Ehhhh.... je suggereert met deze opmerking dat een fokker anders dan de werklabfokkers dus de pups verkopen en de koper het verder uit laat zoeken. Nogal een uitspraak. En ik weet uit ervaring dat dat beslist niet het geval is.Lunatic schreef:Het grote voordeel van de werklabfokkers is dat ze de pupkopers goed opweg helpen, danwel zelf door training aan te bieden, dan wel door te helpen een goede trainer in de buurt te zoeken.
En een goede trainer, zeker voor je eerste hondje is heel belangrijk, je bent namelijk "zo goed als je trainer" maw als het je goed word uitgelegd en aangeleerd kom je een stuk verder dan wanneer dat niet zo is.
Een rasstandaard is opgesteld omdat men destijds meende dat honden met een bepaald uiterlijk beter voldeden voor het werk. Dat ze niet aan het ideaalbeeld hoeven te voldoen ben ik met je eens. Maar als je zo nodig een ras fokt mag je ook verwachten dat er een beetje aandacht voor de rasstandaard is en nog herkenbaar is als rashond. Als je dat niet nodig vindt, moet je ook accepteren dat die honden niet hoog op shows scoren qua uiterlijk. Sterker nog, waarom doe je zoveel moeite voor een stamboom van de RvB?Lunatic schreef:Over het uiterlijk word ook wel overdreven vind ik, nee uiterlijk is niet zo belangrijk voor een werklijnfokker, maar het is niet zo dat ze bezig zijn met steeds smaller oid., het is gewoon niet iets waar ze mee bezig zijn. Gezondheid en karakter staan veruit op 1, zit er toevallig eens een spitsmuis tussen dan is dat misschien jammer, maar diezelfde spitsmuis werkt er niet minder om, is niet minder lief of gewillig, dus shit happends!
Persoonlijk merk ik meer geschop van mensen met een werkhond richting mensen met een exterieur gefokte hond, dan andersom. Ik heb een hond die m.n. exterieur gefokt is en waarmee geen jacht maar alleen G&G is getraind. Apporteert en zwemt wel dolgraag. Alleen al hier op het forum kan ik keer op keer lezen dat hij een witte dog zou zijn. Altijd heel fijn om zulke opmerkingen te lezen.....ranetje schreef:Het gaat volgens mij vooral om de ergernis omdat je zo ongelofelijk vies wordt aangekeken door showmensen als je met je ft labje op een show verschijnt.
Voor de eigenaar is zijn hond geweldig.
En tot op de sokken afgebrand worden (niet alleen door de keurmeester, maar ook door andere exposanten) maakt een mens nou niet direct vrolijk.
En ik ken genoeg keurmeesters die erg blij worden als ze een goede werkhond te keuren krijgen heb ik ervaren tijdens de shows waar ik als ringmedewerker aan de slag was. Ze vinden het absoluut niet leuk om lage kwalificaties te geven en een G wordt niet snel gegeven. Een M helemaal weinig, doorgaans pas echt als een hond bijna niet herkenbaar is als van dat ras zijnde. Eerlijk is eerlijk: een hond is voor zijn eigenaar altijd de mooiste en liefste en als je daar iets anders over hoort is dat niet leuk. En als die show alleen is omdat het moet voor je werkkampioenschap kan ik alleen maar aanraden om zelf ook selectief te zijn bij welke keurmeester je inschrijft. Er zijn er n.l. ook bij die jouw werkhond wél zullen waarderen.
misschien wil ik wel om het weekend showen en werken omdat ik beide leuk vind!
