hond inslapen, de kids erbij of niet?

[bouvierpoedel]

Bij onze dierenarts vaak de katten op schoot en de hond lekker op een deken; niks raars en mij zoon gaat er altijd bij zitten.

Ja maar die ellende op die tafel hoeven ze mijn inziens nog niet mee te maken. Niet op die leeftijd.

Hier is het gewoon thuis gebeurt op hun deken.
Ian eerste keer bij vriendin op de bank.
2e x bij papa op schoot.

Hij heeft ze daarna nooit gezocht en elke avond zwaait hij naar ze .

Mijn oudste mocht 's avonds altijd wijzen welke ster ze waren geworden.
En dan zei hij ze elke nacht weltrusten.
Nu is hij 9 jaar en doet dat niet meer, maar wel toen hij 2 jaar was.

Ja doen we hier ook .
Nu alleen zwaaien ivm dat het nog licht is.

Denk dat het voor hem moeilijker was geweest als ik hem bv naar de buren had gebracht.
En als hij weer terug kwam 1 hond minder er was geweest.
Ook al zijn ze nog klein ze zijn niet gek.
Bij Bobbie de eerste reageerde hij niet echt gaf hem wel een kusje maar verder niks.
Blits vorig jaar moest hij toch wel even huilen toen Blits was in geslapen.
Maar s'avonds wel ook gelijk naar buiten wijzen en was het doei doei.

Dus ja hier bleef hij er gewoon bij zo jong als dat hij was/is.

Goed zo ,jong geleerd is oud gedaan. Dood hoord bij het leven en houden van en afscheid nemen ook ,dus kinderen er niet van weghouden als bescherming . Je ontzegt ze iets wat heel waardevol kan zijn en bepalend voor de rest van hun leven.
Je begeleid ze naar het volwassen worden en daar hoord ook de emotie over dood gaan bij.

[Mojuan]

Ik herinner me dat ik als kind altijd zelf de keuze kreeg met onze katten of ik erbij wilde zijn ja of nee.
En ik wilde dat wel graag. Ik, mijn moeder en zusje hebben gewoon samen flink gehuild, dat hoorde erbij, en dat vonden wij allemaal fijn.
Dus vraag het je kinderen, en huil gewoon samen als ze erbij willen zijn.