gyanty schreef:Kies als je bang bent om hem tijdens het wachten te verliezen, ga dan even uit de groep en doe even wat appart met hem. Tja soms is het niet mogelijk om te kijken bij anderen.
Verder inderdaad van te voren uitrazen. Dit deed ik zelfs met mijn vrij rustige oude terrier. Ik fietste met hem naar training, zodat de scherpe kantjes er af waren. Anderen gingen ballen of zwemmen met de hond.
Ik snap niet dat mensen juist willen dat de scherpe kantjes eraf zijn....ik wil een hond die er vol voor kan gaan, zich 300% geeft, bijwijze van spreke stijf staat van de adrenaline. Het klinkt bij mij alsof een 100 meter sprinter voor zijn wedstrijd nog ff een duurloop doet omdat hij anders te hard gaat bij de sprint

. Onder het mom van inlopen ok...maar bewust moeier maken....
2 dingen moeten we denk ik scheiden en niet op1 hoop gooien. Enerzijdse het gedrag in het parcours en anderzijds gedrag naast het parcours. Dat deze 2 elkaar ten dele beinvloeden snap ik.....maar m.i. moet de klemtoon goed worden gelegd. Veelal wordt er veel energie gestoken in een keurig gedrag naast het veld en niet zozeer kanaliseren in het parcours door het toepassen van hele goede hanlingstechnieken. Door hem uit te putten vooraf, los je wellicht het probleem naast het parcours af, maar daalt aanzienlijk de kans op goede prestaties in het parcours...en daar is het juist niet een gedragsprobleem van de hond, maar het probleem van de handler. De handler moet zich verdiepen in hoe wordt ik 1 team met mijn hond, kritisch kijken naar de relatie met mijn hond, wil mijn hond met mij samenwerken, juiste technieken van lopen, hoe ben ik duidelijk, hoe stuur ik mijn hond, hoe zorg ik dat ik contact hou e.d. Een mooi voorbeeld vind ik zoals Bo beschrijft. Mable is onbereikbaar bij de start als de vorige hond nog in het parcours is. Maar Mable schakelt direct om zodra Bo het parcours in loopt....ok baas NU zijn wij aan de beurt...yes!!!
Nu worden de oplossingen gezocht in het moeier maken van de hond...ben ik het niet mee eens. Wat mijn hond doet naast het parcours of als hij niet aan de beurt is zal mij bij wijze van spreke een worst zijn. Iek heb een modus gevonden die hun rust brengt (bench) en de oren van omstanders ook. Als ik met hun bij de start sta...dan weten zij dat wij samen gaan werken, dan zijn ze niet meer gefocussend op de omgeving of andere honden. Ik zou het advies juist geven om energie daarin te steken. Op dat omschakelpunt vanaf de start...wij als 1 team sjeesen samen door het parcours...we hebben samen lol en zetten samen een prestatie neer...want dat is leuk.
Groetjes
Nanda