Marjoleine schreef:In sommige commentaren lees ik dat een wartje niet geschikt zou zijn omdat ze het niet zien als een spelletje maar als serieus.
En daardoor zouden ze dan niet willen lossen.
Ik weet er niks van maar dat vind ik een rare redenatie.
Of ligt dat aan mij?
Dit vind ik dan wel weer grappig. Dat hoorde ik namelijk heeel vaak binnen de hovawart club. 'Voor de hovawart is ipo geen spelletje'.
Toch wel heel apart dat zoiets gezegd wordt, terwijl de kennis over IPO/buitdrift/verdedigingsdrift en alles wat met bijten te maken heeft, binnen de nederlandse hovawart club juist ver beneden pijl is.
En begrijp me niet verkeerd, ik vind de hovawart een mooi ras, heb ook een jaar of 2 met veel plezier meegelopen met de puptesten van die club, en meegegaan naar de algemene puppycursus, MAG-testen etc etc.
Kwam dagelijks over de vloer bij een bestuurslid van de HCN.
Maar juist daar overal schrok ik eigelijk van de kennis rondom buitdrift.
Je ziet pups en jonge hovawartjes met enorme buitdrift in de rondte lopen, maar zowel de baasjes als de aanwezige instructrices wisten dat totaal niet te vormen.
Wisten ook helemaal niet wat ze eigelijk aan het doen waren. Helaas werdt er dan wel doodleuk gezegd: de hovawart heeft weinig buitdrift...
En niet lossen... met welk ras dan ook... dat is training. Iedere hond kan normaal lossen. Je moet alleen snappen wat er in zn kop omgaat, en waarom hij niet wil lossen.
Als je dat weet, kun je het probleem bij de oorzaak aanpakken, en heb je binnen no-time een hond die gewoon lost.
En als je van het begin af aan weet hoe je ermee om moet gaan, krijg je geeneens een probleem met lossen.
Conclusie... je kan niet zeggen dat ipo voor de hovawart geen spelletje is, als je zelf niet weet hoe je zn buitdrift moet vormen en vast moet houden.
Het stukje agressie erbij halen, dat heeft veel voordelen voor je verdere werk binnen het pakwerk, maar daar hoef je hem niet mee groot te brengen.