Muk schreef:
Ik zie niet in wat een andere cultuur te maken heeft met gillende kinderen. Hier zijn het vooral de blanke, Hollandsche kinderen die gillen. Is soms irritant, maar IK heb als hondeneigenaar er maar voor te zorgen dat mijn hond niets doet of getriggerd wordt. Dat betekent ook dat ik bepaalde, scherpere rassen beter niet in huis kan halen, omdat die niet passen in deze wijk.
De maatschappij bestaat nu eenmaal uit gewoontes, manier van doen. De nederlandse cultuur (waarin honden worden gehouden), en inmiddels ook andere culturen van buitenaf met de daarbij horende gewoontes, zoals bijvoorbeeld het dragen van een hoofddoekje.
Dat zijn gewoon feiten, en daar kunnen mensen moeilijk over gaan doen, of ze kunnen het gewoon laten want verder kan het immers geen kwaad.
En zo is het ook in deze maatschappij dat er veel mensen zijn die een hond hebben. Daar kunnen bepaalde mensen moeilijk over gaan doen, maar ze kunnen het ook laten omdat het geen kwaad kan.
Gewoon elkaar laten, elkaars bestaan accepteren. Accepteren dat iemand van een hond houdt en die dus als huisdier heeft en daarmee op straat wandelt. Niet daar moeilijk over gaan doen, niet hysterisch doen, gewoon die persoon daar met zijn hond laten lopen.
kipo schreef:
Ik zeg toch nergens dat kinderen in 1 keer alles moeten snappen
Ouders moeten imo de moeite nemen om hun kinderen dingen te leren en net zo goed als je ze leert omgaan met verkeer moet je ze leren omgaan met dieren,
vind ik. En net als met een pup kost dat tijd en moeite. Volwassenen die bang zijn voor paarden, spinnen en wat dan ook, waren eens kinderen, die ook niet geleerd hebben om niet bang te zijn. Bang zijn voor iets veroordeel ik ook niet, maar volslagen hysterisch worden is onnodig en een kind van 8 is oud genoeg om anders geleerd te kunnen hebben.
Laat ik die laatste zin anders formuleren: als je kind van 8 hysterisch wordt van een kip, was 'ie waarschijnlijk al bang toen 'ie nog veel kleiner was en vind ik, dat je als ouder daar iets mee had moeten doen.
Helemaal mee eens.
Wat brengt het een mens of dier om de angst in stand te houden? Zeker een angst die irreeel is? Het kost negatieve energie, veroorzaakt vaak frustratie toe naar degene die het in de ogen van de bangerd veroorzaakt (terwijl die daar niets aan kan doen), en het heeft vaak ook nog intolerantie tot gevolg.
En dat bedoel ik dus met wat ik eerder zei, met elkaar gewoon láten, accepteren dat ze bestaan.
'Het lot van de dieren is bezegeld door de onverschilligheid van velen, in combinatie met de daadwerkelijke haat van weinigen
)of een kind met een bal....een jogger..een fietser......
). Overigens bedoel ik hier niet mee dat kinderen niet meer mogen spelen als er een hond in de buurt is, het moet niet gekker worden. 
anders had ze het hier wel neer geplempt ipv een topic starten. 
