Ik reageerde niet: hij kroop half in een openstaand keukenkastje en ik ben gewoon doorgegaan waar ik mee bezig was (jahaaa, ik weet echt wel dat ik aan dit soort gedrag geen aandacht moet gevenWil de hond schreef:En wat gebeurde er daarna?Stang schreef:Hmmm, nou een groot succes was m'n eerste strenge optreden niet![]()
Moritz stond weer eens tegen me aangeleund in de keuken zodat ik geen stap kon verzetten en ik besloot dat het tijd was voor m'n "strenge ik"![]()
"Moritz, opzouten, weg jij!!!" en ik duw hem hard tegen z'n kont aan.... hij duwde terug, dus ik weer harder duwen en nogmaal "opzouten, weg!!!" en toen werd hij zo bang dat hij in een keukenkastje wilde kruipen![]()
![]()
Hoe reageerde jij op zijn reaktie, wat deed hij verder nog, behalve weg willen kruipen, en wat was het einde van het verhaal? Riep je hard tegen hem?
Het lijkt me op zich logisch dat je overdreven reakties krijgt van een hond als Moritz, dat hoort gewoon bij hem.


Een korte tijd later (klein minuutje) kwam hij weer uit het keukenkastje en ging op kleine afstand van me zitten. Toen heb ik hem naar z'n plek gestuurd, waar hij weer binnen 5 seconde vanaf kwam

Hij plakt en plakt en plakt en plakt en plakt en plakt..... ik weet dat ik het moet "winnen", dat hij op z'n plek (of de bank ofzo) moet blijven als ik het zeg, maar het lukt stomweg niet. Al ben ik er uren mee bezig, hij blijft niet liggen, hij wil overal zijn waar ik ook ben.
Maar goed, dat is nog weer een ander probleem als waarmee ik de topic startte, alhoewel het niet opzij gaan er ook weer mee te maken kan hebben dat hij altijd dichtbij me wil zijn.