Mediterrane ziektes en testen

[Demi]

Gedragsproblemen zie ik wat meer bij honden uit het Oostblok dan uit Spanje. Dat zijn toch andere types die op een andere manier gehouden worden. Verder denk ik dat als je echt een gezonde hond wilt een Duitse herder ook niet echt de beste keuze is niet lullig bedoelt hoor. Ik neem ook geen Akita meer vanwege alle gezondheidsproblemen die erbij horen.

Ik denk ook dat dat echt een keus is die iedereen persoonlijk moet afwegen. Veel rassen hebben gezondheidsproblemen, de Rottweiler ook. Maar ook de buitenlandse honden.
Ik kan me echt heel erg goed voorstellen dat mensen de keus maken om een bepaald ras of een buitenlandse hond om die reden niet meer nemen.
Ik zeg het al 26 jaar, geen Rottweilers meer, maar ik kan het niet laten . En ik vervloek mijzelf echt als, in dit geval Amy, ziek wordt door de gezondheidsproblemen wat in het ras veel voorkomt.
En ik weet nu al dat er toch weer een Rottweiler komt. Ik weet niet wat het is, ik heb echt wel respect voor mensen die zeggen nooit meer dat ras en dat ook niet meer doen.
Ik ben te zwak denk ik, want dan zie ik weer een herplaatser oid en jawel daar ga ik weer

[Valerie]

Je koopt een levend wezen je hebt geen garanties. Toen ik voor Kiyoshi een smak geld neertelde wat sommige mensen aan een auto uitgeven was ik ook niet van plan een patiënt te kopen. Het is wel zo. Bij levende beesten heb je geen garanties, of je nou een buitenlander koopt of een goed gefokte rashond.
Als je echt voor gezond wilt gaan dan kun je het beste ergens een onherleidbare kruising op de kop tikken. Al ken ik ze ook die van ellende uit elkaar vallen.

[Demi]

Maar dat kan ook weer heel verschillend zijn, ik denk ook afhankelijk van karakter. Juul vertoont totaal geen angst, voor niks. Ik weet niet wat Lemuria allemaal met hem heeft gedaan maar hij is niet bang voor de stofzuiger of andere huishoudelijk apparaten die herrie maken. Brommers, paarden, auto's, weet ik veel wat allemaal is de normaalste zaak van de wereld Mensen en kinderen zijn ook allemaal leuk. Alleen rijden in de auto vind hij wat spannend. En hij zou al 8 zijn!
Mika (Turkije) is met een half jaar naar Nederland gekomen en heeft hier 6 jaar in een gezin gewoond voor ze bij ons kwam. Zij vind echt veel meer dingen spannend dan Juul

Ja is ook echt heel erg verschillend. Lila was wat angstig, maar dat was meteen vanaf het begin goed te begeleiden. Kenzo heb ik nog nooit ergens bang voor gezien, laat ik het anders zeggen; hij is de meest stabiele hond die ik ooit gehad heb.
En dan Izzy, 1 klein hoopje angst de 1e keer dat ik haar zag. In NL meteen dubbel vast alles. En steeds een stapje vooruit gegaan. En nu, nu is ze soms nog wel wat angstig, maar heeft geen vlucht neigingen meer. Als ze los loopt, wat ze eigenlijk altijd doet, en ze vindt iets eng dan rent ze uit zichzelf naar mij en ik kan niet uitdrukken hoe blij ik daarom ben. Want wat er met Uma gebeurd is, zou zomaar het verhaal van Izzy kunnen zijn de eerste paar jaar en daar moet ik echt niet aan denken.

[Demi]

Je koopt een levend wezen je hebt geen garanties. Toen ik voor Kiyoshi een smak geld neertelde wat sommige mensen aan een auto uitgeven was ik ook niet van plan een patiënt te kopen. Het is wel zo. Bij levende beesten heb je geen garanties, of je nou een buitenlander koopt of een goed gefokte rashond.
Als je echt voor gezond wilt gaan dan kun je het beste ergens een onherleidbare kruising op de kop tikken. Al ken ik ze ook die van ellende uit elkaar vallen.

Precies wat ik bedoel, het is een levend wezen. Garanties krijg je niet dat een dier niet ziek wordt.
Maar bv bij de Rottweilers weet ik dat van alle Rottweilers die ik gehad heb er maar 1 is geweest die niet haar kniebanden gescheurd heeft, de rest allemaal wel
Ik hoop echt dat het Amy bespaard blijft, maar ik hou wel in m'n achterhoofd dat het kan gebeuren (en nog erger, ik leg elke maand geld apart voor het geval ze ze toch scheurt ).

[Gollum]

Maar dat kan ook weer heel verschillend zijn, ik denk ook afhankelijk van karakter. Juul vertoont totaal geen angst, voor niks. Ik weet niet wat Lemuria allemaal met hem heeft gedaan maar hij is niet bang voor de stofzuiger of andere huishoudelijk apparaten die herrie maken. Brommers, paarden, auto's, weet ik veel wat allemaal is de normaalste zaak van de wereld Mensen en kinderen zijn ook allemaal leuk. Alleen rijden in de auto vind hij wat spannend. En hij zou al 8 zijn!
Mika (Turkije) is met een half jaar naar Nederland gekomen en heeft hier 6 jaar in een gezin gewoond voor ze bij ons kwam. Zij vind echt veel meer dingen spannend dan Juul

Ja is ook echt heel erg verschillend. Lila was wat angstig, maar dat was meteen vanaf het begin goed te begeleiden. Kenzo heb ik nog nooit ergens bang voor gezien, laat ik het anders zeggen; hij is de meest stabiele hond die ik ooit gehad heb.
En dan Izzy, 1 klein hoopje angst de 1e keer dat ik haar zag. In NL meteen dubbel vast alles. En steeds een stapje vooruit gegaan. En nu, nu is ze soms nog wel wat angstig, maar heeft geen vlucht neigingen meer. Als ze los loopt, wat ze eigenlijk altijd doet, en ze vindt iets eng dan rent ze uit zichzelf naar mij en ik kan niet uitdrukken hoe blij ik daarom ben. Want wat er met Uma gebeurd is, zou zomaar het verhaal van Izzy kunnen zijn de eerste paar jaar en daar moet ik echt niet aan denken.

Juul is niet angstig maar die kan ik ook zo een paar weken kwijt zijn hier als ik hem loslaat vrees ik
Vanuit een andere motivatie natuurlijk. Juul gaat voor de prooi, Mika zou gewoon bang zijn en zich verstoppen en prullenbakken nagaan voor eten. Gelukkig rent Mika ook naar mij toe inmiddels, maar toen ze nog jonger was (1,5 en nog niet van mij) heeft ze zich uren verstopt omdat ze ergens van was geschrokken en daarna bang was voor Gol
Ik zou nog steeds Mika niet aan een vreemde meegeven die haar los laat lopen. En aan de lijn ook niet zo snel

[duitse herder]

Gedragsproblemen zie ik wat meer bij honden uit het Oostblok dan uit Spanje. Dat zijn toch andere types die op een andere manier gehouden worden. Verder denk ik dat als je echt een gezonde hond wilt een Duitse herder ook niet echt de beste keuze is niet lullig bedoelt hoor. Ik neem ook geen Akita meer vanwege alle gezondheidsproblemen die erbij horen.

De meeste Duitse Herder kwalen zijn nog wel te behandelen gelukkig en is wat meer over bekend. Als ik Martijn (cleva) hoor over Cleo, daar pas ik voor. En dat is wel een groter risico bij honden uit het zuiden dan eentje uit Nederland. En wat Demi zegt, echt angst zie je ook helaas.

[Valerie]

Gedragsproblemen zie ik wat meer bij honden uit het Oostblok dan uit Spanje. Dat zijn toch andere types die op een andere manier gehouden worden. Verder denk ik dat als je echt een gezonde hond wilt een Duitse herder ook niet echt de beste keuze is niet lullig bedoelt hoor. Ik neem ook geen Akita meer vanwege alle gezondheidsproblemen die erbij horen.

De meeste Duitse Herder kwalen zijn nog wel te behandelen gelukkig en is wat meer over bekend. Als ik Martijn (cleva) hoor over Cleo, daar pas ik voor. En dat is wel een groter risico bij honden uit het zuiden dan eentje uit Nederland. En wat Demi zegt, echt angst zie je ook helaas.

Ik vind DM niet zo een behandelbare ziekte. Jeuk is ook niet makkelijk te behandelen en gewrichtsaandoeningen zijn vaak chronisch. Ik zou daar niet te makkelijk over denken.
Cleo had symptomen die niet typisch zijn voor deze ziekte.
Ik zeg niet dat jij nu ineens voor een buitenlander moet gaan. Ik zeg wel dat ik een buitenlander geen groter risico vind kwa gezondheid als een Duitse herder.

[DeDiana]

Ik denk dat je angst bij buitenlandse honden vaker ziet dan mediterrane ziekten.
Ik ken ook wel behoorlijk wat Zuid-Europese honden die extreem angstig waren toen ze in Nederland aankwamen. En in de meeste gevallen had dat niet gehoeven, want daar kun je ter plaatse natuurlijk op selecteren.
Julio is een open, nieuwsgierige, vrolijke hond die totaal niet angstig is van karakter. Dol op alle mensen, niet snel onder de indruk. Dat soort honden veranderen in Nederland niet ineens in een bang hoopje ellende, ook al hebben ze wellicht een deel aan socialisatie gemist.

Dat mediterrane ziektes 'eng' zijn (niet te behandelen, dodelijk, chronisch) geldt alleen voor Leishmania, met de kanttekening dat men daar in Spanje anders over denkt en in de meeste gevallen behandeling prima mogelijk is. Leishmania is een erg grillige ziekte en kan een onvoorspelbaar verloop hebben, maar in Spanje hebben ze dat al zo vaak gezien... Als ik kijk naar hoe slecht Amy eraan toe was en hoe goed het nu gaat, snap ik pas wat de dierenarts daar me vertelde. Namelijk: dat je bij Leishmania nooit moet opgeven en dat hij honden had behandeld die nog ernstiger ziek waren van de Leish, er weer helemaal bovenop waren gekomen en er nooit meer last van hadden gehad. Dan heb je het over dierenartsen met decennia ervaring met Leishmania.
Ehrlichia, Anaplasmose en Babesiose zijn prima te behandelen en ook voor hartworm zijn goede behandelmogelijkheden. Al is dat al bijna geen mediterrane ziekte meer te noemen, want dit is ook al gevonden bij honden die nooit Nederland uit zijn geweest (vanwege de klimaatverandering).

Ik snap prima waarom iemand niet zou kiezen voor een zieke hond, maar garanties heb je inderdaad nooit.

[Demi]

Ik zal morgen eens zoeken naar de foto van Izzy toen ik haar voor het eerst zag en hoe ze nu is.
Ik wist van te voren dat ze extreem angstig was en dat ook de reden was dat ze haar wilden laten inslapen.
Ze was minder angstig in een roedel en daarom heb ik geen seconde getwijfeld om een zeer angstige hond in huis te nemen.
Stabiele roedel, de tijd om haar te begeleiden waren voor mij de reden om haar op te halen.
En ja het kan ook zijn dat ze altijd erg bang was gebleven, maar dat is niet zo. Wat DeDiana hierboven al zegt; veel honden uit het buitenland zijn angstig en bij veel komt het goed.
Ik zou alleen iemand die voor het eerst een hond neemt geen angstige hond aanraden, want er komt veel bij kijken en dan kan het alsnog mis gaan.

Daar hadden we bij Iz ook altijd rekening mee gehouden, hoe goed ze ook vast zat, de riem kon ook uit onze handen glippen oid

[laeken]

Gedragsproblemen zie ik wat meer bij honden uit het Oostblok dan uit Spanje. Dat zijn toch andere types die op een andere manier gehouden worden. Verder denk ik dat als je echt een gezonde hond wilt een Duitse herder ook niet echt de beste keuze is niet lullig bedoelt hoor. Ik neem ook geen Akita meer vanwege alle gezondheidsproblemen die erbij horen.

De meeste Duitse Herder kwalen zijn nog wel te behandelen gelukkig en is wat meer over bekend. Als ik Martijn (cleva) hoor over Cleo, daar pas ik voor. En dat is wel een groter risico bij honden uit het zuiden dan eentje uit Nederland. En wat Demi zegt, echt angst zie je ook helaas.

Cleo was ook mijn hond en ik heb haar jaren en jaren in huis gehad. Super lieve hond. En inderdaad, vreselijk aangetast door god weet wat. Maar dat wat Cleo had is nooit verder ergens naar boven gekomen in een buitenlandse hond zover ik weet. Ik heb nl niet eerder gehoord van een hond met zulke neusontstekingen die elke paar weken of soms maanden op kwamen zetten.

Voor mij ook totaal geen reden om Bas niet te nemen. Dus dat jij geen Spaanse hond wil omdat Cleo zo ziek was en het voor mij geen reden is om er niet weer een te nemen is wel vreemd

Ik durf juist geen Golden en labrador of DH te nemen omdat ik daar voorbeelden van ken die met 7 maanden ingeslapen zijn omdat de HD al op die leeftijd ondragelijk werd. Daar ken ik er veel meer van. Of die mank raken door ED en dus hun hele leven mank blijven en pijnstillers moeten. Niet dat ik zeg dat alle honden dat krijgen. Ik weet dat die kans niet zo groot is. Maar ik denk dus dat de kans dat je je DH als pup moet inslapen een stuk groter is dan een tweede Cleo Wat Cleo had kwam wel voor in Zuid Amerika.... Daar schijnt de Leichmania anders te zijn en vaak wel op de slijmvliezen te slaan las ik ooit op internet. Of dat waar is weet ik niet maar ik las het ooit.

Wat ik zelf ook denk is dat Cleo leichmania had maar dat ze ook een overlever van hondenziekte was. Daar schijnen ook van dit soort kwalen vandaan te komen. En dat dan in combi met cyclische weerstandsproblemen gaf denk ik het beeld van Cleo. Ook dat is speculatie.

De buren van mijn moeder hadden een golden. 14 jaar oud toen hij dood ging. De nieuwe is 7 maanden geworden en kon toen dus niet meer lopen. Bij elke pas gilde die pup het uit en dat komt denk ik dus veel vaker voor dan het treffen van een tweede Cleo.

Bas lijkt gezond. Gelukkig. Al vind ik wel dat ze weinig uithoudingsvermogen heeft als het om uitbarstingen van energie gaat. Dus zodra ze gaat rennen en gek doen ploft ze binnen 30 seconde op haar gat. Op.
Lopen en wandelen kan ze uren maar ik neig er toch naar om een keer echt goed naar haar hart te laten kijken Ik heb nooit rekening gehouden met hartworm bij Spanjaarden

[Cindy52]

En mijn ervaring in Spanje is ook dat men daar anders omgaat met de mzz. Ook logisch: wij beschouwen het als 'vreemde, exotische ziektes', en daar is het dagelijkse kost. In twee asielen werd mij verteld dat Spanjaarden zelf nauwelijks testen op mzz, ook niet als ze een hond adopteren uit een asiel. Pas als de hond ziek wordt, komen ze ermee bij de dierenarts. Volgens één van de Spaanse dierenartsen met wie ik daar samenwerkte, zijn er waarschijnlijk heel veel honden Leishmania-positief, waarvan de eigenaren het niet weten en de honden nooit klachten krijgen. Het wordt daar beschouwd als een heel gewone chronische aandoening die goed te behandelen is.

De Spaanse dierenartsen hebben er zeer veel ervaring mee, zijn goed op de hoogte van de behandelmogelijkheden en gaan er heel anders mee om dan de Nederlandse dierenartsen.

Daar is een reden voor, het gemiddelde maandinkomen van de spanjaard is bijzonder laag, daarom doen ze weinig aan preventie, veel honden leven dag en nacht buiten dus het risico dat een hond gestoken word is enorm groot, zelf denk ik dat het percentage hoger ligt.

[DeDiana]

En mijn ervaring in Spanje is ook dat men daar anders omgaat met de mzz. Ook logisch: wij beschouwen het als 'vreemde, exotische ziektes', en daar is het dagelijkse kost. In twee asielen werd mij verteld dat Spanjaarden zelf nauwelijks testen op mzz, ook niet als ze een hond adopteren uit een asiel. Pas als de hond ziek wordt, komen ze ermee bij de dierenarts. Volgens één van de Spaanse dierenartsen met wie ik daar samenwerkte, zijn er waarschijnlijk heel veel honden Leishmania-positief, waarvan de eigenaren het niet weten en de honden nooit klachten krijgen. Het wordt daar beschouwd als een heel gewone chronische aandoening die goed te behandelen is.

De Spaanse dierenartsen hebben er zeer veel ervaring mee, zijn goed op de hoogte van de behandelmogelijkheden en gaan er heel anders mee om dan de Nederlandse dierenartsen.

Daar is een reden voor, het gemiddelde maandinkomen van de spanjaard is bijzonder laag, daarom doen ze weinig aan preventie, veel honden leven dag en nacht buiten dus het risico dat een hond gestoken word is enorm groot, zelf denk ik dat het percentage hoger ligt.

Ja, dat speelt zeker ook mee, net als de algemene omgang met en zorg voor honden die in Spanje gewoon anders is.
Maar zoals Terry hierboven ergens ook al schreef: ook veel dierenartsen kijken er op die manier naar. Terwijl die juist goed geld zouden kunnen verdienen als iedereen zijn hond liet enten tegen Leishmania of aan de Leishguard ging.
Ik denk dat het dus ook veel te maken heeft met dat deze ziektes in Spanje gewoon veel meer voorkomen, de artsen er meer ervaring mee hebben en er niet zo van schrikken.

Het percentage van 15,7% is - als je het onderzoek leest - laag omdat het over heel Spanje is onderzocht en in sommige regio's Leish nauwelijks voorkomt. Landinwaarts en in het noorden - verder van de zee dus - zijn de percentages erg laag. In Zuid-Spanje daarentegen testte bijna de helft van de honden positief op Leish

[Floortje]

Dank voor dit topic, ik lees mee.

Mijn vriend is net terug van 2 weken Terschelling en daar heeft Tiba voor het eerst in haar leven een teek gehad (ze is 9).
Ze werd erg ziek, koorts, lusteloos, stijf, moeilijk lopen, niet eten. Vandaag kregen we de bloeduitslag: Anaplasmose

Er is vandaag opnieuw bloed afgenomen voor verder onderzoek. Anaplasmose is nog niet heel lang in Nederland bekend.
Dus het hoeft niet alleen bij rescuehonden voor te komen.

[DeDiana]

O, balen zeg Floortje Maar zo te horen zijn jullie er wel op tijd bij en hopelijk gaat het op de AB snel beter!

[bouvierpoedel]

Dank voor dit topic, ik lees mee.

Mijn vriend is net terug van 2 weken Terschelling en daar heeft Tiba voor het eerst in haar leven een teek gehad (ze is 9).
Ze werd erg ziek, koorts, lusteloos, stijf, moeilijk lopen, niet eten. Vandaag kregen we de bloeduitslag: Anaplasmose

Er is vandaag opnieuw bloed afgenomen voor verder onderzoek. Anaplasmose is nog niet heel lang in Nederland bekend.
Dus het hoeft niet alleen bij rescuehonden voor te komen.

De toekomst is dat er steeds meer honden hier in nederland ook door buitenlandse ziektes besmet gaan raken.
Bij menselijke is dat nu ook al bezig.

[Cindy52]

Terwijl die juist goed geld zouden kunnen verdienen als iedereen zijn hond liet enten tegen Leishmania of aan de Leishguard ging.
Ik denk dat het dus ook veel te maken heeft met dat deze ziektes in Spanje gewoon veel meer voorkomen, de artsen er meer ervaring mee hebben en er niet zo van schrikken.

Het enten tegen leishmania zijn ze ook van aan het terugkomen, een heel groot aantal honden heeft hier hele nare bijwerkingen van en het beschermt niet beter dan de andere middelen zoals scalibor

[DeDiana]

Terwijl die juist goed geld zouden kunnen verdienen als iedereen zijn hond liet enten tegen Leishmania of aan de Leishguard ging.
Ik denk dat het dus ook veel te maken heeft met dat deze ziektes in Spanje gewoon veel meer voorkomen, de artsen er meer ervaring mee hebben en er niet zo van schrikken.

Het enten tegen leishmania zijn ze ook van aan het terugkomen, een heel groot aantal honden heeft hier hele nare bijwerkingen van en het beschermt niet beter dan de andere middelen zoals scalibor

Ik heb ook gelezen over heel veel bijwerkingen van die enting. Bovendien is het een dure enting die elk jaar herhaald moet worden, en adviseert de fabrikant om evengoed nog een Scaliborband om te hangen.
Ik zou zelf nooit kiezen voor zo'n zware enting (beter nog: dat heb ik ook niet gedaan toen ik afgelopen winter naar Spanje ging en Mila meenam), en het werd me ook afgeraden door mijn eigen dierenarts.

[Terry]

Maar in de winter is de zandvlieg ook niet actief, dan hoef je niet bang te zijn voor leishmaniosis. De nachttemperatuur moet een week of drie boven de 18 graden zijn als ik me niet vergis voor ze actief worden. In de winter mag je blij zijn met een graad of 14 in de nacht.

En ik laat wel enten, zowel leishmaniosis als hartworm, ben hier het hele jaar. En Kira krijgt ook een seresto band, vind de Scalibor minder werken. Teken en vlooien zitten er het hele jaar door.

[DeDiana]

Maar in de winter is de zandvlieg ook niet actief, dan hoef je niet bang te zijn voor leishmaniosis. De nachttemperatuur moet een week of drie boven de 18 graden zijn als ik me niet vergis voor ze actief worden. In de winter mag je blij zijn met een graad of 14 in de nacht.

En ik laat wel enten, zowel leishmaniosis als hartworm, ben hier het hele jaar. En Kira krijgt ook een seresto band, vind de Scalibor minder werken. Teken en vlooien zitten er het hele jaar door.

Is de Serestoband ook werkzaam/geregistreerd tegen zandvliegen ondertussen? Want dat was nog niet het geval (in Nederland tenminste) toen ik me afgelopen zomer oriënteerde. Ik gebruik hier namelijk ook Seresto tegen teken, maar heb juist voor Spanje speciaal een Scalibor aangeschaft.
Volgens de dierenarts was er een kleine kans dat er begin november nog wel zandvliegen zouden zijn, dus ik heb maar het zekere voor het onzekere genomen.

Hoe bevalt die enting tegen Leish jou? Geen vervelende bijwerkingen?

[Terry]

Heb intussen drie honden laten enten, een stabij, T-Boy, de kleine Spaanse opdonder en Kira. Geen van drieën ergens last van gehad. Ze krijgen om te beginnen 3 entingen met een tussenpoos van een week of drie/vier en daarna jaarlijks herhalen. Het kan niet gelijk met andere entingen, daar moet ook weer een maand tussen zitten. Hartworm heeft ze ook gehad en wordt jaarlijks herhaald. Daar ook bij geen van allen iets gemerkt. Vind dat ze van rabiës meer last hebben en ook die wordt apart gedaan, niet in een cocktail.
Weet niet of Seresto al zandvlieg goedgekeurd is maar vind hem prima. Sinds vorig jaar draagt Kira die en sindsdien geen vlo of teek meer gezien.
Voor dat er geënt kon worden, deed ik trouwens niets tegen leishmaniosis of hartworm, ze kregen advantix oid en dat was het. Geen van de honden heeft ooit leishmaniosis of hartworm gehad.

[Hanneke2]

Wat me al verbaast is dat er een snaptest gebruikt wordt op een hond die al acht jaar van zijn leven in spanje woont dus een enorm hoog risico gelopen heeft. Verder dat het zich toespitst op leishmania terwijl er feitelijk vijf ziektes zijn die frequent voorkomen, hoor ik hier niemand over. Wat in Spanje gebeurd is op het moment dat het vermoeden bestaat dat een hond leishmania heeft, dan doet de da onmiddellijk een snaptest, geeft dat positief aan wordt er vervolgens een uitgebreid bloedonderzoek gedaan maar nav de snaptest begint men al met behandelen. Een snaptest geeft geen waarden aan, alleen positief of negatief terwijl een hond ook licht positief kan zijn, die vermelding wordt niet weergegeven. Ik zie er geen enkele waarde in en betrouwbaarheid ?

Heel even beetje laat over het vetgedrukte: dat kan je niet zo in het algemeen stellen, want het gebied waar de hond vandaan komt en de achtergrond van de hond bepalen het risico volgens mij veel meer dan de tijd dat de hond in Spanje heeft gelopen. Mijn eerste hond zwierf in een kustplaats, die liep heel veel meer risico dan de tweede die in een hok zat in 'stedelijk' gebied. Spanje is heel groot, en lang niet overal zijn al die ziekteverwekkers even actief. Net zo goed als je in sommige gebieden in Nederland veel meer kans loopt op Lyme dan in andere gebieden, omdat het bijvoorbeeld langs de kust en op de Veluwe sterft van de teken en ik in 13 jaar een keer die tekentang nodig had.

[Terry]

Om even terug te komen op Seresto en zandvlieg bescherming. Ben net terug van de DA en de Seresto heeft dezelfde werkzame stof als scalibor voor zandvlieg. Maar er is nog geen goedkeuring omdat de test nog loopt.

Voor iedereen die met een hond naar een Leish gebied gaat: er bestaat een siroop, Leishguard de een maand tevoren elke dag gegeven kan worden die drie maanden beschermd tegen Leish.

De DA ziet op het moment meer honden met Lyme dan Leish en dat verbaasde me enigszins.

[DeDiana]

Om even terug te komen op Seresto en zandvlieg bescherming. Ben net terug van de DA en de Seresto heeft dezelfde werkzame stof als scalibor voor zandvlieg. Maar er is nog geen goedkeuring omdat de test nog loopt.

Voor iedereen die met een hond naar een Leish gebied gaat: er bestaat een siroop, Leishguard de een maand tevoren elke dag gegeven kan worden die drie maanden beschermd tegen Leish.

De DA ziet op het moment meer honden met Lyme dan Leish en dat verbaasde me enigszins.

Leishguard geeft een boost voor het immuunsysteem, maar zorgt er niet voor dat een hond niet besmet raakt. Het zorgt er wel voor dat de kans kleiner is dat de hond ziek wordt van de parasiet.
De werkzame stof is domperidone (normaal een middel tegen misselijkheid). Amy krijgt dit ook om de drie maanden om haar immuunsysteem op peil te houden.

Zie ook: http://www.huellacanina.com/perro-compl ... anguage=en

[Terry]

Zoals ik begreep en nu ook lees beschermd het voor 80%, ongeveer zoveel als de enting.

protects 80% of healthy dogs of developing the disease, while decreasing the severity of the infection, but could even reverse it, in animals that have been infected with Leishmania.

Volgens de DA is het een heel goed alternatief.