Dominantie achterhaald

[TessaThomas]

Ik denk zelf nooit in domineren, leiderschap enzovoorts en ze mogen heel veel hier. Maar er zijn situaties waarin ze iets moeten, voor hun eigen veiligheid bijvoorbeeld.

het gaat er hem ook niet om of ze veel of weinig zouden mogen, het gaat er hem om of je - als puntje bij paaltje komt en wanneer dat puntje bij dat paaltje komt beslis jij - iets over je hond te zeggen hebt, ook in moeilijker situaties.

hier mogen ze juist heel veel, juist omdát ik er grip op heb. toen ik vorig weekend met mafje op bezoek ging bij haar broertje keken haar baasjes verbaasd dat ik daar aankwam met een mafje zonder halsband of lijntje. ik vind zoiets juist normaal, ik zeg iets en zij luistert, zo simpel is het en juist dan kan je een hond heel veel vrijheid geven.
dat zou bij broertje niet gekund hebben terwijl hij ook netjes 'zit' 'af' en 'hier' kent hoor, alleen voert hij dat naar eigen inzicht en vermogen uit en dat strookt niet altijd met de vraag .

Zo heb ik het nooit bekeken eigenlijk, maar dat komt wel op hetzelfde neer ja. Tessa mag in huis heel veel, maar buiten heel weinig. Tay nog andersom, omdat de ene binnen puntje bij paaltje keurig luistert en de ander buiten.

Dank je Inge, zo leer ik weer op een andere manier kijken en redeneren

[maart]

Ik verbaas me er altijd zo om dat mensen honden met kinderen vergelijken. Ik vind dat nou weer totaal niet te vergelijken.

als het op dominantie aankomt natuurlijk wel.
Je leeft samen met je kinderen, dus zijn er regels om dat samenleven mogelijk te paarden.

Net zoals mijn paarden, katten en mijn kippen ook hun regels hebben om het leven draaglijk te maken voor iedereen.

[Manu]

Ik verbaas me er altijd zo om dat mensen honden met kinderen vergelijken. Ik vind dat nou weer totaal niet te vergelijken.

als het op dominantie aankomt natuurlijk wel.
Je leeft samen met je kinderen, dus zijn er regels om dat samenleven mogelijk te paarden.

Net zoals mijn paarden, katten en mijn kippen ook hun regels hebben om het leven draaglijk te maken voor iedereen.

Ja tuurlijk ben je ook een leider (en dus dominant) voor je kinderen. Net als voor je andere (huis)dieren.
Maar net als dat ik een heel ander leiderschap uitoefen bij mijn paarden heb ik een andere voor de hond. Je bent wel leider maar toch met andere regels. Een paard is een prooidier, een hond een roofdier.
Er wordt gezegd: je hebt je kinderen toch ook niet onder appèl staan.
Ik vind een hond geen kind. Als jij tegen je kind zegt: "Kom, klaar met spelen, we gaan weer verder" vind ik heel wat anders dan je hond bij je roepen. Ook al heb je dezelfde bedoeling.

Snap je het nog?

[dagmar88]

Er wordt gezegd: je hebt je kinderen toch ook niet onder appèl staan.
Ik vind een hond geen kind. Als jij tegen je kind zegt: "Kom, klaar met spelen, we gaan weer verder" vind ik heel wat anders dan je hond bij je roepen. Ook al heb je dezelfde bedoeling.

Als die op het punt staan iets gevaarlijks te doen, is het toch wel fijn dat ze op dat moment direct luisteren.

[maart]

Je leeft samen met je kinderen, dus zijn er regels om dat samenleven mogelijk te paarden.

het wordt wel moeilijker natuurlijk als je dat samenleven zou willen mogelijk koeien .

shit, mijn gedachten waren weer sneller dan mijn type vermogen

[maart]

Ik verbaas me er altijd zo om dat mensen honden met kinderen vergelijken. Ik vind dat nou weer totaal niet te vergelijken.

als het op dominantie aankomt natuurlijk wel.
Je leeft samen met je kinderen, dus zijn er regels om dat samenleven mogelijk te paarden.

Net zoals mijn paarden, katten en mijn kippen ook hun regels hebben om het leven draaglijk te maken voor iedereen.

Ja tuurlijk ben je ook een leider (en dus dominant) voor je kinderen. Net als voor je andere (huis)dieren.
Maar net als dat ik een heel ander leiderschap uitoefen bij mijn paarden heb ik een andere voor de hond. Je bent wel leider maar toch met andere regels. Een paard is een prooidier, een hond een roofdier.
Er wordt gezegd: je hebt je kinderen toch ook niet onder appèl staan.
Ik vind een hond geen kind. Als jij tegen je kind zegt: "Kom, klaar met spelen, we gaan weer verder" vind ik heel wat anders dan je hond bij je roepen. Ook al heb je dezelfde bedoeling.

Snap je het nog?

ik snap het prima. Maar het blijft hetzelfde.
Een goede leider past zich aan het moment en het individu aan. Maar je blijft een leidinggevende

[korthaar]

De mensen die hun honden onder appel hebben, doen ook aan domineren dus? Ik snap er niks meer van, wat hebben die woorden nu weer met elkaar te maken, dat ze niet zonder elkaar kunnen? Hier heeft het begrip onder appel staan absoluut geen negatieve lading?Ik werk samen met mijn honden, maar er zijn situaties waar die samenwerking wel moet laten zien dat ze echt onder appel staan . Voor hun eigen veiligheid. En dan MOET er iets.

nee dat lees je verkeert. sommige zullen hun honden domineren en andere zullen bv zeggen dat ze hun hond onder appel hebben staan. onder appel staan doe je in het leger, thuis luister je gewoon. je hebt je kinderen toch ook niet onder appel staan en domineer je ze met je opvoeding.

Ik werk samen met mijn honden, maar er zijn situaties waar die samenwerking wel moet laten zien dat ze echt luisteren

Zie ik het goed dat je eigenlijk een verstandhouding creëert met als resultaat, dat er meer sprake is van willen luisteren als moeten luisteren?

[Manu]

Er wordt gezegd: je hebt je kinderen toch ook niet onder appèl staan.
Ik vind een hond geen kind. Als jij tegen je kind zegt: "Kom, klaar met spelen, we gaan weer verder" vind ik heel wat anders dan je hond bij je roepen. Ook al heb je dezelfde bedoeling.

Als die op het punt staan iets gevaarlijks te doen, is het toch wel fijn dat ze op dat moment direct luisteren.

Tuurlijk, eens. Maar mijn punt was meer of je over een kind zegt of die onder appèl staat. Daar werd wat over gezegd. En nee, dat doen mensen niet. Over een hond wel. Dat werd als "raar" aangegeven, ten minste, zo begreep ik dat.
Vind ik van niet, want ik vind een hond een huisdier wat ook nog eens een roofdier is en dus niet gelijkwaardig aan een kind.

[maart]

Het is ook niet gelijkwaardig, maar je bent evengoed dominerend over een kind als je over een hond bent.

Of je gaat ook gewoon weer over woorden vallen en struikelen natuurlijk, maar dat doet jansenco al Het is en blijft een dominantie verhouding: of het nu een hond, kind, paard, kip,... is

De handelingen verschillen maar het woord blijft

[jans&co]

Ik verbaas me er altijd zo om dat mensen honden met kinderen vergelijken. Ik vind dat nou weer totaal niet te vergelijken.

als het op dominantie aankomt natuurlijk wel.
Je leeft samen met je kinderen, dus zijn er regels om dat samenleven mogelijk te paarden.

Net zoals mijn paarden, katten en mijn kippen ook hun regels hebben om het leven draaglijk te maken voor iedereen.

Ja tuurlijk ben je ook een leider (en dus dominant) voor je kinderen. Net als voor je andere (huis)dieren.
Maar net als dat ik een heel ander leiderschap uitoefen bij mijn paarden heb ik een andere voor de hond. Je bent wel leider maar toch met andere regels. Een paard is een prooidier, een hond een roofdier.
Er wordt gezegd: je hebt je kinderen toch ook niet onder appèl staan.
Ik vind een hond geen kind. Als jij tegen je kind zegt: "Kom, klaar met spelen, we gaan weer verder" vind ik heel wat anders dan je hond bij je roepen. Ook al heb je dezelfde bedoeling.

Snap je het nog?

leiden heeft niks met dominant te maken.

als je nou alleen maar kon kiezen uit 2 scholen voor je kinderen. de ene geeft leiding en stuurt bij waar nodig is de andere zet je kinderen onder appel en geeft correcties indien nodig. naar welke stuur jij je kind.

waarom honden met kinderen vergelijken is simpel. omdat de vele hun hond al gezinslid zien sommige zelfs als hun troetelkind.
je school zal ook voller zijn als je positieve woorden gebruikt tenzij je jachttraining geeft of politiehonden traint. dan werken die andere woorden weer goed. maar ook in de jacht zie je een omslag. uitzonderingen daargelaten.

[DaniBanani]

als je nou alleen maar kon kiezen uit 2 scholen voor je kinderen. de ene geeft leiding en stuurt bij waar nodig is de andere zet je kinderen onder appel en geeft correcties indien nodig. naar welke stuur jij je kind.

Maar in beide gevallen is de school (leraar, directeur) dominant. Want zij bepalen de regels en niet de kinderen. En de kinderen die zich netjes aan die regels houden staan min of meer onder appèl. Hoe je die regels vervolgens oplegt (het trainen van het appèl), dáár valt wel e.e.a. over te zeggen ja. De één doet dat met veel beloning en milde correctie, de ander met strenge correcties en een derde met grof geweld. Maar ze zijn, mits succesvol, alledrie dominant over hun hond. Of kind.

Je moet de woorden niet groter maken dan ze zijn. In jóuw hoofd gaan dominantie en appèl blijkbaar samen met kadaverdiscipline en streng zijn en harde correcties, maar dat hoeft beslist niet.

[Manu]

Het is ook niet gelijkwaardig, maar je bent evengoed dominerend over een kind als je over een hond bent.

Of je gaat ook gewoon weer over woorden vallen en struikelen natuurlijk, maar dat doet jansenco al Het is en blijft een dominantie verhouding: of het nu een hond, kind, paard, kip,... is

De handelingen verschillen maar het woord blijft

Ik wilde juist ontkrachten wat Jans&co zei maar ik zag dat ik verkeerd begrepen werd. Dat heb ik nu recht gezet volgens mij. Ik had het helemaal niet over wel of geen leiderschap of wel of geen dominantie Als je mijn 2e post in dit topic leest zie je mijn mening over dát onderwerp.

Ik heb dit hele topic doorgelezen omdat ik dit onderwerp heel interessant vind maar ik moet bekennen dat ik door sommige reacties er nu niet veel meer van snap
Zodra de hond jou volgt (commando's maar ook letterlijk volgt) ben jij op dat moment aan het leiden. En als je leidt ben jij op dat moment de dominantere. Zo zie ik het. En er wordt spelen genoemd, maar is het niet zo dat bij elk spel van een hond er altijd sprake is van de rangorde?
Bij cheetahs bijvoorbeeld (ook hondachtige) weet ik dat zodra er gespeeld wordt door de pups je de rangorde van de pups al kunt zien. Die bepalen ze op zo'n jonge leeftijd al.
En of je nou een hekel aan het woord "dominantie" hebt of niet, dominantie heeft gewoon te maken met de rangorde. Die je overal hebt, bij ieder soort en bij ieder wezen. Hoe je daarmee om gaat moet je zelf weten, maar je kunt toch moeilijk gaan ontkennen dat het er 'is?!
Ik kan daar echt niet bij.

[M@scha]

ik heb het topic niet gelezen maar klopt mijn idee dat er weer 17 pagina's staan over terminologie ipv inhoud?

net als de eeuwige correctie discussie: ik corrigeer mijn hond nooit want ik schop hem niet. oh dus je zegt nooit nee tegen je hond? ja natuurlijk wel! ja maar dan corrigeer je toch? nee want ik gebruik geen prikband....

dat idee? dan kan ik de 17 pagina;s overslaan namelijk

[renee-uk]

ik heb het topic niet gelezen maar klopt mijn idee dat er weer 17 pagina's staan over terminologie ipv inhoud?

net als de eeuwige correctie discussie: ik corrigeer mijn hond nooit want ik schop hem niet. oh dus je zegt nooit nee tegen je hond? ja natuurlijk wel! ja maar dan corrigeer je toch? nee want ik gebruik geen prikband....

dat idee? dan kan ik de 17 pagina;s overslaan namelijk

sla maar over!

[kipo]

ja oke daar je gelijk in.
maar gelukkig gebruiken wij die woorden nooit. ook mensen gebruiken liever geen negatieve woorden, de schoonmaker noemt zich vaak cleaner of interieurverzorger en zo zijn er nog meer woorden die anders gebruikt worden omdat er een negatief klankje aanzit. waarom dan nog wel willen domineren en het onder appel zetten. dit omdat dieren geen mensen zijn of dat je zelf iets tekort komt en graag wilt domineren ipv samenwerken.

Hoe kun jij in vredesnaam blijven volhouden dat jij geen vorm van domineren gebruikt in de omgang met jouw honden, als jij wél degene bent die de regels bepaalt en de enige die correcties mag uitdelen (tenminste, ik neem aan dat jij je honden niet toestaat om jou te corrigeren).
Dominantie en appél zijn geen vieze woorden, ook al zijn willen wij, mensen, niet weten dat ook wij onderworpen zijn aan een hiërarchie.

[M@scha]

ik heb het topic niet gelezen maar klopt mijn idee dat er weer 17 pagina's staan over terminologie ipv inhoud?

net als de eeuwige correctie discussie: ik corrigeer mijn hond nooit want ik schop hem niet. oh dus je zegt nooit nee tegen je hond? ja natuurlijk wel! ja maar dan corrigeer je toch? nee want ik gebruik geen prikband....

dat idee? dan kan ik de 17 pagina;s overslaan namelijk

sla maar over!

ah. bedankt dames!

[jans&co]

ja oke daar je gelijk in.
maar gelukkig gebruiken wij die woorden nooit. ook mensen gebruiken liever geen negatieve woorden, de schoonmaker noemt zich vaak cleaner of interieurverzorger en zo zijn er nog meer woorden die anders gebruikt worden omdat er een negatief klankje aanzit. waarom dan nog wel willen domineren en het onder appel zetten. dit omdat dieren geen mensen zijn of dat je zelf iets tekort komt en graag wilt domineren ipv samenwerken.

Hoe kun jij in vredesnaam blijven volhouden dat jij geen vorm van domineren gebruikt in de omgang met jouw honden, als jij wél degene bent die de regels bepaalt en de enige die correcties mag uitdelen (tenminste, ik neem aan dat jij je honden niet toestaat om jou te corrigeren).
Dominantie en appél zijn geen vieze woorden, ook al zijn willen wij, mensen, niet weten dat ook wij onderworpen zijn aan een hiërarchie.

waarom omdat het woord domineren, dominantie en dominant altijd verkeerd gebruikt worden. deze woorden geven altijd negatief weer. in 99% van de gevallen heeft het niks met dominant te maken maar is het irritant gedrag of aso gedrag of proberen te overhersen gedrag. het heeft vaak niks met natuurlijk overwicht(zelfverzekerd gedrag) te maken. De meeste honden proberen te domineren maar zijn meestal dominant aanwezig. Er zit gewoon een negatieve lading over het woord dominant en het woord wordt te pas en onpas gebruikt. veel weten de betekenis van het woord niet en als je zegt ik heb een dominante hond en die dan los laat dan rennen de meeste van de speelplaats af met hun hondje onder de armen

[malinois]

ja oke daar je gelijk in.
maar gelukkig gebruiken wij die woorden nooit. ook mensen gebruiken liever geen negatieve woorden, de schoonmaker noemt zich vaak cleaner of interieurverzorger en zo zijn er nog meer woorden die anders gebruikt worden omdat er een negatief klankje aanzit. waarom dan nog wel willen domineren en het onder appel zetten. dit omdat dieren geen mensen zijn of dat je zelf iets tekort komt en graag wilt domineren ipv samenwerken.

Hoe kun jij in vredesnaam blijven volhouden dat jij geen vorm van domineren gebruikt in de omgang met jouw honden, als jij wél degene bent die de regels bepaalt en de enige die correcties mag uitdelen (tenminste, ik neem aan dat jij je honden niet toestaat om jou te corrigeren).
Dominantie en appél zijn geen vieze woorden, ook al zijn willen wij, mensen, niet weten dat ook wij onderworpen zijn aan een hiërarchie.

waarom omdat het woord domineren, dominantie en dominant altijd verkeerd gebruikt worden. deze woorden geven altijd negatief weer. in 99% van de gevallen heeft het niks met dominant te maken maar is het irritant gedrag of aso gedrag of proberen te overhersen gedrag. het heeft vaak niks met natuurlijk overwicht(zelfverzekerd gedrag) te maken. De meeste honden proberen te domineren maar zijn meestal dominant aanwezig. Er zit gewoon een negatieve lading over het woord dominant en het woord wordt te pas en onpas gebruikt. veel weten de betekenis van het woord niet en als je zegt ik heb een dominante hond en die dan los laat dan rennen de meeste van de speelplaats af met hun hondje onder de armen

Dus klets je er maar om heen zodat niemand er meer iets van begrijpt omdat je zo fanatiek t beruchte woord wil ontwijken wat onlosmakelijk verbonden is bij t houden van honden.

[malinois]

waarom honden met kinderen vergelijken is simpel. omdat de vele hun hond al gezinslid zien sommige zelfs als hun troetelkind.

dat is het begin van het einde en ben je volledig fout bezig imo.

[malinois]

ja oke daar je gelijk in.
maar gelukkig gebruiken wij die woorden nooit. ook mensen gebruiken liever geen negatieve woorden, de schoonmaker noemt zich vaak cleaner of interieurverzorger en zo zijn er nog meer woorden die anders gebruikt worden omdat er een negatief klankje aanzit. waarom dan nog wel willen domineren en het onder appel zetten. dit omdat dieren geen mensen zijn of dat je zelf iets tekort komt en graag wilt domineren ipv samenwerken.

JIJ maakt het negatief.. omdat jij het om wat voor reden zo geleerd zou hebben. Wat die cursus is mag joost weten want een cursus die de woorden dominantie en rangorde BEWUST ontwijkt lijkt me op zijn zachts gezegd wat apart.

[jans&co]

ja oke daar je gelijk in.
maar gelukkig gebruiken wij die woorden nooit. ook mensen gebruiken liever geen negatieve woorden, de schoonmaker noemt zich vaak cleaner of interieurverzorger en zo zijn er nog meer woorden die anders gebruikt worden omdat er een negatief klankje aanzit. waarom dan nog wel willen domineren en het onder appel zetten. dit omdat dieren geen mensen zijn of dat je zelf iets tekort komt en graag wilt domineren ipv samenwerken.

JIJ maakt het negatief.. omdat jij het om wat voor reden zo geleerd zou hebben. Wat die cursus is mag joost weten want een cursus die de woorden dominantie en rangorde BEWUST ontwijkt lijkt me op zijn zachts gezegd wat apart.

ik heb niks negatief gemaakt, zo heb ik het ook niet geleerd, maar zo ervaart het grote gros het wel.

[Liesbeth]

Ik verbaas me er altijd zo om dat mensen honden met kinderen vergelijken. Ik vind dat nou weer totaal niet te vergelijken.

als het op dominantie aankomt natuurlijk wel.
Je leeft samen met je kinderen, dus zijn er regels om dat samenleven mogelijk te paarden.

Net zoals mijn paarden, katten en mijn kippen ook hun regels hebben om het leven draaglijk te maken voor iedereen.

Ja tuurlijk ben je ook een leider (en dus dominant) voor je kinderen. Net als voor je andere (huis)dieren.
Maar net als dat ik een heel ander leiderschap uitoefen bij mijn paarden heb ik een andere voor de hond. Je bent wel leider maar toch met andere regels. Een paard is een prooidier, een hond een roofdier.
Er wordt gezegd: je hebt je kinderen toch ook niet onder appèl staan.
Ik vind een hond geen kind. Als jij tegen je kind zegt: "Kom, klaar met spelen, we gaan weer verder" vind ik heel wat anders dan je hond bij je roepen. Ook al heb je dezelfde bedoeling.

Snap je het nog?

leiden heeft niks met dominant te maken.

als je nou alleen maar kon kiezen uit 2 scholen voor je kinderen. de ene geeft leiding en stuurt bij waar nodig is de andere zet je kinderen onder appel en geeft correcties indien nodig. naar welke stuur jij je kind.

waarom honden met kinderen vergelijken is simpel. omdat de vele hun hond al gezinslid zien sommige zelfs als hun troetelkind.
je school zal ook voller zijn als je positieve woorden gebruikt tenzij je jachttraining geeft of politiehonden traint. dan werken die andere woorden weer goed. maar ook in de jacht zie je een omslag. uitzonderingen daargelaten.

Leiding geven heeft alles met dominantie en rangorde te maken. Als er geen rangorde of dominantie is, is er ook geen leiding.
Dominantie is niet gelijk aan onderdrukking, maar ik heb de indruk dat jij het wel zo ziet.
Jij stelt de dingen zo ontzettend zwart/wit, maar het leven is niet zwart/wit.

Ik ben dominant over mijn honden én kinderen en toch hebben ze allemaal heel veel vrijheid. Ze mogen veel, maar als het er op aan komt hebben mijn man en ik het laatste woord. Wij staan dan ook hoger in rang .

[Jaap*]

Gelukkig zijn er nog genoeg mensen die het wél begrijpen
Groepsdynamiek gaat per definitie over volgen en leiden, ageren en reageren. Zo werkt groepsdynamiek nu eenmaal.
Kijk maar op het schoolplein, een kantoor, of bij loslopende dieren.
Ik begrijp werkelijk niet waarom daar zo'n discussie over gevoerd moet worden, want het is zo klaar als een klontje.
Ik heb meestal geen probleem met antropomorfisme, want vaak kun je zaken prima verduidelijken door het te vermenselijken. Zo ook hoe groepen werken, en hoe sociale acceptatie (!) werkt.
Én hoe een hondeneigenaar zich in beeld kan manouvreren bij zijn hond.
Dat drijft allemaal op naar wie er geluisterd wordt en de respectievelijke rollen die individuen vervullen binnen een groep.
Je bent het aan een hond verplicht om betrouwbaar de rol te vervullen die hij van je verwacht.

[malinois]

Je bent het aan een hond verplicht om betrouwbaar de rol te vervullen die hij van je verwacht.

Nou dit dus, het belangrijkste punt in het hele verhaal.

[Hilde]

Ja, het valt toch gewoon te vergelijken met een groep mensen? Er is altijd een leider en er zijn altijd volgers, of je je daar nou bewust van bent of niet.

Wat ik me afvraag, zit er ook veel verschil in ras? Want er zijn ook gewoon rassen die zelfstandiger zijn? Wanneer noem je het bij hen appèl? Verwacht je dan hetzelfde als bij een volgzamer ras? En een hond onder appèl, kan je daarmee ook in sommige situaties wél een vertraagde of geen reactie verwachten? Dus eigenlijk: wanneer spreken we van appèl en verwachten we dan bij elke hond zo'n beetje hetzelfde?

[korthaar]

Ja, het valt toch gewoon te vergelijken met een groep mensen? Er is altijd een leider en er zijn altijd volgers, of je je daar nou bewust van bent of niet.

Wat ik me afvraag, zit er ook veel verschil in ras? Want er zijn ook gewoon rassen die zelfstandiger zijn? Wanneer noem je het bij hen appèl? Verwacht je dan hetzelfde als bij een volgzamer ras? En een hond onder appèl, kan je daarmee ook in sommige situaties wél een vertraagde of geen reactie verwachten? Dus eigenlijk: wanneer spreken we van appèl en verwachten we dan bij elke hond zo'n beetje hetzelfde?

Bij een wat zelfstandiger ras, ga je te werk met participatief leiderschap.

[billy]

Ja, het valt toch gewoon te vergelijken met een groep mensen? Er is altijd een leider en er zijn altijd volgers, of je je daar nou bewust van bent of niet.

Wat ik me afvraag, zit er ook veel verschil in ras? Want er zijn ook gewoon rassen die zelfstandiger zijn? Wanneer noem je het bij hen appèl? Verwacht je dan hetzelfde als bij een volgzamer ras? En een hond onder appèl, kan je daarmee ook in sommige situaties wél een vertraagde of geen reactie verwachten? Dus eigenlijk: wanneer spreken we van appèl en verwachten we dan bij elke hond zo'n beetje hetzelfde?

Nee ik verwacht niet hetzelfde als bij een volgzamer ras Baco kan heel normaal andere honden negeren en doorlopen, maar van appel is geen sprake in de zin van volgen of zo, hij mag niets doen en dat doet hij ook niet , tot zover het appel

[Marjoleine]

Wat ik me afvraag, zit er ook veel verschil in ras? Want er zijn ook gewoon rassen die zelfstandiger zijn? Wanneer noem je het bij hen appèl? Verwacht je dan hetzelfde als bij een volgzamer ras? En een hond onder appèl, kan je daarmee ook in sommige situaties wél een vertraagde of geen reactie verwachten? Dus eigenlijk: wanneer spreken we van appèl en verwachten we dan bij elke hond zo'n beetje hetzelfde?

Ja, ik zie wel verschil per ras.
Omdat het ene ras gefokt is om zelfstandig dingen te doen en het andere om dat op directe commando's en aanwijzingen te doen. En het derde om in groepen te werken.
Het lijkt me dan logisch dat je het over andere temperamenten en dus andere types appèl hebt.
Ik zie alvast drie types appèl bij mijn drie rassen, die ook alledrie heel verschillend van aanleg zijn. En die hebben dus alledrie verschillende dingen nodig en reageren ook op verschillende manieren.

[sky]

Ja, het valt toch gewoon te vergelijken met een groep mensen? Er is altijd een leider en er zijn altijd volgers, of je je daar nou bewust van bent of niet.

Wat ik me afvraag, zit er ook veel verschil in ras? Want er zijn ook gewoon rassen die zelfstandiger zijn? Wanneer noem je het bij hen appèl? Verwacht je dan hetzelfde als bij een volgzamer ras? En een hond onder appèl, kan je daarmee ook in sommige situaties wél een vertraagde of geen reactie verwachten? Dus eigenlijk: wanneer spreken we van appèl en verwachten we dan bij elke hond zo'n beetje hetzelfde?

Als je een groep van een zelfstandig ras bij elkaar gooit heb je er ook in loop van tijd een die zich als leider opsteld, dus het kan zeker wel.
Echter denk ik dat een hond met veel Will to plaese vele male makkelijker te leiden is dan een zelfstandige hond deze doet het namelijk omdat hij wil werken voor en met de baas.
Een hond die niet die onwijze wil to plaese heeft naar z'n baas toe kunnen we paaien met voer, dus leren: luisteren = eten.
Echter weten mensen gewoonweg te weinig van hoe honden echt in elkaar zitten waardoor een meer zelfstandige hond veel moeilijker te leiden is (voor ons als mens aangezien we gewoon te veel missen in gegeven Signalen iets wat honden die voor ons of hun voer willen werken ons vergeven )


Overigens is voor twee van mijn honden een nee genoeg, die liggen voor mij als ik ziek ben en willen er alles aan doen om mij te plezieren.
De derde moet ik heel anders aan pakken en dan (juist) niet fysiek, maar met vasthoudendheid, doorpakken en consequent zijn want deze heeft in z'n pubertijd laten zien aan de ene kant onwijs goed te luisteren maar toen ik goed ziek was ineens totaal niet meer te luisteren en zelfs voor z'n eten kwam hij niet meer, op het moment dat ik duidelijk maakte dat hij nu toch echt moest komen (dagelijkse routine van de auto los naar de tuin lopen) stond hij klaar mij aantevliegen.
Mijn teef heeft hem toen op z'n plek gezet en toen hij voorbij rende weg van haar kon ik hem pakken en naar binnen halen.
Zelfde met knuffelen hij kwam steeds dichter bij mijn keel eerst likken en toen met z'n voortandjes en zich stevig tegen mij aan duwen, en toen ik hem weg duwde even extra kracht bij zetten bij omver proberen te duwen.
Of dit door z'n pubertijd + ziekzijn kwam of dat dit zijn karakter is weet ik niet , maar het is wel iets waar ik rekening mee hou.
Twee dagen later toen ik weer opgeknapt was luisterde hij weer perfect als ervoor.

Dit liet hij ook zien tijdens het pakwerk, als ik mij niet 100% voelde nam hij het ervan, extra inbijten, ipv bovenarm de nek grijpen, bij de kist mij er niet bij willen laten.
Dit is overigens een keer gebeurd nu is dat alles tijdens het trainen geen probleem meer als ik me niet 100% voel maar nog z'n er kleine dingen die hij dan wel probeert wat hij anders nooit doet.

[korthaar]

Ja, het valt toch gewoon te vergelijken met een groep mensen? Er is altijd een leider en er zijn altijd volgers, of je je daar nou bewust van bent of niet.

Wat ik me afvraag, zit er ook veel verschil in ras? Want er zijn ook gewoon rassen die zelfstandiger zijn? Wanneer noem je het bij hen appèl? Verwacht je dan hetzelfde als bij een volgzamer ras? En een hond onder appèl, kan je daarmee ook in sommige situaties wél een vertraagde of geen reactie verwachten? Dus eigenlijk: wanneer spreken we van appèl en verwachten we dan bij elke hond zo'n beetje hetzelfde?

het ene ras smeekt om een leider en het andere ligt daar veel minder van wakker, doorsnee komt dat overeen met het niveau van wat wij 'will to please' noemen. die laatste categorie wil wel graag tot een groep behoren maar is ook onafhankelijk genoeg om dat niet als een must te zien denk ik, sociale acceptatie door een ranghogere is voor hun ook geen echte prioriteit dus hebben we minder ingangspoortjes om hen te bereiken.

en nu splits ik het in deze uitleg wel in twee groepen maar tussen de uitersten heb je natuurlijk nog een scala aan tussenvormen.

Die zelfstandigheid kun je toch niet helemaal aan de "will to please" relateren?
Een Staande Hond zal b.v. de ruimte moeten krijgen om met een bepaalde zelfstandigheid ( intitiatief tonen) zijn werk te kunnen doen. En dan is er toch nog sprake van "will to please."