Ik kan het filmpje niet zien, maar kan me er wel een voorstelling van maken. Ik denk dat mensen met een hond zonder veel werkdrift een hond met een enorme drive al snel hysterisch vinden. Maar het is ook een manier van omgaan met zo'n hond. Om het even naar agility te vertalen, er zijn borders met een enorme drive die werkelijk prachtig lopen en er zijn er die alleen maar hysterisch zijn en waar ik langs de kant zelfs al zenuwachtig van word.
Frenk, jij vergelijkt je hond in de agility met werkhonden. Dat jouw hond het voor jou doet en de werkhonden voor de beloning. Dat is maar gedeeltelijk waar. Ga eens naar topcombinaties kijken en je ziet dat de honden ontzettend graag willen lopen. Maar om dingen aan te leren, beloon je wel. Denk aan raakvlakken. Denk je nou echt dat een Border uit zichzelf aan het eind van de kattenloop wacht? Natuurlijk niet, die wil er vanaf drie meter hoogte vanaf springen om door te denderen. Dat zul je dus moeten leren. Izzie ga ik eerst het raakvlak aanleren en dan pas de toestellen. En dat doe ik toch echt met belonen.
Hondensport kun je op heel veel niveaus doen en dat is hartstikke leuk. Maar je kunt een recreatief uurtje agility niet vergelijken met een wedstrijdloper op topniveau. Dat is een andere manier van trainen.
Ik train overigens obedience met Izzie. Heel onnatuurlijk volgens veel mensen (he Inge

), maar ik vind het prachtig. Ik weet niet of ik het zo precies krijg, maar ik heb wel een trainer die het mij zou moeten kunnen leren. Ik denk dat veel mensen iebelig zouden worden hoe ik nu al met Izzie train. We trainen niet vaak en het zijn simpele oefeningen, maar dat doen we dan wel erg precies. Ik denk dat een hond verschillende dingen kan leren. Bij drijven zal Izzie veel initiatief moeten laten zien, agility zit er een beetje tussen in en obedience is heel strak.