Ik wilde niet met haar praten en gewoon star doorlopen. Ze wilde met mij praten en begon al, vermoedelijk omdat ze weet dat er gebeld is en ik met haar jongste dochter heb gepraat

. Was geen vooruitzicht naar een prettig gesprek en ik was duidelijk niet op mijn gemak. Normaal vindt Bodi iedereen leuk en aardig, maar nu ik niet op mijn gemak was, was hij dat duidelijk ook niet. Ik heb het niet over bovennatuurlijke gaven of dat soort gezwets, ik geef alleen aan dat hij het wel degelijk merkt als ik me niet prettig voel bij iemand. Sommige mensen die ik nooit echt heb gemogen maar wel mee babbel omdat het moet (zoals sommige familie) heeft hij ook minder mee. Hij zegt ze wel gedag als ze langskomen en hij vindt een aai over z'n bol prima, maar uit zichzelf zoekt hij niet echt toenadering. Dat doet hij bij mensen waar ik wel goed mee overweg kan wel.
Ik ben het met je eens dat ik dat zelf uit moet maken. Bedenk wel dat we Bodi net een paar weken hebben en dat opvoeding ook niet over één nacht ijs gaat, zeker met zijn rugzakje. Hij is al ontzettend vooruit gegaan, en dit is iets wat hij aan het leren is. Ik heb hem daar ook inderdaad niet bij nodig, dat klopt, ik heb zelf ook mijn bekkie bij me en kan prima een gesprek aangaan. Alleen dat wilde ik toen absoluut niet. Als ik dat wel had gedaan, zou Bodi me denk ik ook niet verdedigen want ik praat vaker met mensen waar ik eigenlijk een schrufthekel aan heb, en dan is er niets aan de hand. En ik zeg dus bewust verdedigen omdat ik doorliep en zij luid pratend achter me aan liep terwijl ik duidelijk liet blijken dat niet te willen.
Ik gaf het voorbeeld alleen om te illustreren dat een hond huis en gezin ook kan beschermen tegen bekenden, irrelevant is hoe ik tegenover dat voorbeeld sta. Nee, hij hoort dat niet te doen, daar heb je helemaal gelijk in. Maar ja, hij beschermt dus wél tegen bekenden en daar draait het toch in dit topic om? Ik begrijp je reactie wel, misschien liet ik het overkomen alsof ik dat normaal vind, maar dat vind ik dus niet
