Manuma schreef:malinois schreef:Manuma schreef:En ik zou dan dus niet corrigeren maar iets anders gaan doen, dan maar even volgen ofzo. Anders maak ik die bal veel te belangrijk.
Nou moet ik zeggen dat ik ook niet zulke felle honden heb, dus wellicht is het dan sowieso anders.
Nou ik wel, een commando en niet kos een flinke tik... zomaar los. Heeft t ook nooit meer gedaan en ik ben iets anders gaan zoeken want dat mocht niet.
Zal vast prima zijn voor een ander type hond hoor maar totaal niet voor de mijne destijds... even iets anders doen is geen optie... die bal die bal die bal...en zolang die vast was gebeurde er gewoon niks. Hij verzette geen stap hoor...
En dus is iedere training afgestemd op het type hond

Een herder heeft over het algemeen buitdrift dus zal die de bal veel belangrijker vinden dan een type hond als de mijne. Zo pakt een ieder het weer anders aan.
Mijn angstige hond hoeft geen dingen die ze niet wil. Maar ook mijn zelfverzekerde ei train ik positief, die wordt dan weer nooit beloond voor eigen initiatieven. Terwijl ik schuwe Cody daar weer uitvoerig voor beloon.
Mijn ei vermoordt prooidieren als hij de kans krijgt, heb ik alles voor geprobeerd en blijkt dat het nog de beste manier is om mij dan maar het leukste te maken door positief te trainen.
Je kunt je afvragen wat positief trainen is of wat een correctie inhoudt, ik denk dat daar geen algemeen antwoord op bestaat. Dat is, denk ik, per hond en trainer/eigenaar verschillend.
Dat dikgedrukte is zeker ook een ding. Mijn vorige teef had bijvoorbeeld redirectie gedrag ook eens in een oefening na lossen. Ze zat zo hoog dat ze wel de mouw loste maar het "volg" wat ze kende die ze vervolgens kreeg maakte dat ze al kijkend naar de verdwijnende pakwerker omhoog sprong om met mij weg te volgen en in mijn ellenboog hing, toen ik daar op reageerde met een korte tik aan de riem hing ze in mijn knieschijf
Ik wilde dat niet hebben en corrigeerde eigenlijk ook venijnig terug. Terwijl enkele trainers het machtig vonden, hond met pit. Tsja
Nou, mijn hond en die pit in mijn lichaam beliefde ik gewoon niet
Mijn vorige reu daarentegen heeft dat nooit gehad, dat hij zijn frustratie botvierde op mij of op een ander persoon die toevallig in de buurt stond. Het is dus ook niet eens zo dat per definitie iedere hond in een bepaalde trainingssituatie zo reageert, laat staan dat je per definitie altijd met correcties werkt.
De huidige hond is er wel weer 1 die met zijn bek werkt, als ik nu wel eens behendigheid dingetjes met hem oefen dan hangt hij na 1 of twee sprongen ook in mijn armen of benen. Dat corrigeer ik licht, door te stoppen met de oefening overigens. Hij wordt er te geprikkeld van, dus vind ik in deze dat ik moet leren een balans te vinden met een springoefening en zijn reactie daarop.
Het blijft altijd afwegen wanneer je écht een correctie met geven, en wanneer je de rust bereikt met het stoppen van een oefening.
Wederom dus weer erg afhankelijk volgens mij van het type hond.
Met Finn destijds deed ik ook behendigheid, hij was toch een wat rustiger type dan bijvoorbeeld Bluf en Aki. Toch had hij baat bij korte duidelijke commando's. De trainer vond mij te hard en te commanderend. Toen ik dat ging veranderen ging het mis. Finn raakte wat in de war, wist niet of hij het goed deed, en het uitbundige belonen maakte hem eigenlijk heel dol.
1 les ging dat dus ook bijna mis toen ik viel, dat had de trainster toen ook gezien en heb ik ook besproken met haar. Toen we het weer op "onze" manier konden doen was het ook weer goed en hebben we nog een tijdje leuk kunnen trainen. Ook voor trainers is het denk ik wel eens moeilijk om de honden in te schatten.
Ik trainde met bearded en border collies in de groep en een aussie, de aussie kreeg ook te veel vrijheden en de eigenaresse besloot vervolgens ook te stoppen. Zelf zag ik toen ook wel een behoorlijk verschil in de verschillende rassen en de motivatie van trainen en belonen.
Wat later kwam er een jonge mechel bij, ook die hond had meer baat bij rust en in rust belonen dan het uitbundige gejoel wat men eigenlijk wenste ter beloning van een goed genomen onderdeel.