Zoek stok! schreef:
Een hond is uit op eigen belang en als je een goede band hebt, de training leuk maakt en juist beloont zal hij het gedrag laten zien wat je wilt. Tenminste, als je dingen vraagt die hij kan!! En dus corrigeer ik niet als Bram rechtdoor gaat in een parcours terwijl hij rechtsaf moest. Waarom zou hij het willens en wetens verkeerd doen? Ik ben blijkbaar niet duidelijk.
En juist omdat de hond uit is op eigen belang zal ik hem soms helaas moeten corrigeren. Bijvoorbeeld bij het terug roepen. De oefening gaat als volgt; De hond wordt in de richting van de pakwerker gestuurd en als de hond op 80 meter vanaf de start is en op ongeveer 30 meter vd pakwerker krijgt hij het commando HIER. Hij moet dan acuut de achtervolging staken onmiddelijk omkeren en terug bij mij komen. Het belang van mijn hond is
de pakwerker op dat moment. Er is namelijk in de hele wereld geen grotere beloning dan
bijten. Ik ben wel duidelijk geweest, hij verkiest op dat moment echter de pakwerker, ondanks mijn duidelijkheid. Dus moet hij bij deze oefening regelmatig gecorrigeerd worden. Want door de afstand van mij, de nabijheid van de pakwerker
en zijn drift is er soms op dat moment voor hem geen leuker alternatief. Ondanks dat ik aan de start sta met zijn bijtrol

.Hij
moet de oefening echter wel correct uitvoeren. Doet hij dat namelijk niet, dan zijn we onmiddellijk gezakt. Normaal zou ik dat geen probleem vinden, echter in ons geval mogen we maar 2 keer zakken, dan mogen we niet meer werken, vervolgens hebben we nog 1 herkansing, lukt het dan niet, dan moeten we als combinatie uit elkaar, ergo dan ben ik dus mijn maatje door dik en dun kwijt. En dit is geen eenmalig verhaal, elke 2 jaar moeten we de keuring halen waarbij dit dus slechts 1 van de vele oefeningen is (bijna een dagprogramma

)
Als er op een wedstrijd iets verkeerd gaat, reageer ik ook heel laconiek. Dan sta ik daar zonder hond met Bram die al drie hindernissen verder is, maar wel de verkeerde

Brrrrrrammmie, kom maarrrrr, jaaaaa goed zo. En dan gaan we weer. Dit wordt gelukkig ook erg gewaardeerd door keurmeesters. Ik zie ze achteraf op foto's met een big smile naar ons kijken. We gaan beide met een goed gevoel het veld af en hij doet de volgende keer weer net zo z'n best.
Als er tijdens een Demo iets verkeerd gaat reageer ik ook heel laconiek, ik kan daar zelf namelijk smakelijk om lachen en het publiek meestal ook. Als er in de praktijk echter iets verkeerd gaat krijg ik echter een advocaat op mijn nek, door hen wordt dit namelijk niet gewaardeerd. Trouwens ook niet door degene die misschien per ongeluk gebeten wordt omdat mijn hond op dat moment besluit niet terug te komen ondanks dat ik heel laconiek

Mikeyyyy, kom maarrrr, jaaaaa goed zo, sta te roepen.
Dit soort discussies geeft aan dat mensen in de basisgedachte al verschillen over honden. Dat uit zich in discussies over van alles en nog wat, vooral als het gaat om training en signalen interpreteren van van honden tijdens training

Dit soort discussies geeft aan dat er verschillende belangen zijn bij de correcte uitvoering van een oefening. Ik denk in de basis exact hetzelfde over honden als jij waarschijnlijk (
nou ja bijna 
) Ik zou het bijvoorbeeld niet in mijn hoofd halen mijn Mastiff tijdens de training naar het G&G examen toe een TT om te hangen om hem correct vooruit te kunnen sturen

. Dan doet ie het maar niet so what. Dan maar gezakt. Zoals ik hiervoor echter al aangaf gaat dat echter voor mijn Mikey niet op, "het dan maar gezakt" kan dan zo maar omslaan in een onschuldig slachtoffer of zelfs "dan dus weg".
En dan zou ik dit snoezige snoetje moeten missen:
