Sterre is 27 december loops geworden. Jip vond haar wel interessant ruiken, maar daar bleef het bij. Sterre kreeg een broekje aan, we deden ze om en om in de bench, dus alles pais en vree. Tot afgelopen donderdag. 's Morgens liggen ze altijd even bij mij in bed voor we opstaan en zijn ze allebei niet vooruit te branden. Deze ochtend was alles echter anders. Jip was helemaal buiten zinnen en begon te piepen en te joelen. Hij had maar één doel voor ogen; hoe kom ik er op? De hele dag heeft hij lopen joelen en piepen. Mijn vriend werd er gek van en ik werd weer gek van hem.
Degene die had aangeboden om op te passen als het zover was, liet het echter afweten. En zo zaten wij vrijdag met een hond die nog gekker werd. Het was echt niet gezond meer. Gelukkig heeft Jip gisteren een logeeradresje gevonden. Een straat verderop en deze mensen hebben zelf een teckel waar Jip ook helemaal weg van is. Hij is weer zo goed als de oude, geniet van zijn rust, zijn vriend Bas en de baasjes van Bas genieten van onze Jippert.
Wel raar hoor.

Maar hij is in goede handen en daar gaat het om...