Na een vroege start toen de wekker om kwart voor 5 ging en een vlotte rit kwamen we mooi op tijd aan voor de koffie. Na een korte en duidelijke briefing was het tijd om naar het veld te gaan.
Ik zat samen met Hutch halverwege het veld om alles te overzien, de rest zat verdeeld over de slootkant. Het begon meteen na aankomst met een 3tal canadezen die overkwamen, echter was dit net wat te vroeg voor de geweren en waren ze er nog niet goed op bedacht. Bij Hutch zorgde dit er wel meteen voor dat hij op scherp stond en vanaf dat moment was hij vaak de eerste die de ganzen in de verte aan hoorde komen. Ik kon exact zien waar ze vandaan kwamen door alleen maar naar Hutch te kijken.
Na een half uur kwam er een groep grauwe ganzen over die richting mijn buurjager vlogen, na een schot kwam de eerste gans van de dag recht naar beneden en eindigde in de vaart. Hutch mocht aan de slag. Aangekomen bij de vaart bleek de gans echter toch aangeschoten en dook onder zodra Hutch in de buurt kwam. Na een korte achtervolging en een paar duikacties kwam de gans binnen.
Gedurende de rest van de ochtend kwamen er meerdere ganzen invallen op het veld, echter op een ruime 100 meter afstand van de geweren en ook tijdens het invallen kwamen ze maar niet in de buurt van de geweren. Het kost Hutch toch wel wat moeite om te begrijpen dat als er ganzen invallen op het veld, er niet altijd geschoten wordt. Hij heeft de ganzen niet meer uit het oog verloren.
Tegen een uur of half 10 kwam er van achter over de vaart een groep canadezen aan waar mijn buurjager een kans benutte om 1 gans naar beneden te halen. Daarop volgend ging de groep aan de kant er kon er door een andere jager nog 1 uit gehaald worden. De canadees viel midden op het grasland, een meter of 200 van ons vandaan. Echter hij bleek gewiekt en dus was er weer werk aan de winkel, de gans wilde we zo snel mogelijk binnenkrijgen. Het was nog niet meteen mijn bedoeling om Hutch te sturen (er was nog een heidewachtel aan die kant van het veld) maar daar had Hutch een iets andere mening over en hij was er al naar onderweg.
De canadees kon nog op een flinke snelheid wegrennen toen hij Hutch in het vizier kreeg en rende vol naar de vaart. Hutch was net te laat en de canadees lag al in het water en wel bij 1 van de jagers waardoor deze een vangschot kon geven. De heidewachtel lag al in het water en heeft het uiteindelijke apporteerwerk van Hutch over genomen.
De rest van de ochtend is er voor Hutch geen apporteerwerk meer geweest, maar ik geloof dat hij een prachtige ochtend heeft gehad net als de baas. Het uiteindelijke tableau van de ochtend waren 2 canadezen, 1 grauwe en 1 kol.
Alle 4 de ganzen waren nadat ze geschoten waren in het water gevallen (of gerent) en daardoor was het wel weer duidelijk hoe belangrijk het is een hond mee te hebben op dit soort dagen. Of de jager moet er zelf zin in hebben om te gaan zwemmen na elk schot wat hij lost, maar dat kan ik me niet voorstellen eigenlijk
A.s. zaterdag mogen we nog een keer naar hetzelfde veld.
Nog 1 foto van Hutch met de 2 ganzen van mijn buurjager
Ik vreet liever een geschoten wilde gans dan een kistkaf hoor. Of was je zelf soms vrij van enige zonde?
Ik vind het met de duiven en eenden voor de honden en katten al een hele klus!
