Moeten we onze pup houden?

[Machie]

Ik vind pups ook niet fantastisch, vind ze leuker vanaf een maand of 6. Dan zijn ze niet meer zo klein en kwetsbaar

[Maeve]

Tja..of TS de pup "moet" (niks moet!) houden is toch iets wat ze zelf moeten bepalen lijkt me. Als ze er echt, echt helemaal klaar mee zijn zeg ik: lekker terug naar de fokker. Dan heeft de pup namelijk ook geen kans om goed op te groeien en het wél goed te doen, daarvoor moet je toch echt wel optimistisch zijn. Niet altijd hoor, maar de pup moet wel eens kans krijgen zeg maar.

Nilo was ook een lastige pup op die leeftijd. Met een maand of vijf werd hij supermakkelijk en zoet en braaf En met een jaar ging hij puberen en was ik hem weer zat Maar toch, juist het feit dat je er vreselijk veel werk aan hebt maakt wel dat je uiteindelijk een enorme band opbouwd samen. Als je dus optimistisch kan blijve en de hond een kans geeft.

[Dee]

Ik geloof niet dat ts er echt klaar mee is. Heeft ook de moeite genomen dit te posten. Ik denk dat de stress hier killing is.

[Wiets]

Pfff, lastig hoor! Ik kan me goed voorstellen dat jullie je afvragen of dit een goede keuze is geweest, ook alle waardering hiervoor!
Wij kregen onze pup ong 1,5 jaar geleden en het heeft mijn/ons leven behoorlijk overhoop gegooid. Sorry ik kan het niet anders vertellen dan dit. Maar, ze is nu bijna 2 jaar en heeft ook echt ons leven veranderd. Tjonge, wat ben ik blij dat ze nu is zoals ze is:). Dat heeft veel tijd en energie gekost en ook de nodige afstemmingen in mijn relatie. Nu loop ik gewoon heerlijk ruim 2/3 uur per dag in het bos en vind ik het heerlijk! Maar onze hond en alle eigenschappen die bij het ras horen (wat ik van tevoren zo goed wist) maken ook dat het moet. En ik kan er nu van genieten!! Maar dat is echt niet vanzelf gegaan...je moet je echt afvragen hoever je kunt en wilt gaan.
Het is namelijk nogal wat, een pup (en later een volwassen hond) in je leven. Ik kan nooit meer zonder, maar ik kan heel goed begrijpen dat mensen het als een belemmering zien. Want ja, je moet er toch rekening mee houden, altijd!

[Fizgig]

Mijn eerste gedachte was eigenlijk dat jullie de pup beter terug kunnen brengen naar de fokker. Maar ik lees dat TS daar toch veel moeite mee heeft en dat lijkt me een goed teken. Tenminste, ik denk dat het zou kunnen dat de emotie niet zo naar voren komt maar dat die er wel is.

Ik lees dat je 3-4 uur werkt voor 3-4 dagen. Dus je hebt de rest van de dag over. Dat is juist zo fijn want dat hebben mensen die fulltime werken natuurlijk niet. Waarom ga je niet lekker op speurcursus met je pup? Of jachttraining? Jullie doen al puppycursus natuurlijk, nou, daarna kun je toch iets leuks gaan doen. Kun je je daar alvast op voorbereiden, je inlezen, een cursus uitkiezen en je erop inschrijven. Dan kan de lol pas goed beginnen. Een jachthond heeft veel zin in dingen met je samen doen.

Wat ik zelf heel leuk vind, is apporteren met een voerdummy. Dat is een etuitje waar je een voedselbeloning in doet. Dan moeten ze die bij je terug brengen zodat je hem open kunt maken en zij de beloning eruit kunnen snoepen. Er zijn zoveel leuke dingen die je kunt doen met een pup, hier op het forum kun je ook allerlei dingen vinden. Misschien hebben jullie wat motivatie nodig en zou het helpen om te lezen over al die mogelijkheden. Dan word je enthousiast en vergeet je de lastige puppendingetjes ook. Die neem je er dan op de koop toe bij.

Honden maken het leven mooi! En ze zijn echt gezelschap, vind ik. Een kat is meer voor de mooi, haha, die zijn niet zo levendig aanwezig. Een hond zal je altijd enthousiast begroeten als je thuis komt. Kan heel fijn zijn na een rotdag!

[Angelique.]

Wat je moet is natuurlijk helemaal aan jou/jullie, maar voor je het weet is de pup volwassen en is alles stukken makkelijker maar zelfs volwassen kunnen ze het bloed onder je nagels vandaan halen hoor
Gut, puppen, breek me de bek niet open, onuitstaanbare krengen kunnen het zijn, die je het liefst achter het behang plakt Ik ben ook niet zo'n puppenmens geef mij maar een volwassen hond, daar kan je pas wat mee
Zo te horen hebben jullie best een hele brave pup, ik vermoed meer dat het "al het gedoe" in jullie leven is dan dat de pup de "schuldige" is

[aman.en.don]

pfffffffffffffff bij kayla heb ik een jaar lang gedacht hond ga terug naar waar je vandaan kwam! Ze werd maar niet zindelijk en luisterde voor geen meter! Na een jaar viel eindelijk het kwartje en zeikt en schijt ze alleen buiten. Ik dacht dat het nooit ging gebeuren! JE moest me eens horen toen ze op me bed had gezeken! Kon haar wel eigenhandig wurgen! Nu is ze super lief alleen denk ik zwak begaaft en snapt werkelijk niks. Kan er vaak om lachen maar af en toe heb ik nog wel eens zoiets van oooooooooo beest...... Toch zou ik haar voor geen goud willen missen!

[aman.en.don]

pfffffffffffffff bij kayla heb ik een jaar lang gedacht hond ga terug naar waar je vandaan kwam! Ze werd maar niet zindelijk en luisterde voor geen meter! Na een jaar viel eindelijk het kwartje en zeikt en schijt ze alleen buiten. Ik dacht dat het nooit ging gebeuren! JE moest me eens horen toen ze op me bed had gezeken! Kon haar wel eigenhandig wurgen! Nu is ze super lief alleen denk ik zwak begaaft en snapt werkelijk niks. Kan er vaak om lachen maar af en toe heb ik nog wel eens zoiets van oooooooooo beest...... Toch zou ik haar voor geen goud willen missen!

[S@ndr@]

Ik ben altijd een puppen mens geweest, maar bij terror pupje Gil had ik echt zoiets, van die krijgt een postzegel op zijn harses in ik stuur hem terug
wat een draak was het zeker de eerste 8 weken en dat ging niet over zindelijk worden of piepen of zo, dat was gewoon plaat beton voor de harses en DuCain , de katten en de kinderen terroriseren, en een energie t ging maar door, .

[dagmar88]

Ik ben altijd een puppen mens geweest, maar bij terror pupje Gil had ik echt zoiets, van die krijgt een postzegel op zijn harses in ik stuur hem terug
wat een draak was het zeker de eerste 8 weken en dat ging niet over zindelijk worden of piepen of zo, dat was gewoon plaat beton voor de harses en DuCain , de katten en de kinderen terroriseren, en een energie t ging maar door, .

Hier ook zo één. En tot overmaat van ramp moest die maanden lijnrust en binnen rustig aan doen, niet springen

Zodra je je een seconde omdraaide was ze de zithoek en salontafel met zo'n kracht over aan het crossen dat alles schots en scheef stond. Of sprong ze in je nek.
Soort tasmanian devel

[Zilla]

Ik heb ooit ook een pup gehad (Duitse herder met mijn exvriend) en ik vond het ook een verschrikking. tuurlijk was hij lief, leuk en alles. Maar vooral.. Lastig. Na een maand of 5 vond ik hem elke dag leuker en kreeg ik meer en meer een band.

Ik heb nu ook bewust honden die al rond de 5 à 7 maanden zijn en geen pups meer.. Toch heb ik nooit de neiging gehad tot herplaatsen van de dh pup dus als jou gevoel dit zo duidelijk zegt zou ik daar antwoord aan geven.

[pinguin20]

Ik denk dat je vooral na moet denken of je heel je leven om wil gooien. Ook bij onverwachtse dingen. Gister zou ik naar een vriendin gaan maar toen ik thuis kwam van het werk had Ayla overgegeven en tijdens het wandelen weer en diarree. Dan heb je twee keuzes, gewoon gaan en de hond zoekt het maar uit, of je afspraak afzeggen. Als je dat voor de hond over hebt komt het wel goed.

[Sas]

Branka gaf mijn gevoel goed weer:

De puppentijd? Was een lange adem, maar de opvoeding die we hem toen konden geven betaalt zich nu uit. Ik vind mijzelf geen echt puppenmens, maar het hoort er voor mijn gevoel wel bij. Begin tot eind.

[Nerazi]

Ik roep hier nog wel eens 'IK BRENG HEM NAAR HET ASIEL!'. Niet dat ik dat ooit zou doen hoor
Maar Enzi was een heel lief en voorbeeldig pupje. Nu begint de ellende pas haha.
Ik heb ook momenten gehad dat ik dacht 'ik weet 't echt ff niet meer'.
En heb ook mijn leven aan hem moeten aanpassen maar nu zie ik steeds meer wat je ervoor terug krijgt.
Hij is zo'n heerlijke hond aan het worden en ja ik heb zelfs ruzie's met vriendinnen gehad omdat zij níet begrijpen waarom ik zoveel tijd en energie in die hond moet steken. Tsja, ik heb voor hem gekozen en hij niet voor mij .

Denk dat het inderdaad een kwestie is van afwegen heb je 't er allemaal voor over?
Je kunt het ook nog een eventjes aan kijken. Misschien zijn jullie inderdaad geen puppenmensen, maar kun je over een tijd als alles in wat rustiger vaarwater is kijken voor een leuke herplaatser?

[Vitalia]

Ik vind puppy's prachtig! Ze zijn zo onbevangen en gaan zo graag op onderzoek uit en ze kunnen je hart zo snel veroveren

Toch heb ik bij al onze honden gedacht (al moet ik bekennen dat het bij de eerste en de tweede het ergst was) wáárom heb ik in 's hemelsnaam een hond genomen
De eerste zes maanden bij Evita, onze eerste, waren een hel! Ik was poezen gewoon, en die zet je gewoon de eerste dat op de kattenbak en klaar is kees!
Bij Evita had ik het gevoel dat ik alleen maar achter haar aanrende! (dat was niet zo, maar dat gevoel krijg je als je op je rust gesteld bent )

De ene mens kan hier beter mee omgaan als de andere, bij mij duurde het wat langer. Ik had mij ook voorgesteld dat we lekker samen met de hond een wandelingetje gingen maken : het weer was wel altijd stralend in mijn fantasie en de hond was altijd gehoorzaam en leuk
Het heeft me dan ook jaren gekost voor ik een regenpak wilde kopen (kwestie van niet toe te geven dat je droom geen realiteit is).
Ik wilde graag in de zomer op vakantie naar Italië (deden we elk jaar, strandvakantie), ik was dan ook van mening dat het moest kunnen dat je je hond op pension deed en wij met zijn tweeën lekker genieten! Dát was dus ook weer verkeerd gezien van ons!
We hebben het tweemaal geprobeerd : 14 dagen Italië, hond naar pension : Zaterdag hondje weggebracht, zondag vertrokken, maandag aangekomen en onmiddellijk pension gebeld (gaat het goed met haar?), woensdag beslist om toch maar terug naar huis te gaan (manlief had heel de tijd maagpijn, heeft hij als hij stressy is), donderdag Evita gaan halen, wij met zijn tweeën terug gelukkig

De tweede keer hebben we het zelfs zeven dagen volgehouden voor we maar terug naar huis gingen , nu zijn we tot de conclusie gekomen dat met je hond op reis gaan ook leuk is, alleen kunnen dan geen strandvakantie hebben
Ik zou ze niet meer willen missen mijn "monsters" en ik heb er veel plezier mee, maar ander plezier dan voor we ze hadden

[dagmar88]

ik vind het jammer dat hier geen bus langskomt dus dat eronder gooien geen optie is - vooral vonkje zou er al redelijk plat uitzien denk ik .

maar wij wéten wat er tegenover staat, weten ook dat het puppy-lastige verdwijnt - dat weet je als 'newbie-baasje' niet.

Bomen zijn er overal.
Maar inderdaad, na een paar honden weet je dat het ooit écht over gaat.
Hopelijk

[Miranda]

ik vind het jammer dat hier geen bus langskomt dus dat eronder gooien geen optie is - vooral vonkje zou er al redelijk plat uitzien denk ik .

Skadi ook

maar wij wéten wat er tegenover staat, weten ook dat het puppy-lastige verdwijnt - dat weet je als 'newbie-baasje' niet.

Ja, dat is waar. Vaak op het moment dat je met je handen in je haren wanhopig denkt 'Dit komt nooit meer goed, ik wurg die rothond en ik wil nooooooit meer een nieuwe ' gaat het kwartje vallen bij de hond. En dan heb je ineens - zo lijkt het - een geweldige hond waar je een superband mee hebt.

[Gollum]

Ik ben altijd een puppen mens geweest, maar bij terror pupje Gil had ik echt zoiets, van die krijgt een postzegel op zijn harses in ik stuur hem terug
wat een draak was het zeker de eerste 8 weken en dat ging niet over zindelijk worden of piepen of zo, dat was gewoon plaat beton voor de harses en DuCain , de katten en de kinderen terroriseren, en een energie t ging maar door, .

Hier ook zo één. En tot overmaat van ramp moest die maanden lijnrust en binnen rustig aan doen, niet springen

Zodra je je een seconde omdraaide was ze de zithoek en salontafel met zo'n kracht over aan het crossen dat alles schots en scheef stond. Of sprong ze in je nek.
Soort tasmanian devel

Gol was ook een drama. Die had met 8 weken al door dat ze de kastjes open kon maken door de knop in haar bek te nemen en achteruit te lopen
Met Gollum snapte ik de betekenis van ' het huis puppyproof maken' pas echt goed
Zelfs wanneer ze naast me lag op de grond pakte ze gewoon een stuk behang en trok het er af. Buiten ging ze achter alles aan, brommers, fietsers, hardlopers. Van hardlopers jatte ze ook de flesjes spa uit hun handen, soms zat daar een hand tussen
Ze had aandacht voor alles en iedereen behalve voor mij. Dat heeft me wel een hoop tijd en training gekost hoor, pas met een jaar of 1,5 had ik het idee dat het kwartje was gevallen

Nooit meer uitslapen, niet meer zonder na te denken wat drinken na je werk, elke oud en nieuw hond mee op visite of thuis blijven tot de knallen voorbij waren. Mee op vakantie of oppas/pension regelen. Dat zijn wel dingen om over na te denken.

[DjockPuck]

Ik helemaal niet.

ik ook niet. ik denk dat we hier wat teveel uitgaan van de hondenliefde van de gemiddelde forummer maar ten eerste hoeft iets minder ook nog lang niet verkeerd te zijn en ten tweede kan je maar zo gek worden van honden als je er toch iets ervaring mee hebt en dat mist hier dus nog.

Misschien zit ik er helemaal naast hoor, en in dat geval mijn excuses.
Maar ik heb zelf een keer pupkopers gehad die ook dit soort dingen lieten doorschemeren, ieder aanbod van mij om te helpen werd min of meer genegeerd, en uiteindelijk moest het hondje toch herplaatst worden.
Wat heb ik daar een verdriet van gehad, de manier waarop, en de reden waarom...

Ik vind pups echt niet alleen maar leuk en aardig, het is behoorlijk aanpoten.
Maar zo vanaf een maand of drie, vier valt er een beetje mee te praten, en gaat alles wat makkelijker.
Maar echt, nog nooit heb ik me afgevraagd waar ik aan begonnen was.

Toch kan ik me wel in je mening vinden hoor.( die van Tara)
Er is volgens mij te impulsief gekocht. ( maar dat doen er meer, ik ook)
En ja natuurlijk roepen we allemaal die breng ik terug.
En ja we weten ook allemaal dat er veel tijd mee gemoeid is.
Maar als je nu al gaat denken de hond beperkt me toch in mijn vrijheid, dan vind ik dat toch een beetje bedenkelijk.
Ga er van uit dat gemiddeld een hond 12 jaar wordt, dat kan dat nog een hele strijd worden.
En om te voorkomen dat je de hond toch moet herplaatsen, breng hem dan nu terug.
Vergissen kan toch? Helemaal niet erg.
Een hond is nu eenmaal erg aanwezig in je gezin en je huis.
En van jachthonden heb ik helemaal geen verstand, maar via Nettie hoor ik wat zij er allemaal mee doet. En dat kost heel veel tijd.

[Frenk]

Volgens mij ligt het aan IJburg


Nee, zonder gekheid... Je verhaal lezende had een wat oudere en rustigere hond misschien beter bij jullie gepast, maar achteraf is het mooi wonen zeggen wij dan Wat je je nu vooral af moet vragen: je hebt een hond met een behoorlijke werklust en dat betekent gewoon dat je veel tijd moet steken in de hond geven wat 'ie nodig heeft. Meer dan uitlaten en in het bos wandelen, bedoel ik.
Als je dat te belastend vindt, dan heb je niet voor het juiste type hond gekozen. En dat is geen schande. Dan is herplaatsen eerlijker en beter voor alle partijen.


Ik trouwens puppies en kittens, wat mij betreft werd Frenk veel te snel groot

[vania]

Ik helemaal niet.

ik ook niet. ik denk dat we hier wat teveel uitgaan van de hondenliefde van de gemiddelde forummer maar ten eerste hoeft iets minder ook nog lang niet verkeerd te zijn en ten tweede kan je maar zo gek worden van honden als je er toch iets ervaring mee hebt en dat mist hier dus nog.

Ik wilde CC vanavond nog vermoorden of onder de bus gooien of zo.
En ik deel toch al het grootste deel van mijn leven met honden.

Er is niks mis mee er af en toe gek van te worden en ik vind het altijd best gek dat mensen dat zo angstvallig niet noemen.
Ik kan me althans niet voorstellen dat niet veel mensen dat af en toe hebben. En inderdaad, ook doorgewinterde hondenliefhebbers. Laat staan als je dat niet bent

ik vind het jammer dat hier geen bus langskomt dus dat eronder gooien geen optie is - vooral vonkje zou er al redelijk plat uitzien denk ik .

maar wij wéten wat er tegenover staat, weten ook dat het puppy-lastige verdwijnt - dat weet je als 'newbie-baasje' niet.

hier net hetzelfde, geen bus om Jänta eens onder te gooien, enkel bomen om haar ff tegen te gooien, maar dat vind madam dan weer geweldig

@TS: wat je MOET doen, zal je zelf moeten uitvissen
ik ben wel een puppen mens, maar geen puber mens, ik vind pups geweldig, al helemaal als ze aanhankelijk zijn en je overal volgen, tot ze een maand of 6 zijn vind ik dat geweldig en dan lopen ze in de weg
Jänta is nu dik 2 en haar wil ik met momenten echt wel ff hier achter in het bos aan een boom binden en het zelf laten uitvissen (wat ik uiteraard niet doe), dat had ik bij de andere 3 niet zo, maar Jänta is echt een doordrammer
ik moet wel zeggen dat mijn honden buiten leven en 1tje binnen, maar ook Guapa (die binnen zit) kan ik soms wel eens achter het behang plakken, omdat madam met momenten constant achter mijn gat aan loopt of in haar mand ligt te brommen omdat ze liever op de bank of in bed ligt
Darko is 3 weken op een jaar (soms 5 weken afhankelijk van de teven) enorm lastig, ik weet waardoor dat komt, maar toch kan ik er met tijden heel slecht tegen en zou ik hem het liefste ergens ver weg in het bos droppen en hem na een week terug gaan halen , maar dat is puur omdat 1 van de dames dan dekrijp is en hij denkt dat alles (letterlijk alles) "zijn" teven gaan "pikken"

[Loek]

Maar je kan toch ook je hond eens een dagje bij de dagopvang parkeren ? Goed voor de socialisatie en jij kan even bijkomen van je verhuisellende
Pups vragen veel aandacht maar hoe meer je er nu in investeerd des te leuker wordt je pup naarmate hij ouder wordt
Ik denk dat iedereen zijn hond wel eens zat is maar als je het gevoel van in je vrijheid aangetast worden door de aanwezigheid van je pup houd zou ik niet te lang wachten en de pup terug brengen naar de fokker.

[Danoontje powerrr]

Persoonlijk vond ik de puppen-tijd van mijn eerste hondje heerlijk en ik kan me niet echt vinden in de negatieve reacties erover.

Ik kan me dan ook niet echt herkennen in het openingsbericht van de ts.
Voor mij ziet het er daarin niet uit alsof jullie er veel lol uit halen (wat toch de bedoeling is van een pup kopen)
Maar misschien is het bericht ook een beetje in ''the heat of the moment'' geschreven?
Want ik lees wel de liefde voor honden er in, maar ook dat de beslissing eigenlijk al genomen is.

Natuurlijk wordt het later makkelijker, maar vergeet niet dat een hond pas na een paar jaar volwassen is.
Om vol ergenis die tijd af te wachten is voor geen van de betrokken partijen leuk natuurlijk
(wellicht dat in dat geval een oudere en makkelijke herplaatser veel leuker voor jullie is)

Of jullie wel/niet doorgaan is iets dat alleen jullie zelf kunnen uitmaken, niet een forum.
Ik zou zeggen: bespreek het vooral met elkaar goed en maak dan een beslissing.
En daarna niet meer twijfelen maar je aan die beslissing houden. Succes!

[L@nghaar]

Dat kan

Als JayAloha zich heeft gerealiseerd wat een DSL is en wat de behoeftes zijn van zo'n hond.
Hij heeft deze pup gekocht omdat een DSL aanhankelijk is aan zijn baas.
Maar "aanhankelijk" zijn ze niet vanzelf.
En zeker niet als er verder niets mee wordt gedaan.
Als hij werkelijk weet wat zo'n hond inhoudt en daaraan kan voldoen prima

Dit dus! Ik heb zelf 2 voorstaande honden, Ierse Setters uit werklijnen. Ze doen niets liever dan werken en als ze mogen werken, dan komt die band vrij snel. Ook met een pup. 3 uur alleen thuis zijn maakt niet zoveel uit. In een bench zetten zou ik niet doen. Wat belangrijker is; heeft TS tenminste 2 uur per dag tijd om met de pup te werken?

Dat stukje van een snuffelende pup op de training terwijl een andere pup alleen maar aandacht voor de baas heeft is zooooo herkenbaar.
Ik begreep niet wat ik fout deed: de andere pups luisterden al prima terwijl Nilsson solliciteerde als stofzuiger...zijn neus kwam niet van de grond hoe ik ook zwaaide met brokjes of ander lekkers.
De andere pups waren Golden Retrievers...en daarin zat het verschil, dat zijn geen voorstaande honden.
Is er geen training bij jullie in de buurt speciaal voor Langharen of voor voorstaande jachthonden?
En zoals Rantje zegt aanhankelijkheid komt niet vanzelf, je zult, als je dat wilt bereiken moeten werken met je hond en er veel tijd insteken, nu als pup maar ook als volwassen hond.
Onze langhaar is erg makkelijk en als wij een paar dagen weinig zouden wandelen dan legt hij zich daar bij neer maar ik vind dat wij hem dan geen recht aandoen, het is een jachthond en hij wil erop uit samen met de baas.
Wees eerlijk tegen jezelf: als je het niet ziet zitten om en nu en later tijd in te steken denk ik ook dat je beter een ander huis voor hem kunt zoeken.
Succes met de beslissing.

[iones]

Overigens valt het houden van een hond me/ons toch heel erg zwaar. Ik wist waar ik begon, we wisten dat allebei, maar toch valt het best tegen. Geestelijk, gevoel van vrijheid is weg, en ALTIJD de hond in de gaten houden, bijt ze niks kapot, klimt ze niet in de tv, maar ook de praktische kanten. "Wat doen we met de hond"? is nu de levensvraag geworden. We vragen ons nu echt af waarom we dit hebben gedaan? Terwijl het is zo'n lief beestje! Gewoon een klote gevoel dus...

Ik zou in ieder geval nooit aan kinderen beginnen. Want dan benje je vrijheid nóg meer kwijt. En ouders hebben het best zwaar als hun kinderen nog heel jong zijn, vandaar dat ze dan ook spreken van "tropenjaren", als hun kinderen nog heel jong zijn. Eerst gebroken nachten van voeden en huilen, vervolgens gaan ze kruipen en lopen en moeten ze continu in de gaten gehouden worden, dat ze niets kapot maken of ergens aan zitten waar ze niet aan mogen komen.

En dat heb jij nu met een pup. Ja, die maken in het begin veel kapot en proberen alles uit, grenzen te verleggen en zo. Maar dat gaat voorbij. Dus het wordt inderdaad gemakkelijker.
Maar het is wat je er voor over hebt. Als alles te veel als een last ervaren wordt, zit je gevoel naar een hond niet diep genoeg en had je er beter niet aan begonnen. Mijn honden zouden ook een last kunnen zijn, maar ik krijg er te veel voor terug dat ik nooit zou willen missen.

Aan de werktijden ligt het trouwens niet, daarvoor hoef je de pup niet weg te doen.


Een herplaatser was veel beter voor jullie geweest. Maar ja, ook daar moet je iets voor over hebben en ook voor inleveren.

[DeDiana]

En ik ben dus wel echt een puppenmens en geniet met volle teugen van die periode, maar ik kan me ook best voorstellen dat dat niet voor iedereen geldt.
Als het gaat om (een deel van) je vrijheid opofferen: dat geldt voor een volwassen hond net zo goed. Dus ik zou heel eerlijk kijken of je daartoe bereid bent de komende ca. 12 jaar. Natuurlijk wordt het makkelijker als je hond wat ouder wordt, maar het blijft een constante verantwoordelijkheid en ook in een volwassen hond, zeker van dit ras, zul je veel tijd moeten steken. Maar iedere investering die je nu doet ik de opvoeding, daar pluk je straks wel de vruchten van.

[DeDiana]

zelfs toen mijn cavia kleintjes kreeg werd ik gillend gek ).

wat was daar het probleem mee?

Haha, dat vraag ik me ook af Ik heb eerlijk gezegd nooit zo veel tijd gestoken in de opvoeding van mijn cavia's, dat mocht hun mama doen

[Asta]

Ik vond asta als pup geweldig maar haar bijnaam was wel GVD! Sterkte ik zou niet zo snel de pup wegdoen, is het niet een combi van wonen, nieuwe baan, verhuisstress, en dan erbij pupstress?
Is een goede oppas voor de komende tijd geen idee? Die wat puppenstress weg kan nemen en entertainment kan verzorgen?

Sterkte`!

[DeDiana]

Dat ze de godsganse dag met z'n vieren luid sqeakend de kamer rondrenden. En omdat de mannetjes al vrij snel vruchtbaar zijn moest ik die na een x aantal weken in een aparte kooi houden, waardoor ze de hele godsganse dag in stereo zaten te sqeaken.
Toen ik de 3 mannetjes eindelijk had geplaatst (de enige dochter gehouden als gezelschap voor moeders) keken mama-cavia en ik elkaar aan en ik zwéér dat we allebei tegelijk een zucht van opluchting slaakten.

Nee, dan snap ik dat je geen puppen- of kittenmens bent

[jacq1970]

De keren dat ik mezelf af hebt gevraagd wat er zo leuk is aan een pup zijn ontelbaar, de keren dat ik heb geroepen dat ze weg moest ook....
Inmiddels is ons kind 5,5 en nog steeds heerlijk bij ons...
Ik ben gewoon geen puppenmens en als straf kreeg ik Bowie, wat een vrij moeilijke pup was... rond de leeftijd van 2,5 werd het makkelijker en nu is het een heerlijke hond met haar eigen vreemde dingetjes maar daar zijn we aangewend.
Voor ons is het geen probleem om aanpassingen tedoen voor een hond, het rekening houden met een dier zit mijn van jongs afaan al in de genen.. heb met de paarden nooit anders gedaan en ook toen ik fulltime werkte had ik een jack russel en daar moest ook van alles en nog wat voor geregeld worden kwa opvang, uitlaten etc zodat hij niet hele dagen alleen zat.. en als ik eenmaal uit mijn werk kwam ging hij eigenlijk overal mee naartoe.

Je moet goed denken of je de komende jaren bereidt bent om je hond ook prioriteit tegeven.. elke beslissing die je maakt dan zal je rekening moeten houden met je hond.. als je gaat verhuizen moet er een gebied zijn waar je de dagelijkse wandelingen met de hond kan doen, ga je weg moet je opvang regelen, ben je ziek moet je er toch uit of iemand anders moet het doen....