van uit dat de teef waarmee gefokt wordt zich doorsnee normaal gedraagt als moeder (want dat doen de meeste natuurlijk ook gewoon).

nee, ik vind het heel vreemd dat jij een collie-reu met dit gedrag zou willen inzetten voor de fok- het is een collie, malinois, geen mechel .

ja dat laatste weet ik... maar goed ik ben dan ook geen fokker gelukkig en al helemaal niet van een dergelijk ras... maar ik zou daar dus geen problemen mee hebben. Het ligt eraan waar de honden naar toe zouden gaan... maar dat weet je vooraf neem ik aan...
50% - 50% geloof ik bar weinig van overigens... ik zie er weinig van terug zelfs bij mn eigen honden.....Ik hecht dus ook meer waarde aan de teef wat dat betreft.

[lieke]

Malinois, ik ben ook geen fokker, maar als ik het wél was, zou ik gaan voor een hond met een rastypisch karakter (gezondheid op 1, karakter op 2 en uiterlijk op 3 wat mij betreft). En hoewel ik dolveel van Cody hou, heeft hij zeker niet een rastypisch karakter. Hij is te fel, te wraakzuchtig, te onstuimig... en dat hoort nu eenmaal niet in een collie.
Misschien als hij gekruist zou zijn met een erg onderdanig teefje zou het misschien goed gaan, maar ik zou het risico nu eenmaal niet nemen. Zelfs al is hij uiterlijk en qua gezondheid een droomhond uit een buitengewoon goede bloedlijn.
Ik heb misschien wat minder 'natuurlijk overwicht' (zou best kunnen, al heb ik er verder nooit last van gehad ), maar ik heb nu eenmaal voor de langhaar collie gekozen omdat ze een van nature zachtaardig karakter hebben. Ik wil helemaal geen felle hond hebben, als ik dat had gewild had ik wel een mechelaar of een dobermann o.i.d. genomen.
En ik heb Cody hetzelfde opgevoed als de 6 collies die ik hiervoor heb gehad. Met geduld, belonen, aandacht en vooral veel liefde en daar heb ik van mijn andere collies altijd onvoorwaardelijke trouw en liefde voor teruggekregen. Bij Cody werkte dat niet en ik heb een hekel aan straffen, schreeuwen of (en moge god het verhoeden) geweld.
Het feit dat ik Cody een aantal malen echt fysiek op de grond heb moeten drukken om te voorkomen dat ik werd gebeten is niet iets waar ik met plezier of trots op terugkijk. Zo wil/kan ik niet met mijn hond(en) omgaan.
En al heb je helemaal gelijk over het uiterlijk van een intacte reu, dat is dan in mijn opinie van ondergeschikt belang aan het feit dat een hond zich in mijn huis als een normale huishond dient te gedragen. M.a.w.: niet bijten naar kinderen, niet bijten naar baasje, niet bijten naar bezoek, niet proberen de katten om zeep te helpen en niet bijten naar de andere honden in het huis.
Ik wil nl. geen waakhond. Ik wil een familiehond die ik niet elke seconde in de gaten hoef te houden. Daar word ik zenuwachtig van. Chagrijnig zelfs .
Voor de rest: het vernielen van meubilair, schoenen, post, het tegen een bank aanpissen, mijn bril van m'n neus jatten en het op een lopen zetten, mij in de vijver duwen, etc., neem ik voor lief.

Al is dit natuurlijk een academische kwestie geworden want ik heb hem nu eenmaal laten helpen (ook om te voorkomen dat Gina per ongeluk met een nestje wordt opgescheept) en ik heb nu een wereldhond. Lief, aanhankelijk, gehoorzaam en nog steeds met een eigen willetje en nog steeds lichtelijk sloopgedrag (hij heeft net weer een afstandsbediening naar de andere wereld geholpen ) dus hij is beslist geen dociel sukkeltje geworden. Hij is alleen hanteerbaar en ik heb geen Cujo meer maar een echte Cody .

[estelle]

Je kan helemaal niet zeggen dat dit puur aan de eigenaar is, waar is het gedeelte karakter in jouw bewering?

Het kan aan het karakter liggen en dat zet je dus een reu in die helemaal geen rastypisch karakter heeft (voor een Collie dus).

Ik zou zo'n reu ook nooit gebruiken voor de fok.

omdat je dat niet weet of dit puur aan het karakter ligt
dat zul je dus ook nooit helemaal weten... maar het zou voor mij dus geen punt zijn om deze reu niet te gebruiken....
Ik vind de teef in deze veel en veel belangrijker aangezien daar de pups bij liggen.

jij kan wel veel vinden, maar feit is dat genetica wat dat betreft gewoon wiskunde is, 50% krijgen van vader en 50% van moeder en dan gaan we er voor het gemak even van uit dat de teef waarmee gefokt wordt zich doorsnee normaal gedraagt als moeder (want dat doen de meeste natuurlijk ook gewoon).

nee, ik vind het heel vreemd dat jij een collie-reu met dit gedrag zou willen inzetten voor de fok- het is een collie, malinois, geen mechel .

ja dat laatste weet ik... maar goed ik ben dan ook geen fokker gelukkig en al helemaal niet van een dergelijk ras... maar ik zou daar dus geen problemen mee hebben. Het ligt eraan waar de honden naar toe zouden gaan... maar dat weet je vooraf neem ik aan...
50% - 50% geloof ik bar weinig van overigens... ik zie er weinig van terug zelfs bij mn eigen honden.....Ik hecht dus ook meer waarde aan de teef wat dat betreft.

jij gaat bij alles zo vreselijk veel van jouw honden uit, wat jij geen probleem vindt, wat 'normaal'is in de africhtingswereld e.d.

Wat inge ook al zegt, het is een collie hoor.
Fijn, krijg je straks agressie in de lijnen ingefokt die dan bij mensen terecht komen die een leuke lieve hond zoeken zonder veel poespas.

[malinois]

Malinois, ik ben ook geen fokker, maar als ik het wél was, zou ik gaan voor een hond met een rastypisch karakter (gezondheid op 1, karakter op 2 en uiterlijk op 3 wat mij betreft). En hoewel ik dolveel van Cody hou, heeft hij zeker niet een rastypisch karakter. Hij is te fel, te wraakzuchtig, te onstuimig... en dat hoort nu eenmaal niet in een collie.
Misschien als hij gekruist zou zijn met een erg onderdanig teefje zou het misschien goed gaan, maar ik zou het risico nu eenmaal niet nemen. Zelfs al is hij uiterlijk en qua gezondheid een droomhond uit een buitengewoon goede bloedlijn.
Ik heb misschien wat minder 'natuurlijk overwicht' (zou best kunnen, al heb ik er verder nooit last van gehad ), maar ik heb nu eenmaal voor de langhaar collie gekozen omdat ze een van nature zachtaardig karakter hebben. Ik wil helemaal geen felle hond hebben, als ik dat had gewild had ik wel een mechelaar of een dobermann o.i.d. genomen.
En ik heb Cody hetzelfde opgevoed als de 6 collies die ik hiervoor heb gehad. Met geduld, belonen, aandacht en vooral veel liefde en daar heb ik van mijn andere collies altijd onvoorwaardelijke trouw en liefde voor teruggekregen. Bij Cody werkte dat niet en ik heb een hekel aan straffen, schreeuwen of (en moge god het verhoeden) geweld.
Het feit dat ik Cody een aantal malen echt fysiek op de grond heb moeten drukken om te voorkomen dat ik werd gebeten is niet iets waar ik met plezier of trots op terugkijk. Zo wil/kan ik niet met mijn hond(en) omgaan.
En al heb je helemaal gelijk over het uiterlijk van een intacte reu, dat is dan in mijn opinie van ondergeschikt belang aan het feit dat een hond zich in mijn huis als een normale huishond dient te gedragen. M.a.w.: niet bijten naar kinderen, niet bijten naar baasje, niet bijten naar bezoek, niet proberen de katten om zeep te helpen en niet bijten naar de andere honden in het huis.
Ik wil nl. geen waakhond. Ik wil een familiehond die ik niet elke seconde in de gaten hoef te houden. Daar word ik zenuwachtig van. Chagrijnig zelfs .
Voor de rest: het vernielen van meubilair, schoenen, post, het tegen een bank aanpissen, mijn bril van m'n neus jatten en het op een lopen zetten, mij in de vijver duwen, etc., neem ik voor lief.

Al is dit natuurlijk een academische kwestie geworden want ik heb hem nu eenmaal laten helpen (ook om te voorkomen dat Gina per ongeluk met een nestje wordt opgescheept) en ik heb nu een wereldhond. Lief, aanhankelijk, gehoorzaam en nog steeds met een eigen willetje en nog steeds lichtelijk sloopgedrag (hij heeft net weer een afstandsbediening naar de andere wereld geholpen ) dus hij is beslist geen dociel sukkeltje geworden. Hij is alleen hanteerbaar en ik heb geen Cujo meer maar een echte Cody .

ik zeg toch ook niet dat jij het niet goed doet of gedaan zou hebben. Jij kent je hond het best en dan moet je doen wat je nodig vind...
Maar ik ben wel heel benieuwd wat je gedaan had als het nu niet geholpen zou hebben.

[malinois]

omdat je dat niet weet of dit puur aan het karakter ligt
dat zul je dus ook nooit helemaal weten... maar het zou voor mij dus geen punt zijn om deze reu niet te gebruiken....
Ik vind de teef in deze veel en veel belangrijker aangezien daar de pups bij liggen.

jij kan wel veel vinden, maar feit is dat genetica wat dat betreft gewoon wiskunde is, 50% krijgen van vader en 50% van moeder en dan gaan we er voor het gemak even van uit dat de teef waarmee gefokt wordt zich doorsnee normaal gedraagt als moeder (want dat doen de meeste natuurlijk ook gewoon).

nee, ik vind het heel vreemd dat jij een collie-reu met dit gedrag zou willen inzetten voor de fok- het is een collie, malinois, geen mechel .

ja dat laatste weet ik... maar goed ik ben dan ook geen fokker gelukkig en al helemaal niet van een dergelijk ras... maar ik zou daar dus geen problemen mee hebben. Het ligt eraan waar de honden naar toe zouden gaan... maar dat weet je vooraf neem ik aan...
50% - 50% geloof ik bar weinig van overigens... ik zie er weinig van terug zelfs bij mn eigen honden.....Ik hecht dus ook meer waarde aan de teef wat dat betreft.

jij gaat bij alles zo vreselijk veel van jouw honden uit, wat jij geen probleem vindt, wat 'normaal'is in de africhtingswereld e.d.

Wat inge ook al zegt, het is een collie hoor.
Fijn, krijg je straks agressie in de lijnen ingefokt die dan bij mensen terecht komen die een leuke lieve hond zoeken zonder veel poespas.

daarom staat er... je weet bij voorbaat waar je pus naar toe gaan dus weet je waar je ze voor fokt met welk karakter etc. Gaan ze allemaal naar huisgezinnetjes? Wordt er uberhaupt nog iets gedaan met een dergelijk ras wat ze oorspronkelijk zouden doen? etc. etc. etc.
Ik zeg alleen maar dat het voor MIJ geen probleem zou zijn een dergelijk karakter... bij welk ras dan ook....staat toch nergens dat zij dat ook moet vinden? Is mijn mening.
En ik geloof idd. niet in het 50% verhaaltje...

[laeken]

Ik denk ook dat het aandeel van de eigenaar heel groot is. Ik bedoel daarmee dat ik wel erg veel probleemhonden heb gezien waarvan ik dacht, nou nou, waar je je druk om maakt. Ik zie dan ook niet bepaald genoeg inzet of kennis en dan ontspoort een hondje een beetje en krijgt zelf de schuld. Hele dominante reuen, probleemherders in de asielen en meer. Je wil niet weten wat een ander met kennis van zaken van die honden kan maken vaak. De meeste honden die werken zijn niet gecastreerd. Ik bedoel niet alleen politiehonden maar bv collies die werken, racende honden, jachthonden, sporthonden en ga zo door. De kenners hebben haast nooit problemen met ongecastreerde honden. Mensen die blokjes om gaan, op de hondenveldjes lopen en de hond niets laten doen voor zijn brood hebben wel problemen. De grootste trainingswonderen zijn dat nu meestal ook weer niet. Dat zegt wel iets hoor De eigenaar van een dekreu heeft meestal ook geen probleem en een fokker die een reu heeft om te dekken weet ook meestal wel hoe het beestje te houden en te trainen zonder dat er problemen zijn.

Als ik zie hoeveel reutjes in de asielen belanden met 10 maanden dan geef ik liever de baasjes en hun manieren de schuld dan de ballen van de hond of de hond zelf. Ja, reuen vechten nu eenmaal wel eens als je pech hebt, ze reageren op loopse teven en kunnen ook wel wat te heftig zijn voor de hondenveldjes. Maargoed, je kan er ook lekker smorgens mee lopen op rustige plekken, mee trainen bij andere honden en voorkomen dat hij vecht is nu ook niet bepaald te hoog gegrepen denk ik dan. Heb je daar geen zin in dan is een teefje misschien een betere keuze? Ik zeg maar wat :N:

[Tamara.]

daarom staat er... je weet bij voorbaat waar je pus naar toe gaan dus weet je waar je ze voor fokt met welk karakter etc. Gaan ze allemaal naar huisgezinnetjes? Wordt er uberhaupt nog iets gedaan met een dergelijk ras wat ze oorspronkelijk zouden doen? etc. etc. etc.
Ik zeg alleen maar dat het voor MIJ geen probleem zou zijn een dergelijk karakter... bij welk ras dan ook....staat toch nergens dat zij dat ook moet vinden? Is mijn mening.
En ik geloof idd. niet in het 50% verhaaltje...

Je snapt het blijkbaar echt niet Doe alsjeblieft die oogkleppen eens af Jij kan je maar niet verplaatsen in andere mensen, andere situties en zeker niet in hele andere honden dan alleen maar een werkmechel. We hebben het hier over een Collie die in 999 van de 1000x een huishond zal worden, waar trouwens helemaal níets mis mee is maar daar ga je toch niet zo'n reu voor inzetten?

[malinois]

daarom staat er... je weet bij voorbaat waar je pus naar toe gaan dus weet je waar je ze voor fokt met welk karakter etc. Gaan ze allemaal naar huisgezinnetjes? Wordt er uberhaupt nog iets gedaan met een dergelijk ras wat ze oorspronkelijk zouden doen? etc. etc. etc.
Ik zeg alleen maar dat het voor MIJ geen probleem zou zijn een dergelijk karakter... bij welk ras dan ook....staat toch nergens dat zij dat ook moet vinden? Is mijn mening.
En ik geloof idd. niet in het 50% verhaaltje...

Je snapt het blijkbaar echt niet Doe alsjeblieft die oogkleppen eens af Jij kan je maar niet verplaatsen in andere mensen, andere situties en zeker niet in hele andere honden dan alleen maar een werkmechel. We hebben het hier over een Collie die in 999 van de 1000x een huishond zal worden, waar trouwens helemaal níets mis mee is maar daar ga je toch niet zo'n reu voor inzetten?

ik heb geen oogkleppen op ik ga dus ook geheel met Marc zn verhaal mee... ik kan me zeker in andere situaties inleven heb nl. ook nog andere honden dan werkhonden gehad weet je nog? Daarnaast hebben er mensen om me heen ook nog vele andere rassen dan de werkrassen van boston terrier tot franse bull... pjoe allemaal werkhonden... not....
en ja, ik zou dat misschien wel doen, het ligt er aan waar de pups naar toe gaan en wat de mensen ermee gaan doen. Rondje om het huis of geestelijk moe maken, sporten etc. etc. etc. En ja ook met een collie kun je sporten

[Moos]

daarom staat er... je weet bij voorbaat waar je pus naar toe gaan dus weet je waar je ze voor fokt met welk karakter etc. Gaan ze allemaal naar huisgezinnetjes? Wordt er uberhaupt nog iets gedaan met een dergelijk ras wat ze oorspronkelijk zouden doen? etc. etc. etc.
Ik zeg alleen maar dat het voor MIJ geen probleem zou zijn een dergelijk karakter... bij welk ras dan ook....staat toch nergens dat zij dat ook moet vinden? Is mijn mening.
En ik geloof idd. niet in het 50% verhaaltje...

Je snapt het blijkbaar echt niet Doe alsjeblieft die oogkleppen eens af Jij kan je maar niet verplaatsen in andere mensen, andere situties en zeker niet in hele andere honden dan alleen maar een werkmechel. We hebben het hier over een Collie die in 999 van de 1000x een huishond zal worden, waar trouwens helemaal níets mis mee is maar daar ga je toch niet zo'n reu voor inzetten?

ik heb geen oogkleppen op ik ga dus ook geheel met Marc zn verhaal mee... ik kan me zeker in andere situaties inleven heb nl. ook nog andere honden dan werkhonden gehad weet je nog? Daarnaast hebben er mensen om me heen ook nog vele andere rassen dan de werkrassen van boston terrier tot franse bull... pjoe allemaal werkhonden... not....
en ja, ik zou dat misschien wel doen, het ligt er aan waar de pups naar toe gaan en wat de mensen ermee gaan doen. Rondje om het huis of geestelijk moe maken, sporten etc. etc. etc. En ja ook met een collie kun je sporten

Nou, dan zet je met deze reu een geheel nieuwe "sport-Collie" lijn op, met hond-agressie erin gefokt, want als er mee gesport wordt is dat helemaal niet erg.

Jeminee zeg, het gaat om een ras met bepaalde raskenmerken, die niet aangeschaft wordt als werk-Mechelaar. Ga er fijn agressie infokken, altijd leuk voor de mensen die via de rasbeschrijving (zachtaardig, sociaal met andere honden) op het ras uitkomen.
En tuurlijk kan er dan altijd eentje tussenzitten die niet zo is, dat blijkt hier ook wel, maar dat ga je er toch niet willens en wetens dan infokken??