Sepp schreef:Ff los van behendigheid...kan je vertellen wat Frenk of welke situaties enthousiast maken. Er moet toch iets zijn waarvan hij blij wordt? En wat voor een ras is Frenk? Oeps staat bij je handtekening....
Tsjonge.. hoe leg ik dat uit.. Frenk wordt blij van alles en tegelijkertijd van niks in het bijzonder

Natuurlijk, hij vindt uit gaan heerlijk. Lekker naar het bos of de hei en struinen. Hij is dan de hele tijd bezig met snuffelen en snuiven en holt van het ene polletje naar de volgende. En af en toe krijg ik dan een blik, vaak zo eentje:

en dan holt hij weer door.
Na een half uur is 'ie dan wel beter aanspreekbaar. Net alsof 'ie even een shot heeft gehad.
Verder wordt hij blij van gewoon samen zijn en samen dingen doen. Hij vindt het heerlijk als de kinderen er zijn, maar hij slaapt als een os als ze weer vertrokken zijn. Hij vindt het geweldig om overal mee naartoe te mogen, maar kan ook prima alleen zijn. Hij vindt gekamd worden stom, maar ondergaat alles gelaten. Hij is ontzettend slim, leert heel snel en vindt spelletjes ook leuk. Zo speelt hij bijvoorbeeld met zo'n dogpyramid. De twee logees, ondanks het gat in hun maag, kunnen daar niks mee. Die spelen niet. Piepspeeltjes en knuffels vindt hij ook leuk. Maar ze worden dus niet zijn 'heelal', zogezegd. Dus niet zodanig dat ze Altijd Leuker Zijn.
Frenk is onvoorstelbaar lief en rustig en vooral: gezellig!
Hij wil af en toe bij je liggen, af en toe spelen, af en toe klieren en af en toe rust. En hij draait gewoon mee in het gezin.
Wat ik zelf heel leuk vind is zijn staart. Als hij op z'n kussen ligt en ik kijk naar hem, dan begint z'n staart al te kwispelen voor hij zijn ogen open doet.
We zijn net op de hei geweest. De twee logees zijn heel onrustig, want zometeen krijgen ze eten. Frenk ligt zo:

Kijk dat snuitje nou
Een vriendin van me zegt dat hij zo rustig is, omdat hij gewoon alle vertrouwen heeft. Er is altijd eten, ik ben er of kom altijd terug. Hij maakt zich nergens druk om, omdat hij geen zorgen heeft.
