Hoi,
Als ik die foto bekijk, moet ik er niet aan denken dat het mijn hond zou zijn.
Ik snap sommige mensen niet, dat ze zo vroeg met springen beginnen.
Leg dan de latjes op de grond of op bijv. 5 cm en leer je hond tussen de poortjes door te gaan. Tunneltje, slurf, aanleren raakvlak prima (ligt er aan hoe).
Ik heb liever een hond die wat later op wedstrijden verschijnt maar die dan wel tot een behoorlijke leeftijd mee kan draaien, dan een hond die vroeg op wedstrijden gaat en met 5 of jaar op is.
Een hond kan zelf die keuze niet maken, wij wel.
Hieronder een interessant stukje dan Ronald Mouwen (dierenarts).
Het is allemaal helder!
Pups en agility
Behendigheid met pups
Als dierenarts met een behendigheidspassie krijg ik regelmatig vragen als: "Wanneer kan ik met mijn jonge hond behendigheid gaan doen?" of: "Wat kan ik al met mijn pup van 5 maanden gaan doen?" De antwoorden op deze vragen zijn niet eenvoudig, maar wat wel altijd opvalt is dat de vraagsteller al behendigheid doet, de jonge hond als tweede of derde hond gekocht heeft en hem speciaal aangeschaft heeft voor de behendigheid. Als ik dan vervolgens informeer naar hun beweegredenen om zo vroeg behendigheid te gaan doen, dan komen antwoorden als: "Het is zo leuk." Of: "We kunnen niet wachten." Of: "We willen graag met 15 maanden wedstrijden kunnen lopen". Kortom ongeduld is vaak een belangrijke reden. Voordat zulke vragen goed beantwoord kunnen worden, is het belangrijk te realiseren dat een pup sterk verschilt van een volwassen hond.
Waarin verschilt een pup van een volwassen hond
Een pup is in de groei, met een lichaam dat zich voornamelijk bezig houdt met groeien.
Verder is een pup ook geestelijk onvolwassen. Pups kunnen zich veel korter concentreren, zijn sneller afgeleid en kunnen slecht druk hebben. Verder generaliseren ze negatieve ervaringen veel makkelijker, waardoor een slechte ervaring veel sneller tot ongenuanceerde vlucht- of angstreacties kan leiden.
Verder heeft een opgroeiende pup het nadeel dat zijn lichaam elke dag weer iets groter is, waardoor zijn verhoudingen per dag verschillen. Dit betekent dat een pup zijn lichaam veel minder goed kent dan een volwassen hond en dus veel slechter zijn bewegingen kan coördineren. Er is sprake van een coördinatieprobleem, zoals we die ook kennen bij de puber.
De groei van een pup
Honden horen tot de snelst groeiende zoogdieren ter wereld. Een pas geboren pup van zo'n 400 gram is een jaar later 25 tot 40 kg, waardoor zo'n jonge hond in een jaar tijd zo'n 60 tot 100 keer zijn geboortegewicht wordt. Dat zijn gigantische toenames, met als gevolg dat het lichaam van zo'n hond zich het eerste jaar alleen maar bezig houdt met groeien. Dit geldt vooral voor het bewegingsapparaat, dat wil zeggen de gewrichten, botten, spieren, pezen en banden. Andere functies van deze structuren zijn daar ondergeschikt aan: botten zijn bezig met groeien, en kunnen daardoor minder goed druk weerstaan, pezen hebben bij lange na niet dezelfde treksterkte als bij een volwassen hond. Gewrichten van groeiende honden zijn niet mooi aaneensluitend, juist omdat de botten aan beide zijden in de groei zijn.
En nog een interessant stuk, eveneens van Ronald Mouwen:
Toestellen met pups
Een pup heeft dus een afwijkend bewegingsapparaat dat duidelijk minder krachten kan weerstaan dan een volwassen hond. Wat betekent dat voor deelname aan behendigheid.
Sprongen
Het nemen van spronghindernissen betekent dat een pup moet afzetten voor de sprong en moet landen na de sprong. Bij de afzet moet de hond vooral spierkracht leveren om zijn lichaamsgewicht over de sprong heen te werken, verder moeten deze krachten door middel van botten, pezen en banden op de juiste manier overgebracht worden. Kans op overbelasting van deze nog niet uitgegroeide structuren is redelijk groot.
Voor de landing, waarvan bekend is dat de belasting duidelijk groter is, geldt dat in nog sterkere mate, met name als men zich realiseert dat voor een goede afwikkeling van de landing een goede coördinatie vereist is. Voor een goede coördinatie is een voldoende ervaring vereist, wat bij een pup nooit aanwezig kan zijn. Sprongen zijn daarom voor pups uit den boze. Dat geldt voor hoogtesprongen, breedtesprong, muur en band.
Slalom
Een hond moet zijn rug in de slalom in meerdere bochten wringen. Dat betekent een flinke belasting voor de wervelkolom. Tevens moet hij zes keer per slalom zijn hele lichaamsgewicht van de ene naar de andere kant brengen, wat nogal een belasting betekent voor de voorpoten.
Zowel de wervels als de voorpoten zijn bij een pup in de groei en daarom nog niet in staat om in zo'n korte tijd zo vaak deze krachten te weerstaan. Als een pup meerdere keren de slalom moet nemen, is de kans op overbelasting van deze structuren erg groot.
Schutting
Voor de schutting zijn een aantal momenten een potentieel risico. Allereerst de opgang. Als de hond op snelheid de schutting neemt, moet hij een landing maken met een sterke richtingsverandering. Dit is een van de zwaarste momenten van belasting op de voorhand van een hond. Vanuit stilstand betekent de steile klim naar boven een flinke belasting voor rug, heupen en achterhand. Niet doen dus. Ook de afgang is door zijn steilheid een flinke belasting voor de ondervoeten van de voorbenen.
Nu hoor ik wel mensen aangeven dat het vlak zetten van een schutting kan helpen. Ik zie daar geen voordelen van. De gelijkenis met de gewone schutting is volkomen verdwenen (dus het voordeel van tijdwinst of wennen aan toestellen is er niet) en de hond kan leren "flyers" over de schutting te maken.
Kattenloop
De normale kattenloop is een toestel dat vrij vaak door mensen met puppies genomen wordt. Op het eerste gezicht lijkt dit ook een toestel dat dit toelaat, immers de lichamelijke belasting is, als het toestel goed genomen wordt, niet zo groot. Toch heb ik ook hier mijn bedenkingen. Zo is de lengte van de kattenloop, zeker voor jonge pups, vrij lang. Hierdoor moeten ze zich langer concentreren, dan ze eigenlijk kunnen. Zeker op een behendigheidsveld met zoveel afleidingen van andere honden (en groepen).
Verder vind ik de hoogte van de kattenloop in combinatie met de breedte een probleem voor puppies. Als het fout gaat valt de hond ongecontroleerd van een flinke hoogte, met grote risico's op blessures. Verder geldt voor wat oudere grote pups dat de breedte problemen gaat opleveren in verband met een mindere coördinatie van de achterhand, waardoor de kans op valpartijen nog groter wordt. Dus een volledige kattenloop lijkt mij geen goed idee.
Dat betekent echter niet dat een begin van training van de kattenloop niet gemaakt kan worden. Als een kattenloop deel vanaf de tafel naar beneden gelegd wordt, zodat de hond vanaf de tafel naar beneden leert lopen, zijn een hoop bezwaren, zoals hierboven beschreven, ondervangen.
Wip
De wip is een toestel, waar de kans op lichamelijke overbelasting heel klein is. Als een pup aangelijnd de wip neemt, is die kans heel klein. Toch is dit toestel volgens mij niet geschikt voor pups, omdat het zelf laten kantelen van de wip een flinke geestelijke belasting betekent en nogal wat coördinatie vergt, wat opgroeiende pups slecht kunnen. Daarbij is een wip heel eenvoudig aan te leren, als een hond de kattenloop al beheerst en leuk vind. Aangezien ik hiervoor al aangegeven heb dat ik geen volledige kattenloop doe met pups, komt de wip voor mij ook niet in
aanmerking.
Tunnel en slurf
Voor de tunnel en de slurf geldt eigenlijk dat zij al vanaf heel jong getraind kunnen worden. Zowel qua geestelijke als lichamelijke belasting leveren deze toestellen weinig problemen op. Als ik al behendigheidstoestellen bij pups introduceer, dan zijn dat deze toestellen.
Conclusies
De pup verschilt zoveel van een volwassen hond dat hij absoluut niet geschikt is voor behendigheid, zoals we dat
met volwassen honden doen. Betekent dat we de pup de eerste 12 tot 15 maanden van zijn leven niet aan de
behendigheid mogen laten ruiken? Volgens mij niet. Ik denk dat een pup heel goed kennis kan maken met
behendigheid en perfect op een behendigheidsleven kan worden voorbereidt. Het doel moet echter heel duidelijk
vastgesteld worden. Is je doel om een hond op 15 maanden wedstrijdklaar te hebben, dan ben ik tegen. Is het doel om
een goede baas hond relatie op te bouwen en de pup al in de juiste motivatie te brengen voor behendigheid, dan ben
ik voor. Er is dan sprake van een aangepaste puppycursus, waarbij slechts zijdelings behendigheidstoestellen geïntroduceerd worden.
Jammer dat veel mensen zo prestatiegericht zijn, zelfs als het ten koste gaat van de hond
Groetjes,
corina
Gewoon zodat hij het commando gaat snappen. Dus wat denken jullie, ben ik te voorzichtig met Nilo of is de persoon met de Border Collie niet helemaal goed bezig?
