Buitenlandse honden, 'de nieuwe rashond'

[Hanneke2]

Niet los of bijvoorbeeld alleen thuis kunnen noem ik geen moeilijk iets. Als je je inlees in het soort hond wat je wilt is alles wat hij/zij wel kan mooi meegenomen. Ook angst zal voor mij geen probleem zijn, ik het twee herplaatser uit Nederland en die zijn en waren beide angstig, niets gewend dus eigenlijk wereld vreemd. Heb ik ze gered? Voor mezelf wel want dit is niet hoe ik het houden van honden zie maar voor de honden zelf eigenlijk niet, ze wisten niet beter.

Dat is het denk ik, ik vind niet alleen kunnen zijn, niet kunnen loslopen of willen vluchten van mensen net zo 'moeilijk' als de stafford in het asiel die soortgenoten wil vermoorden. Niets wat flink wat training of een paar aanpassingen niet kunnen verhelpen maar ik vind het ene niet gemakkelijker dan het andere eigenlijk...

Maar de problemen die jij noemt zijn helemaal niet specifiek voor buitenlandse honden. Als je gewoon goed kijkt welke hond je waar haalt, kan je toch gewoon een hond in huis halen die dat soort problemen niet heeft?

Ik wilde nu een probleemloos hondje zonder forse rugzak. En die heb ik nu ook. Toto liep na een week los, kan prima alleen blijven met Lilo en vindt mensen hartstikke leuk. Nou, ik heb niet lang hoeven zoeken hoor. En gewoon opnieuw van een paar foto's en een verhaaltje. Hij is alleen wat groter dan op de foto's, maar dat is ook wel weer heel geinig.

Een buitenlandse hond is gewoon een hond, en je hebt ze in alle soorten en maten en met allerlei verschillende karakters en met verschillende achtergronden en verschillend gedrag, net zoals Nederlandse honden van een fokker of uit een asiel. Het enige verschil is dat je veel meer keus hebt.

[-Saskia-]

Maar de problemen die jij noemt zijn helemaal niet specifiek voor buitenlandse honden.

Niet specifiek neen, maar mijn ervaring is dat de kans erop groter is bij buitenlanders. Of ik ken nu toevallig vrij moeilijke exemplaren, kan ook.
Het stoort me alleen dat er af en toe wordt gesuggereerd dat ze een prima, ongecompliceerd alternatief zijn voor de zoveelste stafford, mechel of jack. En dat zie ik niet bepaald.

[Tiny]

Niet los of bijvoorbeeld alleen thuis kunnen noem ik geen moeilijk iets. Als je je inlees in het soort hond wat je wilt is alles wat hij/zij wel kan mooi meegenomen. Ook angst zal voor mij geen probleem zijn, ik heb twee herplaatser uit Nederland en die zijn en waren beide angstig, niets gewend dus eigenlijk wereld vreemd. Heb ik ze gered? Voor mezelf wel want dit is niet hoe ik het houden van honden zie maar voor de honden zelf eigenlijk niet, ze wisten niet beter.

Dat is het denk ik, ik vind niet alleen kunnen zijn, niet kunnen loslopen of willen vluchten van mensen net zo 'moeilijk' als de stafford in het asiel die soortgenoten wil vermoorden. Niets wat flink wat training of een paar aanpassingen niet kunnen verhelpen maar ik vind het ene niet gemakkelijker dan het andere eigenlijk...

Je weet in ieder geval wat je niet wilt, en dat is toch goed. Er zijn zat ongecompliceerde honden dus voor ieder wat wils

[Jaap*]

Wat is de definitie van een buitenlandse hond eigenlijk?

[Hanneke2]

Maar de problemen die jij noemt zijn helemaal niet specifiek voor buitenlandse honden.

Niet specifiek neen, maar mijn ervaring is dat de kans erop groter is bij buitenlanders. Of ik ken nu toevallig vrij moeilijke exemplaren, kan ook.
Het stoort me alleen dat er af en toe wordt gesuggereerd dat ze een prima, ongecompliceerd alternatief zijn voor de zoveelste stafford, mechel of jack. En dat zie ik niet bepaald.

Ik denk juist dat het gemiddelde Spaanse asielhondje inderdaad een prima alternatief is. Ik ken bezopen veel Spaanse en andere buitenlandse herplaatsers, en het merendeel is gewoon echt zoals je nu ook kan lezen in het Spaanse opvangers topic, stiksociaal en gezellig en braaf. Domme stichtingen laten bange honden ontsnappen, maar bij een goeie stichting krijg je gewoon echt die hond die je wilde hebben.

[malinois]

Niet los of bijvoorbeeld alleen thuis kunnen noem ik geen moeilijk iets. Als je je inlees in het soort hond wat je wilt is alles wat hij/zij wel kan mooi meegenomen. Ook angst zal voor mij geen probleem zijn, ik het twee herplaatser uit Nederland en die zijn en waren beide angstig, niets gewend dus eigenlijk wereld vreemd. Heb ik ze gered? Voor mezelf wel want dit is niet hoe ik het houden van honden zie maar voor de honden zelf eigenlijk niet, ze wisten niet beter.

Dat is het denk ik, ik vind niet alleen kunnen zijn, niet kunnen loslopen of willen vluchten van mensen net zo 'moeilijk' als de stafford in het asiel die soortgenoten wil vermoorden. Niets wat flink wat training of een paar aanpassingen niet kunnen verhelpen maar ik vind het ene niet gemakkelijker dan het andere eigenlijk...

Maar de problemen die jij noemt zijn helemaal niet specifiek voor buitenlandse honden. Als je gewoon goed kijkt welke hond je waar haalt, kan je toch gewoon een hond in huis halen die dat soort problemen niet heeft?

Ik wilde nu een probleemloos hondje zonder forse rugzak. En die heb ik nu ook. Toto liep na een week los, kan prima alleen blijven met Lilo en vindt mensen hartstikke leuk. Nou, ik heb niet lang hoeven zoeken hoor. En gewoon opnieuw van een paar foto's en een verhaaltje. Hij is alleen wat groter dan op de foto's, maar dat is ook wel weer heel geinig.

Een buitenlandse hond is gewoon een hond, en je hebt ze in alle soorten en maten en met allerlei verschillende karakters en met verschillende achtergronden en verschillend gedrag, net zoals Nederlandse honden van een fokker of uit een asiel. Het enige verschil is dat je veel meer keus hebt.

Nou ja ik lees toch zeer regelmatig dubbel zekeren, paniek, bang etc. Dat lees ik maar weinig bij de gemiddelde asielhond.

Ik kijk ook weleens hoor naar de fotos die hier voorbij komen of op de linkjes van stichtingen maar net zoals men in de asiels herders, klapkaken en russels ziet zie ik dat type honden daar nou maar erg weinig en laat ik nu vallen op t type herder incl bijbehorend karakter. Dus ik denk niet voor ieder wat wils persoonlijk.
Heel veel podenco achtige honden en/of angst, vluchten, jagen en daar heb ik weer helemaal niks mee... hier MOET een hond los eigenlijk direct. Ik heb de schurft aan lijnen en aangelijnd uitlaten dus dat is niet echt een optie.

Naar t asiel hoef ik niet te gaan daar krijg ik over t algemeen geen hond mee, een stichting waarschijnlijk ook niet overigens dus dan blijven fokkers en mp over.

Overigens moet iedereen zelf weten waar hij zn hond haalt. Ik zou sowieso te bang zijn voor ziektes als Leishmania etc dus uit die gebieden zal ik t toch nooit durven waarschijnlijk al zou daar een prachtige lieve herder zitten....

[Manu]

Niet los of bijvoorbeeld alleen thuis kunnen noem ik geen moeilijk iets. Als je je inlees in het soort hond wat je wilt is alles wat hij/zij wel kan mooi meegenomen. Ook angst zal voor mij geen probleem zijn, ik het twee herplaatser uit Nederland en die zijn en waren beide angstig, niets gewend dus eigenlijk wereld vreemd. Heb ik ze gered? Voor mezelf wel want dit is niet hoe ik het houden van honden zie maar voor de honden zelf eigenlijk niet, ze wisten niet beter.

Dat is het denk ik, ik vind niet alleen kunnen zijn, niet kunnen loslopen of willen vluchten van mensen net zo 'moeilijk' als de stafford in het asiel die soortgenoten wil vermoorden. Niets wat flink wat training of een paar aanpassingen niet kunnen verhelpen maar ik vind het ene niet gemakkelijker dan het andere eigenlijk...

En zo is voor de een angst niet moeilijk en voor de ander wel.
Mijn hond kan niet los maar is verder ontzettend makkelijk, voor míj. En gelukkig maar dat iedereen weer wat anders prefereert.

[laeken]

Als je een greyhound bij de fokker haalt is het ook maar de vraag of hij los kan. Net zoals een podenco bij de fokker vandaan. Of een Basset die in NL gefokt is. De honden die snel wegrennen zijn meestal de brakken, de staande honden uit het buitenland en de windhonden. Laten dat nu ook de rassen zijn die waar dan ook gefokt snel wegrennen.

Dat dubbel zekeren ed gaat meestal over de eerste tijd in NL. Als een hond gezworven heeft en een tijdje niks met mensen te doen heeft gehad kan dat even duren eer dat weg is. Dus ontsnapt een ex zwerver die nog geen vertrouwen heeft in zijn nieuwe baas dan kan het zijn dat hij zich niet meer laat vangen en pakken. Daarom zeker je zo'n hond dubbel. Ook moet je even kijken of het dier aan auto's en vreemd volk gewend is. Net zoals je moet zien of hij met andere honden om kan gaan. Meestal weet je dat wel omdat het opvanggezin je dat kan vertellen. Soms ben je bv opvang en dan zeker je die hond even dubbel.

Ik ken zelf geen buitenlandse honden die levenslang zo uitgelaten moeten worden. Dus om heel even het zekere voor het onzekere te nemen is toch geen probleem? Bas is geen podenco en dus liep zij binnen 2 dagen los. Nog steeds loopt ze altijd en overal los. Zelfs in een hotel of op een vreemde plaats laat ik haar gewoon los zodra er geen drukke weg in de buurt is. Ze loopt nooit weg en let altijd op. Cleo liep als halve podenco zelfs vaak los.

Het beeld dat mensen van buitenlandse honden hebben is een beeld dat ze zelf samenstellen. Als er op dit forum 30 buitenlandse honden zijn dan lees ik persoonlijk bijna allemaal prettige verhalen over leuke lieve honden die verder heel snel aangepast raakten en het prima deden. Blijkbaar blijft bij een ander de zo nu en dan geplaatste oproep dat er een hond weg gerend is hangen en maakt die persoon er dan zelf een verhaal van dat deze honden vaak of bijna allemaal dubbel gezekerd moeten worden uitgelaten etc etc. Dat valt erg mee hoor. Bas heeft een tijdje in de opvang gezeten. Zij was hond nr 10 meen ik. Van die 10 honden liep het gros na enkele dagen los mee en speelde lekker op de hondenveldjes.

Wuilus was een Nederlandse herplaatser. Zij rende wel regelmatig weg. Onze pointer smeerde hem ook altijd en zij was ook een Nederlandse herplaatser. Iedereen heeft zo zijn eigen beeld. Het beeld van de dubbel gezekerde hond is gewoon een beeld van de Spaanse Podenco. Nu zijn er zat fokkers van podenco's die ook hun in Nederland gefokte podenco zorgvuldig aan de lijn moeten houden. Idem voor de greyhounds en andere windhonden. Niemand laat zijn podenco lekker los in een park met drukke wegen er omheen. Dat is gewoon te gevaarlijk. Bas kan dat prima overigens als Spaanse drol... Bas luister bijna net zo goed als Eva. Als ik zeg stop dan stopt ze en als ik zeg kom dan komt ze. Direct. Ze kan los om het huis en is vrijwel erfvast. Ze loopt nooit met vreemden mee en als ze hem al smeert dan zit ze heel even achter een beest aan. Maar ook dan komt ze haast meteen terug. Dat is meer mijn beeld van een Spaanse hond. Een Spaanse of buitenlandse hond is nl ook gewoon een hond die met een goede begeleiding al snel weet hoe het gaat in Nederland.

[Mit]

Een oplossing voor het zwerfhondenprobleem is het niet. Het is een druppel op een gloeiende plaat.
Ik denk dat mensen gewoon zoeken naar een hond en een leuke, ongecompliceerde hond vinden uit het buitenland. Dat zou ook de insteek moeten zijn; een hond die bij je past omdat je het leuk vindt. Niet omdat je per se goed wilt doen.

[Mit]

Wij hebben onze 12 of 13 opvangers op 1 na vrijwel meteen losgelaten. Dat leverde wel discussie op, maar wij keken naar de hond en namen de gok. Het gebied hier is wel redelijk veilig, ze kunnen niet makkelijk weg.
Maar ze kwamen met koekjes en lieve woordjes gewoon meteen terug. Ik vind het zelf ideaal; een hond die onzeker is en die alleen jou kent hier volduwen met koek en liefde en bij ons leverde dat altijd resultaat op.
We hebben 1 Setter niet losgelaten omdat we aan de lijn zagen hoe ze reageerde en die was wel weggeweest.

[nyckle]

Maar ehhh, hoe kan een buitenlandse mix nu ineens een ras worden?

[dagmar88]

Maar ehhh, hoe kan een buitenlandse mix nu ineens een ras worden?

Op dezelfde manier als de herder, stafford en jack hier in het asiel hun naam krijgen. Gek toch he.

[ranetje]

Maar ehhh, hoe kan een buitenlandse mix nu ineens een ras worden?

Ik neem aan dat het niet voor niets tussen aanhalingstekens staat

Ik denk dat er onder de Podenco's wel vrij veel zijn die je kunt beschouwen als rashond.
Al zal er waarschijnlijk geen chip in zitten en is de stamboom onvindbaar of nooit aangevraagd (voorpgesteld dat ze ooit bij een jager hebben gezeten)

[ranetje]

Wat is de definitie van een buitenlandse hond eigenlijk?

Goeie vraag.

Ik ben uitgegaan van honden die via stichtingen in het buitenland worden opgevangen en in Nederland geplaatst.
De zgn buitenlandse rescue hondjes uit Spanje en Oost Europa.

[RedPassion]

Dat zou ook de insteek moeten zijn; een hond die bij je past omdat je het leuk vindt. Niet omdat je per se goed wilt doen.

Het een hoeft het ander niet uit te sluiten natuurlijk. Ik ben behoorlijk principieel in waar onze dieren vandaan komen. Bij fokkers koop ik geen dieren meer. Voor mij hoeven er niet bewust nog meer dieren op een toch al overvolle wereld gezet te worden. Daarnaast is het voor mij/ons geen probleem dat een dier een 'rugzakje' kan hebben. Dan geef ik liever zulke dieren een nieuwe kans, die vallen toch eerder tussen wal en schip dan leuke gesocialiseerde pups van een fokker. Dat gaat dan niet om het 'redden', ik vind het ook oprecht leuk en fijn om dieren te zien opbloeien en er wat werk in te steken. Ook heb ik heel wat mogelijkheden om aanpassingen te doen, dus waarom niet?

[korthaar]

Maar ehhh, hoe kan een buitenlandse mix nu ineens een ras worden?

Ik neem aan dat het niet voor niets tussen aanhalingstekens staat

Ik denk dat er onder de Podenco's wel vrij veel zijn die je kunt beschouwen als rashond.
Al zal er waarschijnlijk geen chip in zitten en is de stamboom onvindbaar of nooit aangevraagd (voorpgesteld dat ze ooit bij een jager hebben gezeten)

De werkeigenschappen zullen daar wel belangrijker zijn dan een stamboom
Men is er hier b.v. ook wel achter, dat het voor een boef prettiger is om een DH achter je aan te krijgen als een MH X HH.

[laeken]

Ik vond het wel leuk om een hondje dat geen kans had een leuk leven te bezorgen. Ik heb Bas niet gered, dat had de stichting die haar gehaald heeft al gedaan. Ik heb haar wel genomen omdat ik het persoonlijk erg leuk vind om een hondje dat een jaar lang in een overvol asiel zat eindelijk op de bank tot rust te laten komen. Wat ik ook erg leuk vind is dat ze pups heeft gehad. Altijd al een teef willen hebben die pups gehad heeft. Vraag me niet waarom maar dat vind ik een prettig idee. Heb ook het idee dat een hond daar een stuk volwassenheid door krijgt maar dat is mijn persoonlijke idee hoor. Een hond die pups heeft gehad kent een stukje zorgen, zorgzaamheid en voorzichtigheid bedenk ik me zomaar.

In elk geval speelt bij mij wel mee dat als ik plaats heb voor een hond ik ook denk aan honden die dat wel eens heel erg zouden kunnen waarderen tav waar ze vandaan komen. Als ik kan kiezen tussen twee leuke hondjes waarvan er 1 al lekker zit en de andere zit slecht dan kies ik de laatste. Vind ik leuker om te doen.

[laeken]

Als ik kan kiezen tussen twee leuke hondjes waarvan er 1 al lekker zit en de andere zit slecht dan kies ik de laatste. Vind ik leuker om te doen.

Dat heb ik ook hoor. Ik voel nog steeds voldoening vanwege Glenn, en Rozi. Die voldoening mis ik bij Topsi en Pirke; die komen al uit een goede situatie.

Zo ervaar ik dat dus ook. Als ik Bas dan vol vertrouwen bij een wildvreemde op schoot zie zitten of lekker op de bank zie ploffen denk ik altijd, jij mazzelaar. Daar geniet ik dan extra van. Of als ze lekker in de tuin in de zon gaat liggen bv. Zo onbezorgd en relaxed. Heerlijk om te zien. Juist omdat haar leven zover ik het weet nooit echt zonder zorgen was. Nu tenminste wel.

[dre]

Dat heb ik ook hoor. Ik voel nog steeds voldoening vanwege Glenn, en Rozi. Die voldoening mis ik bij Topsi en Pirke; die komen al uit een goede situatie.

Zo ervaar ik dat dus ook. Als ik Bas dan vol vertrouwen bij een wildvreemde op schoot zie zitten of lekker op de bank zie ploffen denk ik altijd, jij mazzelaar. Daar geniet ik dan extra van. Of als ze lekker in de tuin in de zon gaat liggen bv. Zo onbezorgd en relaxed. Heerlijk om te zien. Juist omdat haar leven zover ik het weet nooit echt zonder zorgen was. Nu tenminste wel.

Dat herken ik ook wel, die "extra genietmomentjes" omdat ze iets doen wat ze anders niet hadden kunnen doen.

Met Shelly heb ik dat nog sterker dan met Juno. Shelly heeft echt 6 zware jaren gehad en had eenmaal hier een week nodig om überhaupt van haar kussen af te komen, anderhalve maand voor ze mee kon op wandelingen. En als ik haar dan laatst op een behendigheidswedstrijd van Juno zie schooien bij andere mensen en heerlijk blij tussen de mensen loopt te hupsen en spelen kan ik alleen maar "dom glimlachen" omdat ik daar zo van geniet.

Van Juno geniet ik ook hoor als ze bijvoorbeeld over Schiphol drentelt alsof ze nooit anders gedaan heeft, of ineens besluit tijdens de behendigheid dat ze zelf een veel leukere route weet

[ranetje]

Wat is de definitie van een buitenlandse hond eigenlijk?

Goeie vraag.

Ik ben uitgegaan van honden die via stichtingen in het buitenland worden opgevangen en in Nederland geplaatst.
De zgn buitenlandse rescue hondjes uit Spanje en Oost Europa.

Ik heb ook buitenlandse honden. Bakkie en Rozi komen beiden uit Hongarije en Glenn uit België.
Maar geen van beide via een stichting.

Jouw honden reken ik dan ook niet mee

[christina]

Charlie, onze Griek, is ook een grote mazzelaar. Super tevreden met zijn leventje hier. Geliefd door al zijn mensen en hondenvrienden in de buurt. Met zijn waggelende kont en zijn bek in een niet te versmaden smile treedt hij iedereen tegemoet. Iedereen is gek met hem hier en hij geniet er van. Zo mooi om te zien. En wij genieten er dubbel en dwars van. Ik vind het wel wat hebben om een herplaatser uit binnen of buitenland een huisje te bieden. Ieder zijn ding:)

[Brindlecardi]

Zo, weer even bij gelezen.

Ik kan me wel voorstellen dat mensen zich met zo'n topic misschien aangesproken voelen, niet gek natuurlijk.
Maar, het is een discussie, cq gedachtegang. Niemand is verplicht om iets met een bepaald doel te doen.
Ik kies mijn rashond ook voor mijzelf, ondanks dat het een gekke dwerg is met een belachelijke lange rug en korte pootjes

Waarom ik het aanhaal is dus omdat ik het idee heb dat er veel stichtingen zijn die honden aanbieden.
Daarbij valt al snel op dat honden naar de verhalen vaak heel makkelijk zijn, en gewoon alleen op zoek zijn naar een warme plek.
Dat klinkt heel leuk en aantrekkelijk, en er zullen ook vast wel wat hondjes zijn waarbij het zo simpel is, maar er zijn er nou eenmaal genoeg waarbij het karakter niet goed bepaald kan worden, of niet in te schatten is in vreemde situaties. Beseffen mensen zich dat eigenlijk wel?
Ik zal niet zeggen dat een hond uit het asiel nemen in NL altijd betekend dat je een hond neemt waarvan je weet wat er speelt.
Ook daar neem je feitelijk een risico (zo zie ik dat dan, dat komt ook wel een beetje door de ervaring die ik er mee heb)
Maar, bij het asiel een hond nemen geeft dan nog wel net het voordeel om een hond nog een paar keer te kunnen zien, en eventueel zelfs te testen in bepaalde situaties. Bij een hondkeuze vanaf een foto heb je die mogelijkheid in ieder geval zeker niet.

Een hond kiezen uit Spanje en omstreken betekend wel vaak dat je te maken hebt met een hond waar podenco of iets anders windhondachtigs in zit, nou snap ik dat mensen die een greyhound nemen ook wel weten dat de hond waarschijnlijk nooit los kan, maar weten de mensen die een dier op basis van een plaatje kiezen dat eigenlijk wel? Zeker in combinatie met de vaak toch wel erg 'zonnige' en overdreven positieve verhalen die soms gegeven worden. Als je specifiek een raspup neemt kies je toch vaak wel een hond op basis van de rasstandaard en/of bekendheid met (voor)ouders. Als je kiest voor een mix uit het buitenland is vaak uitstraling en het bijbehorende verhaal van belang, niet zozeer wat er eventueel in zit. Dat is op zich niet erg, maar dat maakt wel dat je nog minder weet wat je zal 'krijgen', en dat ik me wel afvraag of men wel weet wat het inhoud om een dier dan hier naartoe te halen.

Bij het kopen van een hond hoef je wat mij betreft dus geen doel te hebben, als alles zo was gegaan als bedoeld had ik hier nu een al bijna senior DH lopen. Nou ben ik helemaal geen fan van hele 'kromme ruggen' , maar uiteindelijk koop ik een hond omdat het karakter bij me past, ik ga geen west-siberische laika kopen omdat die nou eenmaal nog nauwelijks doorgefokt zijn (ik noem maar even wat ) Alleen ook het karakter weet je niet bij het naar hier halen van een hond. En terugbrengen is in ieder geval zeker geen optie.

Persoonlijk vind ik het wel van belang dat een stichting ook wat doet aan de situatie daar. En dan niet alleen aan het asiel, maar ook om in de buurt te voorkomen dat er steeds maar weer honden blijven komen. Nou kan een stichting niet zo maar een heel land veranderen, dat is logisch, maar het zou wel hoge prioriteit moeten hebben wat mij betreft.

Ik ken de bestaande stichtingen niet goed genoeg om te bepalen of dit nou wel of niet gebeurd overigens.

Oh ik lees trouwens met veel plezier mee in het Spaanse opvanghondentopic, en ik had ook met alle liefde een hond hier opgevangen Dus ik ben zeker niet anti. Puur wat kritische vragen bij de gevolgen van de grote hoeveelheid import van de laatste tijd, gevolgen voor de honden zelf, de omgeving daar en de honden hier die een plekje zoeken.
Een hype in welke vorm dan ook is nooit goed in mijn opinie, ook een hype met betrekking tot buitenlandse honden niet.

[Hanneke2]

Waarom ik het aanhaal is dus omdat ik het idee heb dat er veel stichtingen zijn die honden aanbieden.
Daarbij valt al snel op dat honden naar de verhalen vaak heel makkelijk zijn, en gewoon alleen op zoek zijn naar een warme plek.
Dat klinkt heel leuk en aantrekkelijk, en er zullen ook vast wel wat hondjes zijn waarbij het zo simpel is, maar er zijn er nou eenmaal genoeg waarbij het karakter niet goed bepaald kan worden, of niet in te schatten is in vreemde situaties. Beseffen mensen zich dat eigenlijk wel?
Ik zal niet zeggen dat een hond uit het asiel nemen in NL altijd betekend dat je een hond neemt waarvan je weet wat er speelt.
Ook daar neem je feitelijk een risico (zo zie ik dat dan, dat komt ook wel een beetje door de ervaring die ik er mee heb)

Maar je zegt het eigenlijk zelf al: bij een herplaatser weet je nooit 100% zeker of de informatie volledig en juist is. Dat hangt vooral af van de kwaliteit van het asiel of de stichting. En inderdaad, een hond kan zich in het asiel anders gedragen dan eenmaal bij jou thuis op de bank. Dus ja, je neemt een risico, maar dat is altijd zo bij elke herplaatser. Overigens denk ik wel dat veel honden van stichtingen inderdaad gewoon makkelijke sociale (en afgezien van het risico op mzz, ook vaak kerngezonde) honden zijn, en vaak makkelijker dan de gemiddelde Nederlandse asielhond.

Maar, bij het asiel een hond nemen geeft dan nog wel net het voordeel om een hond nog een paar keer te kunnen zien, en eventueel zelfs te testen in bepaalde situaties. Bij een hondkeuze vanaf een foto heb je die mogelijkheid in ieder geval zeker niet.

Eens, maar veel stichtingen werken met opvanggezinnen, zodat je de hond wel (en dan in een normale gezinssituatie) van tevoren kan zien, kan inschatten hoe hij op visite reageert, hoe hij omgaat met andere dieren in het opvanggezin etc. Als het gaat om karakter en gedrag kunnen inschatten, is dat denk ik weer een stuk beter dan een hond die in een asiel in Nederland zit.

Een hond kiezen uit Spanje en omstreken betekend wel vaak dat je te maken hebt met een hond waar podenco of iets anders windhondachtigs in zit, nou snap ik dat mensen die een greyhound nemen ook wel weten dat de hond waarschijnlijk nooit los kan, maar weten de mensen die een dier op basis van een plaatje kiezen dat eigenlijk wel?

In het buitenland zitten meer niet-podenco's dan podenco's hoor. Maar ik begrijp wel een beetje wat je bedoelt, sommige mensen halen een podencomix bij een stichting, zonder te weten wat een podenco is. Er loopt er hier in de buurt nu ook weer eentje, meneer loopt er veel mee hoor, maar durft hem niet los te laten. En dat vind ik dieptriest, maar ik durf te wedden dat als diezelfde meneer een labrador of beaglepup had gehaald, dat die hond nu ook niet los 'kon'. Als je bloednerveus wordt als je hond spoortjes volgt en dan niet zo best luistert of heel ver weg rent, dan moet je geen jachthond nemen. Geen buitenlandse maar ook geen Nederlandse.

Zeker in combinatie met de vaak toch wel erg 'zonnige' en overdreven positieve verhalen die soms gegeven worden. Als je specifiek een raspup neemt kies je toch vaak wel een hond op basis van de rasstandaard en/of bekendheid met (voor)ouders. Als je kiest voor een mix uit het buitenland is vaak uitstraling en het bijbehorende verhaal van belang, niet zozeer wat er eventueel in zit. Dat is op zich niet erg, maar dat maakt wel dat je nog minder weet wat je zal 'krijgen', en dat ik me wel afvraag of men wel weet wat het inhoud om een dier dan hier naartoe te halen.

Goeie stichtingen geven goeie info. Ik betrek het toch maar weer even op mezelf; drie keer een Spaanse podenco van een fatsoenlijke stichting, en drie keer gekregen wat ik voor ogen had.

Persoonlijk vind ik het wel van belang dat een stichting ook wat doet aan de situatie daar. En dan niet alleen aan het asiel, maar ook om in de buurt te voorkomen dat er steeds maar weer honden blijven komen. Nou kan een stichting niet zo maar een heel land veranderen, dat is logisch, maar het zou wel hoge prioriteit moeten hebben wat mij betreft.

Ik ken de bestaande stichtingen niet goed genoeg om te bepalen of dit nou wel of niet gebeurd overigens.

Er zijn zat stichtingen die castratieprojecten organiseren, voorlichting geven en de lokale mentaliteit proberen te beïnvloeden door media-aandacht en dergelijke. Maar voor die hond die uiteindelijk bij je op de bank ligt maakt dat toch niet uit? Die snapt niet wat dweilen met de kraan open is of een druppel op een gloeiende plaat, die heeft gewoon lekker gerend en lekker gegeten en kan nou lekker slapen.

Oh ik lees trouwens met veel plezier mee in het Spaanse opvanghondentopic, en ik had ook met alle liefde een hond hier opgevangen Dus ik ben zeker niet anti. Puur wat kritische vragen bij de gevolgen van de grote hoeveelheid import van de laatste tijd, gevolgen voor de honden zelf, de omgeving daar en de honden hier die een plekje zoeken.
Een hype in welke vorm dan ook is nooit goed in mijn opinie, ook een hype met betrekking tot buitenlandse honden niet.

Ik zie helemaal geen hype. Er worden meer buitenlandse honden geplaatst, goed zo. Laten we hopen dat steeds meer mensen voor een buitenlander kiezen in plaats van voor een oosteuropese broodfokpup.

[Hanneke2]

Charlie, onze Griek, is ook een grote mazzelaar. Super tevreden met zijn leventje hier. Geliefd door al zijn mensen en hondenvrienden in de buurt. Met zijn waggelende kont en zijn bek in een niet te versmaden smile treedt hij iedereen tegemoet. Iedereen is gek met hem hier en hij geniet er van. Zo mooi om te zien. En wij genieten er dubbel en dwars van. Ik vind het wel wat hebben om een herplaatser uit binnen of buitenland een huisje te bieden. Ieder zijn ding:)

Wat een leukerd is het ook met die blije pretbek!

[blondie]

Als ik kan kiezen tussen twee leuke hondjes waarvan er 1 al lekker zit en de andere zit slecht dan kies ik de laatste. Vind ik leuker om te doen.

Dat heb ik ook hoor. Ik voel nog steeds voldoening vanwege Glenn, en Rozi. Die voldoening mis ik bij Topsi en Pirke; die komen al uit een goede situatie.

Ja maar laten we wel zijn, niet om lullig te doen, hadden ze niet zo makkelijk geweest dan had je er ook weer een ander huis voor gezocht. Het is maar net wat je treft als herplaatser (al dan niet uit het buitenland) en in hoeverre je in bepaald gedrag mee kunt gaan of hoe het binnen je bestaande roedel gaat. Ook jij hebt bepaalde honden ook weer herplaatst vanuit je roedel omdat het niet lekker ging en ze elders beter af waren.

[bouvierpoedel]

Ik vind het een gek verschijnsel . Hordes mensen en stichtingen zijn allemaal bezig met het buitenland wat daar in ene slecht en zielig aan is en als we het eenmaal hierheen hebben gehaald hebben in ene die honden zoveel meerwaaarden en zijn ze veel leuker, makkelijker, liever en dankbaarder dan een elke andere hond.
Ook gek is dat ondanks jaren alle inzet en zoveel stichtingen en hulp het "probleem " nog steeds niet opgelost is .
Hier in NL blijven na alle moeite en inzet om de asielen leeg te krijgen wat onaangepaste onherplaatsbare gevallen zitten en daar vandaan zijn ze nog steeds leuk, aantrekkelijk lief en makkelijk en .....
En niemand red ze .

[Manu]

Daar gaan nog heel wat jaren overheen hoor denk ik. Voordat er echt iets opgelost gaat worden. Zo gaat dat meestal met de houding aanpassen in een bepaald land en ook met wetgeving.
En ik denk dat de meeste honden uit het buitenland makkelijker zijn dan de meeste langzitters in NL omdat er nog geen mensen mee bezig zijn geweest. In de meeste gevallen dus

[bouvierpoedel]

Daar gaan nog heel wat jaren overheen hoor denk ik. Voordat er echt iets opgelost gaat worden. Zo gaat dat meestal met de houding aanpassen in een bepaald land en ook met wetgeving.
En ik denk dat de meeste honden uit het buitenland makkelijker zijn dan de meeste langzitters in NL omdat er nog geen mensen mee bezig zijn geweest. In de meeste gevallen dus

Oh dan moeten fokkers hun puppen ook aar met rust laten omdat het gemakkelijkere lievere honden opleverd.

[laeken]

Daar gaan nog heel wat jaren overheen hoor denk ik. Voordat er echt iets opgelost gaat worden. Zo gaat dat meestal met de houding aanpassen in een bepaald land en ook met wetgeving.
En ik denk dat de meeste honden uit het buitenland makkelijker zijn dan de meeste langzitters in NL omdat er nog geen mensen mee bezig zijn geweest. In de meeste gevallen dus

Wat ik zelf inderdaad heel erg lastig vind aan Nederlandse herplaatsers is dat er vaak zo ontzettend veel aan gedaan is en ze ook nog eens helemaal onbegrepen waren. Dus hondje werd gekocht, moest binnen een maand tegen een werkende baas kunnen, zat dagen in een bench, soms al een blafband gehad, werd te weinig uitgelaten en was enige hond en dus niet helemaal prettig sociaal. Dan is er een cursus mee gadaan vaak, soms in een enkel geval ook nog flink gecorrigeerd en ala Cesar mee omgegaan en als dan hondje lief na 10 maanden extreem lastig is kan hij weg. Op dat moment kan hondje niet alleen zijn, heeft hij al de nodige nare ervaringen en zag hij elke dag wat? 10 minuten? zijn soortgenoten....

In Spanje kan dat alle kanten op gaan. Maar zelden zal je in Spanje een hond treffen die al een blafband, cursus, benchtraining en ssshhhhhtttt prikjes in zijn zij heeft gehad. Zelden tref je uit Spanje een hond die nooit met andere honden heeft geleefd en zelden tref je uit Spanje een hond die blokjes om ging aan de riem en daar helemaal naar van is geworden.

Ik weet dat het allemaal best anders kan en dat je uit Nederland een leuke ongetrainde open hond kan nemen en uit Spanje een bedorven mormel. Maar vaak is het dus andersom.

Wuilus en Dapper sloopten als een dolle. Alle meubels moesten eraan en Dapper vrat zelfs door deuren als hij alleen was. Beide honden waren slecht gesocialiseerd met soortgenoten en hadden eigenlijk alle problemen die je kan verwachten bij een hond die een Nederlander niet wil houden. Bas en Cleo zijn precies het omgekeerde. Zij kenden wat zaken nog niet maar waren eigenlijk schijt gemakkelijk daarin. Prima alleen blijven, nooit wat slopen, prima sociaal al is Bas wat onderdanig en soms vermijdend naar grote honden (slim?). Je ziet ook duidelijk dat Bas en Cleo geen trainingen en gedoe achter de rug hadden. Itt Wuilus en Dapper.

Dus voor een hond in Nederland weg moet en gaat is er vaak een heel traject aan vooraf gegaan wat de hond niet altijd goed doet. De verwaarlozing in Spanje heeft de hond echter vaak niet zo ernstig beschadigd. Als pup zijn ze vaak (als het niet om jachthonden gaat) heel erg goed gesocialiseerd. Daarna zijn ze in de tuin gezet of werden ze streetwise omdat ze op straat liepen. Daarna vaak maanden of zelfs jaren in een overvol asiel met alleen lieve medewerkers en heel veel andere honden wat ze ook nog een extra lesje sociaal gedrag meegeeft. Al met al voor mij een betere basis voor een herplaatser. Ik haal liever een hondje weg uit een groep van 30 honden dat heel open en sociaal met de asielmedewerker is dan een hondje met een blafband in een bench onder de trap die al 6 maanden lang moest ervaren dat baasjeslief 8 uur per dag weg was om te werken. Dramatisch is dat soms.

Ik weet dat dit allemaal ook anders kan zijn en dat er extreem asociale honden uit schuurtjes uit Spanje komen en extreem lieve honden zonder gedragsproblemen uit Nederland. Dus dat snap ik ook wel. De gemiddeldes zijn echter toch vaak wel anders. Ik ken weinig mensen die een open, lieve gemakkelijke sociale hond weg doen. En in Spanje doen sommige mensen elke hond weg nadat het geen pup meer is. Hoe lief, hoe makkelijk en hoe braaf ook. Dat zie ik wel aan Bas en Cleo. Allebei echt hele lieve open brave en sociale hondjes. Daar zouden mensen hier bij de asielen voor in de rij staan.

[laeken]

Daar gaan nog heel wat jaren overheen hoor denk ik. Voordat er echt iets opgelost gaat worden. Zo gaat dat meestal met de houding aanpassen in een bepaald land en ook met wetgeving.
En ik denk dat de meeste honden uit het buitenland makkelijker zijn dan de meeste langzitters in NL omdat er nog geen mensen mee bezig zijn geweest. In de meeste gevallen dus

Oh dan moeten fokkers hun puppen ook aar met rust laten omdat het gemakkelijkere lievere honden opleverd.

Ja graag. Of vindt jij dat mensen een pup moeten krijgen die al zit en af kan? Wat mij betreft doen fokkers niks dan leuke dingen met de pups en gaarne heel erg gedoseerd. Ik wil geen pup die kapot is van 2 weken overdreven socialiseren in tuincentra en met agility toestellen en die de hele dag met koekjes op zijn gat gezet is om trots te kunnen zeggen dat de pup al zit kan bij ophalen. Hij hoeft van mij geen benchtraining, niet te leren alleen te zijn en ook geen clickertraining.

Dus als ik een pup koop ben ik vooral blij als het nest ook de tuin in mocht, kennis heeft gemaakt met andere honden en mensen en gewend is aan kinderen die met de pups kwamen spelen oid. Ook mag de fokker de pup best 3 keer een rondje door de buurt dragen op de arm zodat hij een keer een auto heeft gezien en weet dat dat bestaat. Maar meer is echt niet nodig wat mij betreft.