Wanneer mag/kan/laat je een kind alleen met de hond wandelen

[Ennath]

En toch.... vorig jaar moest ik een dag weg en oudste dochter (19) kwam om op de hond te passen. Ze loopt er mee door de wijk (aangelijnd), ergens gaat een deur open en er stormt een flatcoat naar buiten die er gelijk zonder pardon vol opdook. Ze belde me helemaal overstuur op omdat hij een aardige wond aan zijn buik had.

Dit bedoel ik hierboven dus oa.

Ja en is dat meer of minder erg dan wanneer het jou overkomt? Nog even daargelaten dat we het hier over een 19 jarige hebben: een volwassene dus.

Ja, wat dus ook een kind had kunnen zijn Hoe oud alle betrokkenen in dit geval waren doet toch niets af aan het feit dat dergelijke dingen wel gebeuren. Had net zo goed een ander voorbeeld kunnen geven, maar deze werd toevallig vlak na mijn post geplaatst

Hoeveel honden komen jullie eigenlijk tegen op een wandeling? Ik zie soms wel eens een hond lopen, soms zelfs aan dezelfde kant van de straat. Dan steek je gewoon even over als de andere partij dat al niet doet -en als je met een groepje honden loopt doet de andere partij dat bijna altijd-. Het is nou niet bepaald zo dat ik tussen de honden door moet laveren

Dat verschilt, uiteraard. Je hebt natuurlijk in principe ook maar 1 baas nodig die zn verantwoordelijkheid niet neemt. Overkant van de straat kan niet overal, daar kan bv een sloot tussen zitten.
Fijn dat men waar jij woont netjes rekening met elkaar houdt. Wat dat met mijn oude woonplaats te maken heeft ontgaat me even In het dorp waar ik het over had was dat dus duidelijk niet het geval. Iets mooiers kan ik er niet van maken.

Ik heb nou niet bepaald indruk dat men rekening met elkaar loopt te houden alswel dat een ieder de overlast voor zichzelf ontloopt.
Verder komje ze hier vanaf een jaar of tien met pony of paard op straat tegen en zijn kinderen vanaf eenjaar of tien er verantwoordelijk voor dat jongere kinderen op tijd op school of in de kerk zijn. Wat dus betekent dat een veertien jarige jongen langs kan fietsen met zijn vierjarig broertje achterop terwijl zijn tienjarig zusje hun tweejarig broertje voorop heeft en terwijl ze proberen om hun vijf, zes en zevenjarig broertje/zusje veilig te laten fietsen.
En dan zou het een probleem zijn als ze de hond uitlaten

Als je kinderen niet leert om zelfstandig na te denken dan leren ze dat dus ook niet, en de maatschappij vertoont inderdaad steeds meer tekenen van een gebrek aan zelfstandig nadenken en een gebrek aan probleemoplossend vermogen.

[S@ndr@]

ja, natuurlijk en de rest van de wereld houdt daar wel rekening mee, en iedereen is even verantwoordelijk.
zet ze in de regering zou ik zeggen .
vroegah met grote gezinnen deed iedereen dat, kinderen voedde elkaar op, er was geen andere keuze.
nu hoeft het niet meer, en dat ze hun broertje of zusje kunnen /moeten opvoeden maakt het nog niet niet t zelfde als een hond uit de problemen houden op straat
was laatst hier ook zo leuk joggie ( jaar of 12 denk) aan het wandelen met hond maatje Ridgeback, en die kwam hardlopend achter me aan.
tot ik omdraaide en Van Gils die hond zag .
Toen had ie dus bijna een luier nodig , t kind stond bijna te janken.
( en ik ga lekker niet vertellen hoe t verder ging)

[Ennath]

ja, natuurlijk en de rest van de wereld houdt daar wel rekening mee, en iedereen is even verantwoordelijk.
zet ze in de regering zou ik zeggen .
vroegah met grote gezinnen deed iedereen dat, kinderen voedde elkaar op, er was geen andere keuze.
nu hoeft het niet meer, en dat ze hun broertje of zusje kunnen /moeten opvoeden maakt het nog niet niet t zelfde als een hond uit de problemen houden op straat
was laatst hier ook zo leuk joggie ( jaar of 12 denk) aan het wandelen met hond maatje Ridgeback, en die kwam hardlopend achter me aan.
tot ik omdraaide en Van Gils die hond zag .
Toen had ie dus bijna een luier nodig , t kind stond bijna te janken.
( en ik ga lekker niet vertellen hoe t verder ging)

En dan is hij nu een ervaring rijker en weet hij nu ook hoe je daar opmoet reageren
Echt ik zie het probleem -in zijn algemeenheid- niet, misschien in sommige combinatie/omstandigheden wel maar niet in zijn algemeen. Ik zie op ditgebied dan ook veel meer goed dan fout gaan.

[S@ndr@]

nou het is het zelfde gevoel ( die ene seconde, net) als vlak voor je een auto ongeluk krijgt, - je zag het ook aan de smoeltje
en het was niet nodige geweest,
verder hebben kinderen niet voor de hond en niet voor de situatie gekozen.

en het is prima afgelopen voor we daar weer gezeik over krijgen.
kinderen horen kind te kunnen zijn, laten de volwassen maar verantwoordelijk zijn, dat kids moeten dat later nog heel lang zelf ook doen - als hun hersenen volgroeid zijn en ze er aan toe zijn.
niet omdat het hun ouders wel uit komt.
en ja ik liep vroagah ook met de herders thuis en ik vind het niet te vergelijken

[billy]

Madam geef ik zo mee om te wandelen met een paar kids een rondje door de buurt, Baco nee die maar niet, niet omdat hij de kids opvreet maar die heeft een gebruiksaanwijzing en je moet weten waar die zit

Ik ging al heel jong wandelen met de collie van de buren, want het kon niet met onze bouvier, die was niet zo lief, toen ik 14 was ging ik wandelen en op training met onze 2e bouvier, ik heb heel wat tuinen van dichtbij gezien, en heel veel vliegles gehad, ook ging ik met hem fietsen en weet nog dat we door 3 voortuinen reden toen hij een kat had gezien, en bij de 3e stopten we vanwege een hek
Totaal onverantwoord, maar wat heb ik een lol met die hond gehad.
Oh en ik vertelde thuis niet altijd wat er onderweg gebeurde hoor

[Ennath]

nou het is het zelfde gevoel ( die ene seconde, net) als vlak voor je een auto ongeluk krijgt, - je zag het ook aan de smoeltje
en het was niet nodige geweest,
verder hebben kinderen niet voor de hond en niet voor de situatie gekozen.

en het is prima afgelopen voor we daar weer gezeik over krijgen.
kinderen horen kind te kunnen zijn, laten de volwassen maar verantwoordelijk zijn, dat kids moeten dat later nog heel lang zelf ook doen - als hun hersenen volgroeid zijn en ze er aan toe zijn.
niet omdat het hun ouders wel uit komt.
en ja ik liep vroagah ook met de herders thuis en ik vind het niet te vergelijken

Ik geloof niet in "kinderen die kind moeten zijn" ik geloof in overdragen van verantwoordelijkheden. En daar begin ik al vroeg mee. Ik geloof dat het weg houden van onze kinderen bij iedere vorm van verantwoordelijkheid en alles verexcuseren van kinderen "omdat je dat nog niet van hen kan vragen " precies de oorzaak van de huidige "ikke, ikke, ikke" maatschappij is.
Dat betekent niet dat ik vind dat ieder kind, met iedere hond in alle omstandigheden op straat gestuurd moet worden. Maar wel dat veel kinderen en veel honden in veel omstandigheden gewwon op straat kunnen.
En ik verhip het om me daarom een ontaarde moeder te voelen.

[S@ndr@]

niet iedere vorm, maar een hond is geen speelgoed, je geeft t kind ook geen cirkelzaag van ga jij maar eens even heel verantwoordelijk een stoel in elkaar knutselen.
kinderen oefenen verantwoordelijk zijn op alle fronten tijdens het opgroeien, en leren veel van speelgoed.
hun hersenen zijn op jonge leeftijd gewoon niet rijp genoeg en hetzelfde als die van een verantwoordelijke volwassen, dus kun je ook niet hetzelfde van ze verwachten of je dat nu wilt of niet.
verder lopen er meer idioten en zonderlingen op straat dan je voor mogelijk houdt en je hebt er maar 1 nodig
dat maakt je geen ontaarde moeder, wel eentje die misschien iets te snel of teveel wil.

voor je t weet zijn ze groot. t gaat als snel genoeg.
kind kunnen ze maar 1 keer zijn, volwassen de rest van hun leven

[Chihuahua-paws]

Ja sandra maar als je je kind altijd maar beschermd dan is die grote bose buitenwereld wel heel hard als ze dan op eigen benen moeten staan.

Iets meer verantwoordelijkheid kan echt geen kwaad hoor. pubers kunnen prima omgaan met verantwoordelijkheden. Dat is juist de tijd dat ze heel goed kunnen leren waar de verandwoordelijkheden liggen en hoe ze om moeten gaan met bepaalde situaties. Daar kun je ze gewoon niet voor weg houden.

[bouvierpoedel]

Ja sandra maar als je je kind altijd maar beschermd dan is die grote bose buitenwereld wel heel hard als ze dan op eigen benen moeten staan.

Ites meer verantwoordelijkheid kan echt geen kwaad hoor.

Sandra zegt ook niet dat haar kinderen het erf niet afkomen en geen verantwoordelijkheden leren.
Alleen heeft zij een ander tempo en insteek.

[S@ndr@]

Ja sandra maar als je je kind altijd maar beschermd dan is die grote bose buitenwereld wel heel hard als ze dan op eigen benen moeten staan.

Iets meer verantwoordelijkheid kan echt geen kwaad hoor. pubers kunnen prima omgaan met verantwoordelijkheden. Dat is juist de tijd dat ze heel goed kunnen leren waar de verandwoordelijkheden liggen en hoe ze om moeten gaan met bepaalde situaties. Daar kun je ze gewoon niet voor weg houden.

Pubers gaan uit, pubers hebben vakantie baantjes, pubers hebben hun vrienden, pubers leren/studeren op school en moeten het allemaal zelf regelen - huiswerk wel of niet af en of op tijd hun nest uitkomen , gaat prima.
daar hebben zij mijn hond en een flink reuen gevecht met bloed en ellende ( mocht het uit de klauwen lopen) niet voor nodig ze leren prima verantwoordelijk te zijn zonder met de hond te wandelen.

[S@ndr@]

Ja sandra maar als je je kind altijd maar beschermd dan is die grote bose buitenwereld wel heel hard als ze dan op eigen benen moeten staan.

Ites meer verantwoordelijkheid kan echt geen kwaad hoor.

Sandra zegt ook niet dat haar kinderen het erf niet afkomen en geen verantwoordelijkheden leren.
Alleen heeft zij een ander tempo en insteek.

zo is dat
nou t liefst stop ik ze allebei in een kelder van 2 bij 2, en dan nog bij voorkeur gekneveld,
kan er weinig meer gebeuren
en owee al iemand de deur open doet

[Cpp]

Misschien is het ook wel een beetje zo... dat mensen met kinderen...die graag willen dat de kinderen daar ook mee kunnen wandelen, trainen of wat dan ook....daar ook wat meer de hond op uitkiezen.

[M@rleen]

Ik vind dat dat al met 1,5 jaar kan


Maar serieus; het verschilt per hond, per kind en per omgeving waar je woont.

Ik heb 3 nichtjes van 15 jaar. 1 daarvan mag Boomer desgewenst meenemen, in de omgeving van mijn huis, niet ergens anders. De andere 2 mogen hem niet mee naar buiten nemen en mag ook niet op Elyna passen als Boomer ook thuis is.
Hier om de flat kent iedereen elkaar en wordt er rekening gehouden met elkaar; als je weet dat je hond een andere hond niet mag, loop je een andere kant op of wacht even.
Nu is Boomer niet moeilijk, hij trekt niet, valt niet uit en vreet geen honden op. En op de tijden die mijn nichtjes eventueel met hem lopen, zitten voor zover ik weet alle andere honden binnen.

Toen een andere buurvrouw nog wel eens Boomer uitliet als ik moest overwerken, ben ik zo ontzettend boos geworden toen ik erachter kwam dat ze haar zoontje (toen 12) met Boomer alleen liet lopen! Ik wil dat pertinent niet, zeker niet met die jongen. En dan kan het me niet schelen dat hij hun eigen hond (Mechelaar, met agressie naar andere honden) wel mocht uitlaten. Boomer luisterde al nauwelijks naar haar, laat staan naar haar zoon. En dan zat hij wel aan de riem, maar afspraak was dat zij hem uit zou laten.

[Irta]

Dit bedoel ik hierboven dus oa.

Ja en is dat meer of minder erg dan wanneer het jou overkomt? Nog even daargelaten dat we het hier over een 19 jarige hebben: een volwassene dus.

Ja, wat dus ook een kind had kunnen zijn Hoe oud alle betrokkenen in dit geval waren doet toch niets af aan het feit dat dergelijke dingen wel gebeuren. Had net zo goed een ander voorbeeld kunnen geven, maar deze werd toevallig vlak na mijn post geplaatst

Hoeveel honden komen jullie eigenlijk tegen op een wandeling? Ik zie soms wel eens een hond lopen, soms zelfs aan dezelfde kant van de straat. Dan steek je gewoon even over als de andere partij dat al niet doet -en als je met een groepje honden loopt doet de andere partij dat bijna altijd-. Het is nou niet bepaald zo dat ik tussen de honden door moet laveren

Dat verschilt, uiteraard. Je hebt natuurlijk in principe ook maar 1 baas nodig die zn verantwoordelijkheid niet neemt. Overkant van de straat kan niet overal, daar kan bv een sloot tussen zitten.
Fijn dat men waar jij woont netjes rekening met elkaar houdt. Wat dat met mijn oude woonplaats te maken heeft ontgaat me even In het dorp waar ik het over had was dat dus duidelijk niet het geval. Iets mooiers kan ik er niet van maken.

Ik heb nou niet bepaald indruk dat men rekening met elkaar loopt te houden alswel dat een ieder de overlast voor zichzelf ontloopt.
Verder komje ze hier vanaf een jaar of tien met pony of paard op straat tegen en zijn kinderen vanaf eenjaar of tien er verantwoordelijk voor dat jongere kinderen op tijd op school of in de kerk zijn. Wat dus betekent dat een veertien jarige jongen langs kan fietsen met zijn vierjarig broertje achterop terwijl zijn tienjarig zusje hun tweejarig broertje voorop heeft en terwijl ze proberen om hun vijf, zes en zevenjarig broertje/zusje veilig te laten fietsen.
En dan zou het een probleem zijn als ze de hond uitlaten

Als je kinderen niet leert om zelfstandig na te denken dan leren ze dat dus ook niet, en de maatschappij vertoont inderdaad steeds meer tekenen van een gebrek aan zelfstandig nadenken en een gebrek aan probleemoplossend vermogen.

Hoe kom je erbij dat ik heteen probleem vind dat jij of iemand anders zijn kind met een hond laat wandelen Ik zeg alleen maar wat IK zou doen

[Chihuahua-paws]

Ja sandra maar als je je kind altijd maar beschermd dan is die grote bose buitenwereld wel heel hard als ze dan op eigen benen moeten staan.

Iets meer verantwoordelijkheid kan echt geen kwaad hoor. pubers kunnen prima omgaan met verantwoordelijkheden. Dat is juist de tijd dat ze heel goed kunnen leren waar de verandwoordelijkheden liggen en hoe ze om moeten gaan met bepaalde situaties. Daar kun je ze gewoon niet voor weg houden.

Pubers gaan uit, pubers hebben vakantie baantjes, pubers hebben hun vrienden, pubers leren/studeren op school en moeten het allemaal zelf regelen - huiswerk wel of niet af en of op tijd hun nest uitkomen , gaat prima.
daar hebben zij mijn hond en een flink reuen gevecht met bloed en ellende ( mocht het uit de klauwen lopen) niet voor nodig ze leren prima verantwoordelijk te zijn zonder met de hond te wandelen.

Jou hond zou bij mij ook niet mee gaan bij een puber. Daar kan ik mij eigenlijk ook wel in vinden.

Maar er zijn genoeg honden en Pubers waarbij dat wel kan.

[lieke]

nou het is het zelfde gevoel ( die ene seconde, net) als vlak voor je een auto ongeluk krijgt, - je zag het ook aan de smoeltje
en het was niet nodige geweest,
verder hebben kinderen niet voor de hond en niet voor de situatie gekozen.

en het is prima afgelopen voor we daar weer gezeik over krijgen.
kinderen horen kind te kunnen zijn, laten de volwassen maar verantwoordelijk zijn, dat kids moeten dat later nog heel lang zelf ook doen - als hun hersenen volgroeid zijn en ze er aan toe zijn.
niet omdat het hun ouders wel uit komt.
en ja ik liep vroagah ook met de herders thuis en ik vind het niet te vergelijken

Ik geloof niet in "kinderen die kind moeten zijn" ik geloof in overdragen van verantwoordelijkheden. En daar begin ik al vroeg mee. Ik geloof dat het weg houden van onze kinderen bij iedere vorm van verantwoordelijkheid en alles verexcuseren van kinderen "omdat je dat nog niet van hen kan vragen " precies de oorzaak van de huidige "ikke, ikke, ikke" maatschappij is.
Dat betekent niet dat ik vind dat ieder kind, met iedere hond in alle omstandigheden op straat gestuurd moet worden. Maar wel dat veel kinderen en veel honden in veel omstandigheden gewwon op straat kunnen.
En ik verhip het om me daarom een ontaarde moeder te voelen.

Ik heb dezelfde insteek. Ook een beetje gevoed doordat het ook niet anders kan. Ik ben een alleenstaande fulltime werkende moeder. Dat betekent dat mijn zoon bepaalde dingen moet doen omdat er nu eenmaal niemand anders is. Variërend van het verwisselen van de vuiniszak tot het uitlaten van de honden.
En ja, soms is het vervelend voor hem als er vriendjes aan de deur komen die vragen of hij mee kan komen en dat hij moet zeggen dat hij eerst zijn taken/klusjes moet doen voor hij buiten kan spelen.
Maar aan de andere kant heeft hij ook al vroeg geleerd dat soms werk voor pleziertjes gaat en dat verantwoordelijkheden en plichten erbij horen.
Maar dat bij het uitvoeren van een (verplicht) klusje als het uitlaten van de honden ook een hele leuke kant kan zitten. Want hij neemt ze ook mee om te voetballen met vrienden. Al moet ik erbij zeggen dat ik natuurlijk honden heb die dat kunnen en ook geweldig vinden.

[DeDiana]

Ik heb dezelfde insteek. Ook een beetje gevoed doordat het ook niet anders kan. Ik ben een alleenstaande fulltime werkende moeder. Dat betekent dat mijn zoon bepaalde dingen moet doen omdat er nu eenmaal niemand anders is. Variërend van het verwisselen van de vuiniszak tot het uitlaten van de honden.
En ja, soms is het vervelend voor hem als er vriendjes aan de deur komen die vragen of hij mee kan komen en dat hij moet zeggen dat hij eerst zijn taken/klusjes moet doen voor hij buiten kan spelen.
Maar aan de andere kant heeft hij ook al vroeg geleerd dat soms werk voor pleziertjes gaat en dat verantwoordelijkheden en plichten erbij horen.
Maar dat bij het uitvoeren van een (verplicht) klusje als het uitlaten van de honden ook een hele leuke kant kan zitten. Want hij neemt ze ook mee om te voetballen met vrienden. Al moet ik erbij zeggen dat ik natuurlijk honden heb die dat kunnen en ook geweldig vinden.

En daarom heb jij dus nu een kind aan wie ik zonder meer mijn honden zo mee zou geven
Ik ben in dezelfde situatie opgegroeid en aangezien ík graag een hond wilde, was de afspraak met mijn moeder dus ook dat ik er dan ook voor zou zorgen. Uitlaten, vachtverzorging, eten geven, naar de dierenarts. Ik heb dat nooit ervaren als vervelend of als te veel verantwoordelijkheid, ik vond het alleen maar leuk en leerzaam.

[Pepie]

Ja sandra maar als je je kind altijd maar beschermd dan is die grote bose buitenwereld wel heel hard als ze dan op eigen benen moeten staan.

Iets meer verantwoordelijkheid kan echt geen kwaad hoor. pubers kunnen prima omgaan met verantwoordelijkheden. Dat is juist de tijd dat ze heel goed kunnen leren waar de verandwoordelijkheden liggen en hoe ze om moeten gaan met bepaalde situaties. Daar kun je ze gewoon niet voor weg houden.

Pubers gaan uit, pubers hebben vakantie baantjes, pubers hebben hun vrienden, pubers leren/studeren op school en moeten het allemaal zelf regelen - huiswerk wel of niet af en of op tijd hun nest uitkomen , gaat prima.
daar hebben zij mijn hond en een flink reuen gevecht met bloed en ellende ( mocht het uit de klauwen lopen) niet voor nodig ze leren prima verantwoordelijk te zijn zonder met de hond te wandelen.

Die van mij zijn 22 en 18 en ik laat ze liever ook niet met Dol lopen
Je weet nooit wat hun tegemoet kom hier en daar wil ik liever zelf bij zijn

[Ennath]

niet iedere vorm, maar een hond is geen speelgoed, je geeft t kind ook geen cirkelzaag van ga jij maar eens even heel verantwoordelijk een stoel in elkaar knutselen.
kinderen oefenen verantwoordelijk zijn op alle fronten tijdens het opgroeien, en leren veel van speelgoed.
hun hersenen zijn op jonge leeftijd gewoon niet rijp genoeg en hetzelfde als die van een verantwoordelijke volwassen, dus kun je ook niet hetzelfde van ze verwachten of je dat nu wilt of niet.
verder lopen er meer idioten en zonderlingen op straat dan je voor mogelijk houdt en je hebt er maar 1 nodig
dat maakt je geen ontaarde moeder, wel eentje die misschien iets te snel of teveel wil.

voor je t weet zijn ze groot. t gaat als snel genoeg.
kind kunnen ze maar 1 keer zijn, volwassen de rest van hun leven

Die oudste gebruikt al vanaf zijn tiende de zagtafel (wel onder begeleiding) gaat prima, de jongste is er niet in geïntreseerd.

Weet je wat ik vremdvind? Die horde dertien/veertien/vijftien jarige die iedere vrijdag avond "uit" gaan en met de laatste trein thuis komen. En demeute ouders die vind dat je je kind dát niet kan verbieden.

[Ennath]

Ik heb dezelfde insteek. Ook een beetje gevoed doordat het ook niet anders kan. Ik ben een alleenstaande fulltime werkende moeder. Dat betekent dat mijn zoon bepaalde dingen moet doen omdat er nu eenmaal niemand anders is. Variërend van het verwisselen van de vuiniszak tot het uitlaten van de honden.
En ja, soms is het vervelend voor hem als er vriendjes aan de deur komen die vragen of hij mee kan komen en dat hij moet zeggen dat hij eerst zijn taken/klusjes moet doen voor hij buiten kan spelen.
Maar aan de andere kant heeft hij ook al vroeg geleerd dat soms werk voor pleziertjes gaat en dat verantwoordelijkheden en plichten erbij horen.
Maar dat bij het uitvoeren van een (verplicht) klusje als het uitlaten van de honden ook een hele leuke kant kan zitten. Want hij neemt ze ook mee om te voetballen met vrienden. Al moet ik erbij zeggen dat ik natuurlijk honden heb die dat kunnen en ook geweldig vinden.

En daarom heb jij dus nu een kind aan wie ik zonder meer mijn honden zo mee zou geven
Ik ben in dezelfde situatie opgegroeid en aangezien ík graag een hond wilde, was de afspraak met mijn moeder dus ook dat ik er dan ook voor zou zorgen. Uitlaten, vachtverzorging, eten geven, naar de dierenarts. Ik heb dat nooit ervaren als vervelend of als te veel verantwoordelijkheid, ik vond het alleen maar leuk en leerzaam.

Nou en op die manier heb ik ook mijn hond grkregen heeft twintig jaar geleden mijn oudste zoon zijn hond gekregen, heeft de ouste van de twee huidige zonen zijn hond gekregen. De jongste heeft geen hond: die heeft katten.

[S@ndr@]

Ja sandra maar als je je kind altijd maar beschermd dan is die grote bose buitenwereld wel heel hard als ze dan op eigen benen moeten staan.

Iets meer verantwoordelijkheid kan echt geen kwaad hoor. pubers kunnen prima omgaan met verantwoordelijkheden. Dat is juist de tijd dat ze heel goed kunnen leren waar de verandwoordelijkheden liggen en hoe ze om moeten gaan met bepaalde situaties. Daar kun je ze gewoon niet voor weg houden.

Pubers gaan uit, pubers hebben vakantie baantjes, pubers hebben hun vrienden, pubers leren/studeren op school en moeten het allemaal zelf regelen - huiswerk wel of niet af en of op tijd hun nest uitkomen , gaat prima.
daar hebben zij mijn hond en een flink reuen gevecht met bloed en ellende ( mocht het uit de klauwen lopen) niet voor nodig ze leren prima verantwoordelijk te zijn zonder met de hond te wandelen.

Die van mij zijn 22 en 18 en ik laat ze liever ook niet met Dol lopen
Je weet nooit wat hun tegemoet kom hier en daar wil ik liever zelf bij zijn

nou dit dus, ik zie ellende op 60 meter afstand aankomen, mijn kinderen absoluut niet hoeft ook niet, want mijn kinderen krijgen geen hond,
de hond is van mij.
als mijn hond een chi een correctie zou geven en t beestje blijft dood, ben ik ( of eigenlijk hij ) de lul, zo simpel is het,
krijgt ie een eigen topic en is het een gevaarlijke hond die 320 pagina`s lang besproken word, over hoe stom kun je zijn om je hond met een kind mee te geven dan ben je blond.
Ik neem hem liever zelf mee, en houdt het allemaal safe voor iedereen

Die oudste gebruikt al vanaf zijn tiende de zagtafel (wel onder begeleiding) gaat prima, de jongste is er niet in geïntreseerd.

Weet je wat ik vremdvind? Die horde dertien/veertien/vijftien jarige die iedere vrijdag avond "uit" gaan en met de laatste trein thuis komen. En demeute ouders die vind dat je je kind dát niet kan verbieden.

en nee mijn kinderen gaan niet uit tot middernacht, iedere vrijdagavond en ik kan ze prima handelen, als ik het ergens niet mee eens ben is het nee, en dat wordt gewoon geaccepteerd .
geen lastige pubers hier.

[Bmamavan2]

@ sandra, ik heb ook liever zelf de controle over mijn hond. Niet omdat hij levensgevaarlijk is maar omdat hij soms wat onbehouwen trekjes heeft die wat lomp kunnen uitpakken....
Vindt het al vervelend als ik de achterbuurvrouw eens moet vragen om hem uit te laten terwijl die toch wel wat gewend is.
Ik leg de verantwoording niet graag bij iemand anders dan bij mezelf of bij mijn man.

Zie hier trouwens heel wat interpretaties over het begrip "kind" voorbijkomen. De ene heeft het over een kind van 8 de ander over een kind van 14/15, vindt dat een wereld van verschil! Die kun je zowel mentaal als fysiek niet met elkaar vergelijken.
Mijn kinderen zijn 6 en 10 en nog echt kind, hoewel mijn dochter toch langzaam pubergedrag begint te vertonen
Bij mij thuis gelden bepaalde regels en vrijheden en die heb ik ingesteld op MIJN kinderen (zoals buiten spelen, naar school gaan, afspreken etc.)
En onze hond uitlaten hoort daar niet bij. Ze mogen/moeten mee tijdens het uitlaten en op een heel rustig stukje mogen ze de riem wel eens mee vasthouden maar onze hond is te onbehouwen om alleen uit te laten.
De opvangpuppy's zijn klein en natuurlijk geweldig voor de kinderen omdat ze hanteerbaar zijn maar ze mogen er niet alleen mee weg omdat het hondje MIJN verantwoording is en ook niet van mij is.
Hebben momenteel een pup in huis die heel leuk zou zijn om te houden maar praktisch gezien komt het er dan op neer dat ik deze er ook bij uit moet laten want ik wil mijn dochter nu nog niet de verantwoording geven alleen te wandelen. Die heeft er soms al genoeg aan om op haar eigen te letten, laat staan dat ze dan nog op een hondje moet letten. Maar zoals gezegd, ze groeit verder op allerlei gebieden en misschien kan ze het wel aan als ze wat ouder is?

[S@ndr@]

dat niet alleen, maar honden zijn ook niet van altijd wel of nooit, ze zullen per situatie anders reageren.
maar ik wil ook ten alle tijden voorkomen dat de hond verkeerde dingen leert ( en dat is met 1 keer klaar bij dit ras) als een ander hem uitlaat, wat dat mag ik dan weer recht trekken doe ik liever niet.
voorkomen is beter dan genezen.

[Ennath]

Maar je partner mag de hond dus wel uitlaten want volwassen?

Gisteren heeft mijn partner de honden meegenomen het bos in.Hij kwam terug met de mededeling: ze hebben zich het snot voor de ogen gelopen met zo'n jachthond met een baardje (duitse staander).
Waarop mijn zoon (15) zegt: "met een kleine man meteen hangsnor? Ik heb liever dat je die ontloopt. Die man heeft totaal geen inzicht en stuurt zijn hond op alles af, als dat beest dan afgesnauwd wordt zegt die kerel. Goed zo; laat hem maar goed voelen dat hij niet de baas is. En daar pas ik voor: mijn hond is niet de opvoeder van andermans honden. Bovendien gaat Komo een beetje lopen patsen van die hond en daar zit ik ook al niet op te wachten".
Inderdaad moest Pa toegeven dat Komo wel een beetje erg aan het patsen was en dat Iara wel een beetje erg bitchte. Maar goed: die kerel vond dat wel goed voor zijn hond dus partner had geen bezwaar.

Maar hij heeft beloofd om de jachthond in het vervolg te ontlopen (ruimte genoeg).


Maar ik bedoel maar: 15 jaar ziet het probleem wel en weet waarom hij het niet wil hebben, en 50 jaar ziet het gedrag en de mogelijke consequenties niet. Zoon heeft inzicht in honden en hondengedrag (en natuurlijk overwicht) en zijn vader niet.

En daarom vertrouw ik honden eerder aan mijn kind dan aan mijn partner toe.

[DeDiana]

Voor mij toch heel mooie herinneringen (foto's uit een héél oude doos):
vier jaar:


elf jaar:


Die eerste is overigens wel gemaakt door mijn ouders hoor maar die tweede door mijn jongere zusje. Ik ben blij dat ik in een omgeving ben opgegroeid waar ik er zonder problemen met de hond op uit kon gaan. Ik had het niet willen missen!

[S@ndr@]

ik liet hier in deze omgeving ook gewoon de Dh van mijn ouders uit, als 8 jarige al, toen kon dat nu gewoon echt niet meer

[DeDiana]

ik liet hier in deze omgeving ook gewoon de Dh van mijn ouders uit, als 8 jarige al, toen kon dat nu gewoon echt niet meer

Ik zou het hier in de stad ook niet zien zitten met een heel jong kind hoor. Veel verkeer, veel 'lastige' honden ... dat maakt het toch een stuk ingewikkelder.

[S@ndr@]

hier is er een flinke jacht haven en een vakantie dorp bij gekomen, waar honden welkom zijn, dat scheelt heel veel

[sam2011]

de hond is hier van papa de kat van mama en de kinderen mogen mee met uitlaten maar zelf uitlaten gebeurt niet.
ook niet als 1 van de 2 ouders erbij is, sam is gewoonweg te sterk. verder vindt ik het ook onverantwoord zelf met een klein hondje, immers hebben die vaak de grootste bek, en iedereen weet wat dat uitlokken kan.

[Budkes]

Ja hoor van mij mogen kinderen alleen met de hond wandelen, mits ze controle hebben over de hond, ongeacht ras en fysiek van het kind, vanaf ongeveer een jaar of 12.
Als ik kijk naar mijn eigen kinderen, geen probleem, ook veel andere kinderen geen probleem.
Zo zijn er ook kinderen, maar ook heeeeel veeel volwassenen waarvan ik zeg, doe maar niet.

Vroeguh....ik weet dat het niet mocht, maar toch, had ik vanaf mijn 12e een ongelooflijk hondagressieve boxer die ik, als enige in het gezin, kon sturen met mijn ogen. Die kon ik los af laten liggen onder appel en dan kon zijn grootste vijand over hem heen stappen, knipperde ik met mijn ogen dan was het appel weg en beet hij gelijk. Niemand in ons gezin, pa en ma incluis, konden die hond laten luisteren. Hond woog 60 kilo en ik op mijn 12e een kilootje of 50, geen enkel probleem.

Jonger nog, op de basisschool, werd onze pekingees, eens onder een poort door gebeten door een boef. Die kreeg het uiteinde van zijn vlooienbandje te pakken en strotte zo de pekingees. Hond was aan het stikken, mijn moeder in dikke paniek gooide zich bovenop de hond. Ik als 11 jarige moest mijn moeder bijna met geweld van het hondje ttekken, regelde een schaar bij de boefeigenaar en zorgde dat Stevie weer lucht kreeg. Bij mijn moeder had ie het nooit gered.

Bij een kind zoals ik vroeger was, geef ik met een gerust hart mijn hond mee, aan een volwassene als mijn moeder geef ik never nooit een hond mee.

En het verhaal over dat ze kinderen tot aan de hormoonschommeling als pup zien neem ik met een hele dikke korrel zout. Een hond is niet debiel en zou bij die jongens van mij in een flinke verwarring komen. Die waren met 12 allebei al ruim de 1.75 voorbij, de oudste zelfs al de 1.80.

Dus bij mijzou het puur aan de combi liggen tussen kind en hond. Ook vroeger toen ik nog les gaf (GG) zag ik kinderen voorbij komen die het gewoon dik in de vingers hadden en volwassenen van 60 die er nog geen kaas van hadden gegeten