vervolgens klapte ze zo ongeveer meteen op Dina. Niet dat ze beet oid maar ze was iig flink intimiderend bezig. Veel grommen en proberen Dina op de rug te krijgen. Dina kan daar helemaal niet tegen en reageert hierop met van zich afsnauwen (oortjes naar achter, lage houding en hoge piepkef) en proberen weg te komen. Volgens de man moest ik het laten begaan want er zou niks gebeuren. Ondertussen werd Dina steeds banger en ik begon hem ook te knijpen want het keffen van Dina werkte een beetje als olie op het vuur. Ik probeerde de honden uit mekaar te krijgen maar Dina was bang en de staff luisterde echt voor geen meter. Het eindigde ermee dat we Dina hebben moeten optillen, iets waar ik zelf altijd een beetje een hekel aan heb maar ik zag geen andere manier om de situatie te onderbreken.
Mijn vriend vond dat ik me aanstelde en dat ik de honden maar gewoon moest laten begaan maar hoe leuk ik staffies enzo ook vind; ik laat ze zulke dingen liever niet zelf oplossen, zeker niet gezien het twee teefjes waren.
Ik vind het vreselijk als ik merk dat ik een beetje bevooroordeeld ben tegenover bepaalde hondenrassen want ik heb het zelf ook mee gemaakt met onze Saarloos en het is niet leuk als mensen bij voorbaat al hysterisch reageren op je hond terwijl hij niks doet, daarom gunde ik deze hond even het voordeel van de twijfel.
Ben ik nu echt zo'n aansteller?





