De keuring begint altijd met het aanmelden. Je stamboom en lidmaatschapkaart laten zien, gegevens controleren en de chip van de hond controleren.
Hierna werd begonnen met de oefeningen volgen, afliggen en gelijk daarna het lokaliseren van het breekijzer en geweer.
Tijdens een van de volg rondes werd het nog even spannend voor ons, de hond die namelijk af moest liggen kwam luid blaffend het veld in rennen en hield een meter of 3 voor ons halt. Gelukkig is Tycha haar apèl goed en bleef ze keurig netjes mee volgen. En de hond kwam gelukkig niet dichter bij.
Versnelde pas tijdens het volgen

Terug plaats tijdens het volgen

Het breekijzer en geweer had ze binnen no time gevonden, alleen beet ze in het geweer en ging ze graven bij het breekijzer. Dat koste 4 punten.
Geweer gevonden.

Hierna waren de hindernissen aan de beurt, en deze gingen vlekkeloos op het steunen op de vrije sprong na. De volgende 2 punten verloren, maar ook dit wist ik van te voren. De trap nam ze deze keer heel rustig tree voor tree.
Op de loopplank

Breed!

Hierna direct door naar het zoeken, Tycha wil met apporteren nog wel eens niet direct terugkomen of de stukjes laten vallen en weer oprapen. Deze keer volle bak, al moest ik bij het laatste stukje wel erg rekken om het aan te pakken.
Hierna was het optillen en overgeven van de honden aan de beurt, en hier maakte ik zelf de fout om na het commando halt, zelf niet helemaal halt te houden en ook Tycha niet halt te laten houden. 1 punt eraf voor het algemeen appèl.

Het volgende onderdeel was speuren. Tycha liep diep en strak en spoor over, apporteerde razend snel het voorwerp. Alleen bij het eindvoorwerp, moest het geweer uit haar bek trekken

Terug op het veld bleven alleen de oefeningen vlakte revieren, en sorteren nog over. Vlakterevieren ging perfect, alleen is Jan nu een beetje doof aan één oor
Bij het sorteren heeft ze me hartkloppingen bezorgd. Ik wist niet waar het goede buisje lag. Na het luchtnemen liep ze naar het eerste buisje, neigde tot pakken, wilde door lopen, kwam toch terug en pakte het eerste buisje en apporteerde dat. Ik was er van overtuigd, dat ze zomaar aan het rapen was gegaan en het foute buisje had. Dus heel voorzichtig een blik naar rechts waar de keurmeester stond, en daar ging tot mijn volle verbazing een duim omhoog. Ze had het goede buisje en volgens de omstanders sorteerde ze juist met volle overtuiging.

De dag zat erop en ik ben razend trots op mijn meisje, ze heeft zich echt van haar allerbeste kant laten zien
Alle foto's zijn op mijn sitete bekijken







