Collie doodgereden op strand

[smoekie]

Tis dan misschien wel hard. Maar wat mij betreft niet zo krom als een hoepel. Zowel de baas van een hond als de ouder van een kind is mijn inziens de enige “verantwoordelijke” hierin.

Jij (algemeen gesproken) als baas zijnde moet je hond gewoon in situaties als deze aanlijnen net zo goed als dat je als ouder van een kind ervoor moet zorgen dat je kind niet in de buurt van zo’n tractor kan komen die daar bezig is werkzaamheden uit te voeren en daar niet is om te pas en onpas stil te staan omdat het baasje/ouder te beroerd is het “spul” bij zich te houden. Zou wat zijn als iedereen steeds maar weer voor zo’n tractor gaat lopen omdat hij maar “moet opletten” tegen de tijd dat de paviljoens dan opgebouwd zijn kunnen ze direct beginnen met afbouwen

Je hebt gelijk maar de wet stelt dit niet zo. Zie mijn eerdere woorden. Vervang in deze situatie "hond" door "kind", en de man met de tractor overrijdt dus een kind en ineens is hij aansprakelijk. Zo is de wet. Maar nogmaals: heeft een hond meer verstand dan een klein kind? Het is toch zo krom als een hoepel?

Ik snap nu wel wat beter wat je bedoelt hoor. Ik las het eerder iets anders. Ergens begrijp ik je ook wel, maar toch vind ik het niet zo krom als een hoepel omdat een hond nu eenmaal een hond is en geen mens. En we moeten er ook geen “mensen” van willen maken. Dat gebeurt naar mijn inzien al veel te veel. Ik blijf wat dat betreft dan ook wel van mening dat ik niet vind dat dergelijke dingen vergelijkbaar zouden moeten zijn. Zou wat zijn zeg. Een hond is net als een kind een ongeleid projectiel als je niet oplet met dat verschil dat een kind vanaf een bepaalde leeftijd nog niets oplet, en dat ouders daar doorgaans ook meer/beter op letten dan op een hond die vaak het instinct heeft gevaar uit de weg te gaan terwijl een kind dat “instinct” niet heeft
.

Hoe bedoel je dat eigenlijk?

Te veel vertrouwen in het goede van de mens. Ik heb dat teveel niet. Misschien eerder te weinigmaar ik ben me te bewust van kwaadaardigheid en opzet in deze wereld.

Ik denk dat we daar idd in verschillen. Niet dat ik me niet bewust ben van de kwaadaardigheid van een mens hoor. Ik denk dat we allemaal wel weten waartoe een mens toe in staat is. Maar ik heb tot nog toe meer dan genoeg vertrouwen in de mens gelukkig om desondanks toch het goede in de mens te blijven zien en daar ook vertrouwen in te hebben. Dit ondanks het feit dat ik vaak genoeg op mijn “bek” ben gegaan.

Hoe weet je dat? Dat is hetgeen die vrouw zou hebben gezegd. Zoals ik al eerder aangaf kan ik me niet voorstellen dat als er een tractor over je hond heen rijdt je op “normale” manier zou zeggen ‘wat doe je nou, je rijdt zo over de hond heen”

Nee, dat kun jij je niet voorstellen omdat jij niet zo bent. Jij zou waarschijnlijk (jou inschattende) overstuur zijn als jij over een hond reed. Want jij zou dat sowieso niet opzettelijk doen, maar je zou het toch verschrikkelijk vinden. Ik ook. En deze man haalde zijn schouders op en zegt "honden horen niet los te lopen". Dit is een alleszeggende reactie.
Maar niet iedereen is zoals jij en ik. Er zijn veel mensen in de wereld die het niets interesseert. Ik lees er over in het nieuws maar ik ben ze ook wel eens tegengekomen. Rare mensen.

Ik zou zeker weten overstuur zijn ,en vanuit mijn emotie zou ik op het moment dat zich datgene voordoet waar hier gebeurt is de man ook van alles en nog wat toeschreeuwen waardoor ik me (later) wel kan voorstellen dat zijn reactie (dat de honden niet los mogen lopen) nogal “onverschillig” over zou komen. Net zo goed als dat ik me kan voorstellen dat als ik over een hond heen zou zijn gereden ik van alles naar mijn kop toe gesmeten zou krijgen en daar ook op zou "reageren" terwijl ik later pas zou beseffen hoe en wat. Ik kan me dus nog steeds niet voorstellen dat die man bewust over de hond heen zou zijn gereden en kan me gewoon een voorstelling maken van hoe het zo ongeveer gegaan zou kunnen zijn. Haar reactie/zijn reactie? En dat die voor beide kanten misschien wel heel anders opgevat zijn dan ze in werkelijkheid waren. Al wat we hier lezen is maar van 1 kant afkomstig (van de vrouw) en ik kan me gewoon niet voorstellen dat zij hierin onverschillig is geweest en heeft gereageerd zoals zij zegt te hebben gereageerd “ he wat doe je nu, je rijd zo over de hond heen”

Ik kan me wel degelijk voorstellen dat je uit emotie/schrik/machteloosheid van alles en nog wat op zo’n moment roept. Maar ik kan me slecht voorstellen dat dat op een dusdanige manier zou gaan zoals nu gesteld wordt. Dus ja hoe dan ook. Denk ik toch echt, en dan blijf ik uitgaan van het goede van de mens, dat de mevrouw in kwestie dit iets anders in haar hoofd heeft dan zich in werkelijkheid heeft afgespeeld, al was het maar om haar schuldgevoel (die ze toch ongetwijfeld zal hebben) af te zwakken en met de vinger te kunnen wijzen. (wat ook geheel normaal is volgens mij)

Er zullen ongetwijfeld zieke mensen zijn die opzettelijk over een dier heen zouden rijden als ze daar de kans voor zouden krijgen en daar nog mee weg zouden kunnen komen ook, maar ik vind het wel een beetje kort door de bocht eerlijk gezegd. Stond toevallig vandaag een stuk in de krant dat er iemand tot 3 mnd onvoorwaardelijk is veroordeeld wegens dierenmishandeling dus wat dat betreft zijn we al verder dan we ooit zijn geweest wat betreft het bestraffen van dierenmishandeling. Kan me zo voorstellen dat als aannemelijk is dat iemand ook expres een hond aanrijdt of dood hetzelfde zal gebeuren.

Ja, dat heb ik ook gelezen. MAar ik vind het niet kort door de bocht. Ik denk echt dat veel mensen zich inhouden om wat ze te wachten staat, een gevangenisstraf.

Tuurlijk, dat ben ik zeer zeker met je eens. Als dat niet zo zou zijn en je zou zomaar klakkeloos de 1 na de ander kunnen ombrengen zou ik dat jaren geleden hoogstwaarschijnlijk ook hebben gedaan. Maar aangezien ik kinderen heb (inmiddels 3) en niet wil dat ze hun moeder achter slot en grendel op moeten zoeken is dat idd iets wat je tegenhoud. En dat is denk ik ergens ook wel logisch ook. Dus ja, wat dat betreft ben ik het 100% met je eens als je zegt dat mensen zich inhouden om wat ze te wachten staat. Tenzij je met mensen te maken hebt die gewetenloos zijn of het niks “interesseert” (voor zover je van gebrek aan interesse kunt spreken) omdat hen het besef van ontbreekt omdat een situatie zich voordoet waarin al het verstand daadwerkelijk geheel op 0 gaat. En ik kan me wel degelijk voorstellen dat die situaties er zijn

[iones]

Ik snap nu wel wat beter wat je bedoelt hoor. Ik las het eerder iets anders. Ergens begrijp ik je ook wel, maar toch vind ik het niet zo krom als een hoepel omdat een hond nu eenmaal een hond is en geen mens. En we moeten er ook geen “mensen” van willen maken. Dat gebeurt naar mijn inzien al veel te veel. Ik blijf wat dat betreft dan ook wel van mening dat ik niet vind dat dergelijke dingen vergelijkbaar zouden moeten zijn. Zou wat zijn zeg. Een hond is net als een kind een ongeleid projectiel als je niet oplet met dat verschil dat een kind vanaf een bepaalde leeftijd nog niets oplet, en dat ouders daar doorgaans ook meer/beter op letten dan op een hond die vaak het instinct heeft gevaar uit de weg te gaan terwijl een kind dat “instinct” niet heeft

Dus als je het leven van een dier intrinsieke waarde toekent, dan maak je er een mens van?
Hoezo maak je van een hond een mens als je die net zo min wilt schaden als dat van een mens? Ik denk dat je nu dingen uit het verband haalt.
Verder klopt het inderdaad wat ik bedoel: een klein kind is net als een hond "een ongeleid projectiel". Ik denk ook niet dat de huidige maatschappelijke ontwikkelingen zoals machines en auto's al verwerkt zijn in het instinct van dieren. Getuige de vele aanrijdingen van dieren.
.

Ik denk dat we daar idd in verschillen. Niet dat ik me niet bewust ben van de kwaadaardigheid van een mens hoor. Ik denk dat we allemaal wel weten waartoe een mens toe in staat is. Maar ik heb tot nog toe meer dan genoeg vertrouwen in de mens gelukkig om desondanks toch het goede in de mens te blijven zien en daar ook vertrouwen in te hebben. Dit ondanks het feit dat ik vaak genoeg op mijn “bek” ben gegaan.

Ik wil niet op mijn bek gaan. Niet meer.

Ik zou zeker weten overstuur zijn ,en vanuit mijn emotie zou ik op het moment dat zich datgene voordoet waar hier gebeurt is de man ook van alles en nog wat toeschreeuwen waardoor ik me (later) wel kan voorstellen dat zijn reactie (dat de honden niet los mogen lopen) nogal “onverschillig” over zou komen Net zo goed als dat ik me kan voorstellen dat als ik over een hond heen zou zijn gereden ik van alles naar mijn kop toe gesmeten zou krijgen en daar ook op zou "reageren" terwijl ik later pas zou beseffen hoe en wat. Ik kan me dus nog steeds niet voorstellen dat die man bewust over de hond heen zou zijn gereden en kan me gewoon een voorstelling maken van hoe het zo ongeveer gegaan zou kunnen zijn. Haar reactie/zijn reactie? En dat die voor beide kanten misschien wel heel anders opgevat zijn dan ze in werkelijkheid waren. Al wat we hier lezen is maar van 1 kant afkomstig (van de vrouw) en ik kan me gewoon niet voorstellen dat zij hierin onverschillig is geweest en heeft gereageerd zoals zij zegt te hebben gereageerd “ he wat doe je nu, je rijd zo over de hond heen”

Oke, zij klonk ook ietwat "luchtig" in haar bewoording.

Ik kan me wel degelijk voorstellen dat je uit emotie/schrik/machteloosheid van alles en nog wat op zo’n moment roept. Maar ik kan me slecht voorstellen dat dat op een dusdanige manier zou gaan zoals nu gesteld wordt. Dus ja hoe dan ook. Denk ik toch echt, en dan blijf ik uitgaan van het goede van de mens, dat de mevrouw in kwestie dit iets anders in haar hoofd heeft dan zich in werkelijkheid heeft afgespeeld, al was het maar om haar schuldgevoel (die ze toch ongetwijfeld zal hebben) af te zwakken en met de vinger te kunnen wijzen. (wat ook geheel normaal is volgens mij)

Ik niet. Niet meer. Niet na de verschillende keren dat mensen lukraak snoeihard langs mijn hondje polleke heen reden, geen enkele poging tot afremmen (dit op een zandweg waar wij aan het paardrijden waren) of zelfs er naar uitwijken in de berm!!! Ik durf niet meer. Het kan me het leven van mijn hond kosten. Ik neem geen risico. Ja, daarin verschil ik van de vrouw die haar honden op het strand liet met al die rijdende machines.

Tuurlijk, dat ben ik zeer zeker met je eens. Als dat niet zo zou zijn en je zou zomaar klakkeloos de 1 na de ander kunnen ombrengen zou ik dat jaren geleden hoogstwaarschijnlijk ook hebben gedaan. Maar aangezien ik kinderen heb (inmiddels 3) en niet wil dat ze hun moeder achter slot en grendel op moeten zoeken is dat idd iets wat je tegenhoud. En dat is denk ik ergens ook wel logisch ook. Dus ja, wat dat betreft ben ik het 100% met je eens als je zegt dat mensen zich inhouden om wat ze te wachten staat. Tenzij je met mensen te maken hebt die gewetenloos zijn of het niks “interesseert” (voor zover je van gebrek aan interesse kunt spreken) omdat hen het besef van ontbreekt omdat een situatie zich voordoet waarin al het verstand daadwerkelijk geheel op 0 gaat. En ik kan me wel degelijk voorstellen dat die situaties er zijn

[/quote]
oke. Dan begrijpen we in dat oogpunt elkaar.

[smoekie]

Dus als je het leven van een dier intrinsieke waarde toekent, dan maak je er een mens van?
Hoezo maak je van een hond een mens als je die net zo min wilt schaden als dat van een mens? Ik denk dat je nu dingen uit het verband haalt.
Verder klopt het inderdaad wat ik bedoel: een klein kind is net als een hond "een ongeleid projectiel". Ik denk ook niet dat de huidige maatschappelijke ontwikkelingen zoals machines en auto's al verwerkt zijn in het instinct van dieren. Getuige de vele aanrijdingen van dieren.

Nee dat zeg en bedoel ik ook niet. Ik zeg alleen dat een hond gewoon geen mens is. En dat we dat er ook niet van moeten willen maken omdat dat naar mijn mening al te veel/vaak gebeurt. Dus in dat opzicht denk ik niet dat je (algemeen gesproken) honden en mensen moet blijven vergelijken.

Je hoort gewoon ten alle tijden je verantwoording te nemen voor datgene waar jij verantwoordelijk voor bent. En of dat nu een hond is of een kind maakt niet uit. Enige verschil is naar mijn idee dat mensen met honden iets vaker uitgaan van het “instinct” van de hond en daarom misschien iets minder “oplettend” zijn in tegenstelling tot wanneer zij met kinderen lopen. Kinderen zien totaal geen gevaar en je moet als ouder zijnde ook behoeden dat ze in gevaarlijke situaties komen.

Met een hond is dat toch net ff iets anders. Die ziet (voelt) wel wanneer er gevaar dreigt. En ja, naar mijn idee ook met machines/auto’s. Dat ze onder een tractor/auto komen of kijkend naar de vele aanrijdingen van dieren zegt niets over het instinct. Het zegt mijn inziens alleen dat ze niet “snel” genoeg weg waren. Terug kijkend op de bouvier die ooit is losgebroken van ons en die onder een auto is gekomen en voor ogen hebben dat je het ziet gebeuren en ziet hoe de hond op het moment zelf reageerde (twijfelen, niet weten naar links/rechts te gaan) ben ik er wat dat betreft wel van overtuigd dat ze het “gevaar” van machines/auto’s dus wel zien/voelen maar te langzaam zijn om daar naar te handelen.

Zelfde toen de riem van Nell ooit eens van mijn hand afgleed toen ik een zak ik de grote kliko hier aan de straat wilde gooien. Ik woon aan een best wel drukke weg, en gelukkig op dat moment kwam er geen auto aan. In de verte zat ik al te kijken of er iets aankwam vanaf de stoplichten en Nell kwam eerst niet. Mijn angst/paniek drukte ik weg en probeerde zo rustig mogelijk te blijven om haar naar mij toe te laten komen terwijl ze nog steeds op het midden van de straat bleef staan en leek af te wachten of ik nu een “spelletje” met haar speelde of niet. Toen ik de auto’s aan zag komen had ik al zoiets van dat ik de weg op zou lopen nog voor ze er zouden zijn. Op het moment dat Nell ze in de gaten had zag ik bij haar hetzelfde terug als destijds bij de bouvier. Angst/twijfel en niet weten welke kant op te moeten gaan om het “gevaar” uit de weg te gaan. Ik weet het ff niet goed uit te leggen, maar ik weet in ieder geval wel van hetgeen ik dus gezien heb dat ze wel degelijk “gevaar” zien/voelen in machines/auto’s e.d. En in geval van aanrijdingen of zoals hier, zal de hond te laat/verkeerd hebben gereageerd. Of in sommige gevallen gewoon “blind” zijn overgestoken zonder het gevaar in vizier te hebben gehad.

Ik wil niet op mijn bek gaan. Niet meer.

Ik ook niet, maar ik heb niet de illusie dat dat ook nooit meer zal gebeuren

Oke, zij klonk ook ietwat "luchtig" in haar bewoording.

Nogal ja

Ik niet. Niet meer. Niet na de verschillende keren dat mensen lukraak snoeihard langs mijn hondje polleke heen reden, geen enkele poging tot afremmen (dit op een zandweg waar wij aan het paardrijden waren) of zelfs er naar uitwijken in de berm!!! Ik durf niet meer. Het kan me het leven van mijn hond kosten. Ik neem geen risico. Ja, daarin verschil ik van de vrouw die haar honden op het strand liet met al die rijdende machines.

Dat kan ik me ook heel goed voorstellen hoor. Ik heb ze hier ook wel eens “aangesproken” als ze loeihard door de straten heen reden terwijl er allemaal kinderen lekker buiten aan het spelen waren. Diezelfde kinderen kijken tijdens hun “spel” totaal niet uit met oversteken en we hebben daarom ook niet voor niets van die heuvels in de straat, maar op 1 of andere manier vinden ze het soms leuk dat ze met hun auto half gelanceerd worden ofzo en de momenten dat dat gebeurt en ik zie het kunnen ze van mij dan ook echt wel de wind van voren krijgen. Datzelfde zou ik ook doen als me dat zou gebeuren terwijl ik ergens met mijn hond aan het wandelen zou zijn. Maar in gevallen zoals hier zou ik net als jij gewoon het zekere voor het onzekere nemen en de hond gewoon aangelijnd mee nemen. Niet omdat ik die man niet zou vertrouwen, maar omdat ik er van uit ga dat zo’n kerel ook niet alles ziet en ik niet graag zie dat mijn hond een “ongelukje” wordt zoals je wel vaker hoort. Spreekwoord “een ongeluk zit in een klein hoekje” is er nu eenmaal niet voor niets

oke. Dan begrijpen we in dat oogpunt elkaar

We begrijpen elkaar heel goed.

[iones]

Nee dat zeg en bedoel ik ook niet. Ik zeg alleen dat een hond gewoon geen mens is. En dat we dat er ook niet van moeten willen maken omdat dat naar mijn mening al te veel/vaak gebeurt. Dus in dat opzicht denk ik niet dat je (algemeen gesproken) honden en mensen moet blijven vergelijken.

Ik denk niet dat ik dat doe als ik het leven van een dier belangrijk vind. Belangrijk genoeg om het te beschermen, of belangrijk genoeg om het niet op zeep te brengen. In die zin vergelijk ik het met mensen: ook een mensenleven zal ik niet om zeep brengen. Ik wil geen dood op mijn geweten. Klaar. Heeft niets te maken met mensen en dieren met elkaar vergelijken. Maar als we toch bezig zijn: het zijn allebei levende wezens. En.... mensen zijn dieren. Zoogdieren. Dus ze zijn wel degelijk met elkaar te vergelijken. Minstens zoveel overeenkomsten als verschillen. Eerste overeenkomst: beide zijn levende wezens en kunnen sterven.

Met een hond is dat toch net ff iets anders. Die ziet (voelt) wel wanneer er gevaar dreigt. En ja, naar mijn idee ook met machines/auto’s. Dat ze onder een tractor/auto komen of kijkend naar de vele aanrijdingen van dieren zegt niets over het instinct. Het zegt mijn inziens alleen dat ze niet “snel” genoeg weg waren. Terug kijkend op de bouvier die ooit is losgebroken van ons en die onder een auto is gekomen en voor ogen hebben dat je het ziet gebeuren en ziet hoe de hond op het moment zelf reageerde (twijfelen, niet weten naar links/rechts te gaan) ben ik er wat dat betreft wel van overtuigd dat ze het “gevaar” van machines/auto’s dus wel zien/voelen maar te langzaam zijn om daar naar te handelen.

Whatever, het resultaat is er niet anders om: dood.

Zelfde toen de riem van Nell ooit eens van mijn hand afgleed toen ik een zak ik de grote kliko hier aan de straat wilde gooien. Ik woon aan een best wel drukke weg, en gelukkig op dat moment kwam er geen auto aan. In de verte zat ik al te kijken of er iets aankwam vanaf de stoplichten en Nell kwam eerst niet. Mijn angst/paniek drukte ik weg en probeerde zo rustig mogelijk te blijven om haar naar mij toe te laten komen terwijl ze nog steeds op het midden van de straat bleef staan en leek af te wachten of ik nu een “spelletje” met haar speelde of niet. Toen ik de auto’s aan zag komen had ik al zoiets van dat ik de weg op zou lopen nog voor ze er zouden zijn. Op het moment dat Nell ze in de gaten had zag ik bij haar hetzelfde terug als destijds bij de bouvier. Angst/twijfel en niet weten welke kant op te moeten gaan om het “gevaar” uit de weg te gaan. Ik weet het ff niet goed uit te leggen, maar ik weet in ieder geval wel van hetgeen ik dus gezien heb dat ze wel degelijk “gevaar” zien/voelen in machines/auto’s e.d. En in geval van aanrijdingen of zoals hier, zal de hond te laat/verkeerd hebben gereageerd. Of in sommige gevallen gewoon “blind” zijn overgestoken zonder het gevaar in vizier te hebben gehad.

Omdat je ze net als bij een klein kind niet kunt uitleggen dat er auto's daar kunnen rijden die ze kunnen verwonden of doden. En honden kunnen inderdaad ook de straat over vliegen, blind, zonder nadenken. Maar dat kunnen kinderen ook. Beiden zijn impulsief. Iets komt in ze op en ze doen het.

Ik ook niet, maar ik heb niet de illusie dat dat ook nooit meer zal gebeuren

Ik ook niet. Maar ik probeer het wel uit de weg te gaan.

Dat kan ik me ook heel goed voorstellen hoor. Ik heb ze hier ook wel eens “aangesproken” als ze loeihard door de straten heen reden terwijl er allemaal kinderen lekker buiten aan het spelen waren. Diezelfde kinderen kijken tijdens hun “spel” totaal niet uit met oversteken en we hebben daarom ook niet voor niets van die heuvels in de straat, maar op 1 of andere manier vinden ze het soms leuk dat ze met hun auto half gelanceerd worden ofzo en de momenten dat dat gebeurt en ik zie het kunnen ze van mij dan ook echt wel de wind van voren krijgen. Datzelfde zou ik ook doen als me dat zou gebeuren terwijl ik ergens met mijn hond aan het wandelen zou zijn. Maar in gevallen zoals hier zou ik net als jij gewoon het zekere voor het onzekere nemen en de hond gewoon aangelijnd mee nemen. Niet omdat ik die man niet zou vertrouwen, maar omdat ik er van uit ga dat zo’n kerel ook niet alles ziet en ik niet graag zie dat mijn hond een “ongelukje” wordt zoals je wel vaker hoort. Spreekwoord “een ongeluk zit in een klein hoekje” is er nu eenmaal niet voor niets

Wat de uitdrukking niet zegt, is dat opzetjes ook wel eens uit hoekjes komen. Of onachtzaamheidjes.

[smoekie]

Denk dat we het grotendeels wel met elkaar eens zijn allen sommige dingen misschien net ff vanuit een iets ander perspectief zien. Blijft in ieder geval treurig genoeg dat een "levend wezen" op een manier als hier het leven heeft moeten laten.