Frenk is ook een heel actief hondje (heus niet te vergelijken met een typje als Eva, maar toch

). Als wij trainen en hij moet 'blijf', dan zit hij ook gespannen naar me te staren tot hij weer wat mag. Hij is enorm levendig en actief en vindt het duidelijk ontzettend leuk.
Bij behendigheid is hij onwijs gericht op alles wat er wordt aangeven, ik moet bijvoorbeeld heel scherp opletten dat ik niet te vroeg stap of draai of wijs, want hij is daar ontzettend gevoelig voor en een te vroege stap van mij zorgt dat hij een heel andere kant op gaat. Dat is natuurlijk wel een verschil, want Frenk leert vanaf het begin af aan dat ik bepaal hoe we door het parcours gaan en dat hij dus van mij hoort welke kant we opgaan. Dat moet ook wel, want als er bijvoorbeeld een vierkant van sprongen staat, dan kunnen we daar op zoveel manieren doorheen moeten, dat kan hij echt niet zelf bepalen. Hoe doen jullie zoiets dan met Eva?
(Overigens denk ik dat Frenk flyball of rally-o ook erg leuk zou vinden. Het is bij hem dus niet 1 ding wat we moeten doen omdat dat is wat hem gelukkig maakt. Ik denk wel dat 'iets' doen een grote meerwaarde is voor hem.)
Naast dat hij dus ontzettend reageert op samen trainen, is hij ook enorm zelfstandig. Baasgericht en gehoorzaam zoals je Eva omschrijft is hij nog steeds niet. Dat zit ook niet in zijn karakter.

Ik denk dat in zijn geval vroeg op cursus gaan juist goed was, omdat hij anders veel te zeer gewend was geraakt aan alles zelf bepalen, terwijl dat niet is wat hij hoefde aan te leren
Ik denk dus dat het ernstig van de hond (en ook de baas) afhangt of vanaf pup af aan op cursus gaan goed is of juist te belastend. Ik vind jouw uitleg over Eva heel logisch klinken en kan me voorstellen dat je bij een volgende hond van dat type het weer zo aan zou pakken. Maar ik geloof niet dat niet naar puppycursus gaan per definitie beter is.