Sidney heeft net haar 6e behendigheidsles gehad. Ze is een enorm energieke terrier kruising van een jaar, die het allemaal helemaal geweldig vindt

Het liefst racet ze over de hindernissen op haar eigen volgorde en manier. Angst kent ze niet en het aanleren van toestellen gaat dus heel makkelijk, omdat ze alles geweldig vind. Zo rende ze de eerste les al door de slurf zondat dat die opgetild werd
De grootste uitdaging is dan ook haar aandacht vast houden en haar bij me houden. Tussen de oefeningen door gaat het nu heel goed. Ze blaft haast niet meer en ik doe aandachtsoefeningen met haar of ga lopen en wat oefenen - volg, zit, mooi enzovoorts. Dat gaat heel goed nu, ze heeft echt veel meer rust en ik dus ook.
Een of twee keer per les ben ik haar echt kwijt en dan rent ze luid blaffend - ook naar mij - in het rond en gaat bij alle honden buurten

Ze maakt er dan natuurlijk een spelletje van als ik haar probeer te pakken of roepen. Ik ben gisteren direct na de oefening haar terug gaan roepen, een koekje geven en vastmaken. Dat ging al beter. Het gebeurt echter nog wel tijdens de oefening. Dus tussen twee hoogtesprongen rent ze bijvoorbeeld over de schutting en rent vervolgens overal en nergens heen. Volgens mij is het pure opwinding door alle spannende geweldige dingen die ze doet. In het mormale leven luistert ze prima naar me (op uitzonderingen van overrennende katten na

) en ze loopt zonder problemen los.
Hoe zou ik dit aan kunnen pakken? Ik heb al bedacht dat ik volgende week een klein piepbeestje mee kan nemen en daarmee haar aandacht kan trekken door er mee te spelen en niet achter haar aan te gaan in ieder geval

Aan de ander kant ben ik bang dat hierdoor nog meer opwinding ontstaat, ze wordt heel enthousiast van piepbeestjes namelijk. Hebben jullie nog ideeen voor ons??